Ταξίδι στο Τόκιο

Μια από τις σπουδαιότερες πανανθρώπινες ταινίες στην ιστορία του σινεμά. Ο Όζου, με οικονομία στη γραφή και αριστοτεχνικά ανάγλυφη την ιαπωνική ταυτότητα, παίζει με τη συνθήκη ότι η απλούστατη ιστορία του διαδραματίζεται εδώ και τώρα. Η θλιβερή απαξίωση του ηλικιωμένου ζευγαριού από τα παιδιά δημιουργεί ταυτόχρονα απέχθεια στο θεατή αλλά και αίσθημα αποδοχής. Κυρίως γιατί οι γονείς (και ο ίδιος ο Όζου) την αποδέχονται με μεγαλοψυχία, αντανακλώντας μια ευρύτερη φιλοσοφική πεποίθηση της ιαπωνικής κουλτούρας για την αποδοχή του κόσμου ως έχει προκειμένου να έρθει η πνευματική ισορροπία. Το τελετουργικό της αγάπης, της πίστης, της αφοσίωσης (και των αντίθετών τους) και της καθημερινότητας εικονογραφείται μέσα από μια εσωτερική τάξη τόσο στη σύνθεση των πλάνων του όσο και στην ακολουθία τους.