Θα μπορούσε να ονομαστεί φυλετικός – κατά το σοσιαλιστικός - ρεαλισμός. Η τάση του σύγχρονου Χόλιγουντ να αποκαταστήσει επί οθόνης τις ιστορικά αδικημένες κοινωνικές ομάδες γίνεται καθημερινά κι εντονότερη, με τους Αφροαμερικανούς σε πρώτο πλάνο και την ανάγκη για ισχυρό πολιτικό μήνυμα να προέχει της κινηματογραφικής διαπραγμάτευσής του. Μπορεί έτσι η politically correct συνταγή να αλλάζει στερεότυπα - κυρίως αυτά που αφορούν το φύλο, τη φυλή ή το σεξουαλικό προσανατολισμό - στην αρτηριοσκληρωτική ματιά του αμερικανικού σινεμά, είναι σαφές όμως πως δεν συμπεριφέρεται εξίσου τολμηρά απέναντι στα ξύλινα αφηγηματικά κλισέ, τον ναΐφ ψυχολογισμό και τις (μελο)δραματικές ευκολίες που το ταλαιπωρούν με την επιμονή χρόνιας πάθησης.
Βασισμένο στο γραμμένο από τον Κεμπ Πάουερς θεατρικό τού 2013 «One night in Miami…», το σκηνοθετικό ντεμπούτο της οσκαρικής σταρ Ρετζίνα Κινγκ («Αν η Οδός Μπιλ Μπορούσε να Μιλήσει») είναι ένα ακόμα δείγμα αυτής της trendy σινε-συνταγής: μια αληθινή ιστορία δίνει την έμπνευση, το θεατρικό έργο παρέχει τη στέρεα δραματουργική ανάπτυξη, οι αποκλεισμένοι σε έναν κλειστό χώρο χαρακτήρες αντιπροσωπεύσουν μια διαφορετική προσέγγιση του καυτού ζητήματος προς διαπραγμάτευση και οι ηθοποιοί αναλαμβάνουν να αποδώσουν πειστικά την αλήθεια τους. Πότε, όμως, είδατε για τελευταία φορά Αμερικανούς ερμηνευτές να μην παίζουν καλά σε ταινία; Αν προσθέσει δε κανείς τη δοκιμασμένη «ποιότητα» του πρώτου υλικού το οποίο επιλέγεται προς σεναριακή διασκευή (βραβευμένο ή εμπορικό θεατρικό), τότε είναι σαφές πως μια ανάλογη παραγωγή ξεκινά με δυο γερούς άσους στο χέρι της. Αλλά για να κάνει κέντα χρειάζονται άλλα τρία ταιριαστά φύλλα, τα οποία πρέπει να αναζητήσει ανάμεσα σε όσα έχουν απλωθεί στο τραπέζι.
Όπως ακριβώς και στο πρόσφατο «Η Θρυλική Μα Ρέινι», το «One Night in Miami» ξεκινά από αληθινά περιστατικά και τον πολυσυζητημένο πυγμαχικό αγώνα βαρέων βαρών της 25ης Φεβρουαρίου 1964 στο Μαϊάμι ανάμεσα στον πρωταθλητή Σόνι Λίστον και τον 22χρονο διεκδικητή Κάσιους Κλέι. Για να γιορτάσουν την απρόσμενη νίκη του τελευταίου, ο νέος παγκόσμιος πρωταθλητής, ο τραγουδιστής Σαμ Κουκ, ο σταρ του football Τζιμ Μπράουν και ο πολιτικός ακτιβιστής Μάλκολμ Χ συναντιούνται για να γιορτάσουν σε ένα ξενοδοχείο της πόλης, όπου σταδιακά μια σειρά από μυστικά, φιλοδοξίες και ανταγωνισμούς θα βγουν στην επιφάνεια. Το δραματικό κλειδί της πλοκής το οποίο θα ανοίξει τον ασκό του Αφροαμερικανού Αιόλου είναι η ειλημμένη απόφαση του Κλέι να ασπαστεί τον μωαμεθανισμό, σαφώς επηρεασμένος από τις απόψεις του ηγετικού στελέχους του Έθνους του Ισλάμ Μάλκολμ Χ, κάτι που σκοπεύει να ανακοινώσει άμεσα στον Τύπο. Μια πράξη η οποία θα φέρει σε αντιπαράθεση τους τέσσερις φίλους, ο καθένας τους και μια διαφορετική άποψη της αποτελεσματικότερης τακτικής για την διεκδίκηση των πολλαπλώς και σκληρά καταπατημένων φυλετικών δικαιωμάτων τους.
Η κινηματογραφικά πρωτάρα Ρετζίνα Κινγκ έχει στα χέρια της ένα «φλύαρο» σεναριακό υλικό και μια κλισέ δραματική φόρμουλα για να το ζωντανέψει. Η σκηνοθετική προσέγγισή της είναι παρ’ όλα αυτά στιβαρή και ταυτόχρονα νευρώδης, πουσάροντας δημιουργικά την ενέργεια που βγάζει στο πανί το σφριγηλό ensemble cast. Έτσι, οι εσωτερικές αντιφάσεις της σύγχρονης αφροαμερικανικής ιστορίας αναδεικνύονται γλαφυρά, όσο και διδακτικά, καθώς αντιρατσιστικές κορώνες, προβλέψιμα επιχειρήματα και σχηματικά ψυχολογικά προβλήματα διασταυρώνονται σε ένα οσκαρικής κοπής δράμα κλειστού χώρου και ανοικτών πολιτικοκοινωνικών εκκρεμοτήτων. Οι οποίες όσο κοντύτερα στο Καπιτώλιο μένεις, τόσο και πιο επίκαιρες σου φαίνονται.
Βαθμολογία:
Σκηνοθεσία: Ρετζίνα Κινγκ. Πρωταγωνιστούν: Κίνγκσλεϊ Μπεν – Αντίρ, Ελάι Γκόρι, Άλντις Χοντζ, Λέσλι Όντομ Τζούνιορ, Λανς Ρέντικ. ΗΠΑ. 2020. Διάρκεια: 114΄. Προβολή: AMAZON PRIME.
