Γιόγκα σε αρχαία μνημεία παρέα με celebrities σε detox trip, τέλειο shopping σε μια πόλη που μοσχοβολάει φραντζιπάνι, απόγονοι μαχαραγιάδων που μετατρέπουν τα παλάτια τους σε ξενοδοχεία. Δεν είναι τυχαίο ότι όλο και περισσότεροι λάτρεις της ευζωίας εθίζονται στην πιο μεθυστική πολιτεία της Ινδίας. Μας μεταφέρει, ζαλισμένη, η Κατερίνα Κατώπη.
Aν θέλεις να γνωρίσεις και να αγαπήσεις την Ινδία, πρέπει να ξεκινήσεις το ταξίδι σου από την αυτοκρατορική κομητεία του Ρατζαστάν και την πρωτεύουσά του, τη μαγική ροζ πόλη της Τζαϊπούρ. Ο τόπος των Μαχαραγιάδων, με τα εντυπωσιακά παλάτια, τις ακίνητες υδάτινες επιφάνειες και τα εκτυφλωτικά χρώματα, αποπνέει μια απόκοσμη ηρεμία. Αυτή τη ζεν αίσθηση κυνηγούν δεκάδες celebrities και ταξιδιώτες συλλέκτες εμπειριών που καταλύουν κάθε χρόνο σε βασιλικές κατοικίες και παλατάκια στις οάσεις της κοιλάδας Aravelli, που έχουν μετατραπεί σε πολυτελή resorts. Εδώ κάθε επιθυμία σας είναι διαταγή, από το πριβέ δείπνο μέσα στη λίμνη πάνω σε ένα παλιό φυλάκιο μέχρι γιόγκα σε αρχαία μνημεία την ώρα που βγαίνει ο ήλιος.
Βρέθηκα στην Τζαϊπούρ προσκεκλημένη φίλων. Και ήταν ένα ταξίδι που έμελλε να αλλάξει τη ζωή μου και τον τρόπο που αντιμετωπίζω τα πράγματα. Ήταν στο τέλος του φθινοπώρου, γλυκιά και ξερή εποχή, με ευχάριστη θερμοκρασία το πρωί και δροσερό αεράκι το βράδυ.
Αποφασίσαμε να πάμε με αυτοκίνητο από το Νέο Δελχί, μία εμπειρία που θα πρέπει να βιώσετε, ακόμη κι αν είναι λιγάκι… τρομακτική: τα αυτοκίνητα και τα φορτηγά δεν έχουν καθρέφτες, δεν υπάρχει οδική διαγράμμιση, κι όλοι πηγαίνουν όπου και όπως θέλουν, ενώ κάθε τόσο μια λευκή άσπρη αγελάδα κλείνει το δρόμο. Περνώντας όμως από τα μικρά χωριά, σε καλωσορίζουν πανέμορφα ζεστά χαμόγελα, κι ενώ η φτώχεια είναι παντού γύρω σου, βλέπεις ανθρώπους περήφανους και χαρούμενους, που γκρέμισαν μονομιάς όποιους ενδοιασμούς είχα για τη μαγική Ινδία. Μπροστά μου ξετυλιγόταν με μαεστρία ένα ολόκληρο παραμύθι.
Καθώς απομακρυνόμασταν από το Δελχί και οδεύαμε βορειοδυτικά, τα κατακίτρινα από τους ανθούς της μουστάρδας λιβάδια έδιναν τη θέση τους σε όλο και πιο ξερά τοπία, μέχρι που βρεθήκαμε σε μια απόλυτα φιλόξενη, αχανή, πολύχρωμη και επιβλητική έρημο. Φυλάκια και παλάτια ξεπηδούσαν από παντού, αρχιτεκτονικά αριστουργήματα που έλαμπαν μέσα στα θερμά σύννεφα άμμου που είχαν σηκωθεί στην ατμόσφαιρα. Καλώς ήρθατε στο Ρατζαστάν!
Σε μια στροφή, βρεθήκαμε μπροστά σε ένα κονβόι από ζωγραφισμένους ελέφαντες και πριν το καταλάβω πίσω απ' το χάος και τη σκόνη, καθώς ο ήλιος έπεφτε και όλα λαμπίριζαν, ξεπρόβαλε μια ροζ πόλη: η Τζαϊπούρ. Επιβλητική και τόσο ζωντανή, σε πλήρη –φαινομενικά– αντιπαράθεση με τα ήρεμα περίχωρά της. Φαινομενικά, γιατί, όσο περνούσαν οι μέρες, συνειδητοποιούσα ότι πίσω από όλο αυτό το χάος όλα εδώ είχαν το δικό τους χρόνο, τη δική τους φιλοσοφία και, φυσικά, τη δική τους ιεραρχία.
Ο μυστικισμός είναι διάχυτος, ο σεβασμός τρόπος ζωής και η φιλοξενία απλώς μυθική. Τίποτα δεν μπορούσε να με προετοιμάσει για την εμπειρία που μου είχαν επιφυλάξει οι οικοδεσπότες μου, απόγονοι μυθικών μαχαραγιάδων, οι οποίοι όμως πλέον, με την πτώση του Raj, έχουν μετατρέψει τα πολυτελή παλάτια τους σε μοναδικά καταλύματα που λειτουργούν ως ξενοδοχεία (καλύτερα το Rambagh Palace και το Samode Haveli αλλά και το σαγηνευτικό Samode Palace μέσα στην έρημο, μόλις μία ώρα από την πόλη). Για τους Rajput, την ανώτατη, αυτοκρατορική κάστα των Ινδών, ο φιλοξενούμενος είναι θεός ή, όπως λένε οι Ινδοί, Atithi Devo Bhava. Κάθε μου επιθυμία γινόταν πραγματικότητα: έμποροι με υπέροχα μεταξωτά υφάσματα με περίμεναν να διαλέξω αυτό που μου ταίριαζε, ο ράφτης μού έραψε το παραδοσιακό σάρι μέσα σε δύο ώρες, οι κυρίες με ετοίμασαν για το δείπνο και, το βράδυ, ο ουρανός πλημμύρισε εκτυφλωτικά πυροτεχνήματα…
Μπροστά μου μέρα με τη μέρα απλωνόταν μια Ινδία φαντασμαγορική:
Από τη μία η αποικιοκρατική της όψη, με το απογευματινό high tea, τους αγώνες πόλο, την πηγαία κι ανεπιτήδευτη υπηρεσία. Η Ινδία της Μαχαρανής Gayatri Devi, που ο Cecil Beaton και η «Vogue» είχαν ανακηρύξει ως μία από τις δέκα πιο όμορφες γυναίκες του κόσμου, η γυναίκα μύθος που, μετά την πτώση του Raj, έσωσε την Τζαϊπούρ από βέβαια κατεδάφιση. Κι από την άλλη μια Ινδία γεμάτη ιστορία, γεμάτη υπερηφάνεια και ανθρώπους που δεν ζητιάνευαν αλλά, απεναντίας, χαμογελούν συνέχεια με μάτια που λάμπουν!
Η Τζαϊπουρ ιδρύθηκε το 1727 από το Μαχαραγιά Jai Singh II, ο οποίος ήταν αστρονόμος και έφτιαξε εδώ το πρώτο του παρατηρητήριο. Σιγά σιγά η πόλη αναπτύχθηκε και απέκτησε ηγετικό ρόλο. Ακόμη και σήμερα έχει τα πιο εντυπωσιακά παλάτια όλης της κομητείας. Η βασιλική οικογένεια κατοικεί σήμερα σε ένα τμήμα του παλατιού της πόλης, ένα διαμάντι Rajastani και Mughal αρχιτεκτονικής, με εντυπωσιακές μαρμάρινες κολόνες και περίτεχνες διακοσμήσεις με πολύχρωμες πέτρες σε μοτίβα λουλουδιών και παγονιών. Πολύ πιο εντυπωσιακό όμως είναι το πανύψηλο αν και σχετικά μικρό Παλάτι των Ανέμων, στο κέντρο της πόλης. Εκτυφλωτικά ροζ και… διάτρητο, το καλοκαιρινό κατάλυμα των μαχαραγιάδων είναι έτσι φτιαγμένο ώστε να δημιουργούνται φυσικά ρεύματα αέρα για δροσιά την υγρή περίοδο των μουσώνων. Ακόμη κι αν συνεχίζονται οι εργασίες επιδιόρθωσης όταν πάτε, τρυπώστε μέσα και σκαρφαλώστε στο πιο ψηλό του σημείο για να αγναντέψετε την πόλη από ψηλά πίσω από τα μικρά του παραθυράκια. Συγκλονιστική είναι η θέα και από το Amber Fort, το φρούριο στην είσοδο της πόλης, που εποπτεύει όλη τη γύρω περιοχή. Μια ολόκληρη πολιτεία για τους στρατιώτες, με δικούς της ναούς και, φυσικά, βασιλικά δώματα, λαμπερά, περίτεχνα και γεμάτα καθρέφτες.
Ξεκινώ τις βόλτες μου από τα λιγότερο τουριστικά μικρά στενά, μόνο και μόνο για να επιβεβαιώσω αυτό που περίμενα… Παρά το χώμα και τα ημιδιαλυμένα σπίτια, παντού μα παντού επικρατούν έντονα χρώματα, χαλαρότητα και ζωντάνια. Λαμπεροί άνθρωποι και εκατοντάδες μικροπωλητές που διαλαλούν από φρούτα μέχρι μεταλλικά βραχιόλια και κοσμήματα (όλες οι γυναίκες αλλά και οι άντρες στολίζονται στο Ρατζαστάν).
Βάζω πλώρη για την ευρύτερη επαρχία της Τζαϊπούρ, μία ώρα μόνο έξω από την πόλη, στην εύφορη κοιλάδα που απλώνεται κάτω από την οροσειρά του Aravelli. Φτάνω στο resort Amanbagh, χτισμένο πάνω στους κυνηγότοπους του τελευταίου μαχαραγιά και βρίσκομαι, στη μέση του πουθενά, σε μια όαση χαλάρωσης και ηρεμίας, σε απόλυτη επαφή με τους ντόπιους και τη φύση. Κάνω γιόγκα το χάραμα καταμεσής της αρχαίας πολιτείας του Bangarth, διαλογίζομαι στη λίμνη της Samsogar και, παρέα με τον Sitaram, περπατάμε ψάχνοντας τα σπάνια πουλιά της περιοχής.
Περπατάω στα χωριά της περιοχής, γιατί απλώς είναι αδύνατον να χορτάσω αυτά τα ανιδιοτελή χαμόγελα, αυτή την καθαρότητα ψυχής και όλη αυτή την πολύχρωμη ομορφιά. Με κερνάνε τσάι, προσπαθούν να επικοινωνήσουν μαζί μου, τα παιδάκια κρέμονται στην κυριολεξία από πάνω μου, οι γυναίκες χαμογελάνε και, αφού τελικά αποφασίζουν ότι θα μου πηγαίνει το σάρι, με βάζουν στα σπίτια τους και με ντύνουν όλες μαζί σε εκτυφλωτικά πορτοκαλί και κόκκινα!
Πίνοντας ένα κοκτέιλ από ρόδι και βότκα στο τείχος πάνω στη λίμνη την ώρα που πέφτει ο ήλιος, ακούω τους μουσικούς να παίζουν στο σιτάρ και την τάμπλα (είδος τύμπανου), νότες βασισμένες στις vedas, τις ιερές γραφές που αποτελούν τη βάση της ινδουιστικής θρησκείας. Ο αέρας μοσχοβολά γιασεμί και φραντζιπάνι, και αισθάνομαι λες και ζω σε παραμύθι βγαλμένο από τους πιο γλυκούς στίχους της Ramayana. Αυτή είναι η Τζαϊπούρ: ρομαντική, φιλόξενη, πολύχρωμη και γεμάτη εκπλήξεις!
Πίσω στην Αθήνα πια, αναπολώ τις μαγικές μέρες και νύχτες στην αυτοκρατορική πόλη. Χαλαρώνω, και προσπαθώ έστω για μερικά λεπτά να διώξω όλες τις σκέψεις από το μυαλό μου και να μεταφερθώ εκεί, στην κοιλάδα των βασιλιάδων το χάραμα ή στην πολύβουη πόλη το ηλιοβασίλεμα. Και εύχομαι έστω και στιγμιαία να πετύχω αυτό που οι Ινδοί ονομάζουν Moksha, την απόλυτη μεταμόρφωση της ψυχής σε χαρούμενη αιωνιότητα… Είναι δυνατόν να μην ερωτευτεί κανείς αυτό τον τόπο;
Τζαϊπουρ know-how
ΠΟΤΕ ΝΑ ΠΑΤΕ
Στην «ξηρή» περίοδο, από Οκτώβριο έως Μάιο, πριν και μετά τους μουσώνες.
ΠΟΣΕΣ ΜΕΡΕΣ ΧΡΕΙΑΖΕΣΤΕΑν πάτε µόνο στην Τζαϊπούρ, 5 ημέρες είναι υπεραρκετές. Εμείς προτείνουμε όμως μια επίσκεψη και στο υπόλοιπο αυτοκρατορικό Ρατζαστάν, τη γαλάζια Jodhpur, την Udaipur µε τη μαγική λίμνη και τη χαμένη στην έρημο Jaisalmer. Σ' αυτή την περίπτωση θα χρειαστείτε 10-12 ημέρες. Ανάμεσα στις πόλεις μπορείτε να μετακινήστε µε αυτοκίνητο (όλα τα ξενοδοχεία μπορούν να κανονίσουν τζιπάκι µε οδηγό), τρένο ή, σε κάποιες περιπτώσεις, και µε τοπικές πτήσεις.
ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΤΕΜέσω Ντουµπάι µε την Emirates είναι ο πιο εύκολος και γρήγορος τρόπος (ή εναλλακτικά µέσω Κατάρ) μέχρι το Νέο Δελχί. Υπάρχει και απευθείας πτήση Ντουµπάι-Τζαϊπούρ, όχι όμως µε την Emirates.
ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕAmanbagh (www.amanhotels.com) Μία ώρα έξω από την πόλη, ιδανικό για ηρεμία σε σούπερ λουξ περιτύλιγμα. Νοικιάστε µία από τις βίλες µε πισίνα – καλύτερη η Νο 2 µε την εντυπωσιακή συστάδα από φοινικιές στην είσοδο.
Samode Haveli & Samode Palace (www.samode.com)
Και τα δύο παλάτια ανήκαν στον Υπασπιστή του Μαχαραγιά: το δαιδαλώδες Haveli στην πόλη και το καθαυτό παλάτι στην έρημο με τις ομορφότερες τοιχογραφίες και ζωγραφιές που σώζονται στην Ινδία. Από την Jackie O και τον Mick Jagger μέχρι την Carolina Herrera και πολλούς βασιλείς, όλοι έχουν μείνει εδώ.
Rambagh Palace (www.tajhotels.com) Το εξοχικό σπίτι του πρώην Μαχαραγιά της Τζαϊπούρ θα σας καθηλώσει µε το µεγαλείο και τον αυτοκρατορικό του χαρακτήρα. Δίπλα στα γήπεδα του πόλο, µε µαγικούς κήπους και γωνιές, διαφορετικά δωµάτια, θα σας δείξει πώς ήταν κάποτε η ζωή στην Ινδία.
ΦΑΓΗΤΟΗ ινδική κουζίνα έχει ατελείωτες γεύσεις, άλλες πικάντικες, άλλες ισορροπημένες, όλες όμως µε τρομερή τσαχπινιά. Βελούδινα κάρι, αφράτα ναν (το παραδοσιακό ινδικό ψωμί), κριτσανιστές σαµόζες, μυρωδάτα ντιπ από μέντα και γιαούρτι, κρέατα (λαγός, αρνί, κοτόπουλο, χοιρινό) και λαχανικά μαγειρεμένα με άφθονα μπαχαρικά και καρυκεύματα.
Προσοχή στις σαλάτες και στον πάγο. Οι Ινδοί είναι συνηθισμένοι στα… τοπικά βακτηρίδια του νερού, αλλά εμείς όχι. Αποφύγετε ό,τι δεν είναι μαγειρεμένο και, όσο τουριστικό κι αν ακούγεται, προτιμήστε τα εστιατόρια των ξενοδοχείων που τηρούν στάνταρ υγιεινής.
SHOPPINGΓια αυθεντικά παλιά χαλιά, πασµίνες και γενικά οτιδήποτε σε textile, στο «Saurashtra», 7-8 Jorawar st., Singh Gate, +91-141-2630233 (ζητήστε να σας δείξει και το διπλανό κοσμηματοπωλείο του αδελφού του).
Για καλά ρούχα, ραμμένα επάνω σας, «Indigo», Kanakvrindavan Garden, Amer road.
Για πολύ πολύ καλά ρούχα, όλα χειροποίητα, ινδικά αλλά µε ένα δυτικό touch, «Hot Pinκ» (Narain Singh Rd, +91-141-5108932). Στην Ελλάδα επιλεγμένα ρούχα τους φέρνει η «Enny di Monaco».
Για σάρι «Jaipur Saree Kendra» (Ganpati Plaza 53, M.I. Road).
Για κοσμήματα οπωσδήποτε στο «Gem Palace» (M.I. Road, +91-141-2374175), το θρυλικό κατάστημα που έχει προμηθεύσει τις βασιλικές αυλές όλου του κόσμου, και έχει κάτι για όλα τα βαλάντια!
ADD ON…Αν ο χρόνος το επιτρέπει, αξίζει να περάσετε μερικές μέρες στις μόλις δέκα τέντες του Aman-i-Khas (www.amanresorts.com) που στήνονται κάθε χρόνο και ξεστήνονται για την εποχή των μουσώνων. Στο διπλανό εθνικό πάρκο του Rathombore θα δείτε τίγρεις, αντιλόπες, ελάφια και αμέτρητα παγόνια – και γενικά θα νιώσετε σαν Άγγλος ταξιδιώτης τη δεκαετία του 1920.
Κατερίνα Κατώπη
