Τριάντα παραλίες μία και μία, «βασιλικές» ιαματικές βουτιές, σοφιστικέ ξενύχτια σε αυθεντικά χωριά. Η Κύθνος είναι ό,τι ακριβώς πρέπει για τα πρώτα θαλασσινά σου weekend.
Ούτε δύο ώρες από το Λαύριο, η Κύθνος είναι από τα νησιά που σε κάνουν να αναρωτηθείς πώς ένας τόπος τόσο κοντινός και με τέτοιες θάλασσες κατάφερε να διατηρήσει αυτήν την αίσθηση «Κυκλάδες όπως παλιά». Γιατί εδώ δεν έχει αμμουδιές με ξαπλώστρες, ούτε μεγάλα ξενοδοχεία. Τα πράγματα παραμένουν απλά και προσιτά, ό,τι πρέπει για οικογενειακές και χαλαρές παρεΐστικες διακοπές. Και μη σε αποθαρρύνει η πρώτη εντύπωση: το λιμάνι του Μέριχα, γεμάτο rooms to let, δεν αντιπροσωπεύει διόλου τη συνέχεια. Στην καρδιά του Ιούλη, οδηγώντας σχεδόν μοναχικά μέσα από φιδίσιους δρόμους, ο νους μας ταξίδευε χαϊδεύοντας τη δαντελωτή ακτογραμμή και τις γυμνές πλαγιές που είναι «κεντημένες» ψιλοβελονιά με ορθές ξερολιθιές, λευκά εκκλησάκια και πέτρινα κελιά-αγροτόσπιτα. Δεν μου πάνε οι λυρισμοί, αλλά όταν κιόλας από την πρώτη ώρα που έχεις πατήσει το πόδι σου στο νησί σε «χαιρετούν» ντόπιοι καβάλα στα γαϊδουράκια, νωχελικά μοσχάρια και παραστρατημένα ερίφια, να μην… υποκύψεις;
Ιαματικά λουτρά
Θέλαμε να ξυπνάμε σε ένα γραφικό ψαρολίμανο, με όλα τα απαραίτητα και κοντά στις εξελίξεις, κι επιλέξαμε φυσικά τα Λουτρά, το επίνειο της Χώρας, που ξετυλίγεται στο μυχό ενός κόλπου. Τα τελευταία χρόνια προσθέτει στις υποδομές του όμορφους νέους ξενώνες. Αν είσαι λάτρης των λαϊκών λουτρών, θα έρθεις και για τα ιαματικά, τα οποία πρωτοργανώθηκαν περί το 1846, για να καταφέρει, λέει, να τεκνοποιήσει η Αμαλία (του Όθωνος, βεβαίως βεβαίως). Το υδροθεραπευτήριο, λιτό, αλλά καθαρό και φτηνό, διαθέτει ιδιωτικά δωμάτια με μαρμάρινες μπανιέρες παλαιάς κοπής – μάλιστα στις δύο ακριανές στα δεξιά θρυλείται ότι πλατσούριζε το βασιλικό ζεύγος. Το συγκρότημα συμπληρώνει ακριβώς δίπλα το παροπλισμένο «Ξενία» –κρίμα τέτοιο «φιλέτο»–, το οποίο ούτε που μαντεύεις πλέον ότι ήταν έργο του Τσίλερ. Μια βόλτα στην πίσω αυλή, πάντως, σου αποκαλύπτει τις λότζιες με τα πέτρινα τοξωτά ανοίγματα καθώς κι ένα ζεστό κοκκινωπό ρυάκι που κατηφορίζει στη θάλασσα. Ναι, ιαματικό είναι, κι εκεί όπου εκβάλλει μπορείς κάλλιστα να χαρίσεις στον εαυτό σου ένα αναζωογονητικό spa εντελώς δωρεάν!
Για τέλειες, γαλήνιες βουτιές στα πέριξ πάρε το δρόμο (που τελικά γίνεται χωμάτινος) για τον ορμίσκο του Αϊ-Σώστη. Λίγο πιο πριν, αν έχεις τετρακίνηση, μπορείς να κατηφορίσεις στα εξίσου γοητευτικά Ποτάμια. Οι μεγάλες «ντίβες» του νησιού, βέβαια, βρίσκονται στα δυτικά, στη διαδρομή που συνδέει τον Μέριχα με τη Χώρα. Όλοι φτάνουν εύκολα στη φαρδιά αμμουδιά της Επισκοπής με τα σκιερά αρμυρίκια και το beach bar, όπως και στην Απόκρουση, αλλά για να προχωρήσεις προς τη Φυκιάδα και την Κολώνα χρειάζεσαι 4x4 ή θαλάσσιο ταξί από τον Μέριχα. Επιβάλλεται, όμως! Η αμμουδερή λωρίδα της Κολώνας, που συνδέει την Κύθνο με το νησάκι του Αγίου Λουκά, σχηματίζοντας εκατέρωθεν δύο παραλίες με κρυστάλλινα νερά, δεν έχει ταίρι, νιώθεις σαν να κολυμπάς σε μια γαλάζια λίμνη με φόντο τα αραγμένα ιστιοπλοϊκά. Ως οπαδοί των θερμών λουτρών, περπατήσαμε επιπλέον κάνα δεκάλεπτο από την Κολώνα και στη δεύτερη παραλία που βρήκαμε βουτήξαμε στη γουρνίτσα με τα ιαματικά νερά!
Όταν αρχίσει να πέφτει ο ήλιος...
…οι πεζοπόροι θα βάλουν στο πρόγραμμά τους τον αρχαιολογικό χώρο του Βρυόκαστρου ή τουλάχιστον το ερειπωμένο μεσαιωνικό κάστρο της Ωριάς που εποπτεύει από ψηλά το πέλαγος και την Τζια. Οι καλοφαγάδες θα περάσουν σίγουρα από το «Άριας Γεύσεις», το εστιατόριο-κόσμημα στο μικροσκοπικό λιμανάκι της Αγίας Ειρήνης, όπου δοκιμάσαμε πεντανόστιμους και φρεσκότατους μπαλάδες.
Και για σουλάτσο; Οπωσδήποτε στη Χώρα, μέρα και νύχτα. Κούκλα και 100% κυκλαδίτικη, χαίρεσαι να τη σεργιανίζεις και να εστιάζεις στις λεπτομέρειες: τα ασπρισμένα σοκάκια, τα καταστέγια (οι διαβάσεις κάτω από τα σπίτια), τα ζωγραφιστά ταβάνια στο ερειπωμένο αρχοντικό Παρασκευόπουλου, οι ολάνθιστες αυλές, οι παλιές εκκλησιές. Ο τοπικός Πολιτιστικός Σύλλογος φρόντισε όλες τους να είναι σηματοδοτημένες με καλλιγραφικά ταμπελάκια, οπότε δεν θα δυσκολευτείς να αναγνωρίσεις τον Άγιο Σάββα, την Παναγιά του Νίκους, τον Σωτήρα με το ξυλόγλυπτο τέμπλο ή τον Χριστό, ο οποίος διαθέτει εικόνα διά χειρός του περίφημου αγιογράφου Σκορδίλη. Στη συνέχεια αράζεις στην πιάτσα, τον κεντρικό πεζόδρομο, για φαγητό στη φοβερή αυλή στο «Στέκι του Ντέτζη» και για ποτό (ή πρωινό) στην «Αμορούζα» και στον «Κουρσάρο». Σε αυτήν την αγαπημένη ευθεία εμείς κάνουμε και άλλες στάσεις: στο art shop Το Χάρτινο Καράβι για ψαγμένα ρούχα και διακοσμητικά, στο «Πανωχώρι» και στο «Τραταμέντο» με διάθεση για γλυκά και στο παντοπωλείο του Αλαφούζου, όπου μπορείτε να παραγγείλετε ντόπιο μέλι, κατσικάκι και μοσχάρι για να τα φέρετε στην Αθήνα!
Εκεί στον Νότο
Αμμουδιές με βότσαλα, γαλανά νερά, συχνά και με αρμυρίκια: το θαλασσινό μοτίβο που μας όρκισε οπαδούς της Κύθνου ξεδιπλώνεται εξίσου γοητευτικά και στο κάτω μισό του νησιού. Μεθυστικά απλόχωρα και… μεταξύ μας στη Γαϊ-δουρόμαντρα και το ΣιΜουΣι (και στις δύο κατεβαίνεις με τζιπ) καθώς και στην παραλία του Σκύλλου και οικογενειακά στους οικισμούς Αϊ-Δημήτρης, Νάουσα, Κουρί, Ζογκάκι και Λεύκες. Κομβικό σημείο γι’ αυτήν την εκδρομή αποτελεί η Δρυοπίδα, το έτερο ημιορεινό κεφαλοχώρι, το οποίο, παρά το γραφικό οικιστικό σύνολο, τα λουλουδιασμένα καλντερίμια και τα σπίτια με τις κεραμοσκεπές, δεν διαθέτει ούτε ένα δωμάτιο προς ενοικίαση! Αξίζει, ωστόσο, ένα πρωινό να περάσεις από το σπήλαιο-ορυχείο Καταφύκι στο οποίο παλιότερα οι ντόπιοι οργάνωναν τα γλέντια τους (οι «σάλες» του, όπως μας είπαν, προσφέρουν εξαιρετική ακουστική), να δεις τις παμπάλαιες εικόνες και τους επιταφίους στο μικρό Βυζαντινό Μουσείο και να πάρεις τον ανήφορο για τη γαλήνια συνοικία του Γαλατά μέχρι τον Άγιο Μηνά. Εμείς επιστρέψαμε και νύχτα, μετά το μπάνιο μας και την περιήγηση στην Παναγία Κανάλα, για να τσεκάρουμε τα μαγειρέματα του Αλέξανδρου στο εστιατόριο «Το Χάρτινο Καράβι». Πρόκειται για το αδερφάκι του art shop που σας λέγαμε παραπάνω και θα το βρείτε –πίσω από τη Μητρόπολη– να σερβίρει πειραγμένη ελληνική κουζίνα με τοπικά υλικά σε ένα γουστόζικα ανακαινισμένο καφενείο του 1890. Αν σας αρέσουν τα στιβαρά κρασάτα λουκάνικα που σερβίρουν στην ομελέτα τους, μπορείτε να τα προμηθευτείτε από το κρεοπωλείο Ο Τουρίστας, στην είσοδο του χωριού, εκεί όπου κάνει στάση το λεωφορείο. Κι αν κάποια στιγμή σας τη δώσει η πολλή ηρεμία, ε, τα μπαράκια του Μέριχα («Rock Castle», «Ammos», «Remezzo») δεν είναι μακριά.
Διαμονή
Οι πιο προσεγμένες υποδομές βρίσκονται στα Λουτρά. Εμείς μείναμε στα διαμερίσματα «Porto Klaras» (2281031276, 2281031600, www.porto-klaras.gr) και χαρήκαμε το φωτεινό και χαρούμενο νησιώτικο στιλ που τους χάρισε η πρόσφατη ανακαίνιση, την άνεση και τη θέα στη θάλασσα, τις παροχές (διαθέτουν ασύρματη σύνδεση στο Διαδίκτυο, κουζίνα, σεσουάρ, κλιματισμό και ανεμιστήρα οροφής), αλλά κυρίως τη ζεστή φιλοξενία. Η προσεγμένη επίπλωση και τα σπιτικά γλυκά στο πρωινό είναι τα ατού του ξενώνα «Αφροδίτη» (2281031650). Λιτά τα διαμερίσματα «Κίναλη» (2281031500), αλλά αν έχουν θέα στη θάλασσα... Για ηρεμία και θαλασσινή θέα τσεκάρετε τα προσεγμένα διαμερίσματα «Καλυψώ» (2281031418) στο Σχινάρι, τις «Νηρηίδες» (2281031533) στον Μαρουλά, με χρηστικές παροχές για οικογένειες και παρέες (στεγασμένη αυλή-καθιστικό, μπάρμπεκιου, υπηρεσία πλυντηρίου) και τα εξοχικά σπίτια «Πανόραμα Νάουσας» (6944176497) στον ομώνυμο οικισμό. Συμπαθητικές επιλογές στη Χώρα το «Φιλοξενία Studios» (2281031644, www.filoxenia-kythnos.gr), στα Μαρτινάκια η «Βίλλα Έλενα» (2281032275, www.villa-elena.gr) και στην παραλία του Αγίου Δημητρίου ο «Μήλας» (2281032815).
