Αγαπάμε το Αιγαίο, αλλά δεν μπορούμε να αντισταθούμε στη γοητεία του Ιονίου. Η Λευκάδα "ανεβαίνει": θετικά vibes, Χώρα που κρατάει ακόμη τη ζεστασιά του κουκλόσπιτου και τη ραφινάτη εξωστρέφεια των Επτανήσων, τοπίο molto πράσινο, συνθήκες-ξελόγιασμα για θαλάσσια σπορ. Όσο για παραλίες: παραδινόμαστε άνευ όρων στη Δυτική Ακτή…
Λευκάδα σημαίνει παραλίες
Απαλή, ήπια σε κλίμα και ταμπεραμέντο, θηλυκή, η Λευκάδα σε κερδίζει από τη στιγμή που βλέπεις τον όγκο της να διαγράφεται όταν περάσεις από τις στροφές του δρόμου που τη συνδέει με τη Βόνιτσα. Έχεις όλο το χρόνο να χαζέψεις την πόλη της Λευκάδας και να αριβάρεις πανηγυρικά, οδηγώντας αργά στο μήκους εκατό περίπου μέτρων δρόμο που την ενώνει με την στεριά. Η πιο εντυπωσιακή αλλαγή είναι η καινούργια μαρίνα, μάλλον ογκώδες σύμπλεγμα από διοικητικά κτίρια που συνυπάρχουν με κάποια άλλα πολιτιστικής χρησιμότητας, όπου τα σκάφη συνεχώς πληθαίνουν, αφού το νησί είναι ιδανική αφετηρία για ιστιοπλοϊκή περατζάδα στο Ιόνιο. Άλλωστε και μόνο στη διοικητική περιοχή της Λευκάδας -που περιλαμβάνει την ίδια, τον κάπως πιο απομακρυσμένο Κάλαμο με το δορυφόρο του Καστό, αλλά και τα Πριγκιπόννησα (Μεγανήσι, Σκορπιό, Σκορπίδι, Μαδουρή, Σπάρτη, Θηλειά και Κυθρό)- οι προτάσεις για διακοπές είναι πάρα πολλές.
Το νησί είναι εξίσου όμορφο να το περιπλέεις με σκάφος όσο και να το διατρέχεις με αυτοκίνητο. Οι δρόμοι είναι στενοί, αλλά δεν σε αφήνουν στιγμή να πλήξεις. Ενδιαφέροντες για όποιον αγαπάει τη σπορτίβικη οδήγηση, περνάνε μέσα από ελαιώνες, δάση χαλέπειας πεύκης, πλατάνια, αγριολιόδεντρα, περιποιημένα χωριά. Υπέροχα λεπτόκορμα κυπαρίσσια, τοποθετημένα, λες επίτηδες, σε θέσεις νευραλγικής σημασίας για την αισθητική του τοπίου, υπογραμμίζουν τις διαρκείς αλλαγές στο υψόμετρο του κατά 70 % ορεινού νησιού.
Η Λευκάδα έχει κρυφές πλευρές, αντιθέσεις, ευγένεια στο τοπίο και το ταμπεραμέντο των ανθρώπων της και κάνει προσπάθεια να βελτιώσει την υποδομή της. Δυστυχώς, σε κάποιες περιπτώσεις αλλάζει με τρόπο που απογυμνώνει τα πραγματικά ατού της και μοιραία θα αποτρέψει αντί να προσελκύσει τον επισκέπτη: για παράδειγμα, η άναρχη δόμηση μεταμορφώνει τον άλλοτε πυκνό Ελαιώνα πάνω από την πόλη σε… ελβετικό τυρί. Κομβικό, σε θέση και αισθητική αξία, από τις ομορφότερες παραλίες της, το Κάθισμα, μετατρέπεται σε Λούτσα: μια περιοχή "βράχοι και κύμα", η οποία κατάφορα δικαιούται το χαρακτηρισμό της ως αδόμητης, πέφτει θύμα της τύπου "όποιος προλάβει" μετατροπής σε φτηνοτουριστικό οικισμό -σε μια εποχή που τα μεγάλα θέρετρα φροντίζουν να γίνονται όσο το δυνατόν πιο αόρατα και οι επαγγελματίες του τουρισμού σχεδόν επωμίζονται οι ίδιοι το κόστος για την προστασία του περιβάλλοντος.
Τι θα με κρατήσει στην πόλη;
Η χαλαρή ατμόσφαιρα διακοπών, οι "Γιορτές Λόγου και Τέχνης" μέσα στον Αύγουστο (ενδιαφέρον έχουν η Βαρκαρόλα στις 16 Αυγούστου και το Διεθνές Φεστιβάλ Φολκλόρ από τις 17-24 του μήνα) και η παλιά συνοικία της. Εκτός από βόλτα στην πλακόστρωτη Αγορά (όπως λένε οι ντόπιοι τον κεντρικό δρόμο) αξίζει τον κόπο να μπείτε στη Δημόσια Βιβλιοθήκη, που στεγάζει μια όμορφη συλλογή εικόνων της μεταβυζαντινής περιόδου, στο Αρχαιολογικό Μουσείο και το νοσταλγικό μουσείο Φωνογράφου. Μια βόλτα στο Κάστρο της Αγίας Μαύρας προσθέτει το σωστό touch νοσταλγίας. Το σημαντικότερο όμως αξιοθέατο είναι το ίδιο το ιστορικό κέντρο της πόλης με τα μακρόστενα -κατά παράδοση ξύλινα ή επενδυμένα με μέταλλο- σπιτάκια σε κοκκινωπά καφέ, γαλάζια και φιστικί πράσινα. Πολλά έχουν διατηρήσει τον πόντζο, επενδυμένο με ξύλο μπαλκονάκι, χαριτωμένη λευκαδίτικη δομική ιδιομορφία. Εξίσου ιδιότυπες και οι εκκλησιές, φέρουν εμφανείς τις δυτικές επιρροές, ένα γοητευτικό παλαιωμένο ύφος που προσθέτει αρχοντιά. Μην προσπεράσετε αφηρημένα τον "αντικέ" Παντοκράτορα, καθώς επίσης και τον ναό του προστάτη-αγίου Σπυρίδωνος.
Με φόντο τις ακτές της Ακαρνανίας
Η ανατολική πλευρά, προς την κατεύθυνση του Νυδριού, που βλέπει την ακαρνανική ακτή, είναι η πιο ήμερη και οικογενειακή, με πολλά ενοικιαζόμενα διαμερίσματα και επίκεντρο το τουριστικό Νυδρί. Το "μαλακό υπογάστριο" του νησιού διαγράφεται από τα ψαροχώρια Λυγιά και Νικιάνα, συνεχίζει προς το Νυδρί, καβατζάρει τον ατμοσφαιρικό όρμο του Βλυχού που μοιάζει με φιορδ (στην περιοχή ο Γερμανός αρχαιολόγος Ντέρπφελντ ανακάλυψε ευρήματα από τη μυκηναϊκή εποχή που εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Λευκάδας) και καταλήγει, μέσω του κόλπου του Πόρου, στον όμορφο κόλπο Σύβοτα και τη Βασιλική, αγαπημένη των windsurfers για το "ταμάμ" βοριαδάκι της (συνδέεται ακτοπλοϊκώς με την Κεφαλλονιά και την Ιθάκη).
Δήμος Απολλωνίων: όνομα και πράγμα…
Αν ξεκινήσεις από την απόκοσμη Γύρα (σχηματίζει τις αλυκές και καταλήγει στην Αμμόγλωσσα, ένα αλλόκοτο "μπράτσο" στεριάς όπου οι συνθήκες ευνοούν σπορ που συνδυάζουν θάλασσα και αέρα) με στόχο το "εστεμμένο" Πόρτο Κατσίκι (βλέπε τις λίστες των best των πιο έγκριτων ταξιδιωτικών περιοδικών) και το ακρωτήρι του Λευκάτα, συναντάς παραλίες έντονη με προσωπικότητα.
Όλη η δυτική πλευρά είναι καμωμένη από τα ίδια θεϊκά υλικά: απόκρημνα βράχια, λευκά χάρη στην ασβεστολιθική τους σύνθεση που ευθύνεται και για το ολοζώντανο τιρκουάζ των υδάτων, χαμηλή βλάστηση πάνω τους, αδιαφανή, γαλαζοπράσινα, φωσφορίζοντα βαθιά νερά και λευκή άμμο. Η πιο γνωστή -δικαίως- είναι το Πόρτο Κατσίκι. Κάθετα βράχια με σκουροπράσινο κοντράστ και οινοπνευματί νερά, τρεις μικροί κόλποι, ο πιο απομακρυσμένος εκ των οποίων είναι σχεδόν πριβέ. Η μόνη "παρέμβαση" είναι κάποιες ενοικιαζόμενες ξαπλώστρες και τρία καφέ σκαρφαλωμένα στην άκρη του βράχου. Παρ' όλα αυτά αποφύγετε τις πολυσύχναστες μέρες, γιατί ο δρόμος που οδηγεί στην παραλία είναι στενός και ο χώρος παρκαρίσματος… όχι απεριόριστος. Φτάνεις με καραβάκι από το Νυδρί ή μέσα από μια καταπράσινη διαδρομή που περνάει από τον Άγιο Νικήτα και συνεχίζει μέσα από όμορφα, χωριά: Καλαμίτσι (γοητευτικότατη η S στροφή ανάμεσα στα σπίτια στο κέντρο του, αλλά προσέξτε!), Χορτάτα (μεγάλο χωριό με εξαιρετική θέα προς τη Δύση και το Νότο), Κομηλιό, Δράγανος (ορεινό χωριό με καλό μέλι) και Αθάνι. Must μια στάση για σινεμασκόπ θέα και ευκαιρία να απολαύσετε περιποιημένα μαγειρευτά και υπέροχο ηλιοβασίλεμα στην ταβέρνα Λευκάτας (26450/33149, ανοικτά μεσημέρι-βράδυ). Το Αθάνι είναι κομβικό σημείο για δύο ακόμη εξαιρετικές παραλίες του νησιού: το Γυαλό και τους Εγκρεμνούς.
Εντυπωσιακός και πολυσύχναστος, ο Γυαλός έχει τα υλικά επιτυχίας της δυτικής πλευράς. Αναφέρω τους Εγκρεμνούς μόνο για λόγους δημοσιογραφικής ακεραιότητας, αφού θα ήθελα αυτή η υπέροχη παραλία να μείνει όσο το δυνατό πιο μυστική. Λένε πως φτάνεις κατεβαίνοντας 200 σκαλοπάτια, αλλά δεν μπόρεσα ποτέ να τα μετρήσω. Η δύναμη του τοπίου είναι τέτοια που δεν ξεκολλάς τα μάτια από αυτή τη φέτα άμμου που σε συνδέει με το μπλε. Μύλος και Πευκούλια, πολύ κοντά στον Άγιο Νικήτα, δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν σε ατμόσφαιρα και στυλ από το πολυσύχναστο αλλά άνετο Κάθισμα, που διαθέτει ομπρέλες και ξαπλώστρες. Αν εξαιρέσουμε την ένστασή μας για την κακοποίηση του τοπίου, πρόκειται για μια τεράστια έκταση από ξανθή άμμο και βότσαλα αγκαλιασμένη από ψηλά πρασινισμένα βράχια, ό,τι πρέπει για "air chair", ένα μηχανικό "έντομο", με τον τυχερό καθισμένο σε "καρεκλάκι" να βολτάρει με τη βοήθεια αλεξίπτωτου πάνω από το νερό. Στo beach club Copla ρέουν η τεκίλα και -παρά τη δροσιά της ξύλινης υπερκατασκευής- ο… χορευτικός ιδρώτας, υπό τα δυνατά beat.
Και η ενδοχώρα έχει τη χάρη της…
Στην Καρυά, ένα περιποιημένο κεφαλοχώρι, θα πάτε για την όμορφη πλατεία με τα πλατάνια και για να χαζέψετε ή να αγοράσετε τα "καρσάνικα" κεντήματα. Σε μια πλαγιά βρίσκεται ο Αϊ Γιάννης στο Λιβάδι, μοναστήρι που ιδρύθηκε το 1605, έχει όμορφες τοιχογραφίες που χρονολογούνται από το 1736, ενώ το τέμπλο της Αγίας Παρασκευής στην Καρυά είναι λεπτοδουλεμένο από τον Π. Προσαλέντη το 1850. Σε απόσταση μισής περίπου ώρας, η Εγκλουβή, το πιο ορεινό χωριό του νησιού, είναι φημισμένη για τις φακές της. Αξίζει να ανεβείτε στο πλάτωμα του Αγίου Δονάτου, λίγο πάνω απ' το χωριό, για να δείτε τους βόλτους, λιθόκτιστες θολωτές καλύβες, σαν παραδοσιακοί ξυλόφουρνοι, που χρησίμευαν για την προστασία των ζώων και της σοδειάς, με ιστορία που φτάνει μέχρι την ενετοκρατία. Υπέροχη η θέα από τον Προφήτη Ηλία, για τους πολύ τολμηρούς. Γενικότερα, η ενδοχώρα έχει μια γοητευτικά ανεπιτήδευτη ποιότητα, που αξίζει να εξερευνήσετε. Βολτάρετε στην περιοχή των Σφακιωτών (λένε πως εγκαταστάθηκαν εδώ τον 17ο αιώνα) και το καλοδιατηρημένο Δρυμώνα, αλλά και στα χωριά του καταπράσινου νότου: Άγιος Πέτρος, Μαραντοχώρι, Σύβρος.
Μίνι κρουαζιέρα στα Πριγκιποννήσια
Αν δεν βρισκόμουν στο Μεγανήσι, για ένα λεπτό θα νόμιζα ότι είμαι στη Μαδέρα. Ίσως υπερβάλλω, αλλά η εικόνα από το belvedere ενός από τα τρία χωριά του, το Σπαρτοχώρι, ήταν μεσογειακότερη του μεσογειακού: κρεμασμένη πάνω από τον καταπράσινο κόλπο, μια μικροσκοπική πλατωσιά πάνω από τα Σπήλια (κουκλίστικο λιμανάκι-επίνειο) και στο φόντο μια πραγματική ρεγκάτα από ιστιοπλοϊκά.
Ο ιδανικός τρόπος για να φτάσεις στο Μεγανήσι είναι με δικό σου πλεούμενο, αλλά χάρη έχει και ο Οδυσσέας, σκουροκόκκινο σκαρί με αρχαιοελληνικές αναφορές που με αφετηρία το Νυδρί κάνει ημερήσιες μίνι κρουαζιέρες στα Πριγκιποννήσια.
Το Μεγανήσι δεν έχει αλλοιωθεί από την κακώς εννοούμενη τουριστική αξιοποίηση. Ελάχιστα τα αυτοκίνητα (πραγματικά μοναδική η εμπειρία), ενώ το άρωμα του σπάρτου και της αγριομυρτιάς ζαλίζει όσους πάσχουν από… σύνδρομο έλλειψης καυσαερίου. Ψαροταβέρνες δίπλα στο κύμα στα Σπήλια, τον Αθερινό και το Βαθύ, νοικοκυρεμένα χωριά (πιείτε καφεδάκι στο Κατωμέρι), παραλίες όχι εντυπωσιακές σαν της Λευκάδας αλλά ήσυχες (Αϊ Γιάννης, Σπήλια, Αμπελάκια, Αθερινός, Λιμονάρι), λιόδεντρα, και φυσικά η περίφημη "σπηλιά του Παπανικολή" (όπου κρυβόταν το περίφημο υποβρύχιο κατά το Β' Παγκόσμιο).
Σε ένα όμορφο όρμο, το Καρνάγιο του Γιώργου Τσολάκη είναι ένα χαμηλό πέτρινο οίκημα σε φόντο πράσινο. Την εικόνα συμπληρώνουν ένα στρογγυλό μπαρ α λα Καραϊβική, ένα ψάθινο σκίαστρο δίπλα στο κύμα, ψαρομεζέδες (και νοστιμότατη σούπα από ροφό!), κουβεντούλα με τους ντόπιους ψαράδες και η φωνή του Βαμβακάρη και του Παπαϊωάνου να δίνει νόημα στην ουζοποσία: νεο-νοσταλγική δικαίωση ενός καυτού ελληνικού μεσημεριού.
Μπορείτε να μείνετε στο Κατωμέρι, στο ξενοδοχείο Μεγανήσι (26450/51240, 26450/51049), που έχει είκοσι δωμάτια, όλα με βεράντα (φέτος θα αποκτήσει και πισίνα). Θα πιείτε ποτό στο Twins Bar (2645051161) στο Βαθύ. Πληροφορίες στο Δήμο Μεγανησίου (26450/51329).
ΧΩΡΙΑ ΚΑΙ ΘΕΡΕΤΡΑ Άγιος Νικήτας: Πολυσύχναστος και με αρκετούς ξένους τουρίστες, trendy νεανικό πάνω-κάτω στον πεζόδρομο, ικανοποιητικές λύσεις διαμονής, όμορφες παραλίες. Βασιλική: Αν και λιμάνι, είναι ήσυχη, με αίσθηση εξοχής, αγαπημένη των surfers για τη μεγάλη παραλία της που "κατεβάζει" ιδανικό αεράκι. Σύβοτα: Γραφικός κόλπος με καθαρά ιστιοπλοϊκό στυλ και όμορφες ψαροταβέρνες. Κάτι ακούσαμε για καλή αστακομακαρονάδα… Λυγιά-Νικιάνα: Ήρεμα ψαροχώρια χαμηλών τόνων, με πολλά ενοικιαζόμενα δωμάτια. Η θάλασσα είναι πολύ πιο ρηχή απ' ό,τι στα δυτικά, απάνεμη και άρα καταλληλότερη για μεγαλύτερες ηλικίες και παιδιά. Νυδρί: Αυτό που θα βλέπατε ως "κοσμικό" σε ένα πλάνο ελληνικής ταινίας των '70s. Αφετηρία για μίνι κρουαζιέρες στα Πριγκιπόννησα. Σφακιώτες: Αξίζουν μερικές βόλτες για την αυθεντική αίσθηση χωριού και τα όμορφα τοπία. Τα "ψαχτήρια" θα βρουν νερόμυλους, πηγάδια, μοναστήρια. Στάση σε Δρυμώνα και Εξάνθεια, μεσαιωνικά κεφαλοχώρια. Μεγανήσι: Για ιστιοπλόους, φευγάτους active-νοσταλγικούς, για όσους απαρνούνται πολυτέλεια-και ανέσεις υπέρ της λυτρωτικής απομόνωσης.
ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΤΕ
Αν δεν έχετε σκάφος, με το αυτοκίνητο, αφού το νησί συνδέεται με την ακαρνανική ακτή με περιστρεφόμενη γέφυρα. Η απόσταση από Αθήνα είναι συνολικά 360 χιλιόμετρα. Αν ακολουθήσετε την εθνική οδό, θα περάσετε από Αγρίνιο, Αμφιλοχία και Βόνιτσα. Προτιμήστε την κατά πολύ ομορφότερη παραλιακή διαδρομή από Μεσολόγγι, Αστακό, Μύτικα, Πάλαιρο, Βόνιτσα η οποία, αν και έχει περισσότερες στροφές, είναι πραγματική απόλαυση.
ΠΟΥ ΘΑ ΜΕΙΝΕΤΕΤο νησί δεν έχει αναπτυχθεί ιδιαίτερα σε ξενοδοχειακό επίπεδο. Αξιόλογη προσπάθεια - και η πιο στυλάτη λύση για διαμονή - είναι το Pavezzo, ένας ξενώνας με προσωπικότητα, στην έως προσφάτως εγκαταλειμμένη Κατούνα, τρία χιλιόμετρα από τη Λυγιά και εννέα από την πόλη. Επτά ανακαινισμένα σπίτια του 18ου αιώνα, διαφορετικά μεταξύ τους, επιπλωμένα με αντίκες, κρεβάτια με ουρανό και γκραβούρες, που προσφέρουν όμως σύγχρονες ανέσεις. Η νυφική βίλα διαθέτει και ιδιωτική πισίνα. (26450/71782, 6978253444, www.pavezzo.gr).
Το Red Tower είναι ένα ευχάριστο συγκρότημα στη Νικιάνα, που παίζει έξυπνα με τα παραδοσιακά στοιχεία και έχει νεανικό τέμπο. Λιτά, άνετα δωμάτια και διαμερίσματα βολικά για οικογένειες. Προτιμήστε τους δύο πύργους για… feeling Ιουλιέτας από το μπαλκονάκι. Άπαιχτη θέα, ιδίως στο χώρο της πισίνας. (26450/92951-2).
Στην παραλία της Λευκάδας βρίσκεται το Ionion Star, ένα ξενοδοχείο με πιο αστικό προφίλ, άνετα δωμάτια με προσεγμένη επίπλωση και πισίνα. (26450/24762-3, www.ionionstar.gr).
Το Santa Marina βρίσκεται στην κορυφή του λόφου πάνω από τον κόλπο και την παραλία του Αγίου Νικήτα. Παραδοσιακά δομικά στοιχεία, ευρύχωρα δωμάτια, μεγάλη πισίνα και βεράντα με όμορφη θέα (26450/97455, 97111).
Ο Άγιος Νικήτας είναι χαριτωμένο ξενοδοχείο σε λευκαδίτικο ύφος με γαλάζιους πόντζους και πέτρινες πεζούλες- αλλά πιο συμβατική διακόσμηση στα δωμάτια (26450/97460).
Ικανοποιητικό για οικογενειακές διακοπές είναι το Κονάκι στη Λυγιά, 300 μέτρα από τη θάλασσα, με μονώροφα και διώροφα μπανγκαλόου με κεραμίδι, ξύλινα μπαλκόνια και παρτέρια με λουλούδια, αλλά τυπική διακόσμηση στα δωμάτια. (26450/71397).
Αστικής αισθητικής είναι τα Odeon Apartments (26450/31918) και Porto Fico (26450/31402) στον κόλπο της Βασιλικής. Και τα δύο διαθέτουν ευρύχωρα δωμάτια.
ΓΙΑ ΦΑΓΗΤΟΑξίζει μια στάση για φαγητό και χάζι στη μαρίνα στο ουζερί-εστιατόριο Φρύνη στο Μώλο (στην αυλή ή την περιποιημένη αίθουσα). Επικεντρώστε σε πιάτα βασισμένα στις πρώτες ύλες της εποχής: αρμυρήθρες (βλασταράκια σαν σπαράγγια) με σκορδαλιά και "δεν χορταίνεται" σκορδάτος γαύρος μαριναρισμένος σε ξίδι.
Ψάρια και θαλασσινά θα φάτε στην απλή ψαροταβέρνα του Γιάννη στη Λυγιά (26450/71407): οι ιδιοκτήτες της έχουν τράτα. Δοκιμάστε την ψαριά της ημέρας, ψαρόσουπα, αστακομακαρονάδα, που θα βρείτε και στα παραλιακά ταβερνάκια στα Σύβοτα.
Στη Νικιάνα, σε συμπαθητική αυλή με κληματαριά, οι ιδιοκτήτες του Μηνά (26450/71480), διαθέτουν επίσης οικογενειακή τράτα: αξίζει να δοκιμάσετε ψαρόσουπα με ροφό, σαρδέλα παστή και κολοκτύπα. Ο Φλοίσβος στο Νυδρί, ψαροταβέρνα με '70s "πασπάλισμα", κουβαλάει μνήμες -και φωτό- από την εποχή που έτρωγε εκεί ο Ωνάσης, αλλά και η εγγονή του (26450/92270).
ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΝΩ ΣΠΟΡ;Αλεξίπτωτο πλαγιάς στη Γύρα και το Κάθισμα, όπου μπορείτε να δοκιμάσετε και καρεκλάκι αέρος. Όμιλος Αεραθλητών: 26450/25693. Για θαλάσσια σπορ: George's School (26450/92529) Odysseas (26450/39367). Για καταδύσεις: επικοινωνήστε με το Χρήστο Χαλικιά (26450/72105) του Lefkas Diving Center στη Νικιάνα και τον Κωνσταντίνο Πλακίδη (26450/71909) στη Λευκάδα. Πίστα cart στο Spy Bar στο Καλιγόνι (26450/ 23645). Η Trekking Hellas διοργανώνει πολυήμερες εξορμήσεις με καγιάκ θαλάσσης στο Μεγανήσι, την Καστό και την Ιθάκη. Προβλέπεται διαμονή σε αντίσκηνα στην Καστό και το Μεγανήσι
(210/3310323).
ΤΙ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΩ;Μέλι από το Αθάνι και το Δράγανο, φακές από την Εγκλουβή, λαθίρια από το λιβάδι της Καρυάς, μαντολάτο, παστέλι, σαλάμι αέρος και ντόπιο κρασί, λαδοκούλουρα και λαδόπιτα. Καλόγουστα αξεσουάρ από τη Fon, μόλις μπαίνεις από την παραλία στην Αγορά.
ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ ΤΟ ΒΡΑΔΥ;Θα πιείτε ποτό στο Capital (26450/25138) και το Next Generation (26450/25491) στη Γύρα, στο Excess στην πόλη (Άγγ. Σικελιανού 4, 26450/24704), στο Remezzo (26450/31566), το Cocoon (26450/32125) και το Zeus (26450/31560) στη Βασιλική και στο Sail In (26450/92480) στο Νυδρί. Στην παραλία του Αϊ Γιάννη βρίσκεται το Milos (26450/25548), ο Μύλος του Ορλώφ (26450/26633) και ο Τηλέγραφος (26450/24881).
Ευχάριστος αναχρονισμός: η σουμάδα και το γλυκό βύσσινο και κυδωνάτο στο καφενεδάκι του Γιάννη Σολδάτου στην Κουζούντελη, λίγο έξω από την πόλη της Λευκάδας στο δρόμο για το μοναστήρι της Φανερωμένης. (Πεφανερωμένης 55, 26450/23406).
Χρήσιμα τηλέφωνα: Τμήμα Τουρισμού Νομαρχίας Λευκάδας 26450/21713, Δήμος Λευκάδας 26450/23000. Ευχαριστούμε τους ανθρώπους του τμήματος Τουρισμού της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Λευκάδας για τη ζεστή φιλοξενία τους.
