© Shutterstock
Είναι 9 Ιουλίου, περπατάω μέσα στο Στέφανο και μια πρωτόγνωρη δυναμική ψυχεδέλεια κυριεύει τις αισθήσεις. Από την κατακίτρινη περίμετρο κάθε ξεφυσίστρας του ηφαιστείου ακούγεται ένας ρόγχος, και ο ατμός από το νερό που βράζει μέσα στο σώμα του ξεχύνει μυρωδιά από θειάφι στον αέρα. Το χώμα είναι πιο ζεστό από τον ήλιο που το λούζει όλη μέρα. Τοπίο απόκοσμο, σαν από άλλο πλανήτη ∙ ο πάτος του κρατήρα γεμάτος ψυχεδελικά ιχνογραφήματα σε αποχρώσεις του καφέ, του γκριζογάλανου, του λευκού και του κίτρινου ∙ διάσπαρτες τρύπες και βαθουλώματα ηφαιστειακής δράσης, που μέσα τους σχηματίζονται οργανικά fractal σα να παρατηρείς μέσα από μικροσκόπιο. Νιώθεις ολοζώντανα την ενέργεια του ηφαιστείου στη Νίσυρο, σε τυλίγει και σε διακτινίζει σε ρεαλιστικά σενάρια επιστημονικής φαντασίας.
Έχει βραδιάσει όταν θα ξεκινήσει δίπλα του το 2ο GEO/eco- Festival Νισύρου και το εναρκτήριο λάκτισμα δίνεται με την πιο ταιριαστή συναυλία που θα μπορούσε να εκφράσει την ψυχή του ηφαιστείου. Οι "The Great Gig" μια εξαιρετική Pink Floyd Tribute band παίζουν με θαυμαστή πιστότητα τη μουσική του κορυφαίου συγκροτήματος της progressive rock, και η ενέργεια του ηφαιστείου μπλέκεται με τα αρτίστικα ηλεκτρονικά ηχοχρώματα των "Money", "Breathe", "Wish You Were Here", "Another Brick in the Wall", και πολλών ακόμη πολυαγαπημένων χιτ του βρετανικού συγκροτήματος. Ο ήχος στιβαρός, με τον έμπειρο Λευτέρη Κοντογιάννη, τον frontman των "The Great Gig", να οδηγεί τις φευγάτες μουσικές των Waters, Wright, Gilmour και Mason στις τροχιές των original συνθέσεων και μας σε μια υπερβατική ανάταση. Υπογραμμίζω ότι το Festival Νισύρου συνεχίζει με πολύ ωραίες συναυλίες αγαπημένων Ελλήνων καλλιτεχνών μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου.
Δεν είναι υπερβολή αν πούμε ότι όλη η Νίσυρος είναι ένα ηφαίστειο, και ότι έχει μια μοναδική ατμόσφαιρα που την κάνει να ξεχωρίζει σαν μια off Broadway μοναδικότητα στο Αιγαίο. Στις φανταστικές παραλίες της όπως οι Λιες (με καλύτερη την τελευταία το "μουλάρι") η μεγαλειώδης Παχειά Άμμος που την χαίρονται ιδιαιτέρως γυμνιστές και κατασκηνωτές, η άμμος είναι χοντρόκκοκη και μαύρη ∙ από το βυθό του αναβλύζουν φυσαλίδες και μπορεί να σου τύχει να κολυμπάς με σαλάχια. Μοναδικό σούπερ καλοκαιρινό και cult στέκι σ' αυτή την ανατολική πλευρά του νησιού η "Όαση" (6974051010), ετοιμάζει νόστιμα μαγειρευτά και κρέατα στα κάρβουνα, που τα χαίρεσαι στη σκιά των δέντρων.
Κατεβαίνοντας στα νότια στο Αυλάκι, το σκηνικό στο ερειπωμένο πλέον παληό επίνειο των Νικιών με τις θερμές πηγές, το σκηνικό είναι κινηματογραφικό και άγριο, με τους μαύρους και κόκκινους ηφαιστειογενείς βράχους να ορθώνονται σαν σουρεαλιστικά γλυπτά πετρωμένης λάβας. Δίπλα στο Μανδράκι αφού περάσουμε τη Σπηλιανή και τον βράχο του Αλφρέντ Χίτσκοκ(έχει το σχήμα του προφίλ του αγαπημένου σκηνοθέτη!) στην πιο δημοφιλή παραλία του νησιού τους Χοχλάκους, το ηφαίστειο την έχει σπείρει με μαύρες και κόκκινες κροκάλες. Το ηφαίστειο όμως το βρίσκεις κι εκεί που δεν το περιμένεις… Ανεβαίνοντας στο Παλιόκαστρο πάνω απ το Μανδράκι μένεις με το στόμα ανοιχτό μπροστά στην αφοπλιστική ομορφιά των κυκλώπειων τειχών της αρχαίας πόλης (8ος αιώνας π.Χ.) από λαξεμένες μαύρες ηφαιστειακές πέτρες σε μια από τις πιο εντυπωσιακές και καλύτερα σωζόμενες αρχαίες οχυρώσεις στην Ελλάδα. Και βέβαια το ηφαίστειο δίνει το παρόν του ζεσταίνοντας τα ιαματικά λουτρά για τα οποία είναι διάσημα το νησί. Το κτίριο των δημοτικών λουτρών θαρρείς και είναι βγαλμένο από σελίδες του Καραγάτση, με τις εντυπωσιακές ξύλινες σκάλες, στέγες, τα μεγάλα μπαλκόνια με θέα, και τα σπαρτιάτικης λιτότητας δωμάτια που γίνονται ανάρπαστα κυρίως από τη νεολαία. Είναι must να κάνεις το 20λεπτο ζεν μπάνιο σου στο vintage spa των ατομικών μαρμάρινων λουτήρων και μετά να χαλαρώσεις με το δροσερό αεράκι που κυκλοφορεί μέσα στους φαρδείς διαδρόμους και καθαρίζει το μυαλό από το στρες και τα αρνητικά vibe. Must είναι όμως και το να κάνεις το χαμάμ σου στην απυργιά στην είσοδο του Εμπορειού ∙ μια φυσική σπηλιά συνδεδεμένη με φλέβα ηφαιστείου, όπου εφαρμόζοντας τις οδηγίες του φίλου Γιώργου Καραμίχου που είναι ερωτευμένος με το νησί, μένεις μέσα στους 12 λεπτά ακριβώς και βγαίνεις έξω καθαρός και καινούργιος.
Τα χωριά είναι μια δυνατή εμπειρία στη Νίσυρο. Πανέμορφος ο Εμπορειός χτισμένος σαν μικρή καστροπολιτεία με μινιμαλιστικά τα σπίτια και τα στενά σοκάκια να σε οδηγούν στην κορυφή στο κάστρο, με τη φανταστική θέα ένα γύρο και στο ηφαίστειο. Ο Εμπορειός είναι ένα ορεινό χωριό που αγναντεύει το Αιγαίο και στην κορυφή του έχει το κάστρο με την εκκλησία του Ταξιάρχη και τις όμορφες αγιογραφίες από τον 13ο αιώνα. Στην πλατεία με το βοτσαλωτό κέντημα και τις χαρακτηριστικές πέτρινες καμάρες, η μια μεριά ανήκει στο υπόγειο ναό του Γενεσίου της Θεοτόκου με τα σταυροθόλια και το μαρμάρινο τέμπλο.
Δίπλα ακριβώς η "Απυριά", η εμβληματική ταβέρνα της χαμογελαστής ψυχής του χωριού ονόματι Τριαντάφυλλος που γεμίζει τα τραπέζια του με παρέες που χαίρονται ρακή και ωραίους μεζέδες σαν τα τσιγαριαστά βλήτα, τα εξαιρετικά ντόπια τυριά, τα τεμπουράτα κολοκυθολούλουδα, τις γλυκύτατες τηγανητές πατάτες και τη δυναμική σκορδαλιά.
Πιο αρχοντικά τα Νικειά με τα νεοκλασικά σπίτια, τη βοτσαλωτή πλατεία κομψοτέχνημα, τον επιβλητικό καθεδρικό των Εισοδίων της Θεοτόκου, και τη συγκλονιστική θέα στο πράσινο κάμπο του Λακιού και στο ηφαίστειο. Το Μανδράκι όπως είναι φυσικό ως πρωτεύουσα συγκεντρώνει όλη την κίνηση του νησιού.
Στη γειτονιά Λαγκάδι θα χαρείτε καλά διατηρημένα νισύρικα σπίτια ανεβαίνοντας προς το κάστρο με την περίφημη Παναγία Σπηλιανή με το φανταστικό ξυλόγλυπτο τέμπλο. Από κάτω της, στην άκρη του χωριού, σε μια πλατεία παρατηρητήριο του ηλιοβασιλέματος κάτω απ τα πεύκα, αράζεις για ούζο και ωραία μεζεδάκια στον σούπερ ατμοσφαιρικό "Οξό".
Το φινάλε όμως της Νισύρου δεν μπορεί να γίνει χωρίς αστεράτη γεύση. Το "Γευsea" του Αντώνη Κουμπάνιου που επέστρεψε στην πατρίδα του μετά τη μαθητεία του σε "Βαρούλκο" και "Βασίλαινα" έχει σαν ατού την εξαιρετική πρώτη ύλη, μιας και ο πατέρας του είναι ο μοναδικός επαγγελματίας ψαράς στη Νίσυρο και η ψαριέρα του φυσάει. Μιλάμε για εστιατόριο ψαγμένης ψαροφαγίας που έχει βραβευθεί με Βραβείο Ελληνικής Κουζίνας. Η αρχή πρέπει να γίνει οπωσδήποτε με άπαιχτα ορεκτική και ιδανικά ξινή ψαρόσουπα με πουρέ καρότου και τζίντζερ. Στα πρέπει σίγουρα μπαίνουν το έξυπνο nisyri (nigiri με ψάρι ημέρας), η απίθανη τρυφερή και αλαβάστρινη σουπιά με μαύρο από το μελάνι της ταραμά και ωραίο dry πλιγούρι με άνηθο, η εντυπωσιακά σερβιρισμένη γ@μ@τη ροφομακαρονάδα, το την αειφόρο λεοντόψαρο με ηλεκτρισμένη λεμονάτη σάλτσα, και η κορυφαία κολοχτύπα με σάρκα μαργαριταρένια και ντελικάτη πάνω σε μαστόρικα al dente μελωμένο κριθαρότο.
Τελευταία λέξη με μια εμπειρία που δεν πρόλαβα να πραγματοποιήσω αλλά μου την περιγράφει μοναδικά ο Γιώργος Καραμίχος. Ανεβαίνοντας το μονοπάτι από τη μονή της Ευαγγελίστριας, φθάνεις στο μυστικό οροπέδιο του Νύμφιου, μ' ένα αλώνι που δίνει αίσθηση Μάτσου Πίτσου ∙ υπερβάλλω αλλά οι λέξεις που χρησιμοποίησε ο Καραμίχος για να περιγράψει την αίσθηση του μέρους είναι: ανάταση, μύηση, παραμύθι, Ηλύσια Πεδία.
