Σχεδόν 1.5 δισεκατομμύριο άνθρωποι ταξιδεύουν σήμερα. Όλοι κάνουν αναζητήσεις στο διαδίκτυο για τον προορισμό που πρόκειται να επισκεφτούν. Χωρίς "σχεδόν". Άραγε, θα καταφέρει η ταξιδιωτική τους εμπειρία να υπερτερήσει του ίντερνετ; Σχεδόν αδύνατο.
Τι μπορείς να γράψεις για μια πόλη που πάλλεται από τις προσδοκίες των εκατομμυρίων ανθρώπων που την επισκέπτονται; Για έναν τόπο που σε συντάραξε για τα 7 χρόνια που ζήσατε μαζί; Το Παρίσι, η πόλη μου, όσο παραμένει ισχυρή φαντασίωση τόσο αναδύεται ως κάτι βαθύ, αληθινό και ανεξήγητο. "Je-ne-sais-quoi" που λένε και οι Γάλλοι.
Είναι από τις σημαντικότερες παραδοσιακές γιορτές της Ταϊλάνδης. Βρεθήκαμε πέρυσι εκεί και σας μεταφέρουμε την ατμόσφαιρα στις γιορτές του Λόι Κρατόνγκ, που εκτυλίσσονται κατά μήκος των ποταμιών της Ταϊλάνδης στην πανσέληνο στα τέλη Νοεμβρίου. Κι ανακαλούμε τις φαντασμαγορικές εικόνες των φωταγωγημένων νερών και το ρυθμικό ήχο του παραδοσιακού τραγουδιού που συνοδεύει την τελετουργία...
Για τον κυνηγό εμπειριών, η Μαύρη Αφρική παραμένει εξαιρετικά δύσκολο θήραμα. Για να τη στριμώξετε, η πληροφορία είναι καίρια. Καταρτίσαμε ένα ντοσιέ με όλα τα βασικά του ονείρου υπό την Σαχάρα: τα προκαταρκτικά, τις hotter than hot χώρες, τις περιοχές που πρέπει να «χτυπήσετε», πότε & πώς – με πιρόγα; Με τρένο; Με τζιπ; Αλλά και τα ξενοδοχεία-«νυν απολύεις...»
Η Ντένη Καλλιβωκά πίνει βιετναμέζικο καφέ και κάνει μία από τις ομορφότερες παραλίμνιες βόλτες της ζωής της, αγωνιά για να αντλήσει όλη τη μυθιστορη-ματική ομορφιά των νησιών που στοίχειωσαν τα όνειρά της όταν τα είδε στην ταινία «Ινδοκίνα», τρώει φίδι σε ένα δείπνο που αγγίζει τα όρια του παγανισμού και μένει άφωνη επί τρεις ώρες, φτάνοντας σε ένα από τα πιο όμορφα οικολογικά ξενοδοχεία του πλανήτη. Ακολουθούν εντυπώσεις-βελάκια, για να ανακαλύψετε –το ταχύτερο!– το επόμενο τουριστικό μπουμ της
Malls-μεγαθήρια, όπου το shopping γίνεται κινηματογραφική εμπειρία, υπερμοδάτα ξενοδοχεία που απογειώνουν τον ορισμό του hoteling, clubs που θα τα ζήλευαν και οι πιο trendy δυτικές μητροπόλεις, αρχιτεκτονικά highlights που αποτελούν αφορμή για ταξίδι.
Η Κατερίνα Κατώπη εντυπωσιάζεται από τον άψογο συνδυασμό αλματώδους ανάπτυξης, hip lifestyle, εξωτικής φύσης και παραδοσιακού χρώματος σε μια από τις πιο ανερχόμενες χώρες του Ινδικού, ιδανική για one of a kind ταξίδια.
Η Κατερίνα Κατώπη πήγε στην Ανγκόρ Βατ και μας εξηγεί γιατί είναι ένα από τα μέρη που κάθε άνθρωπος οφείλει να δει τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του...
Τοπία βγαλμένα από το «Αvatar» και τον «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών» (εδώ γυρίστηκαν άλλωστε), εκατοντάδες χιλιόμετρα road trip με τροχόσπιτο χωρίς να δεις άνθρωπο, κάμπινγκ με μόνη παρέα τους κορμοράνους, σερφ στις πιο όμορφες παραλίες στον κόσμο, γευσιγνωσίες κρασιών, κυνήγι πέστροφας, καγιάκ σε παρθένα νησάκια... Η Κατερίνα Κατώπη επέστρεψε με ένα χαμόγελο κολλημένο στο πρόσωπο από το φυσιολατρικό παράδεισο του Νοτίου Ημισφαιρίου.
Η Ελένη Κούκη απολαμβάνει τα αργόσυρτα τοπία του Νείλου με ένα νέας γενιάς κρουαζιερόπλοιo και «κρυφοκοιτάζει» τις πολλές και σημαντικές διαφορές στις κατηγορίες τους, που ξεκινούν από την απόλυτη ιδιωτικότητα και καταλήγουν στο... έγκλημα στον Νείλο.
Την ώρα που το βόρειο ημισφαίριο προσπαθεί να ξορκίσει τη χειμωνιάτικη μελαγχολία με λαμπερούς χριστουγεννιάτικους στολισμούς, στο νότιο ο ήλιος πυρώνει τις λευκές αμμουδιές με τα σμαραγδένια νερά και τους φοίνικες. Αν λοιπόν σας αφήνει αδιάφορους η χριστουγεννιάτικη φαντασμαγορία και η κουλτούρα του χιονιού, αν είστε πρόθυμοι να αντικαταστήσετε την πατροπαράδοτη γαλοπούλα με εξωτικές γεύσεις και τα κάλαντα με κελαηδίσματα άγνωστων πουλιών, αναζητήστε στις χώρες του Νότου τον προορισμό σας.
Οι μουσικές, τα βεγγαλικά, οι σαμπάνιες. Είναι τα μόνα τρία πράγματα στην πρωτεύουσα της Βραζιλίας που υπαινίσσονται ότι είσαι σε πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν. Όλα, μα όλα, τα υπόλοιπα μιλούν για ένα beach party απερίγραπτου διονυσιασμού.
«Άα, λιοντάρι, όο ελέφαντας, ουάου καμηλοπάρδαλη!» Ίσως σας θυμίζει καρτούν του Ντίσνεϊ ή τάξη με πρωτάκια. Έτσι όμως –σαν πρωτάκι– αντιδρά κανείς, αντικρίζοντας τις αχανείς εκτάσεις του πάρκου Σερεγκέτι, του κρατήρα Νγκορογκόρο,της λίμνης Μανιάρα. Και παρόλο που πάνω στο τζιπ δεν νιώθεις ακριβώς… λόρδος Στάνλεϊ «αντιμετωπίζοντας» το ρινόκερο, η γεύση της εξερεύνησης παραμένει. «Dr Livingstone, I suppose?»