Ταξίδι με αφορμή

Στην Επίδαυρο με σακίδιο

Ποιος είπε πως η θεατρική εξόρμηση στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου πρέπει να συνοδεύεται σώνει και καλά από «επίσημο ένδυμα» και -εξοντωτική- μεταμεσονύκτια οδική επιστροφή; Κάθε άλλο! Εμείς φορτώσαμε στην πλάτη τα σακίδιά μας και με αφορμή την παράσταση της Παρασκευής περάσαμε ένα απολαυστικό κατασκηνωτικό διήμερο στην Αργολίδα.

Είναι σχεδόν βέβαιο πως οι αρχαίοι μας πρόγονοι κατέφθαναν ξημερώματα στο θέατρο της Επιδαύρου με τα πανέρια τους γεμάτα σκόρδα και σύκα (το κολατσιό της εποχής!) κι όλο τον απαραίτητο κατασκηνωτικό εξοπλισμό στην πλάτη για να περάσουν την ημέρα τους παρακολουθώντας τις τέσσερις παραστάσεις που τότε επεφύλασσε το πρόγραμμα κι έπειτα να διανυκτερεύσουν στην περιοχή. «Καθόλου κακή ιδέα», σκεφτήκαμε τις προάλλες ενώ οργανώναμε το ταξίδι μας με αφορμή την εναρκτήρια παράσταση του Φεστιβάλ Επιδαύρου. Αντί λοιπόν να αναζητήσουμε ξενοδοχείο για διανυκτέρευση ή να επιστρέψουμε οδικώς στο κλεινόν άστυ, σκεφτήκαμε μια πιο low-budget και μαζί πιο φυσιολατρική εκδοχή: «πάμε κάμπινγκ!»

Ακολουθώντας λοιπόν το παράδειγμα των αρχαίων κατασκηνωτών φορτώσαμε το σάκο στην πλάτη, δέσαμε πάνω του σκηνή, υπνόσακο, ελαφρύ σεντονάκι, φακό, γκάζι και μπρίκι (για τον πρωινό ελληνικό καφέ), αντιηλιακά, βατραχοπέδιλα και λοιπά είδη θαλάσσης και… φύγαμε! Φτάνοντας στην Παλιά Επίδαυρο στήσαμε τις σκηνές μας στο κάμπινγκ και κάναμε την πρώτη μας βουτιά. Το μεσημεράκι εντοπίσαμε καλό σπιτικό φαΐ στην ταβέρνα του διπλανού κάμπινγκ «Νικόλας Ι» (ντολμαδάκια, κολοκύθια γεμιστά και καλομαγειρεμένο κρέας σε λογικές τιμές) κι αμέσως μετά απολαύσαμε καπουτσίνο φρέντο (αχ, αυτές οι αστικές μας συνήθειες!), αράζοντας στους μπαμπού καναπέδες του κάμπινγκ «Μπέκας» παραδίπλα, στην ίδια παραλιακή ευθεία. Το απογευματάκι φτάσαμε αρκετά νωρίς στο αρχαίο θέατρο προκειμένου να κάνουμε μια βόλτα στο Μουσείο Επιδαυρίων, όπου φέτος φιλοξενείται η πολύ προσεγμένη έκθεση κοστουμιών από τις παραστάσεις του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.

Αμέσως μετά παρακολουθήσαμε την παράσταση κάτω από τον έναστρο ουρανό, με τη φωνή του γκιόνη (σήμα κατατεθέν της περιοχής) να σπάζει τη νύχτα, και τη συγκίνηση αμείωτη από την αίσθηση πως καθόμαστε πάνω σ' αυτές τις «πέτρες που ονειρεύονται» από τον 4ο π.Χ. αιώνα.

Το βραδάκι, αντί να στριμωχνόμαστε στις (εξαιρετικές κατά τα άλλα) ταβέρνες του Λυγουριού και της Παλαιάς Επιδαύρου, στήσαμε το beach-party μας στην παραλία κοντά στο κάμπινγκ μας με μπάρμπεκιου, έχοντας από το πρωί προμηθευτεί όλα τα απαραίτητα από τα κρεοπωλεία της περιοχής, καθώς φημίζεται για τα φρέσκα κρέατά της. Την επομένη «αποτίσαμε φόρο τιμής» στον αχανή αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας Επιδαύρου, όπου τις εντυπώσεις μάς έκλεψε το Άβατο -ο χώρος στον οποίο κοιμούνταν οι ασθενείς που επισκέπτονταν το Ναό του Ασκληπιού- και η προθήκη με τα αρχαία ιατρικά εργαλεία στο μικρό μουσείο. Κι αφού περάσαμε όλη την υπόλοιπη μέρα κάνοντας μακροβούτια, θαλάσσια σπορ και ηλιοθεραπεία, το απογευματάκι κάναμε την καθιερωμένη επίσκεψή μας στο λιμάνι της Παλαιάς Επιδαύρου, για να προμηθευτούμε λάδι, ελιές, τυριά, χειροποίητα ζυμαρικά και μαρμελάδες από τα καλόγουστα περίπτερα που στήνουν κάθε Ιούλιο οι ντόπιοι παραγωγοί με την ευκαιρία της Γιορτής Αγροτουρισμού. Αν είστε τυχεροί, μπορεί και να πετύχετε κανένα μίνι γλέντι με παραδοσιακούς χορούς, κρασοκατάνυξη, σούβλες και κεράσματα! Όσο για το βράδυ, δεν αντισταθήκαμε στον πειρασμό και βγήκαμε για clubbing -πού αλλού;- στο περίφημο «Καπάκι» (27530/41941), την open-air ντισκοτέκ του Ηλία Τζαβέλα στην Παλαιά Επίδαυρο, για κραιπάλη μέχρι πρωίας αλλά και κους-κους με αφορμή τις χορευτικές επιδόσεις των γνωστών celebrities, που εκεί καταλήγουν μετά την παράσταση. Ε, ύστερα κι απ' αυτό, ρίξαμε ένα τελευταίο βραδινό μακροβούτι (SOS: η περιοχή χρήζει λίγης προσοχής υπό το φως της σελήνης, καθώς συχνάζουν αχινοί!), έναν τελευταίο υπαίθριο ύπνο (αξεπέραστη αυτή η αίσθηση ελευθερίας) και το επόμενο πρωί επιστρέψαμε, ξεκούραστοι, χαλαρωμένοι και «πλήρεις εμπειριών», στο κλεινόν άστυ. Είτε είστε δεινοί campers είτε όχι, σας συστήνουμε ανεπιφύλακτα ένα αντίστοιχο μποέμικο διήμερο -είναι εξάλλου μια ιδανική ευκαιρία να νιώσετε για λίγο τουρίστες στην πατρίδα μας, συνδυάζοντας… άρτον, φύσιν και θεάματα.