Παρότι τα γούστα κάθε θεατή διαφέρουν, υπάρχει κάτι στη μυθοπλασία που όλους μας ενώνει, κι αυτό είναι ένα δυνατό love story. Οι σεναριογράφοι παγκοσμίως αντιλήφθηκαν από νωρίς το θέλγητρο του ρομαντικού στοιχείου και έτσι σήμερα έχουμε αμέτρητους σπουδαίους –και εσκεμμένα μη ρεαλιστικούς– κινηματογραφικούς έρωτες: έρωτας με την πρώτη ματιά, θυελλώδης έρωτας, τα-παρατάω-όλα έρωτας, έρωτας που αντέχει τα πάντα κ.λπ. Η πρώτη τομή στο mainstream κινηματογραφικό ρομάντζο ήρθε το 1989 με το "Όταν ο Χάρι Γνώρισε τη Σάλι" του Ρομπ Ρέινερ και της Νόρα Έφρον, μια ταινία που εισήγαγε το trope της φιλίας που εξελίσσεται σε έρωτα – ένα κόνσεπτ πολύ πιο γειωμένο, με το οποίο μπορέσαμε επιτέλους να ταυτιστούμε. Και οι τηλεοπτικές σειρές, ακολούθησαν...
Ας ξεκινήσουμε με το απόλυτο friends-to-lovers τηλεοπτικό ζευγάρι, τα "Φιλαράκια" Μόνικα και Τσάντλερ, ένα ζευγάρι που δεν περιμέναμε κι όμως στηρίξαμε όσο κανένα. Γιατί; Οι απαντήσεις κρύβονται στο φιλικό τους "πριν": στο νοιάξιμο, την εδραιωμένη μεταξύ τους οικειότητα και την ατομική τους προϊστορία. Γνωρίσαμε τον Τσάντλερ ως έναν άνθρωπο "απελπισμένο, άβολο και απεγνωσμένο για αγάπη" (κατά τα λεγόμενά του) και μια Μόνικα δύσκολη, δύστροπη και ταλαιπωρημένη από μια σειρά ερωτικών απογοητεύσεων. Η φιλία τους ορίζεται από αποδοχή, αδιάκοπη στήριξη και βαθιά αγάπη, γι’ αυτό και η ερωτική τους κατάληξη ήρθε και κούμπωσε στο ρομαντικό κομμάτι της ψυχής κάθε τηλεθεατή. Κάπως έτσι ελπίζαμε και πως η Λόρελαϊ του "Gilmore Girls" θα έδινε μια ευκαιρία στον πάντα μουτρωμένο, αλλά πάντα εκεί, Λουκ. Έτσι και έγινε.
Υπάρχει κάτι απόλυτα καθησυχαστικό στη σταθερότητα που έρχεται με τη φιλία. Και οι τηλεοπτικές φιλίες εμπνέουν ακριβώς αυτό το αίσθημα ασφάλειας και μονιμότητας. Αυτό είναι και το αβαντάζ των εν λόγω ζευγαριών μας. Έχουν πείσει ήδη ο ένας τον άλλον –και όλοι μαζί το κοινό– πως θα είναι εκεί. Το "New Girl" μάς χάρισε ένα από τα κορυφαία τηλεοπτικά ζευγάρια, με τη γνωριμία της Τζες και του Νικ να μοιάζει από τα πρώτα επεισόδια καρμική και την αδιαμφισβήτητη χημεία τους να εξελίσσεται σταδιακά, μέχρι το πρώτο τους φιλί (και ένα από τα καλύτερα πρώτα φιλιά της TV μέχρι σήμερα). Στο ίδιο μοτίβο πατάει και το "The Office", το οποίο μας έκανε από την πρώτη στιγμή να λατρέψουμε τη φιλία των Τζιμ και Παμ και να ανυπομονούμε για το κάτι παραπάνω. Ήταν ένα ταίριασμα που, έχοντας γνωρίσει πια τους χαρακτήρες και εντοπίσει τα κοινά στοιχεία τους, έβγαζε νόημα.
Βέβαια, η ομοιότητα μπορεί να είναι ένα όμορφο στοιχείο στον έρωτα, αλλά σίγουρα δεν είναι προαπαιτούμενο. Αυτό απέδειξαν τουλάχιστον, τόσο η Πένι και ο Λέοναρντ του "The Big Bang Theory" όσο η Έιμι και ο Τζέικ του "Brooklyn 9-9", ζευγάρια που μέσα στις αντιθέσεις τους έμαθαν πολλά ο ένας απ’ τον άλλον. Και, φυσικά, η Έλενορ και ο Τσίντι του "The Good Place". Η παράδοξη φιλία της χειριστικής, παρορμητικής γυναίκας που βρέθηκε στον Παράδεισο από λάθος με τον καλοπροαίρετο, αγαθό φιλόσοφο που της παρέδωσε μαθήματα ηθικής, εξελίχθηκε σε μία από τις πιο ρομαντικές (και βραδύκαυστες) μεταφυσικές ιστορίες της σύγχρονης TV.
Ο έρωτας που ξεκινάει από φιλία είναι ένας έρωτας καθολικά γνώριμος και, πολλές φορές, ανακουφιστικά αγνός. Προκύπτει χωρίς διαπραγμάτευση, παιχνίδια και συμφέρον. Αυτήν την αθωότητα αποδίδουν εξαιρετικά οι ιστορίες ενηλικίωσης, με πρωταγωνιστές εφήβους που ανακαλύπτουν τα πάντα παράλληλα: τον έρωτα, τη φιλία, το σεξ, τους εαυτούς τους, τον κόσμο. Ο Ότις και η Μέιβ του "Sex Education", η Ελ και ο Μάικ του "Stranger Things" και ο Τσάρλι και ο Νικ του πιο πρόσφατου "Heartstopper", άπειροι και τολμηροί, θύμισαν νοσταλγικά σε ένα τηλεοπτικό κοινό πως ο έρωτας πάει χέρι χέρι με το ρίσκο. Και, ναι, όσο μεγαλώνουμε όλα είναι πιο δύσκολα και αυτά που έχουμε να χάσουμε κοστίζουν περισσότερο. Όμως τα όρια μεταξύ φιλίας και αγάπης παραμένουν λεπτά. Και το μεγάλο σχολείο της τηλεόρασης μας έμαθε πως, καμιά φορά, αξίζει να τα υπερβαίνουμε.