Hip Vienna

Η Ελένη Κούκη απολαμβάνει την μπαρόκ μεγαλοπρέπεια του Μουσείου Μπελβεντέρε καθισμένη σε μια μπάλα γιόγκα, πίνει ζεστή σοκολάτα στο θερμοκήπιο του Φραγκίσκου Ιωσήφ κι ανακαλύπτει πού μπορείς ν’ απολαύσεις αυθεντικό σνίτσελ τα ξημερώματα. Ακολουθήστε τη στις πιο hip γειτονιές μιας κλασικής πρωτεύουσας που ξανανιώνει.

Βρίσκομαι στο μικρό, στενόμακρο κατάστημα της Ina Kent, μιας σχεδιάστριας που ασχολείται με το δέρμα – σήμα κατατεθέν οι τσάντες «ταχυδρόμου» από περίεργα δέρματα και με ιδιαίτερα φινιρίσματα. Πρόκειται για μία από τους πολλούς designers που έχουν ανοίξει μαγαζί στο 7ο διαμέρισμα της Βιένης, μια περιοχή που τείνει ν’ αναδειχθεί σε Μέκκα του «μικρού και προσωπικού» shopping στην πόλη. Ξεναγός μου η Λούσι, μια εξωστρεφής Αμερικάνα, πλέον μόνιμα εγκατεστημένη εκεί. «Όταν έφτασα εδώ πριν από μερικά χρόνια, νόμιζα ότι η πόλη είχε να προσφέρει μόνο mainstream shopping. Σταδιακά, όμως, άρχισα ν’ ανακαλύπτω όλα αυτά τα μικρά ατελιέ και τα μαγαζιά κι αποφάσισα να μετατρέψω τις δικές μου βόλτες σε κάτι πιο επαγγελματικό». Όντως, για την επόμενη ώρα μπαινοβγαίνουμε σε διάφορα καταστήματα. Από το street fashion Sixa (στην κάρτα γράφει: «ρούχα για κορίτσια, εθισμένους των boardsports, κορίτσια που ντύνονται σαν αγόρια και πανκ κυρίες») μέχρι το νεορομαντικό La Petite Boutique. Στο δρόμο μας συναντάμε ακόμα το BuntWasche, ένα κατάστημα με απλά, αλλά πολύ ιδιαίτερα παιδικά ρούχα, φτιαγμένα από οικολογικά υφάσματα, αλλά και το Stil, που ειδικεύεται σε σειρές limited edition αθλητικών παπουτσιών. Το 7ο διαμέρισμα βρίσκεται ακριβώς έξω από τα όρια του «δαχτυλιδιού» που περικλείει το ιστορικό κύτταρο της Βιένης. Την εποχή του Μότσαρτ ήταν η κακόφημη συνοικία με τις γυναίκες. Στον 20ό αι. υπήρξε φοιτητοπεριοχή, δηλαδή μάζεψε κόσμο που έψαχνε για φτηνά και ιδιαίτερα πράγματα. Σήμερα πλέον είναι η συνοικία των designers. Ένας από τους πιο κεντρικούς δρόμους είναι η χαριτωμένη Lindengasse. Στα ισόγεια των πολύχρωμων κτιρίων εποχής λειτουργούν απλά, χαλαρά cafes. Μικρά εστιατόρια σερβίρουν χορτοφαγικά πιάτα ή έθνικ κουζίνα. Στο τέρμα του δρόμου συναντάμε και το κλασικό βιενέζικο ζαχαροπλαστείο του Andreas Blocher που σερβίρει μηλόπιτα και ζεστή σοκολάτα – και μάλιστα χωρίς συνωστισμό. Δεν μιλάμε για μαγαζιά το ένα πάνω στο άλλο, ούτε για καφετέριες που ξεφυτρώνουν σαν τα αγριόχορτα. Χαλαρά... Αυτό θα μπορούσε να είναι το μότο της περιοχής. Αρχιτεκτονική λεπτομέρεια που δίνει ακόμη πιο «ιδιότροπο» χαρακτήρα στη γειτονιά,ο μεγάλος παράταιρος τσιμεντένιος πύργος, κληρονομιά του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Σε μια πόλη συνώνυμο του picturesque, γεμάτη από αυτοκρατορικά μέγαρα, τεράστιες αλέες, ατελείωτα πάρκα και αριστοκρατικά cafes, είναι ερεθιστικό ν’ ανακαλύπτεις μικρές αρχιτεκτονικές παραφωνίες που μοιάζουν με ρήγματα και σε οδηγούν στο «άλλο» παρελθόν της πόλης.

Μια και φέτος έχουμε την επέτειο της πτώσης του τείχους του Βερολίνου, αξίζει να κάνουμε μια μικρή αναδρομή στην πρόσφατη τουριστική ιστορία της πόλης, η οποία είναι αναπόσπαστα δεμένη με το γεγονός: πριν από το ’89 η Βιένη ήταν, βέβαια, μια πανέμορφη κεντροευρωπαϊκή πρωτεύουσα, αλλά κάπως απόμερη, στην εσχατιά του παραπετάσματος. Καθώς η Ευρώπη ενοποιούνταν κατά τη δεκαετία του ’90, η ιστορική πρωτεύουσα των Αψβούργων ξαναβρέθηκε στο επίκεντρο, αναδείχτηκε σε must προορισμό κι εκθειάστηκε για την μπαρόκ ομορφιά της. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, ο τουριστικός οργανισμός της πόλης προσπαθεί ν’ αναδείξει κι άλλες πτυχές της, που ίσως διαφεύγουν από τον «μαζικό» επισκέπτη: το ιδιαίτερο shopping, η χαλαρή και νεανική πλευρά της πόλης, η hip Βιένη.

Στο μουσειο a la vienesse

Μεσημέρι στο Μπελβεντέρε. Έχουμε αγναντέψει τη γεωμετρία των κήπων και το πανόραμα της πόλης που ανοίγεται από τα παράθυρα του παλατιού, έχουμε ψωνίσει από το πλούσιο πωλητήριο, έχουμε περιηγηθεί τις εκπληκτικές συλλογές του γερμανικού εξπρεσιονισμού και τώρα καθόμαστε στη μεγάλη μαρμάρινη είσοδο που οδηγεί στις συλλογές. Σε αυτήν την ψηλοτάβανη αίθουσα μπαρόκ πολυτέλειας, η οποία λειτουργεί ως προθάλαμος για τις συλλογές, οι υπεύθυνοι του μουσείου έχουν προσθέσει μια πινελιά παιδικότητας, που δημιουργεί έξυπνο κοντράστ με την αυτοκρατορική μεγαλοπρέπεια του χώρου. Αντί, λοιπόν, για καθίσματα, έχουν βάλει τεράστιες μπάλες (όπως αυτές που χρησιμοποιούμε στα μαθήματα γιόγκα) και τις έχουν ντύσει με μπορντό βελούδο – ποιος είπε ότι η διαχείριση ενός τόσο μεγάλου μουσείου πρέπει να βουλιάζει στη σοβαροφάνεια;

Το να πει κανείς ότι η Βιένη έχει υπέροχα μουσεία είναι απλώς κοινοτοπία. Αυτό όμως που είναι ίσως πιο σημαντικό αφορά τη νοοτροπία με την οποία τα διαχειρίζονται. Το πιο μεγάλο project των τελευταίων χρόνων, το MuseumsQuartier, έχει αναδειχτεί σ’ ένα από τα πιο νεανικά σημεία συνάντησης στην πόλη. Όταν η μέρα δεν είναι βροχερή, η τεράστια εσωτερική αυλή του συμπλέγματος γεμίζει 20something φατσούλες που αράζουν στα ιδιόμορφα παγκάκια (και ανάκλιντρα τα λες), τα οποία αποτελούνται από κίτρινα τσιμεντένια μονομπλόκ. Στεγάζοντας περίπου πενήντα ιδρύματα για την τέχνη σε 60.000 τ.μ., το MuseumsQuartier δίκαια περηφανεύεται ότι αποτελεί τη μεγαλύτερη περιοχή στον πλανήτη αφιερωμένη στη σύγχρονη τέχνη. Εδώ βρίσκεται το Leopold Museum με τη διάσημη συλλογή έργων του Κλιμτ και του Έγκον Σίλε. Το MUMOK αποτελεί το δεύτερο πόλο έλξης της περιοχής, κυρίως λόγω της επιβλητικής σύγχρονης αρχιτεκτονικής του, και το ZOOM είναι ένα ευφάνταστο παιδικό μουσείο με πολλά προγράμματα δημιουργικής απασχόλησης. Τέλος, αξίζει να περάσετε και από τη βιβλιοθήκη για να θαυμάσετε τη σύγχρονη αρχιτεκτονική της. Το συγκρότημα συμπληρώνεται από το Quartier 21, που στεγάζεται στο παλιό κτίριο των βασιλικών στάβλων και φιλοξενεί αυτόνομες καλλιτεχνικές πρωτοβουλίες. Εδώ, κάτω από τα βαριά σταυροθόλια, γίνονται performances αλλά κι επιδείξεις μόδας. Εδώ βρίσκεται και το εστιατόριο «Mlio», ένα από τα εννιά του συγκροτήματος, που ξεχωρίζει όμως λόγω του δυνατού συνδυασμού minimal artistic διακόσμηση-στιβαρή ιστορική αρχιτεκτονική.

Μέσα στο δαχτυλΙδι

Αφήνοντας το MuseumsQuartier, βρισκόμαστε σχεδόν στην είσοδο του δαχτυλιδιού, του περιφερειακού βουλεβάρτου που κυκλώνει την Παλιά Πόλη. Τα πλήθη των τουριστών πολιορκούν το Hofburg, το αυτοκρατορικό παλάτι. Πιο κάτω ξεκινά η Kohlmarkt, ένας από τους κεντρικότερους δρόμους της Παλιάς Πόλης. Εδώ βρίσκεται το ιστορικό ζαχαροπλαστείο Demel, εδώ και το cafe-delicatessen του Julius Meinl, κλασικό στέκι των πολιτικών. Στρίβοντας στα στενά, θα συναντήσεις το κεντρικό καπελάδικο του Muhlbauer (Seilergasse 10, www.muehlbauer.at), το οποίο πρωτολειτούργησε το 1903 και σήμερα διευθύνεται από την τέταρτη γενιά της οικογένειας. Εδώ και κάποια χρόνια το κατάστημα έχει κάνει επιθετικό μάρκετινγκ, υπογραμμίζοντας την υψηλή ποιότητα των χειροτεχνημάτων (εννοείται ότι όλα τα καπέλα είναι χειροποίητα) και δημιουργώντας παράλληλα εξαιρετικές fashion συλλογές. Το ίδιο το κατάστημα, σχεδιασμένο από τον αρχιτέκτονα Kuhn Malvezzi, είναι ολόλευκο και θυμίζει γκαλερί, ενώ τα καπέλα (αξίζει οπωσδήποτε να δείτε τα φετινά γούνινα σκουφιά) μοιάζουν να ίπτανται.

Ωστόσο, το ιστορικό κέντρο της Βιένης δεν είναι μόνο μια βόλτα ανάμεσα σε πολύβουα, πανάκριβα spots. Ακόμη κι εδώ θα συναντήσετε εξαιρετικά χαλαρά σημεία. Στους παλιούς ιδιωτικούς κήπους του αυτοκράτορα, σ’ ένα εντυπωσιακό art nouveau θερμοκήπιο του 1903, βρίσκεται το cafe-restaurant «Palmenhaus». Φτιαγμένο από γυαλί και ατσάλι, γεμάτο ακόμη και σήμερα από τροπικά φυτά, είναι ένα πολύ ιδιαίτερο σημείο για να κάνεις μια πρώτη γνωριμία με τη σύγχρονη εκδοχή της αυστριακής κουζίνας, καθώς τιμά τις παραδοσιακές συνταγές, αλλά τις εμπλουτίζει και με μεσογειακά φρέσκα προϊόντα.

Αν η περιοχή γύρω από τον Άγιο Στέφανο είναι η καρδιά της παλιάς Βιένης, η υπαίθρια αγορά της Naschmarkt είναι... το στομάχι της. Ξεκινά από την περιοχή του Secession Museum (αυτό το ιδιαίτερο art deco κτίριο με το χρυσό τρούλο, που οι Βιενέζοι αποκαλούν «κουνουπίδι») κι εκτείνεται για περίπου χίλια μέτρα. Μανάβικα με στοίβες από λαχανικά (τοποθετημένα όμως με τέτοια προσοχή, σαν να βρισκόμαστε σε μπουτίκ), ζαχαροπλαστεία, αρτοπωλεία, παντοπωλεία που πουλάνε από αυστριακά λουκάνικα μέχρι πράσινα ιαπωνικά φασόλια για να φτιάξεις ουασάμπι καθώς και ανθοπωλεία με κουκλίστικους πάγκους γεμάτους από ρομαντικά μπουκέτα αποτελούν το σκηνικό. Ενδιάμεσα υπάρχουν υπαίθρια μαγαζιά που σερβίρουν φαγητό σε στουλ, όπως για παράδειγμα η καντίνα του Leo Strmiska, που είναι φημισμένη στην πόλη για το σουκρούτ της. Ωστόσο, κι έξω από την αγορά υπάρχουν πολύ ενδιαφέροντα σημεία για ν’ αράξεις, ξεκινώντας από το «Wein & Co», που λειτουργεί ως delicatessen, κάβα κρασιών με πολύ μεγάλη γκάμα αυστριακών ετικετών κι εστιατόριο. Ένα από τα πιο κλασικά cafes για να ολοκληρώσεις τη βόλτα σου εδώ είναι το «Cafe Drechsler», που πριν από δύο χρόνια ανακαινίστηκε από τον πασίγνωστο Terence Conran. Ο Βρετανός designer διατήρησε όλα τα χαρακτηριστικά στοιχεία του καταστήματος, φτιάχνοντας ένα πολύ λιτό σύνολο με vintage στοιχεία. Έτσι, μέχρι και σήμερα παραμένει στέκι τόσο των χρηματιστών όσο και των clubbers που καταφθάνουν τις μικρές ώρες, καθώς μένει ανοιχτό 23 ώρες την ημέρα – ιδανικό σημείο για ν’ απολαύσεις ένα πλούσιο βιενέζικο σνίτσελ τα ξημερώματα...

Bιενη know-how

Ο Τουριστικός Οργανισμός Βιένης (www.wien.info) είναι πολύ καλά οργανωμένος. Οι υπάλληλοί του θα σας καλύψουν πλήρως με τις πληροφορίες που παρέχουν.

Πού να μείνετε

Η Βιένη έχει δεκάδες υπέροχα ξενοδοχεία· μερικά από αυτά, όπως το Sacher (www.sacher.com) και το Hotel Bristol (www.westin.com/bristol), συγκαταλέγονται στα κορυφαία του πλανήτη. Εμείς συγκεντρώσαμε κάποια που έχουν ανακαινιστεί ή εγκαινιαστεί πρόσφατα και προσφέρουν διακόσμηση με σύγχρονο concept.

Altstadt (Kirchen­gasse 41, +431522 6666, www.altstadt.at, από € 278) Μια boutique πανσιόν (!) 49 δωματίων, στο 7ο διαμέρισμα, διακοσμημένη με πολύ στιλ. Δαμασκηνιές ταπετσαρίες, πατώματα από σκουρόχρωμη βελανιδιά αλλά και σούπερ design Catalano στον εξοπλισμό του μπάνιου. Do & Co Hotel (Stephansplatz 12, +43124188, www.doco.com, από € 260) Δεν υπάρχει πιο στιλάτη θέα στον καθεδρικό του Αγίου Στεφάνου απ’ ό,τι σε αυτό το ξενοδοχείο 43 δωματίων. Παρά το αυτοκρατορικό περιβάλλον, είναι διακοσμημένο σε cosmopolitan style, με δερμάτινα έπιπλα και λιτές γραμμές. Αν βρίσκετε τις τιμές απαγορευτικές, ανεβείτε τουλάχιστον στο μπαρ «Onyx», στον 6ο όροφο. Le Meridien (Opernring 13, www.starwoodhotels.com, +431588900, από € 380/3 νύχτες) Ακριβώς πάνω στη Ringstrasse και κοντά στο Mu­seumsQuartier, ένα αυτοκρατορικό παλάτι έχει μεταμορφωθεί σε ναό του σύγχρονου design. Palais Coburg (Coburgbastei 4, +431518180, www.palais-coburg.com, από € 650) Χτισμένο στα μεσαιωνικά τείχη της πόλης, αυτό το παλάτι ανακαινίστηκε ριζικά το 2003. Κάποιες σουίτες έχουν total κλασική διακόσμηση, ενώ κάποιες άλλες αναμειγνύουν και μίνιμαλ ιαπωνικά στοιχεία. Style Hotel (Herengasse 12, +431227800, www.stylehotel.at) Ένα κτίριο jugendstil (η κεντροευρωπαϊκή εκδοχή του art nouveau) ανακαινίστηκε το 2003 κι έγινε ξενοδοχείο με διακόσμηση που ανακαλεί τη δεκαετία του ’20. Διαθέτει κι ένα πολυσύχναστο μπαρ, το «H12». The Levante Parliament (Auersperg­strasse 15, +4315354515, www.thelevante.com, από € 150 το μονόκλινο) Ένα κτίριο Bauhaus έχει μετατραπεί σε design ξενοδοχείο. Βρίσκεται πολύ κοντά στο ιστορικό κέντρο και διαθέτει μια εσωτερική αυλή lounge διαθέσεων. Η διακόσμηση είναι λιτή και κυριαρχούν οι υπόλευκες αποχρώσεις και το ζωηρό πορτοκαλί.

Πού να φάτε Ein Wienner Salon (Stubenbastei 10/1, +436606542785) Ένα μικροσκοπικό (μόλις 5 τραπέζια) εστιατόριο, που ανακαλεί την αίσθηση των παλιών βιενέζικων σαλονιών. Η διακόσμηση είναι κλασική, μ’ ένα αδιόρατο pop touch. Το φαγητό βασίζεται σε αυστριακές συνταγές, τις οποίες όμως ερμηνεύει ελεύθερα, προσθέτοντας ασιατικά και μεσογειακά στοιχεία. Cafe Drechsler (Linke Wienzeile 22, 004315812044, www.cafedrechsler.at) Από τα πιο κλασικά cafes, ανακαινισμένο από τον Terence Conran. Λειτουργεί 23 ώρες την ημέρα. Kleines Cafe (Franzi­skanerplatz 3) Θεσμός της αντισυμβατικής Βιένης, αυτό το μικρό κατάστημα κρατάει από το 1970 και ανήκει στον ηθοποιό Hanno Poscl. Προσφέρεται για καφέ, ποτό ή κάποιο απλό πιάτο. Milo (Museumsplatz 1, +4315236566) Ανοιχτό από τις 9 το πρωί μέχρι τις 12 το βράδυ, το καφέ-εστιατόριο του Μουσείου Αρχιτεκτονικής είναι ένα μέρος για γρήγορο, αλλά στιλάτο φαγητό. Πρόκειται για ένα παλιό κελάρι με σταυροθόλια και πολλά στοιχεία που παραπέμπουν σε οθωμανικό χαμάμ. Pulmenhaus (Burggarten, +4315331033, www.palmenhaus.at) Σύγχρονη αυστριακή κουζίνα μέσα στους παλιούς ιδιωτικούς κήπους του αυτοκράτορα, σ’ ένα εντυπωσιακό art nouveau θερμοκήπιο του 1903. Steirereck im Stadpark (Am Heu­markt 2Α, +4317133168, www.steire­reck.at) Ένα εστιατόριο που προσφέρει οτιδήποτε δημιουργείται από γάλα. Τιμήστε κάποια από τις κρεμώδεις σούπες και τα σνίτσελ-μινιατούρες. Λίστα τυριών με περισσότερα από 150 είδη! Οργανωθείτε

Για personal shopping guide www.shoppingwithlucie.com.

Για προσωπικό ξεναγό www.localguidevienna.at.