Αποτελώντας εδώ και χρόνια σημείο αναφοράς για καλό θέατρο, δεν είναι παράδοξο πως η σημερινή παρουσίαση του ρεπερτορίου της νέας σεζόν άνοιξε με την επισήμανση του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου πως σταθερός στόχος του Θεάτρου του Νέου Κόσμου είναι «να μην κάνει καλλιτεχνικές εκπτώσεις, ακόμη και σε αυτά τα χρόνια της οικονομικής στενότητας». Με αιχμή του δόρατος είκοσι έξι (26) παραγωγές από είκοσι τέσσερις (24) σκηνοθέτες, που φέτος θα εξαπλωθούν σε εφτά αίθουσες, το Θέατρο αποδεικνύει πως ανοίγεται πέρα από τα «στενά» περιθώρια της εκάστοτε σεζόν και φιλοδοξεί να αποτελέσει έναν από τους ρυθμιστές της εν Ελλάδι θεατρικής πραγματικότητας. Έτσι, και φέτος συνεχίζει τις συνεργασίες με πρόσωπα και φορείς, ενισχύοντας τες σε βαρύτητα, ενσωματώνει στους κόλπους του πολλούς από τους ικανότερους, τους «πιο μάχιμους» καλλιτέχνες μας ενώ δεν παύει να φροντίζει για την ανάδειξη νέων, αριθμεί ρεπερτόριο μεγάλου φάσματος και συνεχίζει να αφιερώνεται εξίσου στο θέατρο για ανήλικους και αδύναμες ομάδες.
Η επιμονή στην ποιότητα και στις όσο το δυνατό «πιο ανθρώπινες συνθήκες εργασίας και δημιουργίας για τους ανθρώπους που απασχολούνται σε όλα τα πόστα» είναι κάτι που απασχόλησε και όσους πήραν τη σκυτάλη από τον Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο, τον Μίλτο Σωτηριάδη, καλλιτεχνικό διευθυντή, και τη Μαριάννα Κάλμπαρη, καλλιτεχνική διευθύντρια του ιστορικού Θεάτρου Τέχνης. Τα δύο θέατρα προχωρούν φέτος σε μία συνεργασία από την οποία θα προκύψουν δύο παραστάσεις με βαρύνουσες σκηνοθετικές υπογραφές (του Γιάννη Χουβαρδά και του Δημήτρη Καραντζά) υποστηρίζοντας έμπρακτα το ρητό: «η ισχύς εν τη ενώσει». Οι δυο τους τόνισαν πως οι συνεργασίες πλέον αποτελούν μονόδρομο, όχι μόνο για να εκπληρωθούν καλλιτεχνικά όνειρα ή επιχειρηματικές φιλοδοξίες, αλλά για να υπάρξει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα σε επίπεδο παραγωγών, ειδικά όσο η πολιτική των κρατικών επιχορηγήσεων παραμένει αποσπασματική.
Τα «δυνατά χαρτιά»
Η πρώτη νέα παραγωγή της σεζόν ενδέχεται να αποτελέσει το hit του φετινού χειμώνα: οι «Δούλες» του Ζενέ θα παρουσιαστούν για πρώτη φορά από το Θέατρο του Νέου Κόσμου, σε σκηνοθεσία του Τσέζαρις Γκραουζίνις. Ο Λιθουανός σκηνοθέτης θα καθοδηγήσει έναν ωραίο θίασο, αποκλειστικά ανδρικό (Δημήτρης Ήμελλος, Αργύρης Ξάφης, Κώστας Μπερικόπουλος), που αναμένεται να φωτίσει από διαφορετικό πρίσμα την πολυπαιγμένη σχέση εξουσίας και εξάρτησης των τριών γυναικών (από 11/10).
Με μεγάλο ενδιαφέρον αναμένονται οι δύο συμπαραγωγές με το Τέχνης, οι «Παλιοί καιροί» του Πίντερ από τον Γιάννη Χουβαρδά, με τους Μαρία Κεχαγιόγλου, Χρήστο Λούλη και Μαρία Σκουλά (Υπόγειο, από 28/11), και οι ιψενικοί «Βρικόλακες» από τον Δημήτρη Καραντζά με ένα εξίσου αξιοσημείωτο καστ (Ακύλλας Καραζήσης, Μιχάλης Σαράντης κ.ά.) επικεφαλής του οποίου τίθεται η σπουδαία κυρία του θεάτρου μας, Ρένη Πιττακή (Φρυνίχου, από 21/2).
Συνολικά, το κοινωνικό πρόσημο είναι εμφανές στο φετινό ρεπερτόριο του Θεάτρου με μια τριπλέτα παραστάσεων με κοινή προβληματική: παιδιά που εναντιώνονται σε γονείς, κοινωνία και προκαταλήψεις. Ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος για την τρίτη του σκηνοθεσία σε έργο του Σάιμον Στίβενς επιλέγει την ιστορία του αυτιστικού εφήβου που πρωταγωνιστεί στο «Ποιος σκότωσε το σκύλο τα μεσάνυχτα» και του αφιερώνει ένα κυριολεκτικά βραβευμένο καστ με τους Γιώργο Νιάρρο, Μαρία Καλλιμάνη, Αλεξάνδρα Αϊδίνη κ.ά. (Θέατρο Τζένη Καρέζη, από 2/11). Ο Μάνος Βαβαδάκης προστίθεται στο δυναμικό του Θεάτρου με τη «Νύχτα των δολοφόνων» του Κουβανού Χοσέ Τριάνα, το ιδιαίτερα επίκαιρο έργο των 60’s, που αναπαράγει μια σειρά βασικών αντιπαραθέσεων, με επίκεντρο αυτή των παιδιών απέναντι στους γονείς και την εξουσία τους (από 5/10), ενώ ο Δημήτρης Καραντζάς επιλέγει το προκλητικό έργο του Βέντεκιντ, «Το ξύπνημα της άνοιξης», που στα τέλη του 19ου αιώνα έδωσε μια γροθιά στον πουριτανισμό, έχοντας ως θέμα του το ξύπνημα της εφηβικής σεξουαλικότητας (από 8/5).
Βήμα στις ομάδες, στον πειραματισμό και στα νέα έργα
Εξαρχής ανοιχτό σε νέους ανθρώπους και προτάσεις, το Θέατρο του Νέου Κόσμου συσπειρώνει και φέτος σημαντική μερίδα των ομάδων που δρουν ανανεώνοντας το θεατρικό τοπίο. Οι 4Frontal, από τους πιο παλιούς τους γνώριμους, επιμένουν στην ελληνική λογοτεχνία, διασκευάζοντας για τη σκηνή τον «Μύρτο» του Παύλου Μάτεσι και, μετά τον «Μουνή» της Λένας Κιτσοπούλου, φέρνουν στη σκηνή μια ακόμη ιστορία από την κλειστή κοινωνία της ελληνικής επαρχίας (από 8/2). Οι Bijoux de Kant ανανεώνουν την περσινή τους πρώτη συνεργασία με έργο του Άκη Δήμου («Τα δάση στα γόνατα», από 21/1), ενώ αρκετοί νεότεροι καλλιτέχνες παίρνουν το βήμα για να δείξουν δείγματα της σκηνοθετικής δουλειάς τους και μάλιστα με ιντριγκαδόρικα έργα που φέρνουν στο επίκεντρο τον έρωτα στην πιο άγριά του μορφή, όπως ο Σπύρος Κυριαζόπουλος που σκηνοθετεί το «μανιφέστο της τερατώδους πλευράς του έρωτα», «Αφροδίτη με τη γούνα» του Λεοπόλδου φον Ζάχερ-Μαζόχ (από 8/10), η Άννα Μιχελή το δικό της «Βινύλιο» (από 8/12) και ο Άρης Λάσκος τον «Αγνό εραστή» του Ντέιβιντ Πλαντ (από 21/1).
Η σύγχρονη ισπανική δραματουργία θα έχει την τιμητική της με δύο άπαιχτα έργα: τη μελοδραματική φάρσα του Πάμπλο Μεσίες, «Τα μάτια», που πρωτοείδαμε σε αναλόγιο τον περασμένο Φεβρουάριο στο μικρό Γκλόρια σκηνοθετεί ο Παντελής Δεντάκης, σε μια παράσταση που φέρνει για πρώτη φορά το έργο εκτός Ισπανίας (από 17/1), και το «Μυγοφαές» του Ζουάν Γιάγκο, έργο που γεννήθηκε μόλις πέρυσι στους κόλπους μιας ανήσυχης θεατρικής ομάδας Ισπανών ηθοποιών και το οποίο αναλαμβάνουν να μας συστήσουν οι δικοί μας AbOvo (από 28/1). Ακόμη, ένας από τους πλέον φερέλπιδες Έλληνες συγγραφείς, ο Γιάννης Καλαβριανός συνυπογράφει με τη Μαρία Κοσκινά την κωμωδία «Κουμ κουάτ», που έρχεται να παρωδήσει μια μελανή σελίδα της ελληνικής ιστορίας, αυτή της χουντικής επταετίας (από 25/1). Ακόμη, δεν θα λείψει ο πειραματισμός με τα κλασικά κείμενα, με τις «Χοηφόρες» κλειστού χώρου από την Ειρήνη Φαναριώτη και τους Terre de Semis (από 3/10), και με την εκδοχή για έξι ηθοποιούς που επιφυλάσσει ο Έκτορας Λυγίζος στον «Άμλετ» (από 3/5).
Δίπλα σε αυτά τα δοκιμαστικά βήματα, το Θέατρο σωστά επενδύει και στα ήδη δοκιμασμένα. Δεν θα μπορούσε να μην επαναληφθεί, δηλαδή, το διαμαντάκι της περσινής σεζόν, ο «Αρίστος», που σκηνοθέτησε ο Γιώργος Παπαγεωργίου, μετακομίζοντας μάλιστα στη μεγαλύτερη κεντρική σκηνή (από 8/10), ενώ θα επαναληφθεί και η «Μόλλυ Σουήνη», σκηνοθετημένη από την ευαίσθητη ματιά της Ιώς Βουλγαράκη (από 15/10).
Κινήσεις-ματ
Τις κεραίες ανοιχτές σε ό,τι καλό παίζεται «εκεί έξω» απέδειξε ότι έχει ο Μίλτος Σωτηριάδης, που προέβη σε δύο αποφασιστικές καλλιτεχνικές μεταγραφές. Δικαίως έγινε talk of the town η απόφασή του να συμπεριλάβει στις παραγωγές του την πολυσυζητημένη παράσταση του Εθνικού, «Στέλλα κοιμήσου» του Γιάννη Οικονομίδη. Η ακραία ρεαλιστική ματιά του στη «σκοτεινή» πλευρά της σύγχρονης ελληνικής οικογένειας θα υποδέχεται πλέον τους θεατές με γερό στομάχι στο Θέατρο «Τζένη Καρέζη» (από 1/10), ενώ στο Θέατρο του Νέου Κόσμου μετακομίζει φέτος η «Γρανάδα», η περσινή παράσταση του Γιάννη Καλαβριανού, μια συγκινητική, λοξή διαπραγμάτευση του χρόνου και του πένθους, ανοίγοντας το πρόγραμμα της κεντρικής σκηνής (από 3/10). Τέλος, η φιλοξενία του ΚΘΒΕ, που όλο και περισσότερο κάνει αισθητή τη δουλειά του στην πρωτεύουσα, με την πρόσφατη παράσταση «Σωτηρία με λένε», βασισμένη στη ζωή της Σωτηρίας Μπέλλου, είναι, επίσης, κάτι που πρέπει να χαιρετισθεί (από 14/12).
Από τις 11 ως τις 21 Σεπτεμβρίου ισχύει τιμή προπώλησης €7 για όλες τις παραστάσεις του θεάτρου.
