Ιδανικές καιρικές συνθήκες, υπέροχη ορεινή φύση, πρόσβαση σε καθαρά και σηματοδοτημένα μονοπάτια που ολοένα αυξάνονται, και ένα «σπορ» που δεν γνωρίζει ηλικία. Το φθινόπωρο, άλλωστε, θέλει περπάτημα. Οι επιλογές είναι αμέτρητες και, το κυριότερο, απευθύνονται σε όλους –μικρούς και μεγάλους– ανεξαρτήτως αντοχών και εμπειρίας. Αρκεί να βρεθεί η διαδρομή που σας ταιριάζει περισσότερο. Κατά τ’ άλλα, το μόνο που θα χρειαστείτε είναι κατάλληλα παπούτσια, σακίδιο με τα απαραίτητα (νερό, σνακ και μια αλλαξιά), αδιάβροχο μπουφάν, μπατόν προαιρετικά και, κυρίως, όρεξη.
Πήλιο, Μονοπάτι των Κενταύρων (Πορταριά)
Προσιτό και καταπράσινο μονοπάτι που αγκαλιάζει την ωραία και εξαιρετικά δημοφιλή Πορταριά. Αν και η είσοδος βρίσκεται σε καλά σηματοδοτημένο σημείο στον επαρχιακό δρόμο που ενώνει την Πορταριά με τη Μακρινίτσα, δεν είναι λίγοι οι περιπατητές που προτιμούν να το κάνουν ανάποδα για να γλιτώσουν την ανηφόρα. Η αλήθεια είναι, όμως, ότι το μονοπάτι είναι εύκολο, δεν έχει μεγάλες κλίσεις και θέλει περίπου 40΄ για να ολοκληρωθεί αν ξεκινήσετε από την είσοδο. Πρόκειται δε για έναν από τους πλέον βατούς τρόπους για μια... γνωριμία με την πλούσια, καταπράσινη φύση του Πηλίου. Το μονοπάτι είναι διαμορφωμένο σχετικά πρόσφατα, περιλαμβάνει πέντε ξύλινα γεφυράκια που περνούν πάνω από τη ρεματιά που ακολουθεί η διαδρομή και έχει σήμανση σε όλο το μήκος του. Έχετε υπόψη ότι εξαιτίας των τρεχούμενων νερών και της περιορισμένης ηλιοφάνειας λόγω της πυκνής βλάστησης, η δροσιά είναι έντονη ακόμα και στην καρδιά του καλοκαιριού, πόσο μάλλον το φθινόπωρο. Επιλέγοντας τον «δύσκολο» δρόμο, η ανηφόρα καταλήγει σε ένα πλάτωμα με υπέροχη θέα στον Βόλο και στον Παγασητικό. Μην τη χάσετε!
Παρνασσός, Επτάλοφος (Αγόριανη) - Δελφοί
Ολόκληρο το μονοπάτι είναι μεγάλο και απαιτητικό, όχι τόσο λόγω τεχνικών δυσκολιών (έχει βατές ανηφόρες και κατηφόρες), αλλά εξαιτίας του μήκους του, που αγγίζει τα 16 χλμ. περίπου, και των 7-8 ωρών που θα χρειαστεί να του αφιερώσετε. Διασχίζει, ωστόσο, τον Εθνικό Δρυμό Παρνασσού (Ε4) και είναι τόσο ωραίο στο σύνολό του, που, αν αντέχετε, αξίζει πραγματικά τον κόπο. Αν όμως δεν αντέχετε και, κυρίως, αν είστε με μικρά παιδιά, μπορείτε να κάνετε μονάχα το πρώτο του κομμάτι από την Αγόριανη μέχρι το εκκλησάκι της Αγίας Τριάδας, μήκους μόλις 2 χλμ., που εισέρχεται σε πυκνό δάσος αμέσως μετά την έξοδο από το χωριό, και καταλήγει σε ένα μεγάλο ξέφωτο όπου και βρίσκεται το εκκλησάκι. Καιρού επιτρέποντος, το σημείο αυτό είναι ιδανικό για ολοήμερο πικνίκ και παιχνίδι. Ως προς τις λεπτομέρειες της μεγάλης διαδρομής, η οποία σημειωτέον αποτελεί τμήμα αρχαίου μονοπατιού που ένωνε τους Δελφούς με την Αρχαία Λιλαία (σημερινή Λιλαία Φωκίδας), από την Αγόριανη των 990 μ. θα ανηφορίσετε μέχρι το οροπέδιο Καλανίων (1.300 μ.) για να κατηφορίσετε έπειτα προς τους Δελφούς (550 μ.), απολαμβάνοντας στο τελευταίο κομμάτι το πανέμορφο δελφικό τοπίο, τον κόλπο της Ιτέας και τη θάλασσα.
Μαίναλο, Ελάτη - Βυτίνα
Στην Ορεινή Αρκαδία των πανέμορφων χωριών και της πλούσιας φύσης, η προτεινόμενη διαδρομή, η οποία αποτελεί μέρος του γνωστού και μη εξαιρετέου Menalon Trail των 75 χλμ., απευθύνεται στους λιγότερο έμπειρους πεζοπόρους και είναι πραγματικά απολαυστική. Εκκινεί από τη γραφική Ελάτη και κατεβαίνει στην κοίτη του Μυλαίοντα, όπου συναντά το παρόχθιο μονοπάτι. Ακολουθώντας άλλοτε καλντερίμι και άλλοτε απλό μονοπάτι περνάει δίπλα από τη μεγάλη υδρομάστευση στις Πηγές Πυργακίου και μετά την πετρόχτιστη βρύση Μακρινού. Έπειτα εισέρχεται σε χωματόδρομο μέχρι τη θέση Ελληνικά για να ακολουθήσει ο ωραίος, παλιός μουλαρόδρομος της Βυτίνας πλάι στο ρέμα και κάτω από πλατάνια. Θα δείτε τα ερείπια τριών νερόμυλων, ενώ μετά το ξύλινο γεφυράκι στο ρέμα Μπαρμπά θα ανηφορίσετε σε λαξευμένο μονοπάτι που θα σας φέρει στη βρύση Αρτότση και ακολούθως στη Βυτίνα. Αν και το συνολικό μήκος της διαδρομής είναι 8,5 χλμ., είναι ιδανική για οικογένειες με μεγαλούτσικα παιδιά και περιλαμβάνει πολλά σημεία για στάση. Έχει επίσης καλή σηματοδότηση. Ελέγξτε τον καιρό, κάντε τα κουμάντα σας και ξεκινήστε!
Κίσαβος, Καταφύγιο - Προφήτης Ηλίας
Δεν συμβαίνει και κάθε μέρα να μπορείς να φτάσεις στην κορυφή ενός βουνού χωρίς να είσαι τουλάχιστον «δοκιμασμένος» πεζοπόρος. Ε, λοιπόν, στον Κίσαβο μπορείς. Αν εκδράμετε στα πέριξ του θεσσαλικού βουνού, λοιπόν, οδηγήστε μέχρι το χωριό Σπηλιά για να συνεχίσετε έπειτα προς το Καταφύγιο Κισσάβου (θέση Κάναλος, 1.600 μ., 2410535097), όπου και θα αφήσετε το αυτοκίνητο. Το καταφύγιο λειτουργεί από τον Ορειβατικό Σύλλογο Λάρισας, προσφέρει φαγητό και φιλοξενία, αρκεί να έχετε συνεννοηθεί πρώτα μαζί τους. Από εδώ, πεζή πια, θα ακολουθήσετε ένα καλά σηματοδοτημένο μονοπάτι, χωρίς σημαντική κλίση (σήμανση Ο2) έως την κορυφή Προφήτης Ηλίας (1978 μ.). Στον Βορρά ο θεόρατος Όλυμπος, στον Νότο το Μαυροβούνι και το Πήλιο, στην Ανατολή το Αιγαίο και στα πόδια σας, ατενίζοντας προς δυσμάς, ο απέραντος θεσσαλικός κάμπος. Απόλαυση στα ύψη! Στις λεπτομέρειες, το συνολικό μήκος της διαδρομής –από το καταφύγιο δηλαδή μέχρι την κορυφή και πάλι πίσω– είναι 5,8 χλμ. και θα σας πάρει από 3 έως 5 ώρες.
Βόρεια Τζουμέρκα, Συρράκο – Καλαρρύτες
Πανέμορφα καθ' όλη τη διάρκεια του έτους τα δυο πετρόχτιστα και κατά κάποιο τρόπο γειτονικά Τζουμερκοχώρια. Πράγματι, αν μπορούσες να χαράξεις μια ευθεία γραμμή η μεταξύ τους απόσταση δεν ξεπερνά τα 1.200 μ., η οδική σύνδεση των δυο, ωστόσο, αγγίζει τα 25 χλμ. και θέλει 40' περίπου οδήγηση. Υπάρχει βέβαια και άλλος, καλύτερος τρόπος για να πάτε από το ένα στο άλλο, μέσω του παλιού εμπορικού δρόμου που τα συνδέει αιώνες τώρα, πολύ πριν την εμφάνιση του αυτοκινήτου. Πρόκειται για ένα μέτριας δυσκολίας, βατό μονοπάτι που ξεκινώντας από τους Καλαρρύτες οδηγεί στο βάθος της φαραγγιού του Σταυραετού, που χωρίζει τα δυο χωριά, και έπειτα ανηφορίζει προς Συρράκο. Ή το ανάποδο – ανάλογα με το χωριό εκκίνησης. Σε κάθε περίπτωση, θα περπατήσετε επάνω στο παλιό πλακόστρωτο μονοπάτι που φτάνει ως την κοίτη του ποταμού, που οι μεν το λένε Χρούσια και οι δε Καλαρρύτικο, όπου βρίσκονται διάσπαρτοι παλιοί πέτρινοι μύλοι και γεφύρια, ενώ θα συναντήσετε επίσης καταρράκτες και λιμνούλες. Για τη γεωγραφία, μετά το πέρας του φαραγγιού ο ποταμός συνεχίζει δυτικά για να ενωθεί με τον Μελισσουργιώτικο και μαζί να κυλήσουν προς τον Αραχθο. Και για την ιστορία, το μονοπάτι, που θα σας πάρει περίπου μια με μιάμιση ώρα από το ένα χωριό στο άλλο, ήταν για πολλά χρόνια το πέρασμα από την τούρκικη στην ελληνική μεριά, καθώς το Συρράκο απελευθερώθηκε μετά τους Καλαρρύτες.
