Τα ρεπορτάζ για γυρίσματα ταινιών μπορούν να σε οδηγήσουν σε "εξωτικά" μέρη που δύσκολα θα επισκεπτόσουν υπό άλλες συνθήκες, ειδικά αν είσαι γέννημα θρέμμα του δρομολογίου 054. Το περασμένο καλοκαίρι μου πρόσφερε αρκετές τέτοιες ευκαιρίες, καθώς μέσα σε μερικές εβδομάδες βρέθηκα από τη Βάρκιζα και τη "Σπασμένη Φλέβα" (Γιάννης Οικονομίδης) στη Λούτσα και το "Υπάρχω" (Γιώργος Τσεμπερόπουλος), προτού με αφήσει το λεωφορείο στον Λόφο Πανί του Αλίμου. Ένα πανέμορφο πάρκο με θέα τη θάλασσα στο οποίο έφτασα την καλύτερη ώρα, ακριβώς όταν έπεφτε ο ήλιος, πάνω στο "golden hour" δηλαδή που λέμε και στο σινεμά. Αφού περπάτησα ως την κορυφή, αντίκρισα το κινηματογραφικό συνεργείο να ετοιμάζει πυρετωδώς το σετ του "Νόμου του Μέρφυ", της νέας ταινίας του Άγγελου Φραντζή με πρωταγωνίστρια την Κάτια Γκουλιώνη και τον Ανδρέα Κωνσταντίνου. Απόψε το γύρισμα θα ήταν νυχτερινό, ολονύκτιο για την ακρίβεια, επομένως δεν έχασα χρόνο για να πάρω δυο κουβέντες από τους συντελεστές που με περίμεναν, υπομονετικά, σε ένα παγκάκι.
"Η κωμωδία απελευθερώνει"
Η φιλμογραφία του Φραντζή ξεχωρίζει στο ελληνικό σινεμά διότι επιδεικνύει μια χαρακτηριστική πληθωρικότητα. Από τους πειραματισμούς των 00s ("Polaroid", "Το Όνειρο του Σκύλου") και τις ιδιοσυγκρασιακές αφηγήσεις που ακολούθησαν ("Μέσα στο Δάσος", "Σύμπτωμα", "Ακίνητο Ποτάμι"), ο σκηνοθέτης έφτασε να παραδίδει μία από τις μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες της δεκαετίας με την "Ευτυχία". Πέντε χρόνια μετά τη λαϊκή βιογραφία της στιχουργού Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, ο Φραντζής ανακατεύει ξανά το ύφος του για τις ανάγκες ενός φιλμ που ακροβατεί μεταξύ δράματος και κωμωδίας. Η πρώτη ερώτηση που απευθύνω στο δημιουργό, λοιπόν, αφορά τους όρους με τους οποίους ασχολήθηκε με ένα είδος το οποίο, κακά τα ψέματα, ασθενεί αρκετό καιρό τώρα στην Ελλάδα. "Η συγκεκριμένη παραγωγή βρισκόταν στα σκαριά εδώ και αρκετά χρόνια, όμως άλλαζε συχνά μορφή. Και η αλήθεια είναι πως αυτό είναι κάτι που κάνω συχνά με τις ταινίες μου, ώσπου να καταλήξω στην εκδοχή την οποία προτιμώ περισσότερο. Το χιούμορ, βέβαια, ήταν ανέκαθεν αναπόσπαστο κομμάτι του σεναρίου. Πάντα ήθελα να γυρίσω μια κωμωδία, τη λατρεύω ως είδος. Εκείνο, όμως, που με ώθησε να την ακολουθήσω τελικά, ήταν η ανάγκη μου να αφήσω πίσω μια παρατεταμένη περίοδο ζόφου. Και ομολογώ πως με βοήθησε ουσιαστικά, γιατί πιστεύω πως η κωμωδία μάς βοηθά να απελευθερωθούμε και να ενωθούμε μέσα από το γέλιο".
"Αποτυχία με δύο πόδια"
Σε παρόμοια μοίρα βρίσκεται και η κεντρική ηρωίδα του "Νόμου", η Μαρία-Αλίκη (Κάτια Γκουλιώνη), μια ηθοποιός που ύστερα από ένα ατύχημα βρίσκει τον εαυτό της σε μια πραγματικότητα όπου της δίνεται η ευκαιρία να ενσαρκώσει όλους τους ρόλους που θα μπορούσε να έχει παίξει, εάν βέβαια είχε πάρει διαφορετικές αποφάσεις στην πορεία της ζωής της. Η ηρωίδα, αδυνατώντας να διακρίνει τη διαφορά ανάμεσα στην αλήθεια και το όνειρο, ψάχνει να βρει έναν τρόπο να επιστρέψει στην κανονικότητα, προτού διαπιστώσει πως μάλλον δεν περνάει και τόσο άσχημα στο μέρος όπου βρίσκεται. Αργά ή γρήγορα, όμως, τα βαθύτερα υπαρξιακά ερωτήματά της την ωθούν να κάνει μια δύσκολη επιλογή, η οποία απαντά ουσιαστικά στο σαιξπηρικό ερώτημα "to be or not to be", όπως αναφέρεται συγκεκριμένα στο δελτίο Τύπου της παραγωγής. Η Γκουλιώνη, ηθοποιός που καλωσορίζει τους ρόλους-πρόκληση στην καριέρα της, μοιράζεται μαζί μου μια ιδιαίτερη προσέγγιση στο ρόλο της. "Σε αυτή την ταινία έχει ξεχωριστή σημασία να συνειδητοποιήσουμε πως η Μαρία είναι μια αποτυχημένη ηθοποιός. Δεν έχει τη δυνατότητα να βιοπορίζεται από το επάγγελμα. Πληρώνει το ενοίκιό της δουλεύοντας σε ένα καφέ. Οπότε, η επίγνωση ότι δεν τα έχει καταφέρει καθορίζει αυτή την ηρωίδα. Νιώθει σαν μια αποτυχία με δύο πόδια. Για αυτό κι εμένα μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον, καθώς σκεφτόμουν το ρόλο, να κατανοήσω πόσο αστεία μπορεί να είναι η αποτυχία ως κατάσταση. Κατ’ επέκταση, άμα αποδεχτεί αυτήν τη συνθήκη, αφού δεν υπάρχει κάτι που μπορεί να κάνει από ένα σημείο και μετά, ίσως βρει μια κάποια λύτρωση, όσο απρόσμενο κι αν μοιάζει κάτι τέτοιο. Από την άλλη, με απασχόλησε το γεγονός ότι όλοι μας, εδώ που τα λέμε, πολύ συχνά αντιμετωπίζουμε οποιανδήποτε απόφαση μας αφορά έστω και λίγο σαν ζήτημα ζωής ή θανάτου. Εάν βλέπαμε πιο ψύχραιμα κάποιες καταστάσεις, ίσως να απαλύναμε λιγάκι το άγχος μας". Πιο εύκολο να το λες, παρά να το κάνεις, αλλά δεν έχει καθόλου άδικο η κ. Γκουλιώνη…
Εν τω μεταξύ, ο Λόφος Πανί έχει γεμίσει ράγες για την κάμερα του διευθυντή φωτογραφίας Γιώργου Καρβέλα, το οποίο μπορεί να σημαίνει δύο πράγματα. Πρώτον πλάνα τράβελινγκ και, δεύτερον, μονοπλάνα. Κάτι που μας επιβεβαιώνει αμέσως η ηθοποιός. "Η ταινία διαθέτει έναν τρομερά γρήγορο ρυθμό λόγω των μονοπλάνων στα οποία βασίζεται η σκηνοθεσία. Παρότι είναι εξαιρετικά απαιτητικά στην εκτέλεσή τους, στα γυρίσματα μας κρατούν όλους σε μια εγρήγορση που ταιριάζει άψογα στο ύφος του φιλμ. Προσωπικά τα βρήκα απολαυστικά. Ταυτόχρονα, δίνουν την αίσθηση πως ο "Νόμος του Μέρφυ” αποτελείται από σύντομες αυτοτελείς σκηνές, σαν μικρού μήκους που όλες μαζί ως άθροισμα κατασκευάζουν ένα πλήρες φιλμ. Ή, πάλι, σαν η Μαρία να δίνει μια νέα παράσταση κάθε φορά".
Ο Φραντζής κουνά επιδοκιμαστικά το κεφάλι προτού επισημάνει: "Είναι σαν να βάλλεσαι συνέχεια από διαφορετικά πράγματα. Μια ορμή η οποία είναι απαραίτητη για την ηρωίδα ώστε να βρει έναν πυρήνα και στη συνέχεια να αλλάξει κάτι μέσα της ριζικά. Θα ήθελα να προσθέσω εδώ πως, όπως κάθε κωμωδία, έτσι και ο "Νόμος” βασίζεται σε ένα δράμα. Μέσα από τις ενίοτε τραυματικές εμπειρίες της Μαρίας θίγονται πολύπλοκες θεματικές όπως ο θάνατος, στις οποίες εμβαθύνει ουσιαστικά η ταινία. Όλα πάνε στραβά και χάλια, αλλά στο φινάλε ανακαλύπτει κάτι ολοκαίνουργιο για την ίδια". Αυτό το κάτι πρόκειται να το μάθουμε κι εμείς όταν ο "Νόμος του Μέρφυ" κυκλοφορήσει στους κινηματογράφους, στις 21 Νοεμβρίου.
Συντελεστές:
Πρωταγωνιστούν: Kάτια Γκουλιώνη, Ανδρέας Κωνσταντίνου, Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης Νίκος Κουρής, Τόνια Σωτηροπούλου, Θάνος Τοκάκης, Χρήστος Στέργιογλου, Βικτώρια Μπιτούνη, Βαγγελιώ Ανδρεαδάκη, Λυδία Φωτοπούλου, Effi Rabsilber, Λευτέρης Πολυχρόνης, Ευάγγελος Βογιατζής
Με τους: Πολυξένη Παπακωνσταντίνου, Παύλος Ιορδανόπουλος, Πολύδωρος Βογιατζής, Δάφνη Αλεξάντερ, Άλκηστις Πουλοπούλου, Μάριος Ιωάννου, Τιτίκα Βλαχοπούλου, Βασίλης Μπούτσικος, Ρίτα Λυτού, Θεοδώρα Τσαφωνιά, Μιχαέλα Χαριλάου
Παραγωγή: Tanweer Productions
Σε συμπαραγωγή με τους: ΑΜP Filmworks, Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, EΡTA.E., Υφυπουργείο Πολιτισμού Κύπρου (ΣΕΚιν), FINOSFILMS, COSMOTETV.
Mεγάλος Χορηγός: Uber
Χορηγός: ΔΕΗ
Σκηνοθεσία: Άγγελος Φραντζής
Σενάριο: Κατερίνα Μπέη, Κωστής Σαμαράς, Άγγελος Φραντζής
Παραγωγός: Διονύσης Σαμιώτης
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γιώργος Καρβέλας
Production Designer: Mιχάλης Σαμιώτης
Art Director: Μυρτώ Δασκαρόλη
Set Decorator: Μαρία Σαρρή
Ενδυματολόγος: Nατάσα Σαρρή
Ηχολήπτης: Δημήτρης Κανελλόπουλος
Μακιγιάζ: Αχιλλέας Χαρίτος
Hair Styling: Ρένος Πολίτης, Γιώργος Ταμπακάκης
Μοντάζ: Λάμπης Χαραλαμπίδης
Πρωτότυπη Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Χορογράφος: Άντυ Τζούμα
Casting: Σοφία Δημοπούλου
VFX: Stardust Effects
Μιξάζ: Κώστας Βαρυμποπιώτης
Sound Design: ΆρηςΛουζιώτης
Συμπαραγωγός: Mάριος Πιπερίδης, Janine Teerling
Line Producer: Πάνος Πετρόπουλος
Executive Producer: Νάνσυ Κοκολάκη
Mε την υποστήριξη του Εθνικού Κέντρου Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας (ΕΚΟΜΕ)
Διανομή: Tanweer Alliances