Στην τελευταία σκηνή του "Succession", ο Κένταλ Ρόι καταλήγει στο Μπάτερι Παρκ, μόνος, ατενίζοντας τον ορίζοντα πέρα από τον ποταμό Ιστ Ρίβερ. Ο δημιουργός Τζέσι Άρμστρονγκ επέλεξε να "ρίξει" τους οριστικούς τίτλους τέλους μετά από αυτήν την αμφίρροπη εικόνα, αφήνοντας το κοινό να αναρωτιέται ποιο θα μπορούσε να είναι το επόμενο βήμα του πρωταγωνιστή (αυτό δηλαδή που δε θα μάθουμε ποτέ). Ο Τζέρεμι Στρονγκ, έχοντας οικειοποιηθεί τον χαρακτήρα του με έναν απόλυτα αφομοιωτικό τρόπο, συνέχισε την τελευταία σκηνή μετά το cut του σκηνοθέτη, οδηγώντας τον Κένταλ προς τα παγωμένα νερά του ποταμού.
Καλεσμένος στο podcast του Variety μία μέρα μετά την προβολή του πολυαναμενόμενου φινάλε, ο συγκινημένος ηθοποιός μοιράστηκε τις σκέψεις του γύρω από τη σχέση του με τον ρόλο του, μία σχέση που έχτιζε επί σχεδόν 5 χρόνια, και εκ των έσω πληροφορίες από τα γυρίσματα της σειράς, και συγκεκριμένα του τελευταίου επεισοδίου. O Στρονγκ σχολίασε πως μετά από τόσα χρόνια κατά τα οποία "φιλοξενούσε" τον Κένταλ, του ήταν πολλές φορές δύσκολο να διαχωρίσει τον εαυτό του από τον ρόλο.
Η κορύφωση αυτής της ταύτισης εκδηλώθηκε στα γυρίσματα του τελευταίου επεισοδίου της σειράς, όταν ο Στρονγκ (ή ο Κένταλ) συνέχισε σαν να μην υπήρχε σενάριο και παραγωγή, με σκοπό να βουτήξει στον παγωμένο Ιστ Ρίβερ. Πρόκειται για μία κίνηση που εξέπληξε τόσο τον ίδιο, καθώς δεν ήταν κάτι το οποίο είχε προγραμματίσει, όσο το συνεργείο και το υπόλοιπο καστ, με τον Σκοτ Νίκολσον που υποδύεται την προστασία πρώτα του Λόγκαν κι έπειτα του Ρόι, να σπεύδει για να τον σταματήσει.
"Δεν ξέρω αν εκείνη τη στιγμή αισθάνθηκα πως ο Κένταλ ήθελε απλώς να πεθάνει – νομίζω πως το ήθελε – ή αν ήθελε να σωθεί από έναν "πληρεξούσιο" του πατέρα του". Το τελευταίο επεισόδιο μάς παραδίδει έναν πρωταγωνιστή που έχει χάσει τα πάντα και τους πάντες, φτάνοντας σε ένα σημείο που ο ίδιος του εαυτός τού είναι στην καλύτερη ξένος και στη χειρότερη απεχθής. Όμως ακόμα και σε αυτήν την ύστατη στιγμή ματαίωσης, παραμένει τελικά ο Κένταλ και συμπεριφέρεται ανάλογα.
Ο ηθοποιός έδωσε τα εύσημα στον δημιουργό για το έντονα φιλοσοφικό τέλος που επέλεξε: "[Στο τέλος] έγκειται η ακεραιότητα της γενικώς "σκοτεινής" κοσμοθεωρίας του Τζέσι σχετικά με την ανθρωπότητα: οι άνθρωποι δεν αλλάζουν στ’ αλήθεια. Δεν κάνουν την μεγαλειώδη, δραματική κίνηση. Αντ’ αυτού, είμαστε όλοι καταδικασμένοι σε μία λούπα κι εγκλωβισμένοι εκεί".
Ο Στρονγκ, επηρεασμένος από τον ποιητή Τζον Μπέριμαν, ο οποίος αυτοκτόνησε βουτώντας σε έναν παγωμένο ποταμό, και του οποίου το ποίημα Dream Song 29 αποτελεί πηγή έμπνευσης για τους τίτλους των τελευταίων επεισοδίων της σειράς, πίστεψε για μία στιγμή πως ο Κένταλ ήθελε να δώσει τέλος στη ζωή του. Όμως αναγνώρισε, ξέροντας τον, πως αυτή βουτιά δεν ήταν κάτι το οποίο είχε το θάρρος να φέρει εις πέρας. Και ο Άρμστρονγκ του χαρίζει τελικά, το πιο επώδυνα ρεαλιστικό τέλος: της συνέχειας της ολόκενης ύπαρξης του.
