
Πολλοί από εμάς εξοικειωθήκαμε με τον ανταρόλυκο - ή, αλλιώς, "dire wolf" - μέσα από την τηλεοπτική σειρά βασισμένη στα βιβλία του Τζορτζ Ρ. Ρ. Μάρτιν, "Game of Thrones". Αποτελούσε το έμβλημα του Οίκου των Σταρκ και κατοικίδιο για μερικούς από τους νεότερους της οικογένειας, με πιο χαρακτηριστικό τον λευκό λύκο του Τζον Σνόου, τον Γκοστ.
Πριν από λίγες μέρες, οι επιστήμονες της εταιρείας Colossal Biosciences ανακοίνωσαν πως κατάφεραν να "αναστήσουν" τον ανταρόλυκο αξιοποιώντας ένα αρχαίο δείγμα DNA. Το αποτέλεσμα; Τρία μικρά αξιαγάπητα "ανταρολυκάκια", οι Ρέμος, Ρώμυλος και Καλίσι, έγιναν τα πρώτα μέχρι πρότινος εξαφανισμένα ζώα που περπατούν στη γη χάρη στη δύναμη της επιστήμης.
Δηλαδή, περίπου: στην πραγματικότητα, η Colossal Biosciences χρησιμοποίησε το ήδη υπάρχον DNA των γκρι λύκων και προσπάθησε να κάνει τις γενετικές αλλαγές που θα δώσουν τα χαρακτηριστικά που πιστεύουμε πως είχαν οι ανταρόλυκοι. Αν το συγκρίνουν με το αρχαίο δείγμα, το DNA των νέων "dire wolves" θα είναι πανομοιότυπο - απλά είναι πολύ δύσκολο να αντλήσεις πληροφορίες από ένα απολιθωμένο δείγμα 10,000 χρόνων.

Αν νομίζετε πως η συμβολή του Τζορτζ Ρ. Ρ. Μάρτιν ήταν μονάχα να εμπνευστεί από τους αρχαίους λύκους και να τους επαναφέρει στην επικαιρότητα μέσω της επικής σειράς φαντασίας, κάνετε λάθος. Με μία ανάρτηση στο "Not A Blog", το όχι μπλογκ του, δηλαδή, ο Μάρτιν εκδήλωσε τον ενθουσιασμό του για την επιτυχία του εγχειρήματος, κρατώντας στην αγκαλιά του τον Ρέμο ή τον Ρώμυλο - δύσκολο να καταλάβει κανείς ποιον, καθώς "είναι δίδυμοι και είναι πολύ δύσκολο να τους ξεχωρίσεις". Ο συγγραφέας είναι ένας από τους επενδυτές της εταιρείας, δίπλα στον σκηνοθέτη Πίτερ Τζάκσον - ο οποίος ήταν αυτός που, με ένα μυστικοπαθές τηλεφώνημα, πρότεινε στον Μάρτιν να έρθει σε επαφή με την Colossal, χωρίς να μπορεί να μοιραστεί μαζί του το άκρως απόρρητο πρότζεκτ. Είναι, πλέον, γεγονός πως ο συγγραφέας θα εμπλακεί σε οτιδήποτε δεν συμπεριλαμβάνει την συγγραφή του επόμενου βιβλίου της σειράς.
"Απο-εξαφάνιση" θα ήταν ίσως ο μεταφρασμένος όρος που χρησιμοποιεί η Colossal Biosciences για να περιγράψει τη δράση της. Οι πιθανές χρήσεις της τεχνολογίας αυτής μοιάζουν ανεξάντλητες, ωστόσο δεν είναι περίεργο που μερικοί αναρωτιούνται γιατί προσπαθούμε να επαναφέρουμε εξαφανισμένα είδη, όταν υπάρχουν είδη υπό εξαφάνιση που δεν μπορούμε να προστατεύσουμε; Θα μπορούσε, ίσως, αυτή η τεχνολογία να βοηθήσει ένα λιγότερο δημοφιλές ζώο, όπως ο κόκκινος λύκος της Αμερικής, ή η πολική αρκούδα;
Οποιοδήποτε βήμα μας φέρνει πιο κοντά στην ασφαλή επεξεργασία του DNA είναι αξιέπαινο. Στα μάτια ενός κανονικού ανθρώπου που δεν έχει καμία σχέση με την βιοτεχνολογία, όμως, αν και διασκεδαστικό, το εγχείρημα μοιάζει περισσότερο σαν μία άσκηση στα όρια της επιστήμης. Τουλάχιστον, οι φωτογραφίες του Τζορτζ Ρ. Ρ. Μάρτιν είναι κουλ!