Η οικογένεια ως ένας ταραχώδης, συναρπαστικός και απρόβλεπτος μικρόκοσμος, όπως κωμικοτραγικά αποκαλύπτεται μέσα από τα μάτια ενός κοριτσιού έτοιμου να αποχαιρετήσει την εποχή της αθωότητας.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΜπαγιάτικα αστεία, σκηνές κυνηγητού που έχουμε δει και ξαναδεί, εφέ που προσπαθούν να τονώσουν μια déjà vu πλοκή και ο Μπιλ Μάρεϊ στον πιο "πάρε τα λεφτά και τρέχα" ρόλο της δεκαετίας.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΑυτήν τη φορά η κάμερα πλησιάζει εγγύτερα στα πρόσωπα, οι μικρές ιστορίες των οποίων ανοίγουν δίαυλο επικοινωνίας με τις χριστιανικές κι αρχαιοελληνικές τελετές και παραδόσεις.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΧιουμοριστικό, ρομαντικό όσο και διασκεδαστικά "τρομακτικό" animation, βασισμένο στο διήγημα του Όσκαρ Ουάιλντ "Το Φάντασμα του Κάντερβιλ".
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΑσυνάρτητη αλληγορία, η οποία προσπαθεί άτσαλα να συνταιριάξει στοιχεία θρίλερ, ντοκιμαντέρ, σουρεαλιστικής σάτιρας και φιλοσοφικού στοχασμού.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΟι ανήλικοι σινεφίλ αποτέλεσαν και πάλι την πλειοψηφία των θεατών του προηγούμενου Σαββατοκύριακου, στο οποίο ο ΄"Πρώτος Οιωνός" δεν αποδείχτηκε ανταγωνιστικός για τον ακαταμάχητο Πο.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΗ παλαιότερη ιστορία καταστροφής γίνεται μιούζικαλ κινουμένων σχεδίων, έμπνευση που νοστιμίζει μια τετριμμένη συνταγή – χιούμορ, περιπέτεια, χαριτωμενιές, γραφικοί χαρακτήρες – για ανήλικους σινεφίλ.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΕμβληματικό μουσικό ντοκιμαντέρ, το οποίο αποτυπώνει με μεγαλοφυή απλότητα όλη την ενέργεια, τη χορογραφική χάρη και τη μουσική ευφυΐα του Ντέιβιντ Μπερν και της παρέας του, από το σκηνοθέτη της "Σιωπής των Αμνών".
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΒραβευμένη στο Βερολίνο ιστορία ενηλικίωσης, η οποία αποτυπώνει αβίαστα μια χαμηλή σε τόνους, αλλά πλούσια σε συναισθήματα και πάθη, "χειροποίητη" αγροτική καθημερινότητα.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΔύο χαλαρές και άσχετες μεταξύ τους συζητήσεις προσπαθούν να αποτυπώσουν με αφοπλιστικό μινιμαλισμό τα μυστικά της ζωής, κρυμμένα στις αόρατες λεπτομέρειες της καθημερινότητας.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΒιογραφία που προσπαθεί συγκροτημένα, χωρίς να το καταφέρνει απόλυτα, να συλλάβει το ιδιοσυγκρασιακό πνεύμα του κορυφαίου Ιρλανδού συγγραφέα.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗς