Ντουμπάι

Εκεί που χτίζεται ο ψηλότερος ουρανοξύστης του κόσμου και η Zaha Hadid ετοιμάζει μια τρελή, ερεθιστική αρχιτεκτονιά, o Δημήτρης Αντωνόπουλος ανακαλύπτει ότι η γαστρονομική καλοπέραση είναι υπόθεση επιπέδου «Χρυσών Σκούφων».

ΓΡΑΦΕΙ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ 13 Μαρτίου , 2008

Στην κορυφή του Burj-al-Arab.

Δεν έχει πύργο του Άιφελ, αλλά το «Burj-al-Arab» είναι αρκούντως αναγνωρίσιμο σήμα κατατεθέν του Dubai. δεν έχει όμως ούτε Marais, ούτε Μονμάρτρη, ούτε άλλη γραφική γειτονιά απ’ αυτές που κάνουν τους τουρίστες να σουλατσάρουν στους δρόμους με τα πόδια και την καρδιά τους. Κι όμως, το Ντουμπάι είναι εδώ και χρόνια ο ταχύτερα αναπτυσσόμενος τουριστικός προορισμός του πλανήτη. Για να σας δώσω ένα μέτρο αυτής της αλλαγής, σημειώστε ότι το 2005 το Ντουμπάι δεχόταν 6,2 εκατ. τουρίστες που τους φιλοξενούσε σε 38.000 ξενοδοχειακές κλίνες, ενώ το 2010 θα υποδεχθεί, σύμφωνα με το masterplan του σεΐχη Mohammed Bin Saeed al Maktoum, 15 εκατ. κόσμο και θα τον κοιμίσει σε 92.000 κρεβάτια! Και το τρελό είναι ότι όλο αυτό το οικοδόμημα δεν υψώνεται στους απαλούς λόφους της Τοσκάνης ή στις δασωμένες πλαγιές των Άλπεων, αλλά πάνω στην καυτή, γυμνή άμμο που, παρά τον αισθησιασμό της, δεν προσφέρεται από μόνη της ως ιδανικός τόπος διακοπών.

Το Ντουμπάι μπορεί να υπερηφανεύεται ότι διαθέτει τη μεγαλύτερη συγκέντρωση εντυπωσιακών, υπερπολυτελών ξενοδοχείων ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο στη γη. Και σ’ αυτά τα αστεράτα ξενοδοχεία λειτουργούν τα καλύτερα εστιατόρια του Ντουμπάι, που δημιουργούν μια αληθινά συναρπαστική, πολυεθνική και γενναιόδωρη γαστρονομική σκηνή.

Αρχίζοντας λοιπόν τη μαυλιστική μας ξενάγηση, μοιραία ξεκινάμε από τα μέρη που ιντριγκάρουν το μυαλό συνδυάζοντας άθλημα (γεύση που μιλάει δηλαδή) και θέαμα! Μπορεί το high-tech «Al Muntaha» στα... ψηλά του είναι σίγουρα εντυπωσιακό, αλλά όλα τα λεφτά του κύρους στο Ντουμπάι παίζονται στο «βυθό». Μπαίνοντας στο Al Mahara νομίζεις ότι έχουν παρκάρει στο βυθό του εμβληματικού «Burj-Al-Arab» ένα υπερπολυτελές υποβρύχιο. Ό,τι βλέπεις όμως εκεί κάτω είναι μια υπέροχη ψευδαίσθηση που απλώνεται σ’ ένα ενυδρείο 360° γεμάτο με 300.00 λίτρα θαλασσινό νερό και μπόλικα sui generis ψάρια. Είναι, λοιπόν, λογικό εδώ να τρως καλούδια της θάλασσας και γκουρμέ και πανάκριβα (υπολόγισα τουλάχιστον € 200 το άτομο χωρίς κρασί). Υπάρχουν πολλά στιλ μενού για να διαλέξεις: από τέλεια ψημένο αστακό του Ομάν μέχρι ευρηματικά milkshakes από μπλε κάβουρα και τεμπούρα soft shell crabs. Αξέχαστη εμπειρία όμως και το γεύμα στο Vu’s. Την πρώτη ιδέα για το τι σε περιμένει, την παίρνεις ανεβαίνοντας με το διάφανο ασανσέρ-πύραυλο που σε στέλνει στον 50ό όροφο των Emirates Towers – συγκλονιστική η θέα στους ουρανοξύστες και τους πορτοκάλι φωτισμένους τρούλους του τζαμιού της Jumeirah. Η ευρωπαϊκή και fusion κουζίνα του είναι απ’ τις καλύτερες και πιο σέξι στην πόλη. Το ανοιχτό ραβιόλι με γαρίδες και φρέσκα κουκιά σε κρέμα αχινού είναι σπεσιαλιτέ που ορίζει τη φινέτσα. Το fusion πασπαλίζεται σαν μυρωδάτη ασιατική γλύκα πάνω σε ροζέ μάγουλα μοσχαριού, συνοδεία πατάτας με φίνα εμουλσιόν σκόρδου, ενώ το τέλειο comfort food μεταφράζεται σ’ ένα ριζότο με φλουδίτσες τρούφας και μελωμένη παντσέτα.

Tο Jumeirah Beach Hotel.

Το θέαμα όμως στο Ντουμπάι είναι συνδυασμένο με εξτραβαγκάντσες που δεν συναντάς σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου. Όταν η εξωτερική θερμοκρασία στην περιοχή του Mall of Emirates σκαρφαλώνει στους 50°C, στην κλειστή τεχνητή πίστα του σκι βουτάει στους -4°C! Αν θέλεις να δεις το σόου «σκι με κελεμπία» πρέπει να κλείσεις πρώτο τραπέζι πίστα στο Sezzam. Μη φοβάστε, αυτός ο τεράστιος, υπερμοντέρνος, αλλά ταυτόχρονα προσγειωμένος χώρος καθίζει 1.000 άτομα, αλλά δεν του φαίνεται καθόλου. Στο ρεστοράν του ξενοδοχείου «Kempinski» ο executive chef, ο δικός μας Δόξης Βέκρης, έχει δημιουργήσει ένα πολύ πρωτότυπο concept: αναπτύσσει το μενού γύρω από τρεις βασικούς τρόπους μαγειρέματος, προσφέροντας στέικ και ταντούρι στο «Flame», σπεσιαλιτέ απ’ όλη την Ασία στο «Steam», και ιταλική-μαροκινή κουζίνα στο «Bake».

ΟK, θέαμα και ευφαγία χορτάσαμε, άρα είναι ώρα να αναρωτηθούμε ποιο είναι το καλύτερο εστιατόριο του Ντουμπάι.

Το Verre μπορεί να μην εντυπωσιάζει με το urban chic στιλάκι του – ειδικά μετά τις εξτραβαγκάντσες στις οποίες μας έχει συνηθίσει το Ντουμπάι. Εδώ όμως, αδέλφια, ρυθμίζει τις κουζίνες ο πολύς Gordon Ramsay, ενώ ο μετρ και ο σομελιέ τυχαίνει να είναι αστέρια. Η γαλλική του κουζίνα είναι περιωπής και φτιάχνεται με εξαιρετικές πρώτες ύλες που η άψογη μαγειρική τεχνική ανεβάζει στον έβδομο ουρανό. Το καταλαβαίνεις από ένα τολμηρό, μεγαλειώδες πιάτο όπως τα τρυφερά χτένια με καραμελωμένη κοιλιά χοιρινού, σερβιρισμένη εξαιρετικά με τηγανητό πεπόνι και εμουλσιόν τζίντζερ.

Σε τολμηρή γκουρμέ συχνότητα κινούνται δύο ακόμη ρεστοράν, που θα τα έβαζα στη λίστα των εστιατορίων που πρέπει οπωσδήποτε να χαρείς την κουζίνα τους. Το Eau Zone είναι το πανέμορφο, ρομαντικό ρεστοράν του εξαιρετικού «One & Οnly Royal Mirage Hotel». Δεν θα σας μιλήσω όμως μόνο για το υπέροχο tiramisu του, που όλο το Ντουμπάι θεωρεί must. θα σας προτείνω την τερίνα πάπιας με τσάτνεϊ-ζημιά από κουμκουάτ, την μπισκ αστακού με τσαχπίνικες γαρίδες αλειμμένες με ουασάμπι ή τα σιγοψημένα μοσχαρίσια πλευρά, πικάντικα και φρουτώδη, με μυρωδιές κανέλας και γλυκάνισου.

To εντυπωσιακό Grosvenor House.

Το Tang στο «Meridien Mina Seyahi», πάλι, είναι μυστήριο τρένο. Η ιδιόρρυθμη επίπλωση δίνει στο χώρο μια σινιέ δυσκοιλιότητα, αλλά εδώ σερβίρεται η πιο απρόβλεπτη, τολμηρή και ευφυώς συνδυασμένη γαστρονομία του Ντουμπάι: καρπάτσο μπακαλιάρου με σορμπέ από γιαπωνέζικο miso, σιγομαγειρεμένο αρνάκι με νιόκι από πράσινο τσάι, φοντάν με κονιάκ, σοκολάτα και παγωτό από καπνό...

Σε μια τόσο πολυεθνική κοινωνία όπως του Ντουμπάι, είναι αναμενόμενο τα έθνικ εστιατόρια να φυσάνε. Έχοντας όμως το Ιράν από την άλλη πλευρά του αραβικού κόλπου, θα ήταν κρίμα να μην απολαύσεις δεόντως την περσική κουζίνα. Το Shabestan στο «Radisson SAS Hotel» είναι το κορυφαίο του είδους: βαρύ, ρομαντικό, με ατμόσφαιρα. Σας προτείνω ανεπιφύλακτα το kebab-e-mahi, για να δοκιμάσετε τέλεια ψημένο το hammur, ένα πεντανόστιμο ψάρι του κόλπου. Εδώ θα καταλάβετε επίσης γιατί οι Πέρσες είναι οι αδιαφιλονίκητοι μετρ του ανατολίτικου πιλαφιού.

Στο ινδικό Ashiana του «Sheraton Dubai Creek», η όμορφη μαχαρανική σκοτεινιά και οι σταυροπόδι καθισμένοι μουσικοί σε ταξιδεύουν. Το spicy αρνάκι gosh boti kebap και το μαριναρισμένο σε γιαούρτι τρυφερούδι με τα εκφραστικά αρώματα murg barrah σε βάζουν στο κλίμα μιας εξαιρετικής ινδικής κουζίνας. Αν δεν φοβάστε τα καυτερά, αφήστε να σας διαολίσει το gosht mirach (ζουμερό αρνί με τσίλι).

Πάμε Άπω Ανατολή τώρα. Το δικό τους Kiku στο «Meridien Dubai» είναι εξαιρετική περίπτωση γιαπωνέζικου που συνδυάζει ποιότητα με λογικές τιμές. Απέριττο αλλά θερμό, σε βάζει σε φάση ζεν. Τα αχνιστά dim-sum και τα εκπληκτικά bento box σε κάνουν να ευχαριστείς τους θεούς, γιατί σε τόση απόσταση απ’ το Τόκιο χαίρεσαι την εκφραστική λιτότητα της γιαπωνέζικης κουζίνας.

Στο Zheng Hes θα χειροκροτήσετε τον στιλάτο μοντερνισμό του κινέζικου μεγαλείου του, αφού πρώτα χαζέψετε την αραβική μεγαλοπρέπεια του ξενοδοχείου «Mina A Salam» (εντός του resort Madinat Jumeirah) που το στεγάζει. Δεν είναι φτηνό, αλλά αξίζει με το παραπάνω τα λεφτά του.

Η επιστροφή προς τη Μέση Ανατολή μπορεί να γίνει είτε μέσω του Al Nafoorah στο «Emirates Tower Hotel», που σερβίρει υψηλή λιβανέζικη κουζίνα, είτε του Al Qasr στο «Dubai Marine Beach Resort», όπου τα πάντα είναι εξαιρετικά και σε τεράστιες μερίδες.

Στο φινάλε ευλογούμε και τα γένια μας. Το Dias, διακοσμημένο σαν αρχαίος ναός, ακολουθεί τη μεγαλοπρεπή εικόνα του Ντουμπάι. Εκεί, ο Ξανθιώτης σεφ Γιάννης Αβραμίδης μάς βγάζει ασπροπρόσωπους, με highlights εξαίρετο new style μουσακά, ιντριγκαδόρικες γαρίδες σαγανάκι και ανάλαφρο αρωματικό στιφάδο. Άρτι δημιουργηθέν το Ελαία, στο ελληνικών συμφερόντων «Hotel Majestic», φέρνει δυναμικά, σε συνεργασία με το σεφ Γιάννη Μπαξεβάνη, τη σύγχρονη ελληνική κουζίνα στο Ντουμπάι.