Παρότι παραγκωνισμένος και χαμηλών τόνων ο Ήφαιστος κέρδισε με την αξία του την θέση του ανάμεσα στους Ολύμπιους θεούς. Ότι ακριβώς κάνει και το νησί του, η Λήμνος όπου μετά από χρόνια στην αφάνεια επιτέλους αναδύεται ως ο πιο ενδιαφέρων και πολυσχιδής προορισμός του Αιγαίου. Και πολύ άργησε.
Εκεί που ήταν καταχωνιασμένη στο τραυματικό θυμικό φαντάρων, ή που αφομοιωνόταν ως η value for money καβάτζα των σέρφερ, τα τελευταία χρόνια η Λήμνος εισέβαλε στις ταξιδιωτικές συνειδήσεις. Και στα αντίστοιχα ποσταρίσματα. Τότε άρχισα να το (προ)βλέπω λίγο αφοριστικά: η Λήμνος θα γίνει η νέα Τήνος…καθώς το νησί της Παναγίας έχει γίνει σήμερα η νέα Πάρος.
Αν αφαιρέσεις το ακριτικό της βάρος που την κρατάει ακόμη μακριά μας, η πολυσχιδής Λήμνος τα έχει όλα, όμορφες παραλίες, απροσποίητα χωριά, γοητευτική αρχιτεκτονική στην Μύρινα, γαστρονομική εξωστρέφεια και οινοποιητική κλάση. Να προσθέσω στα παραπάνω τρεις μυσταγωγικές σκηνές; Την περιπλάνηση σε μια έρημο που δεν της λείπει τίποτε παρά μόνο οι καμήλες, την πνευματική σύνδεση με την απεραντότητα της φύσης μέσω του γαλαξιακού καμβά της κατάλευκης αλυκής και ασφαλώς τη διάσχιση της ενδοχώρας μέσω του υποδειγματικού οδικού δικτύου ανάμεσα σε τοπία βγαλμένα από γουέστερν του Σέρτζιο Λεόνε. Υιοθετώντας το προφίλ ενός συνειδητού προορισμού και όχι του low budget τερματικού σταθμού του Αιγαίου, η Λήμνος θα σας προσφέρει ανάλογες συγκινήσεις για κάθε μία από τις 10 ώρες που διαρκεί το ταξίδι. Πιθανότατα και περισσότερες.
Ανάμεσα στο Ρωμαίικο και Τούρκικο Γιαλό
Ήδη από την στιγμή που το πλοίο προσεγγίζει το καρτποσταλικό λιμάνι της Μύρινας, την ματιά καθηλώνει το φράγκικο κάστρο που ρίχνει την σκιά του στην πρωτεύουσα της Λήμνου. Το κάστρο που χτίστηκε αρχικά από τους Βυζαντινούς, για να επεκταθεί ποικιλοτρόπως από Ενετούς και Τούρκους, είναι δημοφιλές κυρίως για δύο λόγους, Ο πρώτος είναι ότι προσφέρει μια απρόσκοπτη θέα και πανοραμική αντίληψη της Μύρινας αφού αντιλαμβάνεσαι πως διαχωρίζεται η παραλιακή στον Ρωμαίικο Γιαλό εξ αριστερών και στον Τούρκικο εκ δεξιών. Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με τους μόνιμους κατοίκους του απόκρημνου λόφου, μια χούφτα ελαφάκια που όχι μόνο βολτάρουν ανενόχλητα, αλλά φτάνουν συχνά μέχρι τις αυλές των σπιτιών!
Η καρδιά του νησιού χτυπάει στην Μύρινα, το σημείο συνάντησης ντόπιων και επισκεπτών, είτε για ψώνια, είτε για φαγητό ή βόλτα στα καλντερίμια της. Πάπιες σουλατσάρουν στον Τούρκικο Γιαλό που πλαισιώνεται από το εμπορικό και το βενετσιάνικο λιμάνι, ενώ διασχίζοντας τα πλακόστρωτα σοκάκια που οδηγούν στον Ρωμαίικο γιαλό θα βρεθείτε προ εκπλήξεως. Εδώ δεσπόζουν ψηλοτάβανα επιβλητικά αρχοντικά- στολίδια, που κατασκεύασαν κατά κύριο λόγο οι εύποροι Λημνιοί της Αιγύπτου που δεν έχουν χάσει τίποτα από την παλιά τους αίγλη. Σε ένας αντίστοιχης ομορφιάς νεοκλασικό κτίριο του 19ου αιώνα στεγάζεται το Αρχαιολογικό Μουσείο της Λήμνου (2254022990) παρουσιάζοντας την ιστορική διαδρομή του νησιού, από τη χαλκολιθική περίοδο ως τη ρωμαιοκρατία.
Το άλας της γης
Όπως κάθε νησί που σέβεται τον εαυτό του, η Λήμνος εκτός από την ολοζώντανη πρώτευσα έχει αρκετές παραλίες και γραφικά χωριά. Ωστόσο διαθέτει και κάτι ακόμη πρωτόγνωρο στην Ελλάδα. Μια έρημο, τις Αμμοθίνες! Περίπου πέντε χιλιόμετρα από τη Μύρινα και αφού περάσετε τις Σαρδές, τη Δάφνη και το Κατάλακκο, θα βρείτε μια μικρογραφία της Σαχάρας, την οποία είδαμε να πρωταγωνιστεί στην ταινία "Μια Ελληνίδα στο χαρέμι", όταν η Ρένα Βλαχοπούλου και η παρέα της έκαναν αναγκαστική προσγείωση σε μια άγνωστη έρημο. Εντυπωσιακοί αμμόλοφοι καλύπτουν ένα μοναδικό τοπίο 70 στρεμμάτων που ενδείκνυται για απίθανες φωτογραφίες… "βαρελάκια" και surf στην άμμο, αρκεί να φοράτε κλειστά παπούτσια.
Kεντημένη με επιβλητικά ηφαιστειακά τοπία η ενδοχώρα μαρτυρά την πλούσια ιστορία της, αφού δεν έμεινε ποτέ χωρίς τον πολυκατοικημένο χαρακτήρα της. Ένα ζωντανό μουσείο βρίσκουμε στη βορειοανατολική πλευρά του νησιού, την Ηφαιστεία, την πόλη της οποίας οι ρίζες χάνονται στους προϊστορικούς χρόνους, με την παράσταση να κλέβει το προσεκτικά αναστηλωμένο αρχαίο θέατρο του 5ου αιώνα π.Χ. Στο Καβείριο, η επιβλητικότητα του τοπίου προηγείται των ερείπιων των δύο ιερών στα οποία κάποτε λατρευόταν η Λήμνια γη. Δυο βήματα παρακάτω και περνώντας μέσα από μια στενή τρύπα θα οδηγηθείτε στην ατμοσφαιρική σπηλιά του Φιλοκτήτη, στην οποία έζησε για πάνω από δέκα χρόνια αφού γιατρεύτηκε με τη βοήθεια της Λημνίας γης, μετά από τσίμπημα φιδιού. Λίγα λεπτά κολύμπι μέσα στο διαμορφωμένο από αρχέγονες δυνάμεις σπήλαιο δεν ξέρω αν αρκούν για να γιατρευτούν τα –όποια– τραύματα, αλλά σίγουρα θα απολαύσετε μια ξεχωριστή βουτιά.
Για τραύματα μυοσκελετικού χαρακτήρα ή απλά για λίγο χαλάρωση, όλοι οι δρόμοι οδηγούν στις ιαματικές πηγές στα Θέρμα, μόλις 6 χιλ. από την Μύρινα, μία ιαματική όαση μέσα σ’ ένα καταπράσινο περιβάλλον. Συνεχίζοντας το αδιάκοπο κυνήγι του ζεν, εξερευνήστε στην ενδοχώρα του Κέρους, τον υδροβιότοπο της Χορταρολίμνης, κατάστικτο από πολύχρωμα μπουλούκια αποδημητικών πουλιών και φλαμίνγκο, αν είστε τυχεροί.
Τέλος όλες οι "λάθος" προτάσεις του GPS, που σίγουρα θα σας βγάλουν μέσα από χρυσαφένιες εκτάσεις με στάχια δίπλα σε αδιάφορες αγελάδες, έχουν τελικό προορισμό το σκηνικό ενός γαλαξία "far far away". Το κατάλευκο σεληνιακό τοπίο όπου το μόνο που ακούγεται είναι το πέταγμα κάποιου πουλιού, συνθέτει την ειδυλλιακή Αλυκή των 1.600 στρεμμάτων. Κάποτε αποτελούσε την κύρια πηγή αλατιού στη Λήμνο, σήμερα προικισμένη με αλλόκοσμη γαλήνη λειτουργεί ως (προσωπικό) ησυχαστήριο.
Παραλίες χωρίς συνωστισμό
Καθοριστικός και ταυτισμένος με τη Λήμνο, ο βοριάς έφερε τα τελευταία χρόνια στο νησί ένα νεαρότερο και φωτογενές κοινό: τους surfers... ή όσους φιλοδοξούν να γίνουν. Τις ημέρες λοιπόν που ο αγέρας λυσσομανά στην "σερφομάνα" Λήμνο, οι αθλητικοί τύποι κουβαλούν τις σανίδες και τον kite surf εξοπλισμό στο Κέρος, με τις περίφημες σχολές surf. Αν δεν σας ενδιαφέρει (να μάθετε) να καβαλάτε τα κύματα, κατευθυνθείτε στην απάνεμη πλευρά του νησιού. Το σπάνιο προνόμιο του νησιού είναι πως σχεδόν όλες οι παραλίες είναι αμμουδερές, οργανωμένες και μάλιστα με δωρεάν ξαπλώστρες. Πολύ κοντά στην Μύρινα, το Πλατύ και το Θάνος μαζεύουν τον περισσότερο κόσμο χάρη στην εύκολη πρόσβαση, τα καθαρά νερά και τα περιποιημένα beach bars. Μόλις 6 χλμ από την πρωτεύουσα συναντάμε και τον Άγιο Ιωάννη μια αμμώδη παραλία με λίγα βότσαλα που όσο την εξερευνάς ανακαλύπτεις μερικούς περίεργους ηφαιστειακούς σχηματισμούς που μπορείς να θαυμάσεις καθώς κολυμπάς.
Τα δίδυμα αδέρφια Μεγάλο και το Μικρό Φαναράκι θεωρούνται από τις ομορφότερες παραλίες με ένα ελαφρώς πιο άγριο τοπίο και βράχους για βουτιές. Το μικρό αδερφάκι είναι σαφώς πιο ήσυχο από το "φασαριόζικο" Μεγάλο Φαναράκι με τα δυνατά ντεσιμπέλ του beach bar.
Μια τριλογία όμορφων παραλιών στην βόρεια πλευρά του νησιού, λίκνο της χαλαρής beach life, εστιάζει στα κρυστάλλινα νερά και την ακατέργαστη φυσική ομορφιά. Η παραλία Ζεματάς είναι μία από τις πιο δημοφιλείς παραλίες της Λήμνου, καθώς συνδυάζει χαλαρή ατμόσφαιρα, φυσική ομορφιά, δραστηριότητες και - το καλύτερο από όλα – ψιλή, χρυσή άμμο. Κοντά στο πάρκο του Φαρακλού, βρίσκεται μία από τις πιο άγνωστες παραλίες του νησιού, το Πηγαδέλι. Η ηφαιστειογενής σύσταση του εδάφους της περιοχής, δημιούργησε έναν αρκετά μεγάλο όρμο με χρυσοκόκκινη αμμουδιά, ενώ το όμορφο και αμμουδερό Γομάτι συνδυάζεται με το "σαφάρι" στις κοντινές Αμμοθίνες.
Ο μποέμ Κοκκινόβραχος με το φανταστικό "Red rock beach bar" είναι η παραλία όπου μπορούν να οργανωθούν αυτοσχέδια πάρτι, την ώρα που τις ελάχιστες ανοργάνωτες παραλίες η παρθένα Νεφτίνα θα μαζέψει το πολύ δύο παρέες. Ακόμη πιο πριβέ θα χαρείτε την παραλία με τα πιο τυρκουάζ νερά στο νησί, τον Παρθενόμυτο, με τον κακοτράχαλο χωματόδρομο να σας δυσκολέψει, αλλά θα σας αποζημιώσει με την πλήρη απομόνωση. Εκτός από υπονομή, φροντίστε να έχετε προμηθευτεί όλα τα απαραίτητα από πριν, καθώς η παραλία δεν διαθέτει κανενός είδους οργάνωση.
Όλης της Λήμνου οι νοστιμιές
Διακριτικό σε όλα του το νησί δεν υπερηφανεύεται αρκετά για τα εξαιρετικά προϊόντα που έχουν το σπίτι τους στη Λήμνια γη. Τα διάσημα εκτός νησιού -πλέον- τυριά μελίχλωρο και καλαθάκι, το φανταστικό ντόπιο ταχίνι και θυμαρίσιο μέλι και τα άφθονα σιτηρά της περιοχής που μας δίνουν τα χειροποίητα ζυμαρικά φλωμάρια, πίτες και παξιμάδια πετυχαίνουν την απόλυτη εξίσωση με τα κρασιά που χαρίζει το ηφαιστιογενές terroir.
Στα του οίνου γενόμενα, οι Λημνιοί επικεντρώνονται στην αρχαία, ιθαγενή ερυθρή ποικιλία Λημνιό και στο λευκό Μοσχάτο Αλεξανδρείας, δυο ντόπιες ποικιλίες που όχι μόνο αποτελούν δυνατό brand name, αλλά είναι αμφότερες χαρακτηρισμένες ΠΟΠ Λήμνος. Κάπως έτσι, επισκέψιμα οινοποιεία με οικογενειακή παράδοση γενεών ανεβάζουν ταχύτητες σε έναν πλούσιο και συνεχώς εξελισσόμενο οινοτουρισμό. Παλαιότερος όλων είναι ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Limnos Wines (22540 22212), από το 1937, που εμφιαλώνει 14 ετικέτες αποκλειστικά από τις δύο τοπικές ποικιλίες.
Η βακχική περιήγηση συνεχίζεται στο Κτήμα Χατζηγεωργίου (2254 031082) στο χωριό Καρπάσι, το πρώτο μεγάλο ιδιωτικό οινοποιείο της Λήμνου που έχει σαγηνεύσει πολλούς οινόφιλους, με προμετωπίδα τη Λημνία Γη είναι ίσως την πιο χαρακτηριστική έκφραση του ξηρού Μοσχάτου. Αφοσιωμένο στη βιολογική καλλιέργεια το οινοποιείο Limnos Organic Wines (22540 22270 ) από το 2002 στην αμπελουργική περιοχή Μαυραμπέλια, δύο χιλιόμετρα περίπου έξω από την Μύρινα, οινοποιούν αποκλειστικά από σταφύλια βιολογικής γεωργίας 15 ετικέτες με βάση τις τοπικές ποικιλίες. Απολύτως off road, το χωριό Πεδινό μπορεί να καταστράφηκε από τους σεισμούς του 1968, ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, τα σπίτια του εγκαταλελειμμένου αλλά ατμοσφαιρικού χωριού ανακατασκευάζονται και κατοικούνται πάλι. Εκεί, μετά την απαραίτητη περιήγηση, θα δοκιμάσετε κρασί και τσίπουρο στο οινοποιείο Κρεμμύδας (2254092635).
Μαζί με την οινική της κλάση, πρόσφατα αποκαλύφθηκε το λιγότερο προφανές γαστρονομικό πρόσωπο της Λήμνου και η έκπληξη μπροστά σε αυτή την ανακάλυψη ήταν τόσο μεγάλη, που τα νέα κυκλοφόρησαν γρήγορα και οι επισκέπτες πια είναι πολλοί. Από ταβέρνες σε μικρά χωριά και τσιπουράδικα με ψαρομεζέδες δίπλα στη θάλασσα μέχρι τολμηρά μπιστρονομικά εστιτόρια , σε αυτό το νησί θα φας καλά. Και κατά κύριο λόγο οικονομικά!
Ξεκινώντας από το κλασικό στέκι της Μύρινας, το DALi (2254 111218) που μπορείς να δεις στις 7 το πρωί νυσταγμένους ταξιδιώτες που μόλις έφτασαν με το πλοίο να καταβροχθίζουν στοίβες αφράτων pancakes και διάφορες εκδοχές brunch, αλλά και το βράδυ νεανικές παρέες να πίνουν πειραγμένα κοκτέιλ χαζεύοντας στην περαντζάδα. Αγαπημένο spot των ντόπιων στην πρωτεύουσα το "Λιμανάκι" (2254023744) για ψαρομεζέδες με θαλασσινά ενώ το νεόκοπο"Μπερεκέτι" (2254401015) αναδεικνύει την κουλτούρα της συνάντησης με αφορμή τους κρεατοφαγικούς μεζέδες.
Εγκαταλείποντας την πόλη για ένα γευστικό σαφάρι στα χωριά, κινηθείτε προς το Γομάτι, όπου ακριβώς πάνω από την παραλία, κάπου στο πουθενά, το Φλωμάρι (6976144381), προτείνει πιάτα που έχουν όλο το μεράκι του κόσμου, αλλά ακόμη λιγοστή μιντιακή ορατότητα. Μια αβίαστα ειλικρινής κουζίνα που συνδυάζει ντόπια προϊόντα και επικαιροποιημένη ευρηματικότητα, με πρωταγωνιστές το παραδοσιακό ζυμαρικό φλωμάρι με αγριοκούνελο ή κόκκορα και τις τρομερές χειροποίητες πίτες.
Σε ένα χωριό λιγοστών κατοίκων, τη Λύχνα, το πολυσυζητημένο "Έννοια πο’χς" (2254071742) κέρδισε τις καρδιές των γευσοκριτικών και στη συνέχεια των επισκεπτών με ένα μενού που υπηρετεί δημιουργικά το concept του μεσογειακού μπιστρό, που κάνει focus σε μια κουζίνα comfort με λημνιά ούγια.
Το κοντέρ της δημοφιλούς ταβέρνας "Μαν-Τελλα" (2254 061349) στις Σαρδές γράφει γευστικά χιλιόμετρα από το 1990, σερβίροντας ντόπιες συνταγές και μαμαδίστικα μαγειρευτά. Κόκορας με φλωμάρια, αρνάκι με κους κους και τριμμένο τυρί καλαθάκι και κουνέλι στιφάδο ικανοποιούν κάθε τύπο foodie και μάλιστα το κάνουν εντός μιας εξαιρετικά value for money σχέσης.
Στο γραφικό λιμανάκι, στο χωριό Διαπόρι, η old-school ταβέρνα "Μενέλαος" (2254051209) έχει το πιο μελωμένο χταπόδι της Λήμνου, σε μια οικεία αυλή που θυμίζει άλλες εποχές. Από τους πιο αξιοσημείωτους εκπροσώπους του κρεατοφαγικού τερέν, η ταβέρνα "Δρακότρυπα" (2254051204) στο Πορτιανού έχει κάψει καρδιές και παράλληλά έχει ψήσει στην εντέλεια σεβαστές ποσότητες από μπριζόλες. Σαν φρονίμων τα παιδιά… κάντε κράτηση από πριν το ανάρπαστο χοιρινό κότσι που λιώνει στο στόμα.
Με στιβαρή άποψη, χωρίς ανασφάλεια, μόνο με αγάπη για όσα μας μεγάλωσαν, η ταβέρνα Καλουδίτσα (2254023611) στο Πλατύ βάζει στο επίκεντρο τον ξύλοφουρνό της από τον οποίο βγαίνουν αχνιστά γεμιστά, μοσχαράκι με πουρέ μελιτζάνας, ψάρι στη γάστρα με ρεβύθια, και κασπακινό, δηλαδή αρνάκι όπως το φτιάχνουν στο χωριό Κάσπακας, με μυρωδικά, ρύζι και φυσικά με τυρί καλαθάκι.
Διαβάστε Επίσης
