Μια πρόσκληση του Visit Berlin ήταν ό,τι έπρεπε για ένα ταξίδι εκτός των τειχών και για ένα αξέχαστο city break στη γερμανική μητρόπολη, που περιλάμβανε πολλή τέχνη, αλλά και sightseeing, βόλτες, κουβέντες και... απρόσμενα καλό φαγητό.
Ενα ταξίδι στο εξωτερικό ύστερα από δύο ολόκληρα χρόνια δεν το λες και μικρό πράγμα. Και πόσω μάλλον στο Βερολίνο, που του έχω και αδυναμία. Ήταν, στο μεταξύ, τόσο αναπάντεχη η πρόσκληση που έλαβα (και είπα αμέσως το μεγάλο ναι) και τόσο μεγάλη η χαρά μου (για να προχωρήσουμε την ιστορία) όταν προσγειώθηκα στο ολοκαίνουργιο αεροδρόμιο της πόλης (Berlin Brandenburg Airport το όνομά του – πάει το Tegel που αγαπήσαμε), που άρχισα να "ρουφάω" με λαχτάρα κάθε εικόνα, κάθε μυρωδιά, καθετί που θύμιζε την παλιά ζωή. Τότε που ταξιδεύαμε ελεύθερα, χωρίς δεύτερες και τρίτες σκέψεις, πιστοποιητικά και μάσκες. Τότε που για να πας "ένα Βερολίνο", χρειαζόταν απλώς ένα φθηνό αεροπορικό εισιτήριο και 3-4 ημέρες άδειας. Εντάξει, όλοι γνωρίζουμε ότι ο τρόπος που ταξιδεύουμε πια έχει αλλάξει. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, πως, όταν τελικά φτάσεις στον πολυπόθητο προορισμό σου, η χαρά δεν είναι ίδια.
Video Bus Tour: Ένας πολυμεσικός τρόπος να δεις την πόλη
Πρώτη φορά στην πόλη; Αυτός είναι ένας εξαιρετικός τρόπος για να δείτε τα σημαντικότερα αξιοθέατα του Βερολίνου, παρακολουθώντας παράλληλα στιγμές και σκηνές από την ιστορία της πόλης που μέχρι πριν από 33 χρόνια ζούσε διχοτομημένη – στο πιο παράξενο καθεστώς που συνέβη ποτέ στην ιστορία της Ευρώπης και του κόσμου όλου. Ίχνη του τείχους θα βρείτε σε όλο το μήκος του, χαραγμένα όχι μονάχα στους δρόμους του Βερολίνου, αλλά και στη μνήμη των ανθρώπων του και ως ένα από τα βασικά θέματα που πραγματεύεται το αλλιώτικο αυτό Video Bus Tour. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει, εκτός από την απολύτως αναγκαία διά ζώσης ξενάγηση που θα σας λύσει κάθε απορία για όσα βλέπετε τριγύρω, μια σειρά από βίντεο που "παίζουν" στην οθόνη του λεωφορείου παράλληλα με την αφήγηση και αφορούν στο παρελθόν της πόλης στα σημεία όπου βρίσκεστε κάθε φορά. Πρόκειται για προσεκτικά επιλεγμένα ιστορικά ντοκουμέντα, σκηνές από ταινίες κ.ά. και είναι καταπληκτικά υλοποιημένη ιδέα.
Auguststrasse: Ο δρόμος της σύγχρονης δημιουργίας
Βρισκόμαστε στο Mitte και περπατάμε. Αυτή είναι η κατάσταση εδώ πέρα. Περπάτημα. Πολύ περπάτημα. Άνετα πεζοδρόμια, ενδιαφέροντα κτίρια, cafés, εστιατόρια, καταστήματα με ρούχα, γκαλερί. Πολλές γκαλερί. Για μια στιγμή. Πώς λέγεται αυτός ο δρόμος; Auguststrasse. Η οδός του Αυγούστου, ελληνιστί, δεν είναι ο πιο κεντρικός δρόμος της πόλης, είναι όμως ο πιο... δημιουργικός. Με πάμπολλες γκαλερί και εκθεσιακούς χώρους, τον έναν δίπλα στον άλλο, δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι εδώ χτυπά η καρδιά της βερολινέζικης σύγχρονης τέχνης.
Εδώ και το συναρπαστικό KW Institute for Contemporary Art, το οποίο στεγάζεται σε ένα πρώην εργοστάσιο μαργαρίνης και στους τέσσερις ορόφους του μπορείτε να δείτε τακτικά εναλλασσόμενες εκθέσεις, με έμφαση σε πολιτικά και κοινωνικά θέματα.
Go Art! Berlin: Πόση τέχνη αντέχεις σε μια μέρα;
Εντάξει, μην τρομάζετε. Η Miriam Bers δεν θα σας γυρίσει μονάχα στις γκαλερί του Βερολίνου – εκτός κι αν της το ζητήσετε. Και η αλήθεια είναι ότι αξίζει να της το ζητήσετε. Γιατί μαζί της θα συλλέξετε όλες τις απαραίτητες πληροφορίες, ξεκινώντας από το γεγονός ότι η πόλη μετράει περισσότερους από 350 χώρους τέχνης και 20.000(!) ενεργούς καλλιτέχνες, ενώ η ίδια μπορεί να σας πάει στα καλύτερα και κυρίως στο "εδώ και τώρα" της βερολινέζικης δημιουργίας. Η εταιρεία της, πάλι, ονόματι Go Art! Berlin, ασχολείται, επίσης, με την αρχιτεκτονική και το ντιζάιν, με τη μόδα και εσχάτως με το φαγητό, οργανώνοντας πριβέ ξεναγήσεις για όλα τα γούστα.
Όταν βρεθήκαμε εμείς στο Βερολίνο, η Miriam μάς οδήγησε στην πάντοτε δραστήρια König Galerie, η οποία φέτος συμπληρώνει δύο δεκαετίες ζωής, εκπροσωπώντας αυτήν τη στιγμή περί τους 40 διεθνείς καλλιτέχνες, που ανήκουν κυρίως στη νεότερη γενιά.
Η δε συνέχεια μαζί της είχε και μια εσάνς από Ελλάδα, καθώς μας σύστησε τον ελληνικής καταγωγής Andreas Murkudis, έναν λάτρη του ντιζάιν τη δουλειά του οποίου παραδέχομαι ότι ζήλεψα λίγο. Τι εστί Andreas Murkudis; Γεννημένος στη Γερμανία από Έλληνες γονείς, είναι ο εμπνευστής και ιδιοκτήτης δύο απίθανων concept stores στο κέντρο του Βερολίνου (Mitte), το ένα με ρούχα, παπούτσια και αξεσουάρ και το δεύτερο με είδη σπιτιού και interior design, πολλά εκ των οποίων χειροποίητα, από δημιουργούς και σχεδιαστές από κάθε μεριά του πλανήτη. Είτε το επιτρέπει το μπάτζετ σας είτε όχι, αξίζει μια επίσκεψη.
Humboldt Forum: Ένα νέο κέντρο πολιτισμού της πόλης
Ή αλλιώς, πώς κατόρθωσαν οι Γερμανοί να αφηγηθούν την ιστορία τους και να προβληματιστούν γύρω από αυτήν. Το Humboldt Forum& εγκαινιάστηκε πριν από ένα χρόνο ψηφιακά (και άνοιξε τις πύλες του για το κοινό μόλις τον περασμένο Ιούλιο) σε ένα σημείο της πόλης –από τα πλέον κεντρικά– όπου για πολλά πολλά χρόνια ήταν κάτι σαν "no mans land" στην καρδιά του Βερολίνου.
Τι υπήρχε εδώ πριν; Ένα τεράστιο μπαρόκ παλάτι του 15ου αιώνα, ή αλλιώς τα Βασιλικά Ανάκτορα (Königliches Schloss), όπως ονομάζονταν μέχρι το τέλος της μοναρχίας το 1918, τα οποία στέγασαν στη συνέχεια διάφορες κυβερνητικές υπηρεσίες. Όλα αυτά μέχρι το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, οπότε και βομβαρδίστηκε από τους Συμμάχους, ενώ το 1950 κατεδαφίστηκε ολοσχερώς από τις αρχές της Ανατολικής Γερμανίας, για να κατασκευαστεί δύο δεκαετίες αργότερα το μοντέρνο Παλάτι του Λαού (Palast der Republik). Ούτε αυτό όμως κατάφερε να μακροημερεύσει. Μετά την πτώση του τείχους, το τεράστιο κτίριο εγκαταλείφθηκε και το 2009 κατέρρευσε.
Ακολούθησε μεγάλο ντιμπέιτ αναφορικά με την τύχη του οικοπέδου, για να δημιουργηθεί εντέλει το εντυπωσιακό Humboldt Forum, το οποίο αρχιτεκτονικά συνδυάζει τρεις ανακατασκευασμένες μπαρόκ προσόψεις του πρώην παλατιού με ένα μοντέρνο μίνιμαλ εσωτερικό –με αναφορές στο σοσιαλιστικό παρελθόν του– σχεδιασμένο από τον Ιταλό αρχιτέκτονα Franco Stella.
Εδώ στεγάζονται πλέον το Εθνολογικό Μουσείο του Βερολίνου και το Μουσείο Ασιατικής Τέχνης, καθώς και δύο εστιατόρια, ένα θέατρο, ένας κινηματογράφος και ένα αμφιθέατρο. Απίθανο μέρος, πολύ εντυπωσιακό αλλά και... υπό διαπραγμάτευση αναφορικά με τις μη ευρωπαϊκές συλλογές που εκτίθενται στα μουσεία του. Και εξηγούμαι. Ένα θέμα που απασχολεί πλέον τον κόσμο της τέχνης, όχι μονάχα στη Γερμανία αλλά ευρύτερα (και θα μπορούσαμε να πούμε ότι μας αφορά εν μέρει), είναι η απόσπαση σπουδαίων ευρημάτων από χώρες της Αφρικής και της Ασίας και η μεταφορά τους στην Ευρώπη από τα χρόνια ακόμα της αποικιοκρατίας. Μεγάλη συζήτηση και προς το παρόν ατελέσφορη (για ένα άλλο ρεπορτάζ σίγουρα).
Διαμονή
Το Βερολίνο ανανεώνεται συνεχώς και αυτό φαίνεται σίγουρα από τα ουκ ολίγα νέα και εξαιρετικά καλόγουστα ξενοδοχεία που ανοίγουν το ένα μετά το άλλο στην πόλη, όπως το Hotel AMO (Friedrichstraße 113), όπου είχαμε την ευκαιρία να μείνουμε εμείς και είναι μέλος της ισραηλινής αλυσίδας ξενοδοχείων και εστιατορίων AMANO. Στο Visit Berlin, επίσης, μπορείτε να επιλέξετε ανάμεσα σε 300 ξενοδοχεία που καλύπτουν όλες τις ανάγκες και τα γούστα.
Πού να φάτε στο Βερολίνο
Αν είστε για γκαλερότσαρκα στην Auguststrasse, αξίζει σε κάθε περίπτωση να φάτε στο εστιατόριο Clrchens Ballroom, γνωστό για τις υπέροχες σάλες του στις οποίες άλλοτε χόρευε όλο το Βερολίνο.
Στο Νησί των Μουσείων (Museumsinsel) και πολύ κοντά στο ολοκαίνουργιο Humboldt Forum, μπορείτε να γευματίσετε χαλαρά στο μοντέρνο εστιατόριο CU 29, η είσοδος του οποίου βρίσκεται εντός της επίσης νεότευκτης James Simon Galerie – ευκαιρία να ρίξετε μια ματιά και εδώ.
Μια καλή ιδέα είναι να κλείσετε ένα γαστρονομικό ράλι με την Berlinagenten, το οποίο έχει πλάκα, καθώς αλλού θα φάτε ορεκτικό, αλλού κυρίως και αλλού επιδόρπιο. Το δικό μας Gatrorallye, για παράδειγμα, περιλάμβανε για πρώτο πιάτο εκλεκτή ασιατική κουζίνα με φανταστικά κοκτέιλ στο εστιατόριο Bless (Hausvogteipl 10), κλασική γερμανική κουζίνα για κυρίως στο δημοφιλές Spindler (Paul-Lincke-Ufer 42/43, spindler-berlin.de) και νόστιμο γλυκό με ωραίες δυνατές μουσικές για το τέλος στο νεανικό Sage (Kpenicker Str. 18-20).
Καλή επιλογή επίσης για βερολινέζικες γεύσεις είναι το καλόγουστο εστιατόριο Lausebengel (Grimmstraße 21), στο οποίο αγαπούν ιδιαίτερα τα μικρά πιάτα, ή αλλιώς τους μεζέδες!
