Το «Handmaid’s Tale», που κάνει πρεμιέρα στη Nova το Σάββατο 24 Μαρτίου στις 23:00 (και θα μεταδίδεται κάθε Σάββατο και Κυριακή από το Novacinema4HD), είναι ένα... λαμπρό δείγμα του ζοφερού οράματος των τηλεοπτικών δημιουργών για το μέλλον. Γιατί όμως η μικρή οθόνη έχει γεμίσει από δυστοπίες; Απαντάμε στο ερώτημα και επιλέγουμε τις καλύτερες απ’ αυτές.
Αν αναζητάς απαντήσεις για το μέλλον στις τηλεοπτικές σειρές και είσαι κομματάκι απαισιόδοξος για τα όσα πρόκειται να συμβούν, τότε καλύτερα να το ρίξεις στα sitcoms! Σε εντονότερο βαθμό από το σινεμά, η αμερικανική και η αγγλική τηλεόραση διαπνέονται από ένα ζοφερό όραμα για το μέλλον, το οποίο ξεδιπλώνεται σε σειρές όπου επιδημίες, τεχνολογικές εξελίξεις και ολοκληρωτικά καθεστώτα οδηγούν στα όρια τον ανθρώπινο παράγοντα.
Η αφορμή βέβαια βρίσκεται εδώ, στο παρόν, και σε όσα προβληματίζουν και ανησυχούν οποιονδήποτε παρακολουθεί σαστισμένος τις ραγδαίες κλιματικές αλλαγές, τη διεύρυνση του χάσματος ανάμεσα σε φτωχούς και πλούσιους, την αλλοίωση της ανθρώπινης συμπεριφοράς στα social media και τον εκφασισμό πολιτικής και δημόσιας ζωής. Θα ευχόμασταν οι δυστοπικές σειρές να πέσουν έξω, αλλά με τον δυσοίωνο Μίκαελ Χάνεκε να ετοιμάζει το «Kelvin’s Book» και τον Ντόναλντ Τραμπ ακόμη πρόεδρο πώς να αντιμετωπίσει κάποιος το μέλλον με αισιοδοξία;
#1 The Handmaid’s Tale
Η σειρά που περιγράφει μια κοινωνία όπου ένα ολοκληρωτικό και θεοκρατικό καθεστώς καταπιέζει τις γυναίκες και υποχρεώνει κάποιες απ’ αυτές να λειτουργούν ως μέσο αναπαραγωγής, σημάδεψε την περσινή χρονιά και έγινε η πρώτη παραγωγή μιας streaming πλατφόρμας, συγκεκριμένα του Hulu, η οποία βραβεύτηκε με Emmy καλύτερης σειράς. Με την ερμηνεία της –βραβευμένης με Emmy και Χρυσή Σφαίρα– Ελίζαμπεθ Μος στο επίκεντρο, αυτή η μεταφορά ενός μυθιστορήματος της Μάργκαρετ Άτγουντ δεν προβλέπει μόνο ένα σκοτεινό μέλλον αλλά μιλάει και για τη διαχρονικά υποτιμημένη θέση της γυναίκας.
#2 Humans
«Η πρόθεσή μας είναι να δείξουμε τον κόσμο όσο πιο ρεαλιστικά γίνεται, χωρίς να προκαθορίζουμε αν πρόκειται για ουτοπία ή δυστοπία» είπε πρόσφατα ένας από τους δημιουργούς αυτής της αμερικανο-βρετανικής παραγωγής που αποτελεί ριμέικ μιας σουηδικής σειράς. Στο θεατή πέφτει λοιπόν το μπαλάκι να αποφασίσει αν η εφεύρεση ανθρωποειδών ρομπότ που μπορούν να αντικαταστήσουν τον άνθρωπο σε κάθε δραστηριότητα είναι η ευοίωνη εξέλιξη που ευαγγελίζεται η τεχνολογία. Εμείς πάντως έχουμε αποφασίσει ότι αυτή η σειρά μιλάει ουσιαστικότερα για την τεχνητή νοημοσύνη από το πολυδιαφημισμένο «Westworld».
#3 The Walking Dead
Αν προσπεράσεις το γεγονός ότι δεν υπάρχουν ζόμπι, αλλά δεχτείς ότι είναι πιθανό να συμβεί μια επιδημία ή ένα καταστροφικό καιρικό φαινόμενο, τότε δεν μπορείς παρά να σκιαχτείς από το πόσο ακαριαία ακυρώνεται κάθε επίτευγμα του ανθρώπινου πολιτισμού και των αξιών από την ορμή του ένστικτου της επιβίωσης. Η σειρά, που βρίσκεται στο δεύτερο μισό του όγδοου κύκλου της, και μεταδίδεται από το ελληνικό FOX, έγινε πέρα από κάθε προσδοκία το απόλυτο blockbuster της αμερικανικής τηλεόρασης.
Δες επίσης τι έγινε όταν τα ζόμπι συνάντησαν την τέχνη στην έκθεση The Walking Dead Art, η οποία παρουσιάστηκε στο Ωδείο Αθηνών πριν από μερικές μέρες:
#4 Black Mirror
Άλλη μια σειρά που απέκτησε cult status από το πουθενά, αλλά εντελώς δικαιολογημένα, προκαλώντας συγκρίσεις με την κλασική «Ζώνη του Λυκόφωτος». Ο Τσάρλι Μπρούκερ, ένας ευφυέστατος κριτικός, αρθρογράφος και συγγραφέας δημιούργησε μια σειρά ανθολογίας που προβάλλει στο μέλλον όσα διστάζουμε να παραδεχτούμε στο παρόν, δηλαδή ότι η εξάρτησή μας από την τεχνολογία, το Internet και τα social media μπορεί να πάρει εξαιρετικά ανησυχητική και τρομακτική τροπή. Πριν από μία εβδομάδα, το Netflix ανακοίνωσε ότι θα ακολουθήσει μια πέμπτη σεζόν και ο επίσημος λογαριασμός της σειράς στο Twitter σχολίασε σαρκαστικά ότι «Το μέλλον θα είναι πιο φωτεινό από ποτέ».
#5 3%
Από τη Βραζιλία, τη χώρα που εξάγει σαπουνόπερες, έρχεται αυτό το δυστοπικό θρίλερ, η πρώτη σειρά που «μίλησε» πορτογαλικά στο Netflix. Θυμίζοντας έντονα το «Hunger Games», το «3%» περιγράφει τη διαδικασία επιλογής στην οποία υποβάλλονται οι 20χρονοι ενός μελλοντικού κόσμου που ζει στη φτώχεια και την ανέχεια, προκειμένου να εξασφαλίσουν τη θέση τους στη μοναδική περιοχή όπου υπάρχει πλούτος και ευημερία. Στο φινάλε του πρώτου κύκλου, κορυφώνεται συγκλονιστικά ο προβληματισμός για την ανθρώπινη φύση και την έννοια της θυσίας.
