Η πολιτιστική σεζόν 2022-2023, που πλησιάζει σιγά σιγά στο τέλος της, δεν μας άφησε χωρίς συγκινήσεις. Αυτές που σχετίστηκαν με τη μουσική ήταν σε γενικές γραμμές θετικές, όπως οι κορυφαίες συναυλιακές στιγμές που είχαμε την ευκαιρία να ζήσουμε και, όπως όλα δείχνουν, είναι απλώς η αρχή μιας νέας τάσης προσανατολισμένης σε μεγάλες διεθνείς περιοδείες mainstream καλλιτεχνών και εμφατικά sold out (βλ. διήμερο sold out για τους Coldplay στο ΟΑΚΑ, τον Ιούνιο του 2024). Το θέατρο, από την άλλη, ξεσήκωσε διαμαρτυρίες τόσο από τους άμεσα εμπλεκόμενους στη θεατρική πράξη, με καταλήψεις στις δραματικές σχολές των κρατικών θεάτρων και κύριο αίτημα τη διατήρηση της αξίας των καλλιτεχνικών σπουδών, όσο και από μερίδα του κοινού που προβληματίστηκε (όχι ιδιαίτερα εύστοχα) για το ανέβασμα των κλασικών έργων στα αρχαία θέατρα. Ο κινηματογράφος όμως ίσως ήταν αυτός που μας απασχόλησε περισσότερο, χωρίς τελικά να καταλήξουμε σε ένα ασφαλές συμπέρασμα για το μέλλον του.
Η κυκλοφορία ταινιών μετά την πανδημία επανήλθε στα "κανονικά" επίπεδα: όπως καταγράφει το best of των κριτικών μας, 402 ταινίες κυκλοφόρησαν φέτος στην Ελλάδα, δηλαδή σχεδόν εκατό παραπάνω από τις περσινές 309. Οι εξελίξεις στο εξωτερικό όμως, με την απεργία του σωματείου σεναριογράφων στην Αμερική, που καλά κρατεί εδώ και πάνω από εκατό μέρες, ανέτρεψαν τα δεδομένα, σπρώχνοντας προς το μέλλον τις προγραμματισμένες κυκλοφορίες πολυαναμενόμενων ταινιών ("Dune: Part 2", "Spider-Man: Beyond the Spider-Verse"). Στα δικά μας, το σοβαρότερο θέμα ήταν το πιθανό κλείσιμο των ιστορικών κινηματογράφων Ιντεάλ και Άστορ. Έπειτα από έντονες κινητοποιήσεις τα σινεμά ανακηρύχθηκαν διατηρητέα από το Κεντρικό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, με κάποιους αστερίσκους να μας αφήνουν επιφυλακτικούς σχετικά με τους όρους με τους οποίους θα λειτουργήσουν στο μέλλον.
Τον τελευταίο μήνα πάντως τα πράγματα είναι πιο αισιόδοξα, και αυτό χάρη στο φαινόμενο "Barbenheimer" που σάρωσε τα ταμεία των αμερικανικών κινηματογράφων. Η κυκλοφορία την ίδια μέρα των "Barbie" (Γκρέτα Γκέργουιγκ) και "Oppenheimer" (Κρίστοφερ Νόλαν – εδώ θα το δούμε στις 24/8), των δύο πιο πολυαναμενόμενων πρωτότυπων ταινιών για φέτος (που δεν αποτελούν δηλαδή σίκουελ, ριμέικ ή ανήκουν σε υπάρχον franchise), έκανε τους σινεφίλ αλλά και πιο σποραδικούς επισκέπτες της σκοτεινής αίθουσας να συρρεύσουν στους κινηματογράφους. Τα νούμερα μιλούν από μόνα τους: η σαρδόνια κωμωδία της Γκέργουιγκ πέτυχε το καλύτερο άνοιγμα της χρονιάς με 162 εκατ. και ταυτόχρονα το καλύτερο πρώτο τριήμερο οποιασδήποτε ταινίας σκηνοθετημένης από γυναίκα, ενώ μέχρι τις στιγμές που γράφονται αυτές οι γραμμές έχει "μαζέψει" 1.034 εκατ. δολάρια παγκοσμίως. Ενδεικτικά, το "Avatar 2: The Way of Water" κυκλοφόρησε στα μέσα του Δεκεμβρίου και συγκέντρωσε μέχρι σήμερα 2.320 εκατ. δολάρια. Το "Oppenheimer" μπορεί να μην κινείται σε αντίστοιχα επίπεδα, αλλά το γεγονός ότι συγκέντρωσε στο πρώτο τριήμερό του στην Αμερική 82,5 εκατ., όντας μια τρίωρη βιογραφία για μια σχετικά άγνωστη προσωπικότητα και χωρίς κάποιον ιδιαίτερα σταρ πρωταγωνιστή (χωρίς παρεξήγηση, Σίλιαν Μέρφι), παραμένει εντυπωσιακό. Τελικά, η ταυτόχρονη έξοδος των δύο ταινιών τις ωφέλησε εξίσου. Μπορεί να ξεκίνησε ως ένα meme μεταξύ σινεφίλ, αλλά τα marketing teams των δύο παραγωγών το μετέτρεψαν στο μεγαλύτερο σινε-γεγονός της χρονιάς.
Τις προάλλες πάντως, όσο περιμέναμε στο ταμείο του Cine Θησείον για την επανέκδοση "Διακοπές στη Ρώμη" (Γουίλιαμ Γουάιλερ), ένα κοριτσάκι κάνοντας βόλτα με τον παππού του ζήτησε να δει την "Barbie". "Θα έρθουμε μια μέρα που θα φοράς ροζ", της απάντησε, επιβεβαιώνοντας πως το πετυχημένο marketing δεν αποδεικνύεται μόνο στο box office. Ελπίζουμε μόνο η ίδια προσοχή να δοθεί και σε άλλες παραγωγές και να μην εξαντληθεί στη δημιουργία νέων multiverse, όπως προοικονομεί η διάθεση της Mattel να γυρίσει άλλες δεκατρείς (!) ταινίες βασισμένες σε παιχνίδια της. Εμείς πάντως φτάσαμε στην Αρεοπαγίτου ντυμένες με έμπνευση την Όντρεϊ Χέπμπορν, με την υπόσχεση να αποτίνουμε από εδώ και πέρα σε κάθε κινηματογραφική έξοδο την προσοχή που της αξίζει.
Περισσότερες πληροφορίες
Barbie
Η Μπάρμπι ζει στην ονειρεμένη Barbieland, μια ροζ, αδιατάραχτη και γυναικοκρατούμενη καθημερινότητα, μέχρι που αρχίζει να έχει… κυτταρίτιδα και υπαρξιακές ανησυχίες. Η απάντηση βρίσκεται στην αληθινή ζωή κι εκείνη είναι έτοιμη για το μεγάλο ταξίδι.