Toni Erdmann
Toni Erdmann (2016)
Ο Γουίνφρεντ είναι ένας μοναχικός καθηγητής μουσικής που διασκεδάζει μεταμφιεζόμενος και σκαρώνοντας φάρσες. Η καριερίστρια κόρη του Ίνες, με την οποία έχουν απομακρυνθεί εδώ και καιρό, είναι στέλεχος σε πολυεθνική στο Βουκουρέστι. Μια μέρα εκείνος θα εμφανιστεί απροειδοποίητα μπροστά της με περούκα και ψεύτικη οδοντοστοιχία και θα συστηθεί σε όλους ως Τόνι Έρντμαν. Πικρή, τρυφερή, πρωτότυπη και ξεκαρδιστικά αστεία ιστορία διπλής "ενηλικίωσης", με εύστοχες ψυχαναλυτικές και κοινωνικές παρατηρήσεις. Βραβείο κριτικών στις Κάνες και υποψηφιότητες για ξενόγλωσσο Όσκαρ και Χρυσή Σφαίρα.
Γυναίκα σε Πόλεμο (2018)
Η οικο-ακτιβίστρια Χάλα, πίσω από την "κανονική" της ζωή ως διευθύντριας χορωδίας, πραγματοποιεί προσεκτικά και άκρως στοχευμένα χτυπήματα στη βαριά βιομηχανία της χώρας. Όλα αυτά αλλάζουν όταν ένα γράμμα φτάνει στην πόρτα της. Ένα offbeat ισλανδικό δράμα που φλερτάρει τις ανάμεσα στην ποιητική ελευθερία, την κοινωνική κριτική και την αιχμηρή ειρωνεία.
Πόνος και Δόξα (2019)
Ένας σκηνοθέτης που έχει χάσει την έμπνευσή του ανακαλεί τις κρίσιμες επιλογές της ζωής του, ενώ αναζητά τον πρωταγωνιστή της μεγαλύτερης επιτυχίας του με τον οποίο έχουν να μιλήσουν χρόνια. Η ωριμότερη ταινία του Πέδρο Αλμοδόβαρ είναι μια συγκινητική κατάθεση ψυχής πάνω στην αξεδιάλυτη για έναν καλλιτέχνη σχέση ζωής και τέχνης. Υποψηφιότητα για δύο Όσκαρ (Διεθνής Ταινία, Α’ Αντρικού Ρόλου για τον Αντόνιο Μπαντέρας).
Jimmy's Hall (2014)
Ιρλανδία, 1932: ο Τζέιμς Γκράλτον επιστρέφει στη φάρμα του ύστερα από δέκα χρόνια εξορίας στην Αμερική κι επιχειρεί να επαναλειτουργήσει την εγκαταλελειμμένη αίθουσα χορού-πνευματικό κέντρο που ο ίδιος είχε φτιάξει. Οι νέοι της περιοχής θα τον υποστηρίξουν, θα βρει όμως απέναντί του την εκκλησία και τις αρχές. Στρατευμένος, συγκινητικός, λιτός και ανθρώπινος Κεν Λόουτς, σε μία από τις τρυφερά ήσσονες στιγμές της φιλμογραφίας του.
Εγώ ο Ντάνιελ Μπλέικ (2016)
Έπειτα από ένα σοβαρό καρδιακό επεισόδιο ο 59χρονος ξυλουργός Ντάνιελ Μπλέικ δεν μπορεί να δουλέψει και περιμένει το κρατικό επίδομα για να ζήσει. Η γραφειοκρατία όμως του δημιουργεί διαρκώς προσκόμματα και τον οδηγεί σε αδιέξοδο. Μαχητική, συγκινητική, κατά στιγμές απλοϊκή, αλλά απόλυτα επείγουσα κοινωνική διαμαρτυρία. Ο Κεν Λόουτς αναδεικνύει την εσκεμμένη αναποτελεσματικότητα της κρατικής γραφειοκρατίας σε πολιτικό όπλο και προτάσσει την ισχύ (έναντι της κινηματογραφικής χροιάς) του πολιτικού του μηνύματος, κερδίζοντας τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Κανών.
Διαβάστε Επίσης
