Δουλεύοντας πυρετωδώς μετά την αποφοίτησή του από το πανεπιστήμιο του Τόκιο, ο 42χρονος σήμερα Ριουσούκε Χαμαγκούτσι κάθισε από το 2007 έως και το 2015 στη σκηνοθετική καρέκλα μιας δεκάδας ταινιών, μέχρι που κατάφερε να αποσπάσει με το διαρκείας 317 λεπτών «Happy Hour» τα βραβεία σεναρίου και γυναικείας ερμηνείας στο φεστιβάλ του Λοκάρνο, βάζοντας το όνομά του στον παγκόσμιο κινηματογραφικό χάρτη. Η «Διπλή Ζωή της Ασάκο», που ακολούθησε, τον έφερε ως το διαγωνιστικό τμήμα των Κανών, όπου διαπραγματεύτηκε για ακόμα μια φορά με διακριτική κομψότητα τα προβλήματα των σύγχρονων σχέσεων μέσα σε μια περίπλοκη, αντιφατική ιαπωνική πραγματικότητα.
Η ματιά του Χαμαγκούτσι, του οποίου καμιά ταινία δεν έχει προβληθεί στη χώρα μας, είναι πρωτίστως ψυχολογική και δευτερευόντως κοινωνική. Η προσοχή του στρέφεται στους χαρακτήρες, συνήθως νεαροί και νεαρές οι οποίοι προσπαθούν με κάθε τρόπο να καλύψουν την απόσταση ανάμεσα στις επιθυμίες, τα όνειρα και τις αξίες τους με την αληθινή ζωή. Μόνο που η τελευταία δεν είναι γεμάτη χολιγουντιανά σοκ, αλλά μικρά, σχεδόν αδιόρατα δράματα βγαλμένα από τη φιλμογραφία του Όζου, του Ναρούσε και του Κόρε-Έντα, τα οποία τους ανατρέπουν επανειλημμένα τις ισορροπίες.
Η νεαρή Ασάκο ερωτεύεται με την πρώτη κυριολεκτικά ματιά τον όμορφο, cool, μα άλλο τόσο μποέμ και απρόβλεπτο Μπάκου, ο οποίος μια μέρα εξαφανίζεται εντελώς απροειδοποίητα από τη ζωή της. Προσπαθώντας να τον ξεπεράσει, θα μετακομίσει από την Οζάκα στο Τόκιο, όπου αρκετούς μήνες μετά θα πέσει πάνω σ’ ένα σωσία του. Τον ανερχόμενο marketing manager Ριοχέι, τον οποίο προσπαθεί αρχικά να αποφύγει. Τελικά θα τον ερωτευτεί και οι δυο τους θα συζήσουν ευτυχισμένοι για μια πενταετία. Μέχρι που το παρελθόν τής Ασάκο θα επιστρέψει δυναμικά, φέρνοντάς την απέναντι σε ένα δίλημμα τις καταστροφικές συνέπειες του οποίου ο Χαμαγκούτσι έχει κρύψει κάτω από το χαλί μιας τακτοποιημένης, ανέφελης καθημερινότητας.
Σωσίες, δίδυμοι (η φωτογραφία που βλέπει στην γκαλερί η Ασάκο), πράξεις και γεγονότα που επαναλαμβάνονται… Οι άνθρωποι «διαβάζουν» πάνω τους συμπτώσεις, αλλά η ζωή κινείται με δικούς της, αόρατους σ’ αυτούς νόμους. Τι θέση έχουν ανάμεσά τους οι ανάγκες, τα όνειρα, οι έρωτές μας; Και τελικά τι ερωτευόμαστε; Ένα σώμα, μια συμπεριφορά ή μια εικόνα; Ο χιτσκοκικός «Δεσμώτης του Ιλίγγου», ο οποίος διαπραγματεύεται τα ίδια ακριβώς ερωτήματα, ρίχνει τη σκιά του σ’ αυτό το ανάλαφρο, μα βαθύ γιαπωνέζικο δράμα, με τον Χαμαγκούτσι να μην υποκύπτει στο δέλεαρ των σινεφίλ αναφορών, αλλά να μένει μέχρι - του αναμενομένου - τέλους πιστός στο γοητευτικό, νηφάλιο και απόλυτα ελεγχόμενο αφηγηματικό ύφος του. Όπου τα βλέμματα προδίδουν καλά φυλαγμένα μυστικά, χειρονομίες μαρτυρούν τη συγκρατημένη ψυχολογική αναταραχή και τα πάντα κρέμονται από τις λεπτομέρειες, σε μια χαμηλότονη, μελωδική χορογραφία συναισθημάτων, κινηματογραφημένη με λεπτή ειρωνεία και παιχνιδιάρικη χάρη.
Βαθμολογία:
Σκηνοθεσία: Ριουσούκε Χαμαγκούτσι. Πρωταγωνιστούν: Έρικα Καράτα, Μασαχίρο Χιγκασίντε, Ρίο Γιαμασίτα, Σαΐρι Ίτο, Μισάκο Τανάκα. Ιαπωνία, Γαλλία. 2018. Διάρκεια: 119΄. Προβολή: CINOBO.
