Το να ταξιδέψεις με τρένο στην Ελβετία, διασχίζοντας αλπικά τοπία, λίμνες που κόβουν την ανάσα κι επιβλητικές, χιονισμένες βουνοκορφές, είναι από μόνο του εμπειρία. Το να ταξιδέψεις όμως με το MOB Belle Époque είναι από εκείνες τις εμπειρίες που προτού τις βιώσεις εμπεριέχονται στις ταξιδιωτικές bucket lists και αφού τις ζήσεις τις συζητάς και τις αναπολείς για χρόνια.
Ύστερα από δύο ημέρες στη ριβιέρα του Montreux, χαμένοι μέσα στην ομορφιά της λίμνης της Γενεύης, στα ψηλά βουνά των Άλπεων και στους αμπελώνες Lavaux (Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO), επιβιβαστήκαμε σε ένα τρένο πραγματική χρονομηχανή. Ξαφνικά η αύρα του Οριάν Εξπρές μας κύκλωσε και μαγικά μεταφερθήκαμε στα τέλη του 19ου αιώνα. Πολυτελείς σμαραγδί ταπετσαρίες, μαόνι, χρυσές και μπαρόκ λεπτομέρειες έκαναν τα βαγόνια να μοιάζουν περισσότερο με μπαρ ή καμπαρέ της μπελ επόκ, εκεί όπου σύχναζαν ο Ματίς και ο Τουλούζ-Λοτρέκ πίνοντας αψέντι.
Μας προσφέρθηκε σαμπάνια λίγο μετά την έναρξη του ταξιδιού, ο τελικός προορισμός του οποίου ήταν για εμάς στο Gstaad. Η γραμμή MOB Belle Époque ξεκινάει από το Montreux, περνάει από το Château-d’Œx, γνωστό για το International Hot-Air Balloon Festival, που γίνεται κάθε Ιανουάριο, το Gstaad και καταλήγει στο Zweisimmen, ύστερα από περίπου μία ώρα και τριάντα πέντε λεπτά. Καθίσαμε αναπαυτικά στα πολυτελή καθίσματα, απολαμβάνοντας τα καρτποσταλικά ελβετικά τοπία από τα μεγάλα παράθυρα των βαγονιών. Αφήνοντας πίσω του τη μεσογειακή ατμόσφαιρα του Montreux, το τρένο ανέβηκε πάνω από τη λίμνη και πέρασε μέσα από μια σήραγγα.
Βγαίνοντας, βρεθήκαμε ανάμεσα σε αλπικά δάση και γραφικά ορεινά χωριά. Αυτή η εναλλαγή από τη μία στιγμή στην άλλη, από τη λίμνη της Γενεύης στην πεδιάδα και στα αλπικά βουνά, ήταν άκρως εντυπωσιακή. Σαν να περάσαμε από τη Μεσόγειο στις Άλπεις, μέσω κάποιου χωροχρονικού κενού, που στην περίπτωσή μας ήταν η σήραγγα Jaman. Όταν το τρένο μας έφτασε στο Gstaad, σχεδόν δεν θέλαμε να αποβιβαστούμε!
Από την Πωλίνα Παρασκευοπούλου
