Η κατάσταση με το PlayStation Vita, το πιο πρόσφατο φορητό σύστημα ηλεκτρονικής διασκέδασης της Sony, είναι λίγο έως πολύ γνωστή στο κοινό που παρακολουθεί τις εξελίξεις σ' αυτήν την αγορά: είναι με μεγάλη διαφορά το πληρέστερο προϊόν αυτού του είδους, φιλοξενεί μερικά από τα πλέον εντυπωσιακά "φορητά" games που έχουν κυκλοφορήσει ποτέ, έχει πλησιάσει σε ποιότητα οπτικοακουστική και ακρίβεια χειρισμού τα οικιακά συστήματα πιο πολύ από κάθε άλλον εκπρόσωπο της κατηγορίας. Κυκλοφόρησε όμως 12-18 μήνες μετά από το ανταγωνιστικό του σύστημα, το Nintendo 3DS, αρχικά κόστιζε ουκ ολίγα (κι ας τα άξιζε από πλευράς δυνατοτήτων) και - το σημαντικότερο - εμφανίστηκε σε μία εποχή που τα δωρεάν ή πάμφθηνα games για smartphones και tablets μονοπωλούν πια το χρόνο εκατομμυρίων gamers. Αποτέλεσμα: η εμπορική του πορεία μέχρι στιγμής δεν ήταν αυτή που θα ήθελε η Sony.

Ώρα για κάποιες αλλαγές, λοιπόν, οι οποίες "μεταφράζονται" σε νέα έκδοση του PS Vita. Αυτή έχει τον κωδικό PCH-2000 και το ανεπίσημο... παρατσκούκλι "Slim", όπως συμβαίνει πάντα στις δεύτερες εκδόσεις όλων των PlayStation. Έχει διαφορές με τον προκάτοχό του ουκ ολίγες. Είναι αυτές που χρειάζονται για να επιτύχει και έχουν ως αποτέλεσμα, εν τέλει, μία καλύτερη πρόταση εκ μέρους της Sony;

Πολλές από τις επιλογές που έχει κάνει η ιαπωνική εταιρεία για την δεύτερη έκδοση του PS Vita τις παρατηρεί κανείς μέσα στα πρώτα... 30 δευτερόλεπτα επαφής με το Slim. Ο "διάδοχος" είναι αισθητά λεπτότερος κι ελαφρύτερος από τον προκάτοχό του, σε βαθμό που θυμίζει πιο πολύ μεσαίας κατηγορίας smartphone παρά φορητό σύστημα ψυχαγωγίας - οι ακμές του και το γενικότερο σχήμα του, επίσης, είναι "στρογγυλεμένα" υποβοηθώντας το κράτημα και προσφέροντας περισσότερο άνετη χρήση για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Παράλληλα, βέβαια, δεν μπορεί να μην προσέξει κανείς πως - με αυξημένο σημαντικά το ποσοστό του πλαστικού στο περίβλημά του σε σχέση με το αρχικό PS Vita, το οποίο αξιοποιούσε περισσότερο γυαλί και μέταλλο - το Slim αποπνέει λιγότερο την αίσθηση του πολυτελούς. Δεν παύει, ωστόσο, να χαρακτηρίζεται από σαφώς υψηλότερη ποιότητα κατασκευής σε σχέση π.χ. με το Nintendo 3DS ή τα πιο πολλά smartphones. Συμβιβασμοί έγιναν, με άλλα λόγια, ώστε να μειωθεί το κόστος παραγωγής, αλλά στο μέτρο του απολύτως αποδεκτού. Όπως ακριβώς πρέπει.