autumn classics
Η Χαλκιδική, παρ’ όλη την πρόσφατη πυρκαγιά, είναι ιδανικός προορισμός για τετραήμερα του Σεπτεμβρίου. Η κίνηση είναι μειωμένη, οι θάλασσες ήρεμες και ζεστές, η πρόσβαση πανεύκολη μέσω του αεροδρομίου και οι εκτάσεις τόσο μεγάλες, που, παρά τις διαστάσεις της καταστροφής, καμιά από τις προτεινόμενες διαδρομές δεν προσβλήθηκε. Μια σύντομη επίσκεψη όμως θέλει ένα δομημένο πρόγραμμα. Εμείς ζήσαμε και χαρτογραφήσαμε για εσάς τρεις εκδοχές της: κοσμική, μποέμ και ορεινή. Όπου και αν «τραβήξετε», θα περάσετε καλά.
Η αρχή μου είναι και το τέλος αυτής της ιστορίας. Περπατώ ξυπόλυτη, με το μαγιό, πάνω σε έναν αμμόλοφο. Τους τελευταίους λουόμενους τους έχω αφήσει ήδη διακόσια-τριακόσια μέτρα πίσω. Γύρω μου υπάρχει μόνο θάλασσα. Μπροστά, δεξιά, αριστερά. Εγώ προχωρώ ευθεία, πάνω σε μια λωρίδα γης – μισού (ίσως και λίγο παραπάνω) χιλιόμετρου. Τα πόδια βουλιάζουν στη χοντρή άμμο και ασυνήθιστα όπως είναι, στην αρχή πονούν. Ο απογευματινός ήλιος με χτυπάει και νιώθω τη ζέστη βασανιστική. Δίπλα μου η θάλασσα: διάφανη, γαλήνια, προκλητικά όμορφη. Αλλά εγώ περπατώ. Ο στόχος είναι η μύτη. Εκεί όπου η λωρίδα τελειώνει και απλώνεται ένα απέραντο μπλε. Παντού μπλε. Εκεί όπου, αν κλείσεις τα μάτια του μυαλού, έχεις την ψευδαίσθηση ότι ενώνονται δύο μεγάλες θάλασσες, ενώ απλά είσαι σε μια μύτη του Θερμαϊκού με το Αιγαίο. Προχωρώ και ξαφνικά ένα μου βήμα αγγίζει στο νερό. Στο δεύτερο είμαι όλη μέσα στο διάφανο γαλάζιο. Μετά δεν πατώ. Κολυμπώ ώρα πολλή παράλληλα στην ακτή, επιστρέφοντας στον κόλπο. Παράλληλα με εμένα, πολύ πιο βαθιά, μια ψαρόβαρκα ρίχνει δίχτυα.
Την πρώτη φορά που έφτασα στη Χαλκιδική ένιωσα περίεργα. Γέμισα από εικόνες, μυρωδιές, γεύσεις, θάλασσα, μουσικές, αλλά... Σίγουρα δεν υπήρξε κεραυνοβόλος έρωτας. Όπως το Πήλιο, η Μύκονος ή το Καστελλόριζο. Ίσως γιατί με μπέρδεψε. Φτάνοντας εδώ, ήξερα τι να περιμένω. Καταπληκτικές θάλασσες, μοναδικούς βυθούς, καταπράσινη φύση, 500 χιλιόμετρα ανεκμετάλλευτων ακτογραμμών, 40 παραλίες με γαλάζια σημαία, πολυτελή ξενοδοχεία, καλό φαγητό. Μόνο που κανείς δεν μου είχε πει, ότι οδηγώντας από τη Θεσσαλονίκη προς τη Χαλκιδική περνάς από έναν επικίνδυνο δρόμο χωρίς κανένα ενδιαφέρον, ότι αν είναι σαββατοκύριακο συναντάς κίνηση και ότι επίσης αν είσαι άσχετος με την περιοχή –όπως εγώ όταν πρωτοέφτασα–, βρίσκεσαι μπρος σε τρία «πόδια» και πέραν του ότι το τρίτο είναι προσπελάσιμο μόνο από άνδρες, με ειδική άδεια, δεν ξέρεις τίποτα άλλο.
Δεν ξέρεις ούτε πού είναι οι καλές θάλασσες, ούτε το καλό φαγητό. Η Χαλκιδική δεν αποκαλύπτεται εύκολα. Έχει πολλά κρυμμένα μυστικά. Από το πού θα σου πήγαινε να μείνεις και ποια θα ήταν η ιδανική παραλία για σένα, μέχρι σε πιο μέρος θα ταίριαζες με τα local tribes. Μετά από πολύ ψάξιμο όμως, κατέληξα στο ότι η δική «μου» Χαλκιδική δεν έχει τρία πόδια! Έχει τέσσερις πτυχές.
Η μία του Αγίου Όρους είναι εκτός θέματος για πρακτικούς –φυλετικούς– λόγους. Οι άλλες τρεις έχουν να κάνουν με τα γούστα του καθενός. Και φέτος κολυμπώντας στα βαθιά νερά εκείνης της θάλασσας στη μύτη του Ποσιδίου, εκεί όπου είναι σαν να ενώνονται δύο θάλασσες, κατάλαβα ότι η Χαλκιδική τα έχει όλα μαζί. Είναι κοσμική, μποέμ, γκουρμέ, αλλά και χαλαρή. Και είναι σημαντικό να πας ξέροντας τι θέλεις για να μη βρεθείς στο λάθος σημείο. Όσο για την πρόσφατη πυρκαγιά στο πρώτο πόδι; Έθιξε ορεινές περιοχές που δεν περιέχονται καν στις περιγραφές των παρακάτω περιηγήσεων.
η κοσμική χαλκιδική
Δεν μου αρέσει η λέξη «κοσμικός» και την κοσμικότητα δεν θα τη θεωρούσα ποτέ κριτήριο επιλογής ενός τόπου ή ξενοδοχείου. Είναι η κομψότητα και η φινέτσα αυτά που κάνουν τη διαφορά. Στη Χαλκιδική τα συναντάς όλα. Και την κακώς εννοούμενη κοσμικότητα στα τεράστια clubs της Καλλιθέας και όχι μόνο, αλλά και τη φινέτσα στα πεντάστερα ξενοδοχεία της περιοχής. Και επειδή συνήθως τα ξενοδοχεία αυτά λειτουργούν και ως βάση-ορμητήριο, έτσι τα παρουσιάζω.
Sani ResortΤο Sani δεν είναι απλώς ένα ξενοδοχείο με την έννοια που έχουμε όλοι στο μυαλό μας. Είναι σαν την εξοχική σου κατοικία σε μια καλοκαιρινή κωμόπολη δίπλα στη θάλασσα! Η εξυπνότερη ξενοδοχειακή κίνηση που έχω δει είναι η ανάπτυξη της μαρίνας του ξενοδοχείου σε μια γεμάτη ζωντάνια και κίνηση «παραλιακή πόλη». Ζαχαροπλαστεία, παγωτατζίδικα, σουπερμάρκετ, καταστήματα με ρούχα, αξεσουάρ, πρακτορείο ελληνικού και ξένου Τύπου, cafes και πολλά διαφορετικά εστιατόρια, μπαρ, σε ένα μεγάλο κολπίσκο-μαρίνα όπου αράζουν τα σκάφη. Το αποτέλεσμα είναι η «Χώρα» ενός νησιού. Εδώ δεν υπάρχει περίπτωση να βαρεθείς, ακόμα και αν δεν είναι η καρδιά της καλοκαιρινής σεζόν. Αυτό που είναι εντυπωσιακότερο όμως είναι η ποιότητα των μαγαζιών αυτών και ειδικά των εστιατορίων. Μόνο άνθρωποι με φινέτσα και γνώση του κόσμου θα μπορούσαν να κάνουν μια τόσο έξυπνη κίνηση με έναν τόσο ποιοτικό τρόπο όπως οι ιδιοκτήτες του Resort, οι Σταύρος και Ανδρέας Ανδρεάδης και Φωκίων Ζησιάδης.
Δεν μιλάμε απλώς για ένα μάτσο ταβέρνες και εστιατόρια που άνοιξαν σε ένα resort πουλώντας μουσακά και σουβλάκι για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των τουριστών. Πρόκειται για ένα νέο γαστρονομικό κέντρο που αναπτύχθηκε στη Χαλκιδική και έχει ως κέντρο του το Sani. Στην κατηγορία του γκουρμέ ο Απόστολος Τραστέλης, ιδιοκτήτης της Σπονδής, άνοιξε τον Αστερία και το Byblos – κάτω από την επιμέλεια του διάστερου Ερίκ Φρεσόν το πρώτο, και του Alain Parodi, το δεύτερο, ο οποίος έχει τιμηθεί με ένα αστέρι Michelin. Άψογη art de la table, ευγενέστατο σέρβις και εξαιρετικό επίπεδο κουζίνας, που δίνουν άλλη διάσταση στις διακοπές σου. Παράλληλα, στη μαρίνα υπάρχει τρατορία και καλό ιταλικό εστιατόριο, ψαροταβέρνες και το Beef-στέκι, το καινούριο εστιατόριο του Χρύσανθου Καραμολέγκου, που φτιάχνει πέντε-έξι διαφορετικών ειδών burgers. Για τελευταία αφήνω να αναφέρω την Ντομάτα του Χρύσανθου –το μαγαζί που θα πάτε για φαγητό μάλλον τις περισσότερες φορές, γιατί είναι εύκολο, καθημερινό, με γεύσεις «απλές», που στην πραγματικότητα όμως ξεφεύγουν–, και βέβαια το Sea You, ένα lounge-bar-restaurant, που είναι το ωραιότερο μαγαζί της μαρίνας και ίσως της βόρειας Ελλάδας. Βρίσκεται στη μύτη ενός κόλπου και έχει μαγική θέα. Στον πάνω όροφο, στα λευκά μπαλκόνια, είναι το γιαπωνέζικο εστιατόριο Sea You, με πιάτα από έναν σεφ που ήρθε από το Rocca του Λονδίνου.
Θα μπορούσα ώρες να γράφω για το Sani, γιατί αποτελείται από τέσσερα διαφορετικά ξενοδοχεία. Αλλά λέω να συνοψίσω μερικά από τα «must see», «must do» του Sani.
– Να πάτε στο My Spa του Sani Beach Hotel. Ολοκαίνουριο, μεγάλο, άνετο spa με μεγάλη εσωτερική πισίνα που «κοιτάει» στη θάλασσα, χαμάμ, σάουνα, βροχή και όλα όσα έχει ένα πολύ καλό spa, αλλά και πολύ καλό προσωπικό. Ζητήστε να σας κάνουν μασάζ η Μάγδα ή ο Σπύρος. Ειδικά ο δεύτερος είναι από τους καλύτερους που έχω συναντήσει στην Ελλάδα. Δοκιμάστε και το foot cooling massage. Μετά θα σας προσφέρουν τσάι με μέλι Apivita.
– Αν μείνετε στο Sani Beach Hotel, θα ζητήσετε δωμάτια στο κτίριο Β΄ από τον τέταρτο όροφο και πάνω. Από το κρεβάτι βλέπεις τη θάλασσα. Ή εκείνα του ισογείου, που μπροστά τους έχουν το γκαζόν και τη θάλασσα σε είκοσι μέτρα.
– Τα καλύτερα πρωινά θα τα πάρετε στον Αστερία, όπου ένας Τούρκος σεφ φτιάχνει απίθανα ψωμιά, τσουρέκια, ψωμιά και ανατολίτικα γλυκάκια και στο Ammos, το bar-εστιατόριο του Sani Beach Hotel, όπου παίρνουν πρωινό όσοι έχουν σουίτες στο ξενοδοχείο.
– Να γνωρίζετε ότι αν έχετε ημιδιατροφή στο ξενοδοχείο, μπορείτε να ανταλλάξετε την αξία της σε οποιοδήποτε εστιατόριο του συγκροτήματος και επομένως να τρώτε σε διαφορετικό εστιατόριο κάθε μέρα.
– Για μπάνιο. Καθίστε στις ξαπλώστρες μπροστά από το Sea You. Κάθε δυο-τρεις ώρες περνούν με ένα δίσκο με φρούτα και πάγο. Ή στην παραλία Bussola στο Sani Beach Hotel, με ωραίο beach bar, ή στο Sani Beach Club.
– Βόλτα με ποδήλατα στο τεράστιο πευκόδάσος του Sani. Mo-hito και caipirihna στο Sea You.
– Αν κάνετε καταδύσεις, το καταδυτικό κέντρο το ξενοδοχείου είναι πάρα πολύ καλό. Καινούριος εξοπλισμός και έμπειροι δύτες. Βούτηξα στο ναυάγιο: μοναδική εμπειρία.
Όσο βρίσκεστε εδώ: Αν και δεν θα νιώσετε την ανάγκη να βγείτε, κανονίστε ένα μεσημεριανό στη Μαρίνα, στην Ποτίδαια. Θα σας ψήνουν το λούτσο και τον μπακαλιάρο σαν λουκούμι, ενώ η αστακομακαρονάδα του είναι ένα ποίημα. Είναι η ταβέρνα που πρέπει να επισκεφθείτε κατά την περιήγησή σας στη Χαλκιδική (23730 41570). Για μπάνιο, στη Χελώνα (15 λεπτά με το ΙΧ). Εδώ μαζεύονται οι πιο boh+me τύποι του ξενοδοχείου. Από το beach bar παραγγείλτε καρπούζι να το φάτε στην ξαπλώστρα σας.
Παίρνετε το δασικό δρόμο του Sani, περνάτε τον οικισμό Σταυρονικήτα και τις κατασκηνώσεις TYPET και ακολουθείτε ταμπέλα προς Κασσαδρεία. Μετά, πάνω στον επαρχιακό δρόμο σε ένα ύψωμα, βρίσκεται η ταβέρνα Μετόχι, με ωραία ψητά.
23740 99400, www.saniresort.gr, κρατήσεις από € 140, € 156 θέα θάλασσα Sani beach hotel, Sani Beach club από € 166, Porto Sani από € 201, Asterias από € 364.
Eagles Palace
Από την πρώτη στιγμή που είδα αυτό το ξενοδοχείο, ήξερα ότι σε αυτό θα επέλεγα να ερχόμουν για διακοπές ξεκούρασης. Ο συνδυασμός ευγενικού σέρβις, άνετων χώρων και πάρα πολύ καλής θάλασσας είναι ιδανικός. Έχει ίσως την ωραιότερη θάλασσα που συνάντησα σε ξενοδοχείο-resort στη Χαλκιδική. Με το που βγήκα στο deck της βεράντας, μέσα στα πεύκα, και είδα τη θάλασσα, με φαντάστηκα μετά το πρωινό να κάθομαι σε μια σκιά με ένα βιβλίο και μετά να χαλαρώνω με τις ώρες στις ξαπλώστρες της ακρογιαλιάς. Η αμμουδιά του ξενοδοχείου είναι μεγάλη, τα νερά διάφανα και έχει εξέδρα για βουτιές, ενώ το diving center θα σας οδηγήσει σε πολύ ωραίες καταδύσεις στο απέναντι νησάκι, την Αμμουλιανή, ή όλων των ειδών τα θαλάσσια σπορ. Ενδιάμεσα διακοπή για ένα μασάζ στο spa. Eίναι καινούριο και φτιαγμένο με όλες τις προδιαγραφές. Θερμαινόμενη πισίνα εσωτερική, σάουνα, χαμάμ, τζακούζι, θερμαινόμενες πολυθρόνες, ντους-βροχή και προσωπικό ευγενικό και έμπειρο. Όλο το ξενοδοχείο ανακαινίστηκε πλήρως φέτος, αν και στο lobby υπάρχει μια αισθητική περασμένης δεκαετίας. Πολύ όμορφα και ευρύχωρα είναι τα bungalows. Αυτό που σε κερδίζει εδώ είναι ότι αισθάνεσαι πως δεν είσαι απλώς μια μονάδα σε ένα τεράστιο ξενοδοχείο. Το περιβάλλον είναι πιο «προσωπικό» και ίσως η φιλοσοφία αυτή να ξεκινά από το ζεύγος Τορνιβούτα, τους ιδιοκτήτες, που φαίνεται να τιμούν με το παραπάνω τον όρο φιλοξενία. Μου άρεσε που στα δωμάτια (όχι τα απλά) είχαν μηχανή Negresso για εσπρέσο και cd player. Αν και η θάλασσα είναι εξαιρετική, μπορείτε να νοικιάσετε κάποια μέρα μια βάρκα με 25άρα μηχανή για να κάνετε το γύρω του απέναντι νησιού, της Αμμουλιανής. Θα βρείτε ερημικές γάργαρες παραλίες και ωραία ταβερνάκια. Την ίδια βόλτα μπορείτε να κάνετε με το ταχύπλοο του ξενοδοχείου. Μια-δυο φορές την εβδομάδα το ξενοδοχείο οργανώνει εκδρομή στο τρίτο πόδι κατά μήκος του Αγίου Όρους. Προτιμήστε τη, γιατί δεν έχει καμιά σχέση με τις μαζικές που ξεκινούν από την Ουρανούπολη, και η επίσκεψη αυτή –έστω και οπτική– του απαγορευμένου ποδιού είναι μοναδική εμπειρία, μία από αυτές που πρέπει να έχετε στη Χαλκιδική. Άφησα τελευταία τα εστιατόρια του ξενοδοχείου, για την έκπληξη. Ποιος θα πίστευε ότι ο Λευτέρης Λαζάρου επιτέλους ανέβηκε και στο βορρά και ανέλαβε την επιμέλεια ενός εστιατορίου του Eagles; Έχει στείλει εκεί τον sous chef του, και το αποτέλεσμα που δοκίμασα εγώ ήταν εντυπωσιακό. Όσο για το location; Τα τραπέζια που βγαίνουν στο deck πάνω στην αμμουδιά απέχουν δύο-τρία μέτρα από το κύμα και όταν έχει φεγγάρι, ανατέλλει μπρος σας.
23770 31047-8, 2310 269421, Ουρανούπολη Χαλκιδικής. Από €185 από 22/9, από €140 από 6/10.
Όσο βρίσκεστε εδώ: Θα πάτε μέχρι την Ουρανούπολη που δεν απέχει πάνω από πέντε λεπτά με το αυτοκίνητο, για να επισκεφθείτε τον Πύργο, τη Μονή του Ζυγού, μια παλιά μονή που ανακαλύφθηκε πρόσφατα εκτός του Αγίου Όρους, και να φάτε στον Κρητικό (23770 71222): μια εξαιρετική ταβέρνα που διαφέρει και σε αισθητική από το υπόλοιπο τουριστικό ύφος της Ουρανούπολης. Δοκιμάστε κρασάτο χταποδάκι και μπακαλιάρο μαγειρεμένο με τον αγιορείτικο τρόπο (στο αλουμινόχαρτο με λεμόνι και σκορδάκι). Ρίξτε και μια ματιά στο κατάστημα «Αμήν» (6977 913601). Λιτή αισθητική και προϊόντα όπως ντόπιο μέλι, κρασί από κάποιες μονές του Αγίου Όρους και χειροποίητα γλυκά του κουταλιού και μαρμελάδες. Οργανωμένη εκδρομή για Άγιο Όρος: 23770 71370, 6944 678830, Athos Sea Cruises, κάθε μέρα στις 10:30, € 16 το άτομο.
Porto Carras
Φεύγοντας από το χωριό Παρθενώνας, στο βουνό, μακριά από τον πολιτισμό, αφού είχαμε απολαύσει ένα μαγικό ηλιοβασίλεμα, κατευθυνόμαστε στο Porto Carras. Φοβόμουν την αισθητική ’80s και το πολύ τσιμέντο. Δεν μου πήρε παρά λίγη ώρα, για να αλλάξω άποψη. Το προσωπικό στη ρεσεψιόν ήταν ευγενέστατο και τα δωμάτια στο ανακαινισμένο συγκρότημα Μελίτων άνετα και περιποιημένα. Φτάσαμε αργά το απόγευμα. Πρώτα πήγαμε βόλτα στην περιοχή της μαρίνας, όπου υπάρχουν τρία εστιατόρια (ένα ιταλικό, ένα με ψάρι και ένα με ψητά και σουβλάκια). Το φαγητό στο τελευταίο ήταν μέτριο, και γενικά η αισθητική όλων των εστιατορίων θα μπορούσε να είναι καλύτερη. Ένα πέρασμα από το καζίνο ήταν ό,τι έπρεπε.
Ο χώρος έχει την απαραίτητη χλιδή, αλλά κατά έναν περίεργο τρόπο είναι όμορφος – κοσμείται από την αναπαράσταση μιας πόλης που θα μπορούσε να είναι η Νέα Ορλεάνη. Το συγκεκριμένο κτίριο όπου βρίσκεται το καζίνο, έχει έναν ξεκάθαρο αέρα περασμένης δεκαετίας, από φέτος όμως θα κλείσει για σταδιακή ανακαίνιση. Στο Πόρτο Καρράς πάρτε οπωσδήποτε πρωινό. Μπορεί στην αίθουσα να γίνεται πανικός από τον κόσμο, αλλά το πρωινό είναι πλούσιο και πολύ καλό. Μια βόλτα με ποδήλατο ή με αυτοκίνητο στην περιοχή θα σας δώσει μόνο μια μικρή αίσθηση της τεράστιας ιδιοκτησίας του Πόρτο Καρράς, που είναι 17.630 στρέμματα – από τα οποία τα 4500 είναι αμπελώνες, άλλα τόσα ελαιώνες, ενώ υπάρχει και βιολογικός λαχανόκηπος για τις ανάγκες του ξενοδοχείου. Υπάρχουν και σηματοδοτημένες διαδρομές για περιπάτους. Αναζητήστε την ιστορία του Κτήματος που είναι αρκετά λυπηρή, αφού κάποια στιγμή χάρη σε αυτή την ιδιοκτησία ο Καρράς –μεγάλος εφοπλιστής– καταστράφηκε ολοσχερώς. Εντυπωσιακή η βίλα (έχει τα ωραιότερα μπάνια που έχω δει ποτέ), που διατίθεται προς ενοικίαση (και) ολόκληρη, για διαμονή ή εκδηλώσεις. Επίσης διατίθενται γήπεδο γκολφ 18 οπών, Ιππικός Όμιλος και εργοστάσιο αφαλάτωσης. Αλλά και ένα καινούριο, πάρα πολύ καλό, spa με θαλασσοθεραπεία. Στα αρνητικά, ο κόσμος, που «μυρίζει» μαζικά πακέτα. Κάτι που τους φθινοπωρινούς μήνες δεν θα ισχύει.
2375 071381, www.portocarras.com, από € 160 / Μελίτων.
Όσο βρίσκεστε εδώ: Νοικιάστε βάρκα από το ξενοδοχείο για μπάνιο στα λιμανάκια με τις ωραιότερες θάλασσες της Χαλκιδικής, κάντε τις διαδρομές του δεύτερου ποδιού που περιγράφονται στον τομέα «Μποέμ».
Danai Resort
Νιώθεις ότι μπαίνεις σε βίλα στην Ιταλική Ριβιέρα. Το λευκό, οι περιποιημένοι κήποι με τις βουκαμβίλιες, αλλά και αυτή η αίσθηση ότι εισχωρείς στα άδυτα ενός μυστικού χώρου. Το λιγότερο που θα μπορούσα να πω για το Danai είναι ότι συνολικά το βρίσκω εντυπωσιακό. Τα δωμάτιά του είναι όλα διαφορετικά και διακοσμημένα με περίσσια φινέτσα. Οι βίλες του είναι ο ορισμός της πολυτέλειας, και γενικά όλοι οι χώροι εξαιρετικά φροντισμένοι και περιποιημένοι. Η παραλία του δεν είναι η καλύτερη, αλλά είναι αξιοπρεπής. Ωραιότατο και το spa του ξενοδοχείου, που, αν και είναι μικρό, είναι πολύ καλά μελετημένο. Μου άρεσε και ο χώρος του μπαρ, πάνω από τη θάλασσα, με lounge μουσικές. Δύο άλλα στοιχεία ήταν όμως εκείνα που μου αποτυπώθηκαν περισσότερο. Το ένα ήταν η θέση του Squirrel, του γκουρμέ εστιατορίου του ξενοδοχείου, και το άλλο το σέρβις του. Η γαλλική κουζίνα του Ερβέ Προνζάτο με πολλές μεσογειακές πινελιές είναι έτσι όπως πρέπει να είναι, για να υποστηρίξει ένα χώρο ανείπωτης φινέτσας. Στη μικρή βεράντα που χωρά πέντε-έξι τραπέζια με άψογη art de la table, ελάτε όσο έχει ακόμα φως, για να απολαύσετε τη θέα. Πολύ ρομαντικός χώρος. Όσο για το σέρβις; Ένας Γάλλος περιποιητής με μια βοηθό και ένας Γάλλος σομελιέ κρατούσαν τα τραπέζια του εστιατορίου με τόσο άψογο και επαγγελματικό τρόπο, που εντυπωσιάστηκα. Φιλικοί όσο χρειαζόταν, επαγγελματίες όσο έπρεπε.
2375 022310, www.dbr.gr, από €1042 για junior suite
η μποέμ χαλκιδική
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να είσαι μποέμ. Να κάνεις ελεύθερο camping, να μένεις σε ξύλινο σπιτάκι σε camping, σε πολυτελές ξενοδοχείο με χαλαρό ύφος, να γυρνάς ξυπόλητος σε παραθαλάσσιο beach-bar που παίζει έθνικ μουσική. Η καρδιά του μποέμ στη Χαλκιδική είναι το 2ο πόδι, η Σιθωνία. Με ελάχιστες εξαιρέσεις τα πράγματα εδώ είναι πιο χαλαρά και το επίσημο ένδυμα είναι το μαγιό. Παραλίες με beach-bars, χαλαρά ταβερνάκια. Πολλοί Θεσσαλονικείς στήνουν εδώ τη σκηνή τους για όλο το καλοκαίρι και έρχονται τα σαββατοκύριακα.
διαμονηPorto Valitsa (1o πόδι)
Οδηγώντας στη Χερσόνησο της Κασσάνδρας από τον Άφυτο προς το νότο, η διαδρομή είναι σχεδόν απογοητευτική. Περνάς την τσιμεντένια Καλλιθέα με τα τεράστια clubs και συνεχίζεις περνώντας από διάφορους πυκνοκτισμένους οικισμούς που σε τίποτα δεν θυμίζουν –από το δρόμο τουλάχιστον– αυτό που έχουμε στο μυαλό μας ως Χαλκιδική. Και ξαφνικά, στρίβεις αριστερά ακολουθώντας ένα βατό χωματόδρομο με την κατεύθυνση Πόρτο Βαλίτσα, και βρίσκεσαι στον παράδεισο: τζιτζίκια, καταπράσινη φύση και στο τέλος του δρόμου ένας σμαραγδένιος κόλπος. Εκεί χαμένα μέσα στα δέντρα τα μικρά σπιτάκια, που είναι τα οκτώ δωμάτια του ξενοδοχείου. Όλα πολύ άνετα, με ένα σαλόνι με τζάκι και υπνοδωμάτιο με έπιπλα και στρώματα από την Cocomat. Το ύφος είναι ελαφρώς έθνικ και πολύ χαλαρό, αλλά σε εκείνα τα μπαλκόνια με το πράσινο ολόγυρα και τη θέα –ειδικά από εκείνα του πάνω ορόφου είναι απίστευτη– χαλαρώνεις απόλυτα. Το ζεύγος Λαγουδάκη, ο Σωτήρης και η Μαριάννα, οι ιδιοκτήτες του ξενοδοχείου, είναι απίθανοι τύποι. Εκείνος εργαζόταν ως αρχιτέκτονας, όσο ζούσαν στην Αθήνα. Μέχρι που κάποια στιγμή, πριν από έντεκα χρόνια, έναν Μάρτιο, το ένα βράδυ κοιμήθηκαν στην Αθήνα και το άλλο εδώ. «Για να κάνουμε τη ζωή μας καλύτερη» μου είπαν. «Δεν μπορείς να φανταστείς το συναίσθημα, αν δεν το ζήσεις. Ξαφνικά έχεις χρόνο να διαβάσεις, να ζωγραφίσεις...»
Έφτιαξαν το ξενοδοχείο σιγά σιγά σε διάφορα επίπεδα και στόλισαν τους υπαίθριους χώρους με σύγχρονα έργα τέχνης. Μέσα από τα δέντρα και τα φυτά ξεπροβάλλουν μεγάλες φωτογραφίες από την έκθεση που φιλοξενούν κάθε χρόνο. Φέτος είναι μια έκθεση με φωτογραφίες των Γιάννη και Γιώργου Ζαρζώνη, από την Κούβα, που ταιριάζει άψογα με το ύφος του χώρου. Το εστιατόριο έχει λιγοστά τραπέζια που όλα «βλέπουν» θάλασσα και η κουζίνα του είναι απλή αλλά σπιτική. Δοκίμασα την ωραιότερη σαλάτα του φετινού καλοκαιριού και μια πεντανόστιμη σπιτική στραπατσάδα. Η ωραιότερη στιγμή είναι εκείνη που κάθεσαι στο μπαρ, στις μπάρες που κοιτάζουν τη θάλασσα, ή στις σεζλόγκ. Όταν έχει φεγγάρι, ανατέλλει αριστερά σας και η εικόνα είναι μαγική. Η θάλασσα στο ξενοδοχείο είναι υπέροχη, αλλά έχει βραχάκια και η πρόσβαση είναι με σκάλα, επομένως αν είστε της αμμουδιάς, δοκιμάστε την παραλία Χρούσο, λίγο πριν από το ξενοδοχείο, στο παλιό Ξενία. Ζητήστε και το πρόγραμμα εκδηλώσεων του Porto Valitsa. Το ξενοδοχείο μένει ανοιχτό και το χειμώνα τα σαββατοκύριακα.
Porto Valitsa, Παλιούρι, 23740 92007, 92060, 2310 214408, www.portovalitsa.gr, € 90, € 130 (δωμάτια πάνω ορόφου)
Ekies (2ο πόδι)
Τις ημέρες που ήμουν εκεί, ένας Θιβετιανός Λάμα και οι πιστοί του είχαν μαζευτεί στο ξενοδοχείο για μία εβδομάδα και συνδύαζαν διακοπές με sessions διαλογισμού. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ πιο κατάλληλο ξενοδοχείο στη Χαλκιδική για κάτι τέτοιο. Το Εkies, αν και πολυτελές, έχει πολύ cool και χαλαρή ατμόσφαιρα. Τα δωμάτια είναι διασκορπισμένα σε τρία-τέσσερα διαφορετικά κτίρια και όλα έχουν άλλο χαρακτήρα. Αυτό που είναι παρόμοιο παντού, είναι το ύφος. Πολύ ξύλο, λευκό χρώμα, γκρι μάρμαρο και στοιχεία που παραπέμπουν στην ελληνική ύπαιθρο και την παράδοση, όπως ο τσίγκινος κουβάς που εκτελεί χρέη νιπτήρα, ενώ μια οικολογική φιλοσοφία είναι διάχυτη παντού. Εδώ έκανα τον καλύτερο ύπνο. Όλα τα κρεβάτια είναι Cocomat – και τα μαξιλάρια.
Μοναδική η ατμόσφαιρα δίπλα στη θάλασσα, όπου βρίσκονται οι χώροι του πρωινού, το μεσημεριανό εστιατόριο, καναπέδες και αιώρες για χαλάρωση, και το μπαρ. Ζήλεψα την αιώρα μέσα στη θάλασσα και βρήκα εξαιρετική την ιδέα του tree-house εστιατόριο, που είναι φτιαγμένο πάνω στο δέντρο. Το πρωινό είναι πλούσιο και νόστιμο και η κουζίνα του έχει άποψη.
Το ξενοδοχείο βρίσκεται στο 2ο πόδι, τη χερσόνησο της Σιθωνίας, στην περιοχή της Βουρβουρούς, όπου η φύση είναι καταπράσινη και προστατεύεται από το πρόγραμμα Natura της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως περιοχή εξαιρετικού φυσικού κάλλους. Η θάλασσα είναι τόσο κλειστή, που θυμίζει λίμνη. Μπροστά στο ξενοδοχείο είναι αβαθής και αμμώδης. Νοικιάστε για όλη την ημέρα ένα ταχύπλοο από το ξενοδοχείο (με 25άρα μηχανή δεν χρειάζεται δίπλωμα) και πηγαίνετε στο απέναντι νησάκι το Διάπορο. Θα ανακαλύψετε ερημικές παραλίες με σμαραγδένια νερά.
Η ιδιοκτήτρια Αλεξάνδρα Ευσταθιάδου είναι νεότατη και πραγματικά η ψυχή του χώρου. Θα σας καθοδηγήσει πού να πάτε για απογευματινό περίπατο – πεζοπορία μέσα στο πευκοδάσος στον οικισμό των καθηγητών, αλλά και πού θα βρείτε τα πιο «εξωτικά» νερά της περιοχής. Πάρτε μαζί cd και dvd. Τα superior δωμάτια έχουν player. Επίσης το ξενοδοχείο έχει και wireless σύνδεση με Internet. Ένα άλλο συν του ξενοδοχείου είναι ότι δεν μαζεύει πολλές
οικογένειες και έτσι απολαμβάνεις τις ωραίες μουσικές του μπαρ ανενόχλητος.
Ekies, Βουρβουρού, 23750 91000, www.ekies.gr
Θαλασσόκηπος (2ο πόδι)
Πολύ απλά αλλά καθαρά ενοικιαζόμενα δωμάτια στην άκρη της Βουρβουρούς, ακριβώς πάνω από τη θάλασσα. Η θέα είναι μοναδική. Καλύτερο δωμάτιο το «101», που είναι πιο απομονωμένο, και το «106» με μεγάλο μπαλκόνι.
23750 31945, Βουρβουρού,
€ 40 δίκλινο
Lacara camping (2ο πόδι)Άλλο ένα camping στο 2ο πόδι, που όμως έχει και ξύλινα σπιτάκια για αυτούς που θέλουν να ζήσουν την εμπειρία του camping χωρίς να κουβαλούν μαζί το... σπίτι τους. Στην παραλία του τα νερά είναι κρυστάλλινα. Παραμένει ανοιχτό μέχρι τέλη Σεπτεμβρίου.
Νικήτη, Σιθωνία, Ακτή Κουτλουμούση. 23750 91444, 210 8942091, www.lacara-camp.gr
Thalatta Kalamitsi Village CampΑπό τα πολύ μοδάτα του φετινού καλοκαιριού: ξύλινα σπιτάκια και πολύ καλή παραλία.
Καλαμίτσι, 63072, Σιθωνία 23750 41410, 2310 501457, www.thalattacamp.gr
φαγητo
5 βήματα στην Άμμο
Ένα ταβερνάκι με αχυροσκεπή στον κόλπο της Συκιάς, που το όνομά του τα λέει όλα για τη θέση του. Αν και εγώ θα το έλεγα «5 βήματα στη θάλασσα»! Φρέσκα ψάρια, ψαρομεζέδες, αλλά και ψητά στη σχάρα. Η τελευταία ταβέρνα στον ίδιο κόλπο κάνει καλό λιαστό χταπόδι, και αν προχωρήσετε με το αυτοκίνητο στη συνέχεια του δρόμου, θα συναντήσετε το επόμενο κολπάκι με σμαραγδένια νερά και το Beach Bar Hawaii (23750 41206).
Μπουκαδούρα
Όσοι μιλούν για καλή ταβέρνα στην περιοχή, αναφέρονται στην Μπουκαδούρα. Δεν είναι δύσκολο να τη βρείτε, τηλεφωνήστε όμως για να σας καθοδηγήσουν. Βρίσκεται πάνω σε ένα βράχο στην ακρογιαλιά και έχει τεράστιο ορίζοντα και εξαιρετική θέα. Η ιδιοκτήτρια μαγειρεύει μόνη της πίτες και διάφορα μαγειρευτά. Δοκίμασα εξαιρετικούς κολοκυθοανθούς γεμιστούς. Στο τέλος κερνάει λικέρ νεράντζι που φτιάχνει η ίδια. Σκέτο νέκταρ! Λειτουργεί και το χειμώνα – πολύ καλές τιμές.
Ακτή Ελιάς, 23750 81428, Νικήτη 6944547239
Σωτήρης, κρυφός παράδεισοςΕδώ αξίζει να πάτε για το cult του πράγματος. Είναι από τα μέρη που ξέρουν μόνο οι insiders. Μια ταβέρνα πάνω στο δρόμο με κοχύλια και ό,τι άλλο θα μπορούσε να αποτελέσει τo ιδανικό κιτς!
Τα λαχανικά είναι από το μποστάνι του Σωτήρη – οι σαλάτες τρέλα... Ο ίδιος, με το δικό του «μοναδικό» τρόπο, φλερτάρει τις γυναίκες, κρέμεται από τα ταβάνια, τραγουδάει. Όλοι εδώ φαίνεται να γνωρίζονται και στο τέλος καταλήγουν μία παρέα.
Τριστινίκα, Σιθωνία, 23750 51295
EthnicΜπαίνοντας στη διασταύρωση για Τριστινίκα, θα συναντήσετε μια ταμπέλα που γράφει «Ethnic». Ακολουθήστε τη και θα φτάσετε σε ένα μπαρ δίπλα στη θάλασσα, με έθνικ μουσική και ύφος. Θα μπορούσε να είναι και στην Κούβα. Δεν έχει διευθύνσεις ή τηλέφωνα, αλλά μην το χάσετε. Ειδικά το απόγευμα εδώ νιώθεις πραγματική αίσθηση διακοπών
Κουτσόμυλος - ΆφυτοςΗ Άφυτος είναι ίσως το ομορφότερο παραθαλάσσιο χωριό που συνάντησα στη Χαλκιδική. Ελάτε εδώ το απόγευμα για βόλτα στα σοκάκια στα διάφορα καταστήματα και καλαμπόκι στη σχάρα από τον πλανόδιο στην πλατεία. Μετά πηγαίνετε στον Κουτσόμυλο για ένα ποτό. Το σέρβις του μαγαζιού είναι επιεικώς απαράδεκτο, αλλά η τοποθεσία πολύ όμορφη.
Άφυτος, Χαλκιδικής,
23740 91050.
παραλιες - περιοχες
Η Χαλκιδική που έχουμε στο μυαλό μας βρίσκετε στη Σιθωνία, στο 2ο πόδι. Πράσινο ολόγυρα, μπλε-τιρκουάζ θάλασσες, ελάχιστη δόμηση. Δυστυχώς, κάποιες από τις καλές παραλίες είναι κλεισμένες με camping και άλλες κατειλημμένες από ελεύθερο camping, που άλλοτε δεν ενοχλεί καθόλου, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις το περιβάλλον μετατρέπεται από τους λουόμενους σε… Αγία Βαρβάρα. Ο χάρτης των παραλιών της Χαλκιδικής έχει αλλάξει ελαφρώς. Έτσι, εκείνη της Καλογριάς που κάποτε ήταν από τις πιο ερημικές, τώρα έχει δύο beach bars και μαζεύει αρκετές οικογένειες. Από τις πιο in παραλίες του 2ου ποδιού είναι η Ελιά. Για να βρεθείτε σε πραγματικά ερημική παραλία (αν και τον Σεπτέμβριο δεν θα δυσκολευτείτε), κινηθείτε βόρεια από το Πόρτο Καρράς. Περάστε από το χωριό Άγιος Νικόλαος για να προμηθευτείτε νερό. Εδώ μέχρι το 1980 δεν δέχονταν ξένους, ενώ μέχρι πρόσφατα τα πάντα έκλειναν στις 13:00 για σιέστα. Οι κάτοικοι θεωρούν ότι δεν έχουν σχέση με τους ντόπιους και καυχιόνται ότι κατάγονται από πειρατές. Κάτι που, αν δείτε τις φιγούρες τους, διόλου απίθανο δεν σας φανεί! Συνεχίστε τη διαδρομή κατευθυνόμενοι προς Πυργαδίκια και μόλις δείτε ένα μικρό εκκλησάκι, του Αγίου Δημητρίου, στρίψτε δεξιά στο χωματόδρομο. Κατεβαίνοντας κάντε δεξιά στον πρώτο δρόμο που θα συναντήσετε, μετά από έναν ιδιωτικό. Από εκεί και πέρα το οδόστρωμα είναι στενό και πιο κακοτράχαλο. Πηγαίνετε με τζιπ ή με το παλιό σας αυτοκίνητο. Η παραλία κάτω –δεν έχει όνομα, οι ντόπιοι την λένε «η παραλία του Πύργου»– είναι μεγάλη, απολύτως ερημική, με υπέροχα νερά και κοιτάει απέναντι το όρος Άθως και το συννεφάκι που είναι σχεδόν πάντα καθισμένο στην κορυφή του.
Μετά προχωρήστε νότια. Οι Καβουρότρυπες είναι μια πολύ όμορφη τοποθεσία, με πολλές μικρές παραλίες με βραχάκια και τιρκουάζ νερά. Το καλοκαίρι έχει και γυμνιστές. Λίγο πιο κάτω μετά τη Σάρτη ακολουθήστε την ταμπέλα Goa. Ένα εναλλακτικό beach bar που έχει το δικό του στίγμα. Ακόμη πιο νότια, περάστε από το Κρυαρίτσι, μια πολύ όμορφη παραλία με λευκή άμμο. Αν περάσετε τα βράχια, από την άλλη πλευρά κάνουν γυμνισμό. Μετά το Καλαμίτσι ακολουθώντας τη διαδρομή θα δείτε από ψηλά ένα ονειρεμένο φιόρδ, που σε κάποιο σημείο του έχει και ιχθυοτροφεία. Δεν υπάρχει ταμπέλα, αλλά αν ακολουθήσετε το χωματόδρομο, θα βρεθείτε σε μια απίθανη ερημική παραλία. Περνάτε τη μύτη του ποδιού και φτάνετε στο Πόρτο Κουφό, ένα φυσικό κόλπο τόσο κλειστό, που μοιάζει με λίμνη. Καθίστε για ούζο στην τελευταία ταβέρνα (Ν. Φυλάκτος) και συνεχίστε βόρεια στην αριστερή πλευρά του ποδιού. Όταν συναντήσετε την ταμπέλα Τριστινίκα, ακολουθήστε τη: εδώ βρίσκεται η ταβέρνα του Σωτήρη και το Ethnic με την παραλία του. Αν ακολουθήσετε τη διαδρομή, φτάνετε σε δύο κολπάκια (το πρώτο με δύσκολη κατάβαση) τον Παράδεισο και την Αρετή, με χοντρή άμμο και βαθιά διάφανα νερά: από τις ωραιότερες παραλίες που βρήκαμε.
Μη χάσετε! Η περιήγηση ακολούθησε τη φορά που περιγράψαμε, για συγκεκριμένο λόγο. Για να κάνετε την ώρα του δειλινού τη διαδρομή από την Τριστινίκα προς το Porto Carras, από το μικρό επαρχιακό δρόμο που είναι όλος παραλιακός.
Η απόσταση δεν είναι μεγάλη (περίπου 20 χλμ.), αλλά η διαδρομή σκέτη μαγεία.
η ορεινή χαλκιδική
Με τίποτα δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι υπάρχει και αυτή η πλευρά της Χαλκιδικής. Οι ορεινές διαδρομές μέσα στα δάση, με τη θέα στη θάλασσα μακριά στον ορίζοντα και τη βουνίσια αύρα. Τα χωριά απέχουν πολύ λίγο από τις κοντινές παραλίες, έτσι μπορείτε να συνδυάσετε μια ήσυχη παραμονή με μπάνιο στη θάλασσα.
Νικήτη (παλαιός οικισμός)
Περνώντας από τη Νικήτη, βλέπετε ένα αδιάφορο χωριό, αν όμως οδηγήσετε προς τον παλαιό οικισμό (οι ντόπιοι ρωτούν «στο παλιό θέλετε να πάτε;»), θα δείτε μια τελείως διαφορετική εικόνα. Πέτρινοι φράχτες, βεράντες με λουλούδια, παλιά όμορφα αποκαταστημένα δίπατα σπίτια με κεραμίδια και ένα περιποιημένο πλακόστρωτο που οδηγεί στη μεγάλη πέτρινη εκκλησία του Αγίου Νικήτα. Στη διαδρομή, στο αριστερό χέρι θα συναντήσετε ένα κουκλίστικο ξωκλήσι. Γυρίστε στην πλατεία με τον πλάτανο και καθίστε για ελληνικό καφέ δίπλα στις πηγές ή για ντόπια κρέατα
στη σχάρα (Πλάτανος, 23750 22444)
ΠαρθενώναςΣτο ύψος του Νέου Μαρμαρά, πριν από το Porto Carras, στο δεύτερο πόδι, στρίβετε με κατεύθυνση προς τον Παρθενώνα. Η διαδρομή και η φύση είναι το κάτι άλλο. Με το που στρίβεις στο δρόμο, ξεφεύγεις αμέσως από την κίνηση και νιώθεις την ορεινή αύρα. Ο οικισμός είναι μικρός, οπότε περπατήστε τον. Αξίζει να μείνετε στον ξενώνα «Παρθενώνας της κυρά Βαγγελιώς», ένα τρίπατο, αναπαλαιωμένο κτίριο του περασμένου αιώνα. Τα δωμάτια είναι όλα διαφορετικά μεταξύ τους και αρκετά μικρά. Αλλά η αίσθηση που αφήνουν είναι γλυκιά και η θεά στη θάλασσα από μερικά από αυτά, μοναδική. Προτιμήστε το δωμάτιο Νο 2 (το πιο όμορφο), το Νο 10 που έχει μπαλκόνι και κάποιο από εκείνα του τρίτου ορόφου, απ’ όπου η θέα είναι εκπληκτική. Το πρωινό σερβίρεται στην αυλή με σπιτικές μαρμελάδες όλων των ειδών ζυμωτό ψωμί, κουλουράκια, πίτες. (€ 60-70 μέχρι 15/9, € 50-60 μετά τις 15/9, 23750 72225, 693 2425800, www.parthenonas.gr). Αποφύγετε το φαγητό στην ταβέρνα στην πλατεία του χωριού και προτιμήστε την ταβέρνα Παρθενών, με ψητά στη σχάρα και ωραία θέα στη θάλασσα (23730 71349).
ΑρναίαΒρίσκεται στην καρδιά του Χολομώντα, ενώ απέχει μόλις 58 χλμ. από τη Θεσσαλονίκη και 15-20 λεπτά από τα Πυργαδίκια για μπάνιο. Μια γραφική κωμόπολη με ωραία αρχιτεκτονική και μερικά κτίρια που της δίνουν ένα μοναδικό χαρακτήρα. Όπως το σχολείο, το λαογραφικό μουσείο και ο ναός του Αγίου Στεφάνου με το επιβλητικό καμπαναριό (ο ναός κάηκε πέρυσι και παραμένει κλειστός). Η Αρναία χρησιμεύει και ως ορμητήριο για πεζοπορίες. Αξίζει να έρθετε μόνο και μόνο για να μείνετε στον ξενώνα Αλεξάνδρου. Το κτίριο του 1812 –αυθεντικό δείγμα παραδοσιακής κατοικίας Αρναίας– κηρύχθηκε διατηρητέο το 1997 και υπέστη μια πολύ προσεγμένη αποκατάσταση, από τους ίδιους τους ιδιοκτήτες, αδερφούς Αλεξάνδρου, που είναι αρχιτέκτονες. Ένας ωραίος χώρος υποδοχής στο ισόγειο με την τραπεζαρία και μια έκπληξη ο πρώτος όροφος με τα ζωγραφιστά ταβάνια, τις κεντημένες μαξιλαροθήκες, τα πουπουλένια παπλώματα και τα παλιά έπιπλα και πίνακες ζωγραφικής. Το πρωινό είναι σκέτος πειρασμός, με μέλι, φέτα, γιαούρτι, σπιτικές μαρμελάδες και πίτες. Τώρα αναπαλαιώνεται και το διπλανό κτίριο, που θα έχει πιο λιτές γραμμές, σάουνα, τζακούζι και χαμάμ στο υπόγειο. Ο ξενώνας έχει και πολύ καλό σπιτικό φαγητό, που μαγειρεύει η σύζυγος του ιδιοκτήτη. Όσο θα είστε στην Αρναία, δοκιμάστε τη μουντοβίνα, ένα παραδοσιακό τσίπουρο από μέλι και αγοράστε μέλι και τουλούμπες από το ζαχαροπλαστείο του Κοσμά.
Η νομαρχία Χαλκιδικής έχει κυκλοφορήσει έναν ταξιδιωτικό οδηγό «Χαλκιδική: Οδοιπορικό Χολομώντα» με πολλές πληροφορίες και χαρτογραφημένες πεζοπορίες. Για διαδρομές με το αυτοκίνητο, περάστε από το Παλαιοχώρι, το Νεοχώρι, τη Βαρβάρα και καταλήξτε στα Στάγειρα του Αριστοτέλη.
Στην επιστροφή προς το αεροδρόμιο ή τη Θεσσαλονίκη, στάση στον Άγιο Πρόδρομο για τα εκπληκτικά σουβλάκια-καλαμάκια. Είναι μέρος της «τελετουργίας»: εξαιρετικά, του Μιλτιάδη (23710 69079).
(Ξενώνας Αλεξάνδρου, Πλατεία Πατρ. Βαρθολομαίου Α΄, Αρναία, 23720 23210-2, € 80-110)
