Κολύμπι και ηλιοβασίλεμα στην παραλία του Αγίου Πέτρου
Έχει πολύ ενδιαφέρον αυτό που συμβαίνει με τη Σκύρο. Υπάρχει κόσμος -και δεν εννοώ τις Σκυριανές και τους Σκυριανούς- που περνούν εδώ τις διακοπές τους, φανατικά, κάθε χρόνο για πολλά χρόνια, και άλλοι που ακούνε το όνομά της και ψάχνουν να την εντοπίσουν στον χάρτη για πρώτη φορά. Και δεν είναι, να πεις, ούτε τόσο μικρή ούτε και τόσο μακρινή. Καταρχάς έχει αεροδρόμιο, ενώ η ακτοπλοϊκή σύνδεσή της με την Εύβοια και συγκεκριμένα με την Κύμη διαρκεί μόλις 1 ώρα και 40’ με το επιβατηγό-οχηματαγωγό πλοίο "Αχιλλέας". Έχει επίσης πολλές παραλίες, καλή υποδομή αναφορικά με τις κλίνες της αλλά και την εστίαση και μια "διττή" προσωπικότητα που δεν βρίσκεις εύκολα αλλού. Ίσως μονάχα στη γειτονική της Εύβοια. Η μισή Σκύρος είναι ξερή, όμοια με κυκλαδονήσι -σε αυτό συνεισφέρει και η φανταστική της Χώρα- και η άλλη μισή πευκόφυτη και επομένως καταπράσινη. Ολόκληρη δε έχει υπέροχα νερά.
Αυτή είναι με δυο λόγια μια γενική εικόνα του νησιού. Η γράφουσα ανήκει σε εκείνη την πρώτη κατηγορία των μη Σκυριανών που η Σκύρος περιλαμβάνεται στη λίστα των διακοπών κάθε (ή σχεδόν κάθε) χρόνο τελευταία. Έξι καλοκαίρια στον ίδιο τόπο, που δεν είναι ο τόπος σου, άλλωστε δεν είναι λίγο. Και ως "παλιά" πια στο νησί, έχω τις προτιμήσεις μου - όλες τους στη βορειοδυτική πλευρά της Σκύρου, στην πράσινη μισή, για την οποία και θα σας μιλήσω.
Πρώτη (και μόνιμη) στάση στον Άγιο Πέτρο
Όλα ξεκινούν με την άφιξη στο γραφικό λιμάνι της Λιναριάς, απ’ όπου εκκινεί μια πρώτη μεγάλη διαδρομή που περνάει από Ασπούς, προσπερνάει τη Χώρα και 15’ μετά εισέρχεται στην τεράστια σιδερένια πύλη με το "Καλώς ήρθατε στον Άγιο Πέτρο". Ένα δάσος από πεύκα τριγύρω και στη μέση ένας ήπιος χωματόδρομος που ολοκληρώνεται στην ομώνυμη ταβέρνα - το στέκι μας κάθε φορά που περνάμε χρόνο στο νησί. Θα σας πω για την ταβέρνα σε λίγο, αλλά πριν από αυτό θα μνημονεύσω δύο φανταστικές παραλίες αυτής της μεριάς.
Η πρώτη, που καλό είναι να την επισκεφτείτε νωρίς το πρωί καθώς προϋποθέτει και κάμποση πεζοπορία μέχρι να την προσεγγίσετε (θυμηθείτε να έχετε μαζί σας όλα τα απαραίτητα - παπούτσια, καπέλα, αντηλιακά και νερό) ονομάζεται Αγαλίπα και είναι μια από τις ωραιότερες του νησιού. Απότομα ψηλά βράχια κρατούν τον ήλιο μακριά για κάποιες ώρες, ενώ εσείς θα απολαμβάνετε τις βουτιές στα γαλαζοπράσινα νερά της και το λίγο παραπάνω κολύμπι μέχρι το παρακείμενο ναυάγιο - που είναι και στα must της εξόρμησης. Εδώ μπορείτε να φτάσετε τόσο πεζή όσο και ιππεύοντας τα άλογα του Μανώλη (6977510821) που εδρεύει κοντά και οργανώνει εκδρομές για μικρούς και μεγάλους σε κοντινές και πιο μακρινές αποστάσεις, όπως η Αγαλίπα.
Και όταν ο ήλιος πιάσει για τα καλά, κατά τη 1 το μεσημέρι, υπολογίστε ότι όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη δεύτερη και μάλιστα προσβάσιμη από τον χωματόδρομο παραλία του Αγίου Πέτρου με το πευκοδάσος τριγύρω και το νησάκι απέναντι, μια από αυτές τις παραλίες που μπορείς να απολαύσεις όλη μέρα με ή χωρίς μαγιό -σκίαστρο απαραίτητο και εδώ- αρκεί να μην πιάσει αέρας. Μια πλάκα μπροστά μπροστά μπορεί να δυσκολέψει λίγο την πρώτη βουτιά, τα νερά ωστόσο είναι δροσερά και πεντακάθαρα, ο βυθός πλούσιος, και το απόγευμα, μέχρι να πέσει ο ήλιος, μαγικό. Ο ήλιος δύει στο βάθος του ορίζοντα πίσω από την Αλόννησο και ο κόσμος όλος κοκκινίζει μέχρι που σβήνει σιγά σιγά, για να χτυπήσουν όλα εκείνα τα καμπανάκια της πείνας που φέρνει η ολοήμερη θαλασσινή δραστηριότητα και, ναι, τότε όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην ταβέρνα της οικογένειας Μαυρίκου.
Απλώς "ταβέρνα" ή "στης Αμέρσας" (6972842116) για τους θαμώνες του Άγιου Παύλου, μια από τις ταβέρνες που μνημονεύουμε όλο τον χρόνο, θα συμπληρώσω, με δικά τους κρέατα και κηπευτικά και απίθανα τυριά και όλα τα καλά σε γενναίες μερίδες και απίθανες γεύσεις. Κατσικίσια, αρνίσια και πρόβεια παϊδάκια στις πρώτες δικές μας επιλογές, μαζί και το δικό τους λουκάνικο, η κοκκινιστή γίδα με τα μακαρόνια και η φοβερή λαδόπιτα - που είναι τέλεια και για πρωινό. Και έχουν και άλλα πολλά που αξίζει να δοκιμάσετε - και η αλήθεια είναι πως εδώ δεν έρχεται κανείς μόνο μια φορά, επομένως όλα (ή τα περισσότερα) θα τα δοκιμάσετε. Επίσης, μπορείτε να προμηθευτείτε και φρέσκα λαχανικά για το σπίτι, για τη σαλάτα ή το μπριάμ σας, αν εκεί που μένετε μπορείτε να μαγειρέψετε, όπως και μια μεγάλη ποικιλία από γαλακτοκομικά προϊόντα.
Εδώ πρέπει να πούμε ότι βγαίνοντας ξανά στον κεντρικό δρόμο με προορισμό τη Χώρα, στη θέση Τραχύ, θα συναντήσετε το σύγχρονο τυροκομείο "Τάκος" που ανήκει επίσης στην οικογένεια Μαυρίκου και εκτός από τα πολύ νόστιμα τυριά και γιαούρτια -όλα τους πρόβεια και κατσικίσια- αξίζει να δοκιμάσετε και το εξαιρετικό παγωτό τους.
Πολύ κοντά επίσης θα βρείτε την επίσης οικογενειακή ταβέρνα "Πέρασμα" (2222092911) με εξίσου νόστιμη παραδοσιακή κουζίνα και δικά τους προϊόντα.
Κυρά Παναγιά, Ατσίτσα, Άγιος Φωκάς, Πεύκος
"Μισή Σκύρος" σημαίνει μια από τις ωραιότερες, ελαφρώς φιδίσιες μα και καταπράσινες διαδρομές της χώρας (όπως λέει και ένας καλός φίλος) που εκκινεί από τη στροφή για Άγιο Πέτρο (ακολουθεί την πινακίδα προς Ατσίτσα) και φτάνει, θεωρητικά πάντα, μέχρι το λιμάνι της Σκύρου, απολαμβάνοντας συγκλονιστική θέα στη θάλασσα, κυρίως από ψηλά, και προσφέροντας μια σειρά από ενδιαφέρουσες παρακάμψεις για κολύμπι και φαγητό που θα σας μείνουν αξέχαστες.
Έχουμε και λέμε. Η Κυρά Παναγιά είναι η επόμενη στη σειρά παραλία που θα συναντήσετε λίγα χιλιόμετρα μετά τη στροφή για Άγιο Πέτρο, με ήπια οργάνωση που ακούει στο όνομα "Cook-Nara beach bar", ιδιαιτέρως δροσερά νερά και πολύ ωραίο τοπίο γενικώς.
Λίγο πιο κάτω η Ατσίτσα είναι ένας παραθαλάσσιος οικισμός που μοιάζει να κρατάει κάτι από εποχές αλλοτινές. Ίσως επειδή εδώ, στις αρχές του προηγούμενου αιώνα και ακόμη πιο πίσω, ο οικισμός χρησίμευε ως λιμάνι που εξυπηρετούσε τα μεταλλεία σιδήρου. Στην παραλία υπάρχουν ακόμη οι πέτρινες κολόνες από τη σιδηροδρομική γραμμή που κατασκευάστηκε στις αρχές του 1900 για τη μεταφορά σιδηρομεταλλευμάτων από τα ορυχεία - και κάπως έτσι το τοπίο αποκτά μια περίεργη αίσθηση, όπως κάθε φορά που το παρελθόν μπερδεύεται με το παρόν ή και με το μέλλον.
Και η αλήθεια είναι πως στην Ατσίτσα με κάποιον τρόπο τον νιώθεις τον χρόνο. Τον νιώθεις, καταρχήν, την ώρα της δύσης, γιατί αν το ηλιοβασίλεμα στον Άγιο Πέτρο είναι φανταστικό, εδώ πέρα, στην ασυνήθιστη Ατσίτσα, είναι μαγικό. Δύο είναι οι επιλογές σας να το απολαύσετε: είτε με χειροποίητο γλυκάκι και/ή κοκτέιλ στο πολύ ωραίο και φιλόξενο "Sunrise", που απολαμβάνει την κάθοδο του ήλιου στη θάλασσα από ψηλά, είτε με αστακομακαρονάδα ή φρέσκο ψάρι και πάμπολλους νόστιμους μεζέδες (δοκιμάστε μεταξύ άλλων τους ψαροκεφτέδες τους) στην ταβέρνα του "Αντώνη" (2222092990) πάνω στην παραλία.
Μετά την Ατσίτσα δύο ακόμη καταπράσινοι κόλποι με ήρεμα νερά για δροσερές βουτιές, ολοήμερο παιχνίδι στη θάλασσα και καλό φαγητό είναι ο Άγιος Φωκάς με την ταβέρνα της "Κυρά Καλής" (6937090848) και πιο κάτω ακόμη η πολυσύχναστη παραλία Πεύκος με το χαριτωμένο beach bar "Candynaki" (6973577772) αλλά και την πολύ γνωστή ταβέρνα της "Σταματίας" (6972558232).
Μισή και άλλη μισή
Και ναι, αυτή ήταν η μισή Σκύρος, η δική μου αγαπημένη. Όχι ότι ολόκληρο το νησί δεν είναι αξιαγάπητο. Είναι και με το παραπάνω. Και αυτό το λένε όποια και όποιος την επισκέπτεται για πρώτη φορά, συνήθως με μια ανεξήγητη δυσπιστία. Γιατί η Σκύρος είναι τόση και άλλη τόση. Έχει ένα μεγάλο παραλιακό μέτωπο με φιλική θάλασσα και καλές υποδομές, στον Μώλο και στα Μαγαζιά. Έχει επίσης ένα ακόμη κομμάτι με χαμηλή και πιο αραιή βλάστηση και άγριο τοπίο για τους επίμονους ταξιδιώτες (Καλαμίτσι, Νυφί κ.ά.).
Έχει επίσης τα μικρά σκυριανά αλογάκια της που μπορείτε να δείτε στο "Κτήμα Μουριές" (2222093555), όπου θα φάτε και πολύ πολύ νόστιμα. Και έχει, τέλος, μια από τις ωραιότερες νησιωτικές Χώρες της χώρας - και δεν είναι υπερβολή. Μια τεράστια πλατεία, σημείο συνάντησης μικρών και μεγάλων, ένα εμπορικό μακρύ και πολυσύχναστο στενό όπου βρίσκεις όλα τα καλά για ψώνια (δώστε βάση στα κεραμικά τους), για φαγητό, για ποτό και για γλυκό (φημισμένα τα αμυγδαλωτά τους αλλά και το παγωτό τόσο του "Χιώτη" όσο και της "Φαλταΐνας").
Και έχει και στην κορυφή ένα Μοναστήρι και ένα Κάστρο που τα προσεγγίζεις -ιδανικά νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα- αφού περπατήσεις πρώτα ανάμεσα σε όμορφα και περιποιημένα σπίτια και αρχοντικά και αφού κρυφοκοιτάξεις στο εσωτερικό τους και θαυμάσεις τα παραδοσιακά σκυριανά έπιπλα, κεραμικά και υφαντά. Γιατί στη Σκύρο δείχνουν ακόμη να αγαπούν ιδιαίτερα και να κρατούν τις παραδόσεις τους.
