Θρύλοι του Πάθους

Οικογενειακό έπος, μελό, ύμνος στη φύση και το πνεύμα των πιονιέρων. Η ταινία απευθύνεται στους νοσταλγούς του παλιού Χόλιγουντ και του «Όσα Παίρνει ο Άνεμος», ωστόσο οι συγκρίσεις με αυτή την ταινία σταματούν εδώ. Το αποτέλεσμα είναι ένα μελοδραματικό, γλυκερό γουέστερν, ένας νοσταλγικός ύμνος σε έναν εντελώς αμερικανικό τρόπο ζωής που έχει χαθεί. Οι καλές ερμηνείες και η βραβευμένη με Όσκαρ φωτογραφία σώζουν τις εντυπώσεις.