Σε πέντε μέρες ανάβουν οι προβολείς του 37ου Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου (2127/11) σε Τριανόν, Newman, Studio New Star Art Cinema, αλλά και στην Ελληνοαμερικανική Ένωση, έτσι η διοργάνωση ανακοίνωσε το πλήρες πρόγραμμα των ταινιών που θα παρακολουθήσουμε φέτος. Με την πλειοψηφία των φιλμ που συμμετέχουν στο διεθνές διαγωνιστικό τμήμα να έχουν ήδη γίνει γνωστά, ακολουθούν όλες οι νεότερες πληροφορίες.
Το φεστιβάλ ξεκινάει με την προβολή του "Quiet Life", της νέας ταινίας του Αλέξανδρου Αβρανά ("Miss Violence") παρουσία των συντελεστών. Αργότερα, η αυλαία πέφτει με το γαλλικό "Sarah Bernhardt, La Divine" του Γκιγιόμ Νικλού. Στην τελετή λήξης, μάλιστα, πρόκειται να βραβευθεί ο διανομέας Ζήνος Παναγιωτίδης για το σύνολο της προσφοράς του στον ελληνικό κινηματογράφο.
Κατά τα άλλα, στο διεθνές διαγωνιστικό τμήμα έρχονται να προστεθούν οι ταινίες "Οι Αδιεκπεραίωτοι" (Μιχάλης Χαπέσιης), "Η Κάλτσα" (Κύρος Παπαβασιλείου) και "Θολός Βυθός" (Ελένη Αλεξανδράκη). Στο μέτωπο των αθηναϊκών πρεμιέρων, τώρα, βρίσκουμε το ρουμάνικο "Τρία Χιλιόμετρα Μέχρι το Τέλος του Κόσμου" (Εμανουέλ Πάρβου) και το πολυσυζητημένο "Toxic" (Σάουλε Μπλιουβάιτε) από τη Λιθουανία. Δείτε παρακάτω τις αναλυτικές συνόψεις των ταινιών.
Τρία Χιλιόμετρα Μέχρι το Τέλος του Κόσμου ("Trei Kilometri Pâna La Capatul Lumii")
Emanuel PARVU, 2024, Ρουμανία, Έγχρωμη, 105’
Σεν./Scr.: Miruna Berescu, Emanuel Parvu | Φωτ./Cin.: Silviu Stavilã | Μοντ./Ed.: Mircea Olteanu | Σχεδ. Παρ./Prod. Des.: Bogdan Ionescu | Ηθ./Cast: Ciprian Chiujdea, Laura Vasiliu, Bogdan Dumitrache, Ingrid Berescu, Vlad Ionut Popescu, Bogdan Tulbure, Adrian Titieni | Παρ./Prod.: Miruna Berescu. (σε συνεργασία με το Cinobo)
Τοποθετημένο σε μια συντηρητική κοινότητα του Δέλτα του Δούναβη της Ρουμανίας, βλέπουμε το ταξίδι αυτογνωσίας ενός ομοφυλόφιλου εφήβου, του Άντι, που έρχεται σε σύγκρουση με τις παραδοσιακές αξίες που υποστηρίζουν οι γονείς και οι γείτονές του. Ο Emanuel Parvu βάζει στο μικροσκόπιο τον φανατισμό και κομφορμισμό των ανθρώπων και το πώς η τρυφερότητα μπορεί να αποτελέσει απειλή σε μια κοινότητα ηθικά τρομοκρατημένη από το οτιδήποτε απειλεί την παραδοσιακή της σταθερότητα. Με κλινική αποστασιοποίηση και μεγάλης διάρκειας πλάνα δεν επιβάλλεται στα συναισθήματα του θεατή καθώς αποφεύγει την εύκολη ταύτιση με το τραύμα του κεντρικού χαρακτήρα, όσο τονίζει τις αντιδράσεις των γύρω του και του συνολικού κοινωνικού ιστού. Έτσι αυτή η επώδυνη ιστορία καταπίεσης και απόρριψης θέτει άμεσα ερωτήματα σε όλους μας για τους λόγους και τις συνέπειες που παράγονται όταν βάζουμε μπροστά από παραμορφωτικό φακό ή αρνούμαστε την ίδια την πραγματικότητα και τις ανάγκες των ανθρώπων. Επίσημη πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών όπου διαγωνίστηκε για τον Χρυσό Φοίνικα και το Queer Palm ενώ κέρδισε Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαράγεβο.
Toxic
Saule Bliuvaite, 2024, Λιθουανία, Έγχρωμη, 99’
Σεν./Scr.: Saule Bliuvaite | Φωτ./Cin.: Vytautas Katkus | Μοντ./Ed.: Igne Narbutaite | Μουσ./Mus.: Gediminas Jakubka | Ηθ./Cast: Vesta Matulyte, Ieva Rupeikaite, Egle Gabrenaite, Giedrius Savickas, Vilma Raubaite, Jekaterina Makarova | Παρ./Prod.: Akis Bado, Giedre Burokaite, Juste Michailinaite. (σε συνεργασία με το Cinobo)
Το να γραφτούν σε μια τοπική σχολή μοντέλων μοιάζει για δύο έφηβα κορίτσια σαν μια απόδραση από τα αδιέξοδα της πόλης τους. Κι ενώ η υπόσχεση μιας καλύτερης ζωής τα ωθεί να παραβιάζουν το σώμα τους με ολοένα και πιο ακραίους τρόπους, δημιουργούν μεταξύ τους, για να ανταπεξέλθουν, έναν μοναδικό δεσμό. Έντονη κοινωνική κριτική στην ολοένα και αυξανόμενη, στη σύγχρονη εποχή, αντικειμενοποίηση και εκμετάλλευση του γυναικείου σώματος, το ντεμπούτο μεγάλου μήκους της Λιθουανής Saule Bliuvaite εξερευνά, βασισμένη σε δικές της παρόμοιες εμπειρίες, με ευαισθησία, διορατικότητα, ποιητική διάθεση και σκηνοθετική δεξιοτεχνία τις πιο ωμές, σκοτεινές και βάναυσες γωνιές της ανθρώπινης συνθήκης, ενώ η κριτική σύσσωμη χαιρέτησε τις δύο νέες ηθοποιούς που δημιουργούν μια βαθιά περίπλοκη σχέση, μη αναμενόμενη, και που συγκλονίζουν δραματουργικά με την παρουσία τους και τις ικανότητές τους καθώς τονίζουν ταυτόχρονα την ευθραυστότητα και την αξιοπρέπεια μέσα σε ένα καταπιεστικό περιβάλλον. Σάρωσε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λοκάρνο με τέσσερα βραβεία, συμπεριλαμβανόμενου την Χρυσή Λεοπάρδαλη, Οικουμενικό Βραβείο και Βραβείο Καλύτερης Πρώτης Ταινίας, καθώς και μία υποψηφιότητα για το Βραβείο FIPRESCI – European Discovery της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου.