«Το αυτοκίνητο σταθμεύει άνετα σε έναν από τους μεγάλους χώρους στάθμευσης και σύντομα η Άρτα θα αποδειχθεί πολύ πιο ενδιαφέρουσα από μια απλή στάση για ξεμούδιασμα» υπόσχεται ο Θεοχάρης Βαβιδούλης, ο οποίος μας ξεναγεί στην πόλη όπου εργάζεται και ζει.
Η Άρτα σίγουρα είναι μια πόλη που δεν φιγουράρει ως πρωτοσέλιδο σε ταξιδιωτικά περιοδικά, δεν παίζει συχνά στις ειδήσεις και είναι συνδεδεμένη, αποκλειστικά σχεδόν, με το ξακουστό γεφύρι της. Κι όμως, η πόλη αυτή, που έχει επί αιώνες υπάρξει το σημαντικότερο αστικό κέντρο της περιοχής, ασκεί τη δική της γοητεία, έχοντας χαραγμένα πάνω της έντονα τα σημάδια των κατακτητών, της ιστορίας και των θρύλων που ξεχωρίζουν στον αστικό της ιστό αλλά και τη γύρω περιοχή.
Οι περισσότεροι ταξιδιώτες με προορισμό την ενδοχώρα της Ηπείρου ή τις ακτές του Ιονίου προσπερνούν την Άρτα, διασχίζοντας τον περιφερειακό της, μια μεγάλη λεωφόρο με φανάρια και αρκετή κίνηση, η οποία δημιουργεί την εντύπωση ότι πρόκειται για το κέντρο της πόλης. Η Άρτα όμως, ευτυχέστατα για τους κατοίκους και τους επισκέπτες της, είναι σχεδόν ολοκληρωτικά πεζοδρομημένη στο κέντρο της. Το αυτοκίνητο σταθμεύει άνετα σε έναν από τους μεγάλους χώρους στάθμευσης της περιφερειακής και σύντομα η Άρτα θα αποδειχθεί πολύ πιο ενδιαφέρουσα από μια απλή στάση για ξεμούδιασμα.
Η καρδιά της πόλης χτυπά στην οδό Σκουφά, τον κεντρικότερο πεζόδρομο με τα όμορφα νεοκλασικά κτήρια, με το παλαιό Δημαρχείο να ξεχωρίζει σε νεοκλασική κομψότητα. Αν η Σκουφά με τα εμπορικά της καταστήματα αποτελεί πρόκληση για ψώνια, οι κάθετοί της δρόμοι αποτελούν την αφορμή για να ξετυλίξει ο επισκέπτης την ιστορία της πόλης, που υπήρξε πρωτεύουσα δύο κρατών: η Αμβρακία, η αρχαία ελληνική πόλη που «κοιμάται» κάτω από την σύγχρονη, αποτέλεσε την πρωτεύουσα του κράτους του βασιλιά Πύρρου, ενώ στα βυζαντινά χρόνια η Άρτα αποτέλεσε την πρωτεύουσα του Δεσποτάτου της Ηπείρου.
Τα σημάδια της μακράς ιστορίας της Άρτας είναι έκδηλα σε κάθε γωνιά και στενό: το μικρό αρχαίο θέατρο, ο ναός του Απόλλωνα, το μεσαιωνικό Κάστρο με τον Πύργο του Ρολογιού και το μνημείο Ολοκαυτώματος της εβραϊκής κοινότητας, οι βυζαντινές εκκλησίες της πολιούχου Αγίας Θεοδώρας, του Αγίου Βασιλείου, της μοναδικής αρχιτεκτονικά Παναγίας Παρηγορήτισσας, αλλά και, πίσω ακριβώς από τα κελιά της Παρηγορήτισσας, η οικία του Καδή (οθωμανού ιεροδικαστή), που χρονολογείται στον 17ο αιώνα, αποτελούν αλλεπάλληλες ευχάριστες εκπλήξεις, που μετατρέπουν στη συνείδηση του επισκέπτη την άγνωστη πόλη της Ηπείρου σε κρυφό διαμάντι της.
Λίγο πιο μακριά, αλλά πάντα εντός πόλεως, το δυτικό νεκροταφείο της αρχαίας Αμβρακίας, οι θησαυροί της οποίας αναδεικνύονται στο απόλυτα φιλικό στον επισκέπτη Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης, αποτελεί μια αρχαία όαση στο πιο σύγχρονο κομμάτι της Άρτας, ενώ η οικία Ζορμπά, αποτελεί άλλον έναν αψευδή μάρτυρα της οθωμανικής αστικής αρχιτεκτονικής.
Φυσικά, το γεφύρι της Άρτας, αρχιτεκτονικό επίτευγμα της εποχής του, αποτελεί το πιο ξακουστό της αξιοθέατο και μια selfie μπροστά στο γεφύρι ή πάνω στην ψηλή καμάρα του από ύψος 20μ. σίγουρα επιβάλλεται! Έξω από την πόλη, η Παναγία των Βλαχερνών στο ομώνυμο χωριό, το Ιμαρέτ με το τζαμί του Φαΐκ Πασά στο δρόμο για τη Γραμμενίτσα, περιμένουν να μυήσουν τους επισκέπτες ακόμα βαθύτερα στην άκρως ενδιαφέρουσα ιστορία του τόπου.
Για δε τους λάτρεις της φύσης, η πόλη βρίσκεται σε κομβικό σημείο ανάμεσα στα Τζουμέρκα και τον Αμβρακικό κόλπο. Η διαδρομή προς την γνωστή στους σέρφερς αλλά και τους λάτρεις της γάμπαρης (γαρίδας) Κορωνησία, αλλά και η όμορφη Ροδαυγή στη διαδρομή για τα δυτικά Τζουμέρκα που καταλήγει στην αετοφωλιά των Μελισσουργών, το Βουργαρέλι και τα Θεοδώριανα στα ανατολικά Τζουμέρκα, αποτελούν προορισμούς για αποδράσεις και δραστηριότητες (π.χ. ράφτινγκ στον Άραχθο, τρέκινγκ, ιππασία) σε απόσταση αναπνοής από την πόλη.
Η μακραίωνη και πολυπολιτισμική ιστορική πορεία της Άρτας δεν στοιχειώνει σε καμία περίπτωση το ζωηρό παρόν της. Ως έδρα του ΤΕΙ Ηπείρου έχει αποκτήσει τις τελευταίες δεκαετίες σημαντική φοιτητική κίνηση, η οποία συνεπάγεται μεταξύ άλλων, αξιόλογη νυχτερινή και όχι μόνο ζωή, αλλά και καλό φαγητό, όπως μαρτυρούν εξάλλου οι πολυάριθμες καφετέριες και τα μεζεδοπωλεία της.
Για καφέ: στην κορυφή του λόφου το παλιό Τουριστικό Περίπτερο, με ορίζοντα μέχρι τη Λευκάδα, το ιταλικού στυλ bar «Florian» στη Βασιλέως Πύρρου, καθώς και τις καφετέριες «Capital», «Soul», και το «Έν Άρτη» στην πλατεία Σκουφά με θέα την Παρηγορήτισσα.
Για ουζο-/τσιπουρο-μεζέδες: Οι «Συνουσίες» επικεντρώνονται στο κρέας, το «Μαμαλάκι» με πινελιές θαλασσινών στο μενού, το «Αζιμούθιο» λίγο πριν τη βυζαντινή αψίδα της Αγίας Θεοδώρας. New entries το «Άσπρο Πάτο» στην οδό Μακρυγιάννη (στην παλιά εβραϊκή συνοικία), το «Προξενείο», εκεί όπου κάποτε στεγαζόταν το γαλλικό προξενείο της Άρτας και η «Πινακοθήκη», στην πλατεία της Δημοτικής Πινακοθήκης, που φέρει το όνομα του αρτινού ζωγράφου Γιάννη Μόραλη.
Για ψητά: το «Κάτι Άλλο» και η «Κορυφή της Γεύσης» για τα κλασικά πιτόγυρα, για σουβλάκια (καλαμάκια) το «Πάμε Σουβλάκι», ενώ η «Ρίγανη» δίνει μια πιο γκουρμέ διάσταση στο αγαπημένο μας «βρώμικο».
Για θαλασσινά: Ταβέρνες «Μυρταριά» και «Γαρ οίδα» στην Κορωνησία, «Γεράσιμος» στο Μενίδι.
Εστιατόρια: Τα «Fuego» και «rue 7» στην οδό Γ. Μάτσου στο κέντρο της πόλης αποτελούν κλασικές προτάσεις, ο «Πρωτομάστορας» δίπλα στο Γεφύρι και κάτω απ’ τον αιωνόβιο πλάτανο του Αλή Πασά, αλλά και το «Μπαχάρι», που διαθέτει πολύ αξιόλογη κάβα κρασιών στη Βλαχέρνα λίγα χιλιόμετρα από το κέντρο.
Για ποτό: Το «Joker» με πολύ καλές μουσικές, το «Artisan» επίσης με αξιόλογα κοκτέιλ και smoothies, αλλά και η «Vegera» στην κεντρική πλατεία. Το «Swing» επιβάλλεται σε βραδιές με dj Alexis, ενώ η μπυραρία «Fogg’s» προσφέρει την ποικιλία που απαιτούν οι λάτρεις του ζύθου. Για το πιο ροκ και underground κοινό, το «Κάποτε» και το «Κουρδιστό Πορτοκάλι» μετρούν δεκαετίες στη μουσική σκηνή της πόλης.
Γλυκιές στάσεις: Κλασικό ζαχαροπλαστείο «Χρηστάκης», που μετρά πάνω από 35 χρόνια λειτουργίας, με ωραιότατα κορνέ και μακαρόν, μεγάλη ποικιλία σε πάστες στο ζαχαροπλαστείο «Black», διάφορα κεράσματα στο «Zoom Serie». Νέα πρόταση στην πόλη αποτελεί το «Πορτατίφ», που μετά το Κολωνάκι άνοιξε και στην Άρτα: εδώ δοκιμάστε μεταξύ άλλων εκλέρ φιστίκι, μιλφέιγ που φτιάχνεται μπροστά στα μάτια σας και διάφορες τάρτες.
Άρτα all year round:
Τον Μάρτιο, εκτός από την βυζαντινού μεγαλείου λιτανεία για τη γιορτή της πολιούχου Αγίας Θεοδώρας (11/03), τα βλέμματα τραβάει ο «δρόμος του Γεφυριού», με αγώνες μεγάλων αποστάσεων για ενήλικες (5 και 21 χλμ) και παιδιά (1, 2 και 2,5 χλμ), που διοργανώνεται το τελευταίο σαββατοκύριακο του μήνα.
Τις Απόκριες ξεχωρίζει το «Κυνήγι του Χαμένου θησαυρού», με γρίφους σχετικούς με την ιστορία της πόλης, ξεχωριστούς για παιδιά και ενήλικες.
Το Πάσχα η Άρτα αποτελεί ιδανικό προορισμό, χάρη στο βυζαντινό της χρώμα, τον πλούτο των εθίμων που αναβιώνουν αλλά και το άρωμα των ανθών της πορτοκαλιάς που πλημμυρίζουν την ανοιξιάτικη ατμόσφαιρα.
Τον Αύγουστο διοργανώνεται ο διάπλους του Αμβρακικού με συμμετοχές κολυμβητών από όλη την Ελλάδα, με παράλληλες αθλητικές εκδηλώσεις και ενημερωτικές ημερίδες.
Κάθε χρόνο 27 Σεπτεμβρίου μέχρι 2 Οκτωβρίου διοργανώνεται η Εμποροπανήγυρη, που έχεις της ρίζες της στο Βυζάντιο, με παράλληλη πανελλήνια εμπορική έκθεση στο Εκθεσιακό Κέντρο της πόλης.
Στις γιορτές των Χριστουγέννων ξεχωρίζει το Παραμυθένιο Κάστρο: από 18 Δεκεμβρίου έως 2 Ιανουαρίου το μεσαιωνικό Κάστρο της πόλης γίνεται παραμυθένιο γεμίζει μικρά και μεγάλα παιδιά.
