Το "Rodos Palace" γιορτάζει τα 50 χρόνια λειτουργίας του και παρακάτω συναντάμε την πορεία του Βασίλη Καμπουράκη και πώς το μότο του "Κάθε δουλειά σε φέρνει πιο κοντά στο όνειρο, αρκεί να ονειρεύεσαι!" έγινε πραγματικότητα.
Όλα ξεκίνησαν από την Αβυσσηνία, όπου ο παππούς Αντώνης εργαζόταν στην κατασκευή του σιδηροδρομικού δικτύου. Μέσα στις εύθραυστες πολιτικές ισορροπίες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο παππούς επιστρέφει στη Ρόδο με την οικογένεια και τα πέντε του παιδιά. Ο μικρότερος, ο Βασίλης, πιάνει την πρώτη του δουλιά σε γκαράζ, όπου εκπαιδεύεται στον τόρνο. Μετά το τέλος του πολέμου, τον βρίσκουμε να κυνηγά το όνειρο, κάπου ανάμεσα στο Τζιμπουτί και το Άντεν της Υεμένης. Στο Τζιμπουτί, πιάνει δουλειά σε ένα εργοστάσιο ποδηλάτων αλλά το εφευρετικό του πνεύμα τον προάγει από υπάλληλο σε διευθυντή, καθώς οι γνώσεις του στον τόρνο τον βοηθούν να εφεύρει ένα σύστημα που αυξάνει την παραγωγή του εργοστασίου στο Άντεν. Μαθαίνει γαλλικά αλλά και τις τοπικές διαλέκτους, που τον φέρνουν πιο κοντά στους ντόπιους, οι οποίοι ανταποδίδουν με καφέ την εμπιστοσύνη που τους δείχνει. Τότε, η μόκα της Υεμένης ήταν ό,τι πιο φίνο και περιζήτητο στην παγκόσμια αγορά του καφέ. Σύντομα γνωρίζει τους παραγωγούς, μαθαίνει να ξεχωρίζει τις πιο εκλεκτές ποικιλίες, ξανοίγεται στις εξαγωγές.
Ο ντόπιος ανταγωνισμός δεν βλέπει με καλό μάτι την επιτυχία του. Οι απειλές δεν τον πτοούν, καθώς ξέρει πως "κάθε δυσκολία κρύβει στο τέλος της μια στιγμή υπερηφάνειας". Αντί να τα παρατήσει, επεκτείνεται στις εισαγωγές αλκοόλ, πίσω πια στο Τζιμπουτί, όπου ανοίγει έναν γαλλικό φούρνο αλλά δουλεύει ταυτόχρονα και στο "Hotel d'Europe", που ανήκει στον θείο του. Εκεί γνωρίζει τους ανθρώπους-κλειδιά, σύντομα γίνεται ο αποκλειστικός αντιπρόσωπος αλκοολούχων ποτών στην Αφρική. Με τα χρήματα που κερδίζει από τις επιχειρήσεις του, αγοράζει το "Hotel d'Europe".
Από τη δεκαετία του '20, κιόλας, πριν ακόμη φύγουν οι Ιταλοί από τη Ρόδο, η μοίρα του νησιού είναι ήδη αποφασισμένη και προδιαγεγραμμένη. Οι Ιταλοί είχαν ονειρευτεί να κάνουν τη Ρόδο παραθεριστικό σύμβολο της Μεσογείου και προορισμό της παγκόσμιας ελίτ. Χτίζεται το αεροδρόμιο και το λιμάνι, δημιουργούνται υποδομές. Μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο, η εργατικότητα του ροδίτη και η κρατική βοήθεια, χτίζουν με ταχύτατους ρυθμούς το τουριστικό θαύμα. Χρηματοδοτήσεις για νέες κλίνες, μια κρατική Σχολή Τουρισμού και τα αφορολόγητα προϊόντα, ενισχύουν την ανάπτυξη. Από τη δεκαετία του '60 η Ρόδος έχει μπει στον παγκόσμιο χάρτη του τουρισμού υψηλών προδιαγραφών.
Παντρεμένος πλέον, με ροδίτισσα, ο Βασίλης εκείνη την εποχή, βρίσκεται στο σωστό σημείο, τη σωστή στιγμή. Το όνειρό του είναι να χτίσει ένα πολυτελές ξενοδοχείο που να αντανακλά την κουλτούρα της Μεσογείου, μια μονάδα αντάξια των λαών της. "Mediterranean", το όνομα του πρώτου δικού του ξενοδοχείου στην πόλη της Ρόδου, που αποκτά το 1964. Ανάμεσα πια σε δυό ηπείρους, αφήνει για μια δεκαετία διευθύντρια τη σύζυγό του στη Ρόδο και επιστρέφει μόνιμα το 1971. Ακολουθεί και ένα δεύτερο ξενοδοχείο, μέχρι να φτάσει η ώρα του μεγάλου οράματος. Σημαντική στιγμή για τον ίδιο, την οικογένειά του αλλά και τον ελληνικό τουρισμό γενικότερα.
Το "Rodos Palace" στόχευσε από την αρχή ψηλά, μέσα στις πιο αντίξοες προοπτικές. Το έδαφος της Ιξιάς δεν ήταν προορισμένο για τιτάνια οικοδομήματα: βαλτώδες, σαθρό, πολύ κοντά στη θάλασσα. Στρατειές πολιτικών μηχανικών επεξεργάζονται τεχνικές, πρωτόγνωρες παγκοσμίως πατέντες, ο πύργος αναδύεται επιβλητικός και μοναδικός στη χώρα, ο τεράστιος, εμβληματικός θόλος κατασκευάζεται από πρωτοποριακά υλικά αεροναυπηγικής της ΝΑSΑ, ένα από τα μεγαλύτερα συνεδριακά κέντρα της Μεσογείου γίνεται πραγματικότητα, η Ελλάδα μπορεί επί ίσοις όροις πια να ανταγωνιστεί την Ευρώπη.
Διασημότητες και παγκόσμιες προσωπικότητες, όπως ο Ρότζερ Μουρ, η βασίλισσα Ράνια της Ιορδανίας, ο πρόεδρος της Κίνας Σι Τζινπίνγκ, ο αμερικανός γερουσιαστής Τζον Μακέιν, αστέρες του διεθνούς καλλιτεχνικού κόσμου και όλο το ελληνικό καλλιτεχνικό στερέωμα, θα βιώσουν την εμπειρία της ελληνικής φιλοξενίας.
Τον Δεκέμβριο του 1988, το "Rodos Palace", υπερβαίνει το ξενοδοχειακό του βιογραφικό, για να γίνει κομμάτι της παγκόσμιας και της ελληνικής ιστορίας. Η Ρόδος και το ξενοδοχείο επιλέγονται για να φιλοξενήσουν, μετά από πρόταση του Θεόδωρου Πάγκαλου, την Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου συζητήθηκαν θέματα διεθνούς πολιτικής που αφορούσαν την Κύπρο και την Μέση Ανατολή αλλά και σχέδια οικονομικής ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για να φιλοξενηθούν οι διεθνείς ηγέτες, επενδύονται μισό εκατομμύριο δολάρια για να δημιουργηθούν έξι προεδρικές σουίτες, με την καθεμιά να πιάνει δύο ορόφους. 12 ευρωπαίοι ηγέτες, ανάμεσά τους η Μάργκαρετ Θάτσερ, ο Φρανσουά Μιτεράν, ο Χέλμουτ Κολ, ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, φτάνουν στο νησί που θωρακίζεται από στεριά και από θάλασσα για την ασφάλειά τους. Η Σύνοδος ολοκληρώνεται με ένα θεαματικό δείπνο δίπλα στο τζάκι της Ροδιακής Έπαυλης, στο Μέγαρο των Ιπποτών και όλα βαίνουν επιτυχώς και κατ'ευχήν. Τώρα πια, το Συνεδριακό Κέντρο του "Rodos Palace" γίνεται σήμα κατατεθέν, φέρνοντας τη Ρόδο στο παγκόσμιο πολιτικό προσκήνιο.
50 χρόνια μετά, το "Rodos Palace" εξελίσσεται, ένας ζωντανός οργανισμός που ακολουθεί τις εποχές, τις εξελίξεις, την αισθητική και τις απαιτήσεις των καιρών. 785 δωμάτια και σουίτες, 7 πισίνες, 7 εστιατόρια, 5 μπαρ, ένα spa, ένα εμπορικό κέντρο και μια ιδιωτική παραλία, καθώς και ένα ολοκληρωμένο, βραβευμένο πρόγραμμα με πολλές επιλογές. Η δεύτερη γενιά, της Μαίρης και του Αντώνη Καμπουράκη, ξέρει πως "κάθε δουλιά σε φέρνει πιο κοντά στο όνειρο, αρκεί να ονειρεύεσαι!".
