Για να γιορτάσουμε την Παγκόσμια Μέρα του Πατέρα, αποφασίσαμε να συγκεντρώσουμε τις 5 αγαπημένες μας ταινίες που εντρυφούν στην πολύπλοκη έννοια της πατρότητας και στις ξεχωριστές πτυχές της σχέσης ενός μπαμπά με το παιδί του. Δεν είναι όλοι οι πατέραδες ίδιοι φυσικά, άλλοι έχουν αξεπέραστες ιδιοτροπίες και άλλους θα θέλαμε ενδεχομένως να έχουμε στις ζωές μας. Κοινώς είναι γεμάτοι αντιφάσεις, κάτι που το σινεμά έχει μια μοναδική ικανότητα να αναδεικνύει εμβαθύνοντας πραγματικά στα βάθη της πατρικής ψυχής. Οι ταινίες που ακολοθούν αποτελούν το πετυχαίνουν αυτό συγκινητικά, καθιστώντας τες αδιαπραγμάτευτο must-see.
"Aftersun" (Σάρλοτ Γουέλς, 2022)
Κατά τη διάρκεια ολιγοήμερων καλοκαιρινών διακοπών, ένα 11χρονο κορίτσι προσπαθεί να πλησιάσει και να κατανοήσει τον απόμακρο μα τρυφερό πατέρα της. Ένα από τα καλύτερα και πιο συγκινητικά ντεμπούτα των τελευταίων ετών, το οποίο πραγματεύεται τη σχέση της μνήμης με την ενηλικίωση και την απώλεια τόσο εύστοχα, που σε αφήνει ανοχύρωτο. Διαβάστε την αναλυτική κριτική του "α" εδώ.
"Toni Erdmann" (Μάρεν Άντε, 2016)
Ο Γουίνφρεντ είναι ένας μοναχικός καθηγητής μουσικής που διασκεδάζει μεταμφιεζόμενος και σκαρώνοντας φάρσες. Η καριερίστρια κόρη του Ίνες, με την οποία έχουν απομακρυνθεί εδώ και καιρό, είναι στέλεχος σε πολυεθνική στο Βουκουρέστι. Μια μέρα εκείνος θα εμφανιστεί απροειδοποίητα μπροστά της με περούκα και ψεύτικη οδοντοστοιχία και θα συστηθεί σε όλους ως Τόνι Έρντμαν. Πικρή, τρυφερή, πρωτότυπη και ξεκαρδιστικά αστεία ιστορία διπλής "ενηλικίωσης", με εύστοχες ψυχαναλυτικές και κοινωνικές παρατηρήσεις. Βραβείο κριτικών στις Κάνες και υποψηφιότητα για ξενόγλωσσο Όσκαρ. Διαβάστε την αναλυτική κριτική του "α" εδώ.
"Nebraska" (Αλεξάντερ Πέιν, 2013)
Πιστεύοντας πως έχει κερδίσει ένα εκατομμύριο δολάρια από το τυχερό κουπόνι ενός περιοδικού, ένας πεισματάρης γέρος ξεκινά μαζί με τον γιο του ένα οδικό ταξίδι από τη Μοντάνα στη Νεμπράσκα για να εισπράξει τα χρήματα. Ασπρόμαυρο road movie χαρακτήρων και τρυφερών συναισθημάτων από τον σκηνοθέτη του "Πλαγίως" και των "Απογόνων". Βραβείο αντρικής ερμηνείας στις Κάνες, υποψήφιο για έξι Όσκαρ. Διαβάστε την αναλυτική κριτική του "α" εδώ.
"Paper Moon" (Πίτερ Μπογκντάνοβιτς, 1973)
Μία από τις καλύτερες ταινίες ενός πραγματικού δεξιοτέχνη του αμερικανικού σινεμά, του Πίτερ Μπογκντάνοβιτς ("The Last Picture Show"). Η υπόθεση διαδραματίζεται κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης, όταν ένας απατεώνας καθώς διασχίζει τις αχανείς επαρχίες της Αμερικής, συναντά ένα μικρό κορίτσι του οποίου η μητέρα έχει μόλις πεθάνει. Τότε εκείνη θα τον ακολουθήσει στο περιπετειώδες ταξίδι του και θα αποδειχθεί η αναπάντεχα πολύτιμη συνεργάτιδά του. Η 10χρονη Τέιτουμ Ο’Νιλ, πραγματική κόρη του πρωταγωνιστή Ράιν Ο’Νιλ, απέσπασε Όσκαρ α’ γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της και έγινε η νεαρότερη νικήτρια του βραβείου στην ιστορία.
"Captain Fantastic" (Ματ Ρος, 2016)
Ένας πατέρας αφοσιωμένος στο να μεγαλώσει τα έξι παιδιά του με σωματικά και πνευματικά αντισυμβατικό, αλλά απαιτητικό τρόπο αναγκάζεται να εγκαταλείψει τον απομονωμένο μέσα στην άγρια φύση παράδεισό του και να επιστρέψει οικογενειακώς στην κοινωνία. Χιούμορ και συναίσθημα ισορροπούν σχεδόν καθ' όλη τη διάρκεια μιας σπιρτόζας σάτιρας πάνω στη συντηρητική αλλά και την προοδευτική Αμερική, τις οικογενειακές αξίες και την αφοσίωση στα προσωπικά πιστεύω. Βραβείο κοινού στα φεστιβάλ της Ρώμης, του Κάρλοβι Βάρι και της Ντοβίλ και βραβείο σκηνοθεσίας του τμήματος Ένα Κάποιο Βλέμμα των Κανών. Διαβάστε την αναλυτική κριτική του "α" εδώ.