Ο Αλέξανδρος Μυλωνάς απαντά σε έξι ερωτήσεις με αφορμή το ανέβασμα του έργου «Ζητείται κλόουν ηλικιωμένος» του Ματέι Βίσνιεκ στη Β΄ Σκηνή του Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας.
Πως φαίνεται αλήθεια ο κόσμος μέσα από τα μάτια ενός κλόουν;
Σε όλες τις εποχές ο κλόουν είναι μια μορφή που κινείται έξω από τις συμβάσεις. Ένα πλάσμα που έχει τα πόδια του στη γη και το κεφάλι του στον ουρανό. Δεν είναι ηθοποιός, δεν είναι χορευτής, δεν είναι μουσικός, είναι τα πάντα και τίποτα.
Ποιος συμβολισμός κρύβεται πίσω από την επιλογή αυτών των τριών παλαίμαχων κλόουν;
Όλοι οι ήρωες στο έργο υπερασπίζουν τη δική του προσωπική αλήθεια ο καθένας με απόλυτο πάθος. Ο Πεπίνο, ο κλόουν που ερμηνεύω εγώ πιστεύει πως είναι ένας σπουδαίος ηθοποιός που η αξία του δεν αναγνωρίστηκε.
Το έργο αφήνει να φανεί μια υπαρξιακή αγωνία;
Η κοινή αγωνία είναι για το τέλος που πλησιάζει. Ο χρόνος που κυλά και που μας αφήνει πίσω.
Τι σας αρέσει στη δραματουργία του γαλλόφωνου Ρουμάνου συγγραφέα;
Δεν είχε τύχει να δω ή να διαβάσω Βίσνιεκ στο παρελθόν. Μου αρέσει ο τρόπος που κάνει να φαίνονται κωμικά τα απολύτως τραγικά. Είναι μια απόφαση να βλέπεις τον κόσμο μ’ αυτά τα μάτια. Το "Ζητείται Κλόουν Ηλικιωμένος" απαγορεύτηκε από τη λογοκρισία στη Ρουμανία, την πατρίδα του συγγραφέα, επί εποχής Τσαουσέσκου, όπως και όλα τα έργα του. Ο ίδιος γράφει πως αυτό που ονομάζουν κάποιοι θέατρο του παραλόγου, ο ίδιος το έζησε τα χρόνια εκείνα στους δρόμους της πατρίδας του.
Μια συγκίνηση όπως αυτή του θεάτρου μπορεί να μας κινητοποιήσει;
Σε όλες τις περιπτώσεις που οι άνθρωποι συναντιούνται και μετέχουν σε κάτι, η συγκίνηση αυτής της συμμετοχής είναι η μόνη που μπορεί να μας κινητοποιήσει. Το θέατρο είναι φτιαγμένο για να κάνει ακριβώς αυτό.
Στο έργο συνυπάρχουν η κωμωδία, το γκροτέσκ και το παράλογο;
Στο έργο και θα γελάσετε - ελπίζουμε- και θα συγκινηθείτε και όλα τα παραπάνω στοιχεία είναι αυτά πάνω στα οποία προσπαθούμε να ισορροπήσουμε.