Το εθνικό διαγωνιστικό πρόγραμμα του 45ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας έρχεται στην Ταινιοθήκη (15-18/9) και αυτές είναι οι ταινίες που κέρδισαν την καρδιά μας. Σημειώστε, ακόμα, τη μεγάλη ανακάλυψη του φεστιβάλ, η οποία όμως είναι μόνο για μία μέρα ακόμα (15/9) διαθέσιμη στο https://disff.cine.gr.
"Tokakis ή What’s My Name"
Σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής, ο γνωστός ηθοποιός Θανάσης Τοκάκης υπογράφει μια αιχμηρή meta κωμωδία, η οποία παράλληλα εξελίσσεται αφοπλιστικά σε μια προσωπική εξομολόγηση που δύσκολα αφήνει κάποιον ασυγκίνητο. Όπως προδίδει ο τίτλος, ο καλλιτέχνης υποδύεται τον εαυτό ως αποτυχημένο ηθοποιό, επενδύοντας σε ένα απολαυστικά αυτοσαρκαστικό σενάριο που μάλιστα έφυγε με βραβείο.
"5 μ.μ. Παραλία"
Ο φετινός Χρυσός Διόνυσος πήγε σε μια ταινία γεμάτη ψυχή. Ο σκηνοθέτης Βαλεντίν Στέισκαλ κερδίζει το στοίχημα καδράροντας μερικά υπέροχα πλάνα, συγκινώντας λιγομίλητα και μπολιάζοντας με όση γλυκύτητα χρειάζεται τις σκηνές του, ώστε να ανεβάσουν τους σφυγμούς. Στα συν και η εξαιρετική ερμηνεία των συμπρωταγωνιστών Αντώνη Τσιοτσιόπουλου και Κίμωνα Κουρή.
"Αναμνήσεις μιας Εφηβικής Καταιγίδας"
Η ταλαντούχα δημιουργός Σοφία Γεωργοβασίλη γυρίζει γοητευτικά σε φιλμ 16mm μία από τις καθοριστικές μέρες στη ζωή ενός 15χρονου κοριτσιού. Γύρω του στήνεται ένα χαμηλότονο, σκληρό, αλλά ταυτόχρονα τρυφερό δράμα, το οποίο δείχνει πως η σκηνοθέτρια είναι έτοιμη για το πέρασμά της στη μεγάλου μήκους.
"ΕΝΟΜΕΝΑ"
Το μικρού μήκους ντεμπούτο της έμπειρης παραγωγού Φαίδρας Βόκκαλη είναι εκείνη η ειλικρινής, αθώα και συναισθηματική queer ταινία που πολλοί προσπαθούν μα λίγοι καταφέρνουν να πραγματοποιήσουν στην Ελλάδα τελευταία. Μπορεί να μην έρχεται δίχως ψεγάδια, αφηγείται ωστόσο μια ιστορία ουσιωδώς ενδυναμωτική και απελευθερωτική, η οποία απογειώνεται στο γλυκόπικρο φινάλε.
"Κάτω από τη Λίμνη"
Τα Τζουμέρκα όπως δεν τα έχουμε ξαναδεί κινηματογραφικά, πρωταγωνιστούν στο ιδιοσυγκρασιακό ντοκιμαντέρ του Θανάση Τρουμπούκη. Ένα "αμίλητο", παραισθησιογόνο τριπ σε φιλμ 16mm, το οποίο γνέθει ένα συνειρμικό ψηφιδωτό του βουνού και των βουβών ανθρώπων του, εκπέμποντας μια μίξη ονείρου και ψυχεδέλειας.
"Τσουλάκια"
Στην πρώτη χρονιά του το διαγωνιστικό τμήμα του εθνικού σπουδαστικού έδωσε το παρθενικό μεγάλο βραβείο του στη μόνη ταινία πραγματική ανακάλυψη του φεστιβάλ. Η Δέσποινα Μαυρίδου σκηνοθετεί με νεύρο το σενάριο της Καλλιόπης Αραμπατζή, ένα ώριμο, μοντέρνο, παλλόμενο από συναισθήματα δράμα, που μιλά για το τι σημαίνει να είσαι "τσουλάκι" σε ένα κόσμο πλημμυρισμένο από παραβιαστικά βλέμματα. Όχι μόνο αυτό, όμως, η ταινία παράλληλα σμιλεύει μια υπέροχη σχέση δύο αδερφών, οι οποίες αναγκάζονται να πληγωθούν από την ενηλικίωση νωρίτερα από όσο τους αναλογεί. Χωρίς μεγαλοστομίες, οι "Τσουλίτσες" αποπνέουν μια φρεσκάδα που μεταφράζεται και υφολογικά (φανταστικές ποπ αναφορές, μεστή αφήγηση, κινηματογράφηση φτιαγμένη από θαλπωρή), κάνοντάς μας να ανυπομονούμε για το επόμενο βήμα της Μαυρίδου.