Αυτήν την εποχή, το Βουκουρέστι και η Τρανσυλβανία συνθέτουν το ιδανικό σκηνικό περιπλάνησης στην ανερχόμενη χώρα.
Από το Βουκουρέστι μέχρι τα κάστρα της Τρανσυλβανίας – με κάποιες μικρές γραφικές πόλεις στο ενδιάμεσο - το hype και η Ιστορία συναντούν τη βουκολική αυθεντικότητα και το φολκλόρ παραμύθι. Λατίνα και Βαλκάνια, ανατολικοευρωπαία και δυτική, παραδοσιακή και μοντέρνα, όλα αυτά είναι ταυτόχρονα η Ρουμανία.
Περπατώ εις την πόλη
Ξεκινώντας από την πρωτεύουσα, το Βουκουρέστι είναι μία μητρόπολη under construction ιδανική για όσους ταξιδιώτες αγαπούν τα σκηνικά γεμάτα αντιθέσεις. Κάρα με άλογα, εμπορικά malls με φώτα νέον να αναβοσβήνουν, εργατικές πολυκατοικίες και γοτθικές εκκλησίες μοιάζουν να συνυπάρχουν με μία αίσθηση εύθραυστης ισορροπίας.
Έχοντας χαρακτηριστεί το «Παρίσι των Βαλκανίων» λόγω των φαρδιών λεωφόρων, των belle époque κτιρίων, των καταπράσινων πάρκων και των εμπορικών δρόμων με τις ακριβές βιτρίνες ελλοχεύει ο κίνδυνος... παρεξήγησης γύρω από τις μεγάλες προσδοκίες που δημιουργούνται. Καλό είναι να προσεγγίσετε την πόλη ξεχνώντας αυτό τον βαρύγδουπο χαρακτηρισμό – γιατί Παρίσι δεν είναι – και τότε σίγουρα δεν θα σας απογοητεύσει.
Αν ψάχνετε σοσιαλιστικό ρεαλισμό κολλητά με hip μεταμοντέρνα espresso bar, θα τα βρείτε στο Lipscani - την Παλιά Πόλη - με τα στενά πλακόστρωτά και τα πολλά μαγαζιά που βγάζουν τραπεζάκια έξω και βουλιάζουν από νεαρόκοσμο. Συνεχίστε με την πλατεία Uniri χαζεύοντας το εκτυφλωτικό της mall και καταλήξτε - μέσω μιας φαρδιάς δενδρόφυτης λεωφόρου - στο Παλάτι του Λαού.
Δηλαδή, την τελευταία κατοικία του Τσαουσέσκου που θα σας αφήσει άφωνους με τον όγκο της και την μεγαλομανία που φαίνεται πως κρύβεται από πίσω. Χαθείτε στα ενδότερά του αν θέλετε να αφεθείτε στην Ιστορία και τις λεπτομέρειες μίας χώρας – τότε – σε διχασμό. Τα νούμερα προκαλούν ίλιγγο. Το Palatul Parlamentului - που έχει 3.100 δωμάτια σε 12 ορόφους - ξεκίνησε να χτίζεται από 20.000 εργάτες και 700 αρχιτέκτονες στις αρχές της δεκαετίας του '80 (μία εποχή δηλαδή που ο ρουμανικός λαός ζούσε στα όρια της ανέχειας) με σκοπό να στεγάσει την Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΡ, το προεδρικό γραφείο και τα υπουργεία και είναι το δεύτερο μεγαλύτερο κτίριο στον κόσμο μετά το Πεντάγωνο των Η.Π.Α. Από τις λίγες φορές που η λέξη υπερπαραγωγή έχει απόλυτη κυριολεκτική σημασία – αν δεν θεωρείται understatement μπροστά στο έπος της μεγαλομανίας του Τσαουσέσκου. Σε αυτό το πλαίσιο οι 45λεπτες οργανωμένες ξεναγήσεις, κάνουν τα αδύνατα-δυνατά για να σας δώσουν μία ιδέα.
Αν όμως, έχετε όρεξη για κάτι πιο καλλιτεχνικό και… πιο minimal, το Εθνικό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης (Muzeul National de Arta Contemporana) που βρίσκεται στο πίσω μέρος του Κοινοβουλίου, λειτουργεί από το 2004 και φιλοξενεί κυρίως περιοδικές εκθέσεις Ρουμάνων αλλά και Ευρωπαίων μοντέρνων καλλιτεχνών στον πλήρως μεταβαλλόμενο εσωτερικό χώρο του. Μην παραλείψετε να ανεβείτε στο όμορφο cafe στην ταράτσα με το φουτουριστικό ασανσέρ (www.mnac.ro). Κατά τα άλλα, η πολυσύχναστη λεωφόρος Brataniu και η κλασάτη Calea Victoriei με τις γυαλιστερές, πανάκριβες βιτρίνες της θα σας αναγκάσουν να τις ανεβοκατεβείτε πολλές φορές. Ενώ το πανέμορφο και τεράστιο πάρκο Parcul Herastrau- που βρίσκεται στα βόρεια της πόλης – με μία λίμνη στο κέντρο του αλλά και ένα open air εθνογραφικό μουσείο με 270 παραδοσιακά κτίσματα.
Eπιτέλους road trip, μα τον Κόμη Δράκουλα...
Το πιο ιδιαίτερο κομμάτι, όμως, της Ρουμανίας βρίσκεται στην καρδιά της ενδοχώρας και δεν είναι άλλη από την- σχεδόν περικυκλωμένη από τα Καρπάθια Όρη – Τρανσυλβανία στην οποία θα φτάσετε διασχίζοντας την κοιλάδα Πραχόβα. Εκεί όπου οι πιθανότητες να πετύχετε στα χωριά ή στις μικρές πόλεις κάποιο φεστιβάλ από τον Μάιο και μετά είναι μεγάλες.
Ξεκινήστε από το πολυφωτογραφημένο Sibiu, αυτή την κουκλίστικη πόλη με τα μπερδεμένα πλακόστρωτα, τις γοτθικές εκκλησίες, τις πλατείες και τα πολύχρωμα σπίτια. Αναγνωριστική βόλτα στην κεντρική πλατεία Piata Mare με τις πλακόστρωτες περατζάδες και φωτογραφίες στην άκρως ρομαντική Γέφυρα των Ψεμάτων.
Ξεκινώντας το πολυαναμενόμενο castle-hopping, στα δυτικά θα βρείτε το κάστρο Corvin. Απλό, μεσαιωνικότατο και κλασικό σαν να βγήκε από σκηνή του «Lord of the Rings». Με τάφρο, γέφυρα, επιβλητικά τείχη μυτερούς πυργίσκους, ψηλοτάβανες τοξωτές αίθουσες, βαριά ξύλινα έπιπλα, πολεμίστρες, κρεμάλες και - εξτραδάκι - αίθουσα βασανιστηρίων
Aν θέλετε κάτι διαφορετικό και ακόμα πιο απόκοσμο, αξίζει μία επίσκεψη στα εγκαταλελειμένα ορυχεία αλατιού Salina Turda. Τα αμαξίδια δεν κάνουν πλέον διαδρομές φορτωμένα αλάτι και τα μηχανήματα στέκουν σιωπηλά, το μέρος όμως σφύζει από ζωή. Εντυπωσιακοί σχηματισμοί αλάτων στα βράχια, μία υπόγεια λίμνη σχεδόν σαν σπήλαιο, κλειστοφοβικές χαμηλοτάβανες στοές και ένας φωτισμόςπου σε κάνει να φαντάζεσαι ότι βρίσκεσαι σε κάποιο άλλο πλανήτη.
Αν από μικροί – βλέποντας ταινίες με δράκουλα - ονειρευόσασταν να επισκεφθείτε την πατρίδα του Κόμη Δράκουλα, τότε μία στάση στην Sighisoara επιβάλλεται. Μπορεί εκ πρώτης όψεως, να σας φανεί από αδιάφορη έως άσχημη όμως με το που περάσετε την κεντρική πύλη και προχωρήσετε στα ενδότερα της καστροπολιτείας ένας άλλος κόσμος θα ξεδιπλωθεί μπροστά στα μάτια σας. Πολύχρωμα σπίτια στριμωγμένα ανάμεσα στα πέτρινα τείχη, πλακόστρωτα στενά, πλανόδιοι μουσικοί και καλλιτέχνες, ένας υπεραιωνόβιος πύργος ρολογιού συνιστούν τα στοιχεία μίας όμορφης και καλοδιατηρημένης πόλης που έχει ανακηρυχθεί Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.
Το κάστρο Bran, το κάστρο του Δράκουλα, είναι το πιο γνωστό της χώρας. Για να μην πάτε αδιάβαστοι σημειώστε τα εξής: Dracul–a είναι ο γιος του Dracul, κατά κόσμον Vlad Tepes, του τουρκοφάγου και αιμοδιψή εθνικού ήρωα των Ρουμάνων. Ιστορία που «κούμπωσε» με την αιματοβαμμένη ιστορία του κόμη που εμπνεύστηκε ο Μπραμ Στόκερ. Ξεκάθαρα καρτποσταλική η πρώτη εικόνα που σας εντυπώνεται έτσι όπως ξεπροβάλλει στην στροφή του δρόμου μέσα από την ομίχλη χτισμένο από τους ιππότες της τεκτονικής στοάς στο μακρινό 1212. Μέχρι τον 20ο αιώνα λειτουργούσε ως βασιλικό θερινό ανάκτορο και πλέον σαν ένα τεράστιο και άκρως οργανωμένο μουσείο. Έτσι, έχει χάσει λίγο από τον μεσαιωνικό χαρακτήρα του. Μπορείτε να κάνετε όμως μία ωραία βόλτα στους όμορφους κήπους του και στο παζάρι τοπικών προϊόντων που είναι μονίμως στημένο πριν την είσοδο.
Αν έχετε όρεξη και χρόνο για κάτι παραπάνω, μία επίσκεψη στα μοναστήρια της Μπουκοβίνα είναι η επιτομή της φολκλόρ ρουμάνικης παράδοσης. Πρόκειται για έξι πανέμορφα μοναστήρια τεράστιας πολιτιστικής σημασίας που χτίστηκαν μεταξύ 15ου και 16ου αιώνα την εποχή που η τότε Μολδαβία προσπαθούσε να αντισταθεί στην επέλαση της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Οι πολύχρωμες εξωτερικές τοιχογραφίες που έχουν ως επί το πλείστον επιζήσει ακραία καιρικά φαινόμενα στέκονται σαν μνημεία πίστης και ελπίδας ενώ το εσωτερικό τους θα σας ταξιδέψει σε μία άλλη διάσταση.
Last but not least για τους φυσιολάτρες, το Δέλτα του Δούναβη – νότια των ουκρανικών συνόρων - είναι σκέτη αποκάλυψη του πλουραλισμού και της δύναμης της φύσης έτσι όπως ξεχύνεται στην Μαύρη Θάλασσα. Στην Tulcea το ποτάμι σπάει σε τρεις διακλαδώσεις τεράστιας έκτασης όπου κατοικούν 300 είδη πουλιών και 160 ψαριών. Περιττό να πούμε ότι είναι ο παράδεισος των ψαράδων και των birdwatchers.
Τοπικές γεύσεις
Εξαιρετικές (βαριές) σούπες, πατσάς, μαγειρευτά κρέατα και πολέντα έχουν την τιμητική τους. Δοκιμάστε την σούπα ciorba με κεφτέδες (ciorba de perisoare) ή την υπερπαραγωγή ciorba di fasole in paine (φασολάδα με μπέικον, πατάτες, λαχανικά σερβιρισμένη μέσα σε ένα καρβέλι ψωμί), τα παραδοσιακά πιάτα tocanita (κρέας στην κατσαρόλα με κρεμμύδια ), ghiveci (λαδερό έδεσμα-βόμβα με 20 λαχανικά) και τα mititei (μικρά λουκάνικα).
