Ο Σαμ Ίσμαϊλ, μετά την επιτυχία του «Mr Robot», επιστρέφει στην τηλεόραση με ένα ατμοσφαιρικό θρίλερ που παίζει με το μυαλό των θεατών. Το «Homecoming» ήρθε στις οθόνες μας μέσω της διαδικτυακής πλατφόρμας Amazon Prime Video στις αρχές του Νοεμβρίου και έφερε έναν παλιομοδίτικο αέρα μυστηρίου. Αποτελεί μεταφορά του ομώνυμου podcast των Έλι Χορόουιτς και Μίκα Μπλούμπεργκ και έχει κερδίσει τις εντυπώσεις, ενώ έχει υπογράψει ήδη και για δεύτερο κύκλο.
Home, Sweet Home
Το «Homecoming» με πρωταγωνίστρια τη Τζούλια Ρόμπερτς στην πρώτη τηλεοπτική της εμφάνιση, μας μεταφέρει στην Τάμπα της Φλόριντα, σε ένα ομώνυμο κέντρο «υποδοχής και αποκατάστασης» βετεράνων. Στόχος του, φαινομενικά, είναι να τους βοηθήσει να ενταχθούν ομαλά στην πολιτική ζωή και να αποβάλλουν το μετατραυματικό στρες. Η ιστορία ξεκινάει με τη Χάιντι Μπέργκμαν (Τζούλια Ρόμπερτς) ψυχολόγο και υπεύθυνη για την εύρυθμη λειτουργία του κέντρου, στις πρώτες της συνεδρίες με τον Γουόλτερ Κρουζ (Στέφαν Τζέιμς), πρώην βετεράνο και «πελάτη» του κέντρου, ο οποίος διαμένει εκεί. Πρόκειται για έναν ιδανικό θεραπευόμενο: είναι πρόθυμος, επιθυμεί να επανέλθει στην κοινωνική ζωή και φαίνεται να αντιμετωπίζει με ψυχραιμία τις μνήμες του πολέμου.
Σύντομα όμως το μυστήριο αρχίζει να ξετυλίγεται και η ζωή στη Φλόριντα παύει να φαίνεται τόσο ειδυλλιακή. Μέσα από μία μετάβαση σε ένα κοντινό αλλά απροσδιόριστο χρονικά μέλλον, παρακολουθούμε τον Τόμας Καράσκο (Σέα Γουίνγκαμ), ερευνητή του Υπουργείου Αμύνης, να εξετάζει μία καταγγελία που έχει καταχωρηθεί σχετικά με το Κέντρο Υποδοχής. Παράλληλα, βλέπουμε την Μπέργκμαν σε μία νέα ζωή, ως σερβιτόρα σε ένα παραλιακό μαγειρείο να έχει αφήσει πίσω την παλαιότερη ζωή της. Όταν ο Καράσκο την επισκέπτεται και ρωτάει για τη σχέση της με το «Homecoming» εκείνη αρνείται να συζητήσει την ανάμειξη της. Τα ερωτήματα όμως ξεκινούν: μήπως πραγματικά δεν θυμάται πολλά σχετικά με τη δουλειά της; Ή τα πράγματα στο κέντρο δεν είναι τόσο αθώα όσο φαίνονται;
Το κέντρο «Homecoming» φαίνεται να έχει εξαφανιστεί εντελώς και οι εργαζόμενοι του να έχουν διασκορπιστεί. Ποιος ήταν όμως ο πραγματικός ρόλος της Χάιντι Μπέργκμαν στο Κέντρο Υποδοχής και ποιος ο στόχος της θεραπείας στους βετεράνους; Τι αφορά η συγκεκριμένη καταγγελία και γιατί κανείς δεν φαίνεται πρόθυμος να δώσει απαντήσεις; Τι είναι αλήθεια και τι ψέμα τελικά;
Noir αναφορές και μία αίσθηση «Vertigo»
Στα δέκα τριαντάλεπτα επεισόδια της σειράς το θρίλερ παίρνει χιτσκοκικές διαστάσεις. Η ανακάλυψη της αλήθειας φαίνεται να επηρεάζεται από τις διαφορετικές οπτικές γωνίες των πρωταγωνιστών, ενώ η αλήθεια, τα ψέματα και οι αναμνήσεις αναμειγνύονται σε ένα κοκτέιλ μυστηρίου, από το οποίο η πραγματικότητα είναι δύσκολο να εξαχθεί. Η διακόσμηση των χώρων αλλά και η κινηματογράφηση τους είναι λιτή αλλά εργονομική. Επικεντρωνόμαστε απόλυτα στις μικρές λεπτομέρειες και η προσοχή είναι απαραίτητη για να συλλέξουμε τα στοιχεία της υπόθεσης. Σίγουρα δεν είναι η πιο πρωτότυπη ιστορία αλλά το μυστήριο εξελίσσεται ατμοσφαιρικά, αφήνοντας μονίμως υπόνοιες που αποπροσανατολίζουν το θεατή.
Η κινηματογράφηση του Ίσμαϊλ κινείται ανάμεσα σε παρόν και παρελθόν μέσα από την αλλαγή κάδρου. Το παρελθόν παρουσιάζεται ολόκληρο, σε ένα ευρυγώνιο πλάνο ενώ το παρόν καταλαμβάνει μετά βίας το ένα τρίτο της οθόνης σε ένα κάθετο πλάνο, σαν να παρακολουθούμε μέσα από μία κάμερα κινητού. Το παρόν των πρωταγωνιστών, άλλωστε, οι αναμνήσεις και οι γνώσεις τους σχετικά με το τι έχει συμβεί είναι περιορισμένες και αυτό μας γίνεται κατανοητό από το ίδιο το μέσο που χρησιμοποιεί για να παρουσιάσει την ιστορία του. Το πλάνο ανοίγει όταν η αλήθεια πια αποκαλυφθεί και τα κομμάτια του παζλ έρθουν στη θέση τους.
Αποφασιστικές γυναίκες, χειριστικοί άντρες
Στο κέντρο της ιστορίας έχουμε χαρακτήρες που αναπτύσσονται μέσα από δυναμικές σχέσεις αντιθέσεων: κάθε ντουέτο χαρακτήρων ανταλλάσσει συνεχώς την εξουσία επιχειρώντας να εδραιώσει τη δική του αλήθεια για την υπόθεση. Οι γυναικείοι χαρακτήρες, ακόμα και οι μικρότεροι, καταφέρνουν να κινήσουν τη δράση και να φέρουν τις μεγάλες ανατροπές με τις επιλογές τους, κάτι που αποδεικνύεται περίτρανα και στο φινάλε της σειράς (υπάρχει κρυφή σκηνή μετά τα τελικά credits. Μην τη χάσετε!). Παρότι βρίσκονται στην πιο αδύναμη θέση, επαγγελματικά και πρακτικά, υψώνουν το ανάστημά τους απέναντι στους αντρικούς, χειριστικούς χαρακτήρες και καταφέρνουν να πάρουν το πάνω χέρι, με διαφορετικό τρόπο η κάθεμια.
Αντίστοιχα, ο Καράσκο ακολουθεί επίσης το μοτίβο του «αδύναμου» που προσπαθεί να φτάσει στην τελική λύση. Ένας «απλός υπαλληλίσκος» όπως του υπενθυμίζουν όλοι συνεχώς, επιλέγει να τοποθετήσει την προσωπική του εργασιακή και προσωπική ηθική πάνω από τις δυσκολίες που βρίσκονται μπροστά του και να ερευνήσει μέχρι τέλους την περίεργη αυτή υπόθεση.
Όσον αφορά το καστ, η Τζούλια Ρόμπερτς μετά από ένα σερί αδιάφορων ερμηνειών φαίνεται να κάνει το επόμενο βήμα και να μπαίνει δυναμικά αν και καθυστερημένα στο μπαράζ των τηλεοπτικών παραγωγών, ερμηνεύοντας έναν πολυεπίπεδο χαρακτήρα τον οποίο καταφέρνει να διαχειριστεί με έναν απρόσμενα ικανό τρόπο. Παράλληλα, ο Σέα Γουίνγκαμ χτίζει ένα χαρακτήρα με υπόβαθρο, ενώ ο Μπόμπυ Κανναβάλε στο ρόλο του αφεντικού της Μπέργκμαν, Κόλιν, καταφέρνει να γίνει όσο αντιπαθής και χειριστικός απαιτεί ο ρόλος του.
Σίγουρα είναι μια σειρά που δεν ενδείκνυται σε όσους απαιτούν ένα καλό jump scare ή καταιγιστική δράση, αλλά σε όσους είναι εξοικειωμένοι με τα χιτσκοκικά θρίλερ αγωνίας και το αργό αλλά ουσιαστικό χτίσιμο της ιστορίας. Ακόμα και το soundtrack εντείνει τον παλιομοδίτικο (με την καλή έννοια) χαρακτήρα της, αφού αποτελεί ψηφιακές διασκευές κλασικών soundtracks, από το «Δεσμώτη του Ιλίγγου» και το «Προετοιμασία για ένα Έγκλημα» μέχρι το «Όλοι οι Άνθρωποι του Προέδρου» και την «Κριστίν». Η υπόθεση θα μπορούσε να ξεδιπλωθεί ακόμα πιο γρήγορα, γιατί η σφιχτή αφήγηση χάνει για λίγο τη συνοχή της γύρω στο 5ο επεισόδιο και εξελίσσεται άνισα, καταφέρνει όμως να την ανακτήσει και να χτίσει την κατάλληλη αγωνία μέχρι το τέλος του μυστηρίου αλλά και να θέσει τα κατάλληλα ερωτήματα χωρίς να γίνεται διδακτική.
Ποιος έχει δικαίωμα τελικά να αποφασίζει για τις προσωπικές αναμνήσεις; Και ποια είναι η σωστή αντιμετώπιση απέναντι στους ανθρώπους που θυσιάζουν τη ζωή τους για ένα πόλεμο; Αυτά πρέπει να τα αναρωτηθούμε εμείς. Το βασικό ερώτημα της σειράς όμως είναι τι είναι πραγματικότητα και τι όχι σε αυτήν την ιστορία;
Σκηνοθεσία: Σαμ Ίσμαϊλ
Σενάριο: Μίκα Μπλούμπεργκ, Έλι Χορόουιτς, Σαμ Ίσμαϊλ
Cast: Τζούλια Ρόμπερτς, Σέα Γουίνγκαμ, Μπόμπυ Κανναβάλε, Στέφαν Τζέιμς, Άλεξ Καρπόφκσι, Μαριάν Ζαν-Μπατίστ.
Streaming platform: Amazon Prime Video. Επεισόδια: 10. Διάρκεια: 30’. 2018-. Σεζόν 1.
