The Simpsons (1989-)
H σειρά που έχει σπάσει πολλαπλά ρεκόρ και άνοιξε τον δρόμο για το είδος του animation, οι "Simpsons” του Ματ Γκρέινινγκ μετράνε μέχρι σήμερα 35 σεζόν και 35 βραβεία Emmy. Η καθοριστική για την ποπ κουλτούρα σειρά έχει διακριθεί από κορυφαία παγκόσμια μέσα ως μια από τις καλύτερες animation και όχι μόνο σειρές όλων των εποχών, ξεχωρίζοντας για την έξυπνη κριτική της στην αμερικανική κοινωνία και τον δυτικό πολιτισμό. Χρησιμοποιώντας τα μέλη της οικογένειας, Χόμερ, Μαρτζ, Μπαρτ, Λίσα και Μάγκι, ως δοχεία για τον σχολιασμό του, ο δημιουργός διεισδύει στην ανθρώπινη ψυχολογία και τις σχέσεις με έναν θρασύ, πάντα επίκαιρο και διαχρονικό τρόπο.
Υ.Γ. Ο Μπαρτ Σίμσον συμπεριλήφθηκε στους 100 πιο επιδραστικούς ανθρώπους του 20ου αιώνα από το περιοδικό TIME, το μοναδικό κινούμενο σχέδιο στη λίστα.
(Κανάλι: FX)
Beavis and Butt-Head (1993-2011)
Ποτέ δυο τόσο αποκρουστικοί χαρακτήρες δεν ήταν τόσο ενδιαφέροντας, κάνοντας στην ουσία, απολύτως τίποτα. Η σειρά του Μάικ Τζατζ για το ΜΤV (αργότερα αγοράστηκε από την Paramount+) φέρνει στο προσκήνιο δυο έφηβους μεταλλάδες από το Τέξας, οι οποίοι περνούν τον χρόνο τους βλέποντας μουσικά βίντεο, τρώγοντας αηδίες και αναζητώντας προβληματικούς τρόπους για να περάσουν καλά. Πρόκειται για δυο "κάφρους” χαρακτήρες που στέκονται στην απέναντι όχθη της πολιτικής ορθότητας και κρίθηκαν από μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης ως κάκιστα παραδείγματα για τη νεολαία. Όμως είναι ξεκάθαρο πως ο δημιουργός στοχεύει στη σάτιρα των κοινωνικοπολιτικών συνθηκών που ευθύνονται για την κατάσταση των πρωταγωνιστών του και όχι στην προώθηση του τρόπου ζωής τους.
(Κανάλι: ΜTV)
Daria (1997-2001)
Ο χαρακτήρας που μας συστήθηκε στο "Beavis and Butt-Head” απέκτησε το δικό του spin-off, πρωταγωνιστώντας στη σειρά των Γκλεν Άικλερ και Σούζι Λιούις Λιν. Η Ντάρια είναι μία σκεπτόμενη μαθήτρια λυκείου που φλερτάρει με τα όρια του απόλυτου κυνισμού και της μισανθρωπίας. Σε αντίθεση με τους περισσότερους συνομηλίκους της, έχει εμπεριστατωμένη άποψη για τα πάντα, κυρίως για ζητήματα ταξικά, και γι’ αυτό μιλάει πολύ, δεν την ενδιαφέρει η γνώμη κανενός και κοιτάζει τους πάντες με -κυριολεκτικά- μισό μάτι. Ένας σπάνιος γυναικείος χαρακτήρας μέσα από τον οποίο αποδίδεται μια μοναδικά ώριμη εφηβική οπτική και μια ιδιαίτερη σχολική εμπειρία.
(Κανάλι: ΜTV)
South Park (1997-)
Δεν είναι τυχαίο που το "South Park” θεωρείται μια από τις πιο προκλητικές σειρές animation, μιας και πρωταγωνιστές του είναι 4 αγόρια του δημοτικού. Πως χωράνε λοιπόν το ακραίο χιούμορ, η απροκάλυπτη βία, το σεξουαλικό περιεχόμενο, ο αντισημιτισμός και η ψυχοπάθεια στον "αθώο” παιδικό κόσμο; Οι δημιουργοί Τρέι Πάρκερ και Ματ Στόουν δίνουν την απάντηση μέσα από μια πανέξυπνη σειρά που χρησιμοποιεί την φαντασία και την υπερβολή για να ανατρέψει την κλασική δυναμική μεταξύ ενηλίκων και παιδιών: στο "South Park” οι ανήλικοι πρωταγωνιστές έχουν τον πρώτο λόγο, τη δύναμη και την μη-απολογητική στάση, ενώ οι γονείς κρίνονται για την ηθική, την υποκρισία και την τοξικότητα που προκύπτει από την καταπίεση που έχουν υποστεί.
(Κανάλι: Comedy Central)
Family Guy (1999-)
Ο πατριάρχης Πίτερ Γκρίφιν, η νοικοκυρά γυναίκα του Λόις, η παραμελημένη έφηβη κόρη τους Μεγκ, ο περίεργος γιος τους Κρις, το παράλογα ομιλητικό και ευφυές κακιασμένο μωρό τους Στιούι και ο ανθρωπόμορφος σκύλος τους Μπράιαν, συντελούν τη δυσλειτουργική οικογένεια του Σεθ ΜακΦάρλαν. Το "Family Guy” έχει αφήσει το δικό της μοναδικό στίγμα στην ποπ κουλτούρα, χαρίζοντας στο κοινό αναζωογονοτική ευθύτητα και μοναδικούς χαρακτήρες, καθ’ ένας από τους οποίους χτίζεται ιδανικά ώστε να ασκήσει to-the-point κριτική προς όλες τις κατευθύνσεις: χάσμα γενεών, οικονομία, περιβάλλον, έμφυλα ζητήματα. Κυρίως όμως, το "Family Guy” ξεχωρίζει για την ξεκάθαρη πολιτική του συνείδηση και τον τρόπο με τον οποίο ενσωματώνει πραγματικά πρόσωπα και ονόματα της δημόσιας σφαίρας στην πλοκή του (πχ. Χίλαρι Κλίντον), κάτι για το οποίο έχει τόσο επικροτηθεί όσο και κριθεί.
(Κανάλι: FOX, διαθέσιμο στο Disney+)
One Piece (1999-)
Οι χαρακτήρες του μάνγκα "One Piece” του Ιαπωνέζου καλλιτέχνη Εϊτσίρο Όντα συστήθηκαν αρχικά στον κόσμο μέσα από τις σελίδες του περιοδικού Weekly Shōnen Jump. Έκτοτε, έχουν ξανασυστηθεί και ξανασυστηθεί, σε γενιές και γενιές εντός της Ιαπωνίας αλλά και όλου του κόσμου, μέσα από την σπουδαίας έκτασης σειρά άνιμε που κυκλοφόρησε το 1999 και μετρά μέχρι στιγμής 1088 επεισόδια. Παρ’ ότι λιγότερο προκλητική και φαινομενικά πιο παιδική από τις υπόλοιπες σειρές της λίστας, το "One Piece” μπορεί να ιδωθεί ως ένας ύμνος στην ατομική και κοινωνική ελευθερία και την αλληλεγγύη, θίγοντας παθογένειες όπως η κατάχρηση εξουσίας και η οικονομική ανισότητα. Την καθοριστική σειρά ακολούθησαν 15 ταινίες κινουμένων σχεδίων και 40 βιντεοπαιχνίδια, ενώ φέτος κυκλοφόρησε στο Netflix η πρώτη live-action "One Piece" σειρά.
(Κανάλια: Fuji Tv, FOX, CartoonNetwork)
Bob’s Burgers (2011-)
Το workplace genre αλά animation. Η σειρά του Λόρεν Μπουσάρ δεν ξεκίνησε καλά, με την πρώτη σεζόν να αφήνει τους κριτικούς, στην καλύτερη, αδιάφορους. Με τους επόμενους κύκλους επεισοδίων όμως, το "Bob’s Burgers” κατάφερε να βρει τον χαρακτήρα του και να διεκδικήσει μία θέση ανάμεσα στις κορυφαίες σειρές του είδους. Η οικογενειακή επιχείρηση των Μπέλχερ, ένα μπεργκεράδικο στο Νιου Τζέρσι, αποτελεί τον πυρήνα μιας πλοκής που εξελίσσεται μέσα από οικογενειακές περιπέτειες και επαγγελματικούς ανταγωνισμούς. Επιστρατεύοντας σάτιρα και χιούμορ, η σειρά εμπνέεται από την κοινωνική πραγματικότητα για να σχολιάσει το work-ethic της boomer γενιάς και τις προεκτάσεις του καπιταλισμού όσον αφορά την επιβίωση και τη φιλοδοξία.
(Κανάλι: FX, FOX, διαθέσιμο στο Disney+)
Rick and Morty (2013-)
Η επιστημονική φαντασία συναντά την μαύρη κωμωδία σε αυτήν την ανατρεπτική σειρά των Τζάστιν Ροιλάν και Νταν Χάρμον. Ο Ρικ είναι ένας γέρος επιστήμονας με αυτοκαταστροφικές τάσεις και αναρχικές ιδέες, πεσιμιστής και ψυχικά επιβαρυμένος (στη σειρά τον βλέπουμε σε ψυχαναλυτικές συνεδρίες). Ο 14χρονος εγγονός του, Μόρτι, διατηρεί μία πολύ πιο καλοπροαίρετη στάση απέναντι στη ζωή. Μαζί, ταξιδεύουν σε παράλληλα σύμπαντα και άλλες διαστάσεις, στα οποία υπάρχουν σε διαφορετικές εκδοχές των εαυτών τους. Σχεδιάζοντας αυτό το multiverse και δυο πρωταγωνιστές συγγενείς μα τόσο διαφορετικούς, οι δημιουργοί φέρνουν το χάος της ύπαρξης σε αντιπαράθεση με την απλή οικογενειακή ζωή.
Υ.Γ. Αναπόφευκτα, έρχεται στο μυαλό το σαρωτικό "Everything Everywhere All at Once” του 2022.
(Κανάλι: Cartoon Network, διαθέσιμο στο Netflix)
Bojack Horseman (2014-2020)
Μια από τις καλύτερες σειρές του 21ου αιώνα, το "Bojack Horseman” του Ράφαελ Μομπ-Βάγκσμπεργκ πρόκειται για ένα διεισδυτικό ψυχογράφημα που αντλεί από τα βάθη του υπαρξιακού προβληματισμού και της κατάθλιψης. Πρωταγωνιστής του είναι ένα ανθρωπόμορφο άλογο, ο Μπότζακ, τον οποίο συναντάμε σε κρίση ταυτότητας, καθώς προσπαθεί να διαχειριστεί τη μετάβαση από τη φήμη -ως πρώην ηθοποιός- στην αφάνεια. Ένα ψυχολογικό δράμα και μια κριτική της σύγχρονης showbiz, το οποίο θέτει τόσο δύσκολα, πανανθρώπινα ερωτήματα που κάνει τον θεατή να ξεχάσει πως βλέπει κινούμενα σχέδια ζώων και να ταυτιστεί, βλέποντας τους πιο καλά θαμμένους φόβους του να παίρνουν σχήμα και κίνηση (μέσα από τα σχέδια της Λίσα Χάναγουολτ).
(Διαθέσιμο στο Netflix)
Big Mouth (2017-)
Προκλητικό και σουρεαλιστικό, το "Big Mouth” μάς προσκαλεί στον εφηβικό κόσμο του σεξ με μια αφιλτράριστη διάθεση που θυμίζει το "Sex Education”. Μόνο που στο σύμπαν των Άντριου Γκόλντμπεργκ, Νικ Κρολ, Μαρκ Λέβιν και Τζένιφερ Φλάκετ, οι ορμόνες, τα συναισθήματα και τα αντικείμενα ζωντανεύουν αποκτώντας φωνή και άλλες ανθρώπινες ιδιότητες. Το "Big Mouth” είναι αυθάδικο, explicit και ανά στιγμές cringe. Όμως πίσω από το σεξουαλικό του περιεχόμενο, αναπτύσσονται συγκινητικές ιστορίες ενηλικίωσης που αποδίδουν την χαοτική εφηβεία με έναν βαθιά συναισθηματικό και πέρα για πέρα ευρηματικό τρόπο, γεγονός που έχει επιβεβαιώνει την κατάταξη της σειράς ανάμεσα στα καλύτερα adult animation.
(Διαθέσιμο στο Netflix)
