Με νέα ξενοδοχεία να ανοίγουν το ένα μετά το άλλο, καινούργιες προτάσεις για ψαγμένο shopping και διασκέδαση αλλά και έντονο χριστουγεννιάτικο χρώμα, η πρωτεύουσα της Ηπείρου ανανεώνεται διαρκώς τα τελευταία χρόνια και πλέον έρχεται πιο κοντά μας. Μόλις επιστρέψαμε με όλα τα τελευταία νέα.
Ιωάννινα σε τρεις ώρες και κάτι από την Αθήνα; Κι όμως, το σενάριο δεν είναι ούτε επιστημονικής φαντασίας ούτε τόσο μακρινό. Ήδη κάποια κομμάτια της Ιονίας Οδού παραδίδονται τμηματικά στην κυκλοφορία, έως την άνοιξη του 2017, οπότε θα ολοκληρωθεί το έργο και η απόσταση από το Αντίρριο μέχρι τα Ιωάννινα θα καλύπτεται σε μία ώρα και σαράντα λεπτά, τη στιγμή που σήμερα χρειάζεται ο διπλάσιος χρόνος.
Εν τω μεταξύ, πολύ πιο γρήγορη γίνεται η πρόσβαση και στην άλλη πλευρά της γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου, καθώς προς την ολοκλήρωσή της (το αργότερο μέχρι τον Μάρτιο του 2017, σύμφωνα με τις τελευταίες επίσημες ανακοινώσεις) οδεύει και η Κορίνθου-Πατρών. αυτό το αιώνιο αγκάθι των ταξιδιών μας προς μια μεγάλη βεντάλια προορισμών που, όπως όλα δείχνουν, έρχονται πλέον πιο κοντά μας.
Μεθοδικά και αθόρυβα, τα Ιωάννινα αξιοποιούν τα τελευταία χρόνια το γεγονός υπέρ τους, έχοντας βάλει πλώρη για τον τίτλο της... νέας ορεινής Αρκαδίας. Όχι βέβαια μόνο επειδή ανοίγει ένας νέος δρόμος ή επειδή ονομαστοί προορισμοί της ηπειρώτικης φύσης βρίσκονται σε απόσταση κοντινής εκδρομής, αλλά κυρίως επειδή ταυτόχρονα γίνεται συστηματική δουλειά στην ίδια την πόλη. Κάθε φορά που την επισκέπτομαι τη βρίσκω όλο και πιο όμορφη, όλο και πιο ζωντανή, όλο και πιο εξωστρεφή.
Με τους άπειρους φοιτητές να βρίσκονται κυριολεκτικά όπου κι αν κοιτάξεις, με όλο και περισσότερους πεζοδρόμους να προσφέρουν ανάσες στα σοκάκια του κέντρου, με νέα boutique ξενοδοχεία και μαγαζιά με χαρακτήρα να ανοίγουν το ένα μετά το άλλο και –το κυριότερο ίσως– με μια στρατιά νέων ανθρώπων γεμάτων όρεξη για δουλειά.
Όπως κάθε φορά, έτσι και σε αυτήν την επίσκεψή μου παίρνω την πρώτη τζούρα της πόλης επί της Αβέρωφ, κάτω από το Ρολόι. Το ιστορικό κτίριο της Όασης, άμεσα αναγνωρίσιμο χάρη στις τόσο λιτές αρχιτεκτονικές γραμμές του Άρη Κωνσταντινίδη, ξαναλειτούργησε πρόσφατα ως new style αναψυκτήριο και δεν βρίσκεις τραπέζι ούτε για δείγμα.
Λίγο πιο χαμηλά, αχνοφαίνονται τα εξωτερικά τείχη του Ιτς Καλέ. Μέσα του πια, παίρνοντας τη στροφή από το Φετιχέ Τζαμί, ακούγεται μονάχα ο βόμβος του νερού και τα βήματα οδηγούν στο ολοκαίνουργιο Μουσείο Αργυροτεχνίας του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς, που άνοιξε τον περασμένο Σεπτέμβριο. Υποδειγματικά αποκατεστημένος ο χώρος των παλιών μαγειρείων με τις πέτρινες τοξωτές καμάρες, σε βάζει βαθιά στον κόσμο της αργυροτεχνίας, σύμφυτο με την καλλιτεχνική ταυτότητα της Ηπείρου.
Βγαίνοντας ξανά έξω, τα πλοιάρια περιμένουν, όπως πάντα, στο μόλο τους επιβάτες για το νησάκι της κυρά Φροσύνης. Το μάτι τραβιέται από την ατάραχη Παμβώτιδα και σκαρφαλώνει στο αυστηρό Μιτσικέλι. Γύρω μου ο παραλίμνιος δρόμος σφύζει από ζωή. Αφήνω πίσω την Πλατεία Μαβίλη, η οποία βρίσκεται σε φάση ανάπλασης, και χώνομαι στα ενδότερα του κέντρου.
Oι δρόμοι που φτιάχνουν το πιο hot σύμπλεγμα της πόλης για all day διασκέδαση και καλό shopping είναι η Καλλάρη, η Μουλαϊμίδου (must τα γλυκά από το «Motley»), η Βλαχλείδη (πολύ εντυπωσιακό το «Maison» με μενού που υπογράφει ο Δημήτρης Σκαρμούτσος) και ο νέος πεζόδρομος της Σακκά με το συμπαθέστατο café-εστιατόριο «Diverso» και την ενημερωμένη μπουτίκ «Times» με limited σειρές της Adidas.
Επί της 28ης Οκτωβρίου, κοντά στο κτίριο της Αστυνομίας, ετοιμάζεται με ταχείς ρυθμούς το ολοκαίνουργιο fashion hotel «Μ». Δημιουργός του ο γνωστός επιχειρηματίας ένδυσης της πόλης Λεωνίδας Μόσιαλος, και από τις πρώτες ματιές που έριξα το αποτέλεσμα προμηνύεται εντυπωσιακό. Πολυώροφο κτίριο, πολύ άνετα δωμάτια με εξαιρετικές ταπετσαρίες και ακριβή διακόσμηση, roof garden αλλά και bar-restaurant στο ισόγειο, με μενού από τον Γιάννη Στανίτσα. Και αυτό δεν είναι το μόνο καινούργιο ξενοδοχείο της πόλης. Κάθε άλλο.
Τον περασμένο Μάρτιο άνοιξε το «Antique» (Νεοπτολέμου 8, από € 95), απλωμένο στους τρεις ορόφους και στην εσωτερική αυλή ενός αρχοντικού του 19ου αιώνα στο κέντρο, το οποίο αναστυλώθηκε υποδειγματικά. Πολύ πρόσφατες αφίξεις είναι επίσης τα boutique και πολύ κεντρικά «Ιτς Καλέ» (Αν. Παλαιολόγου 64, από € 65) και «Z Hotel» (Γαριβάλδη 39, από € 75), το ντιζαϊνάτο «Essence» (από € 68) στην περιοχή του αεροδρομίου αλλά και το «Arktos» (από € 60) σε mountain ύφος στους Λιγκιάδες.
«Τα τελευταία χρόνια οι διαθέσιμες κλίνες της πόλης διπλασιάστηκαν», με διαφωτίζει ο αντιδήμαρχος Ιωαννίνων Νίκος Γκόλας. Στα early 40s του, δραστήριος και με σφαιρική ενημέρωση ως προς τις νέες τάσεις, αγαπά ιδιαίτερα την πόλη του, κάτι που είχα καταλάβει ήδη από την προηγούμενη συνάντησή μας πριν από δύο χρόνια, όταν προετοίμαζε τις τότε χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις της πόλης με arty διαθέσεις.
«Φέτος, από τις αρχές Δεκεμβρίου και μέχρι τα Φώτα, γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα για έναν ολόκληρο μήνα, με πολλές και συνεχείς εκδηλώσεις απλωμένες σε όλη την πόλη. Θέλουμε οι επισκέπτες μας να έχουν την αίσθηση ότι διαρκώς και παντού κάτι γίνεται», μου λέει, ενώ στο τραπέζι καταφθάνει μια ωραία σπαγκετάδα με σπανάκι και λάιμ.
Βρισκόμαστε στην κλασική «Πρεσβεία» (Καραμανλή 17, 2651079366), στην προέκταση της Αβέρωφ προς τη λίμνη, η οποία στεγάζει εδώ και λίγους μήνες τα όνειρα μιας παρέας τριαντάρηδων: του Στέφανου και της Βάσιας επί της υποδοχής, του Τζώρτζη και της Γιάννας στα της κουζίνας, η οποία κινείται μεταξύ Ελλάδας και Μεσογείου.
Παραδίπλα, ο Γρηγόρης Καραγιάννης άφησε πολύ πρόσφατα πίσω του την καριέρα του μηχανικού αεροσκαφών και άνοιξε το «Παγούρι» (Καραμανλή 35), με όνομα-αναφορά στο γνωστό παρατσούκλι των Γιαννιωτών και new age ελληνικά σουβενίρ, όπως τα T-shirts και οι κούπες που απεικονίζουν αξιοθέατα της πόλης, οι ωραιότατες τσάντες Tourvas, τα φυσικά σαπούνια Snob Duck της Τρίπολης και άλλα πολλά.
Άλλη έκπληξη κρυμμένη στα σοκάκια του ιστορικού κέντρου, ο «Τέλης» (2651029166) στην οδό Ζάππα. Από μακριά νομίζεις ότι πρόκειται για ατμοσφαιρικό design shop, όταν πλησιάζεις βλέπεις τα πιο ιδιαίτερα χειροποίητα μαχαίρια, από μικρά για κοπή μπουγάτσας μέχρι μεγάλα για το κούρεμα των προβάτων και πελώριους μπαλτάδες. Υπεύθυνη για το κομψό σκηνικό η εξίσου κομψή Ράνια, η οποία επέστρεψε στην πόλη της για να δώσει, με συνοδοιπόρο τον σύζυγό της Βαγγέλη, νέα πνοή στο οικογενειακό εργαστήρι κοπτικών εργαλείων (από το 1933).
Σε άλλον τόνο, το έργο και το όραμα των γονιών της Μαίρης και του Θεόδωρου Νιτσιάκου, που δημιούργησαν το εμβληματικό ξενοδοχείο των Ιωαννίνων «Du Lac» (Μιαούλη & Ίκκου, από € 95), συνεχίζει η κόρη τους Αγγελική. «Θέλαμε να δημιουργήσουμε ένα ξενοδοχείο αντάξιο της πόλης των Ιωαννίνων», λέει η Αγγελική, ενώ η Μαίρη Νιτσιάκου υπογραμμίζει πως «όλοι οι άνθρωποι του “Du Lac” λειτουργούν ενωμένοι σαν οικογένεια και αυτό που επιδιώκουμε είναι οι επισκέπτες μας να αισθάνονται μέλη της».
Την άποψη πως τα Ιωάννινα ομορφαίνουν συμμερίζεται και ο Βαγγέλης Πάκιος. Ξενομερίτης μεν, ερωτικός μετανάστης δε και ιδιοκτήτης του «Blue Gin» (Εθν. Αντιστάσεως 40, 6932020361), του πρώτου καλού cocktail bar της πόλης στη Σκάλα, είναι ταυτόχρονα από εκείνους τους bartenders στους οποίους απλώς περιγράφεις τις γεύσεις σου κι εκείνοι σου φτιάχνουν ακριβώς αυτό που είχες στο μυαλό σου. Πολύ καλή δουλειά στα κοκτέιλ κάνει και ο Κωνσταντίνος Ριστάνης στο γειτονικό «Spitaki» (Εθν. Αντιστάσεως 42, 6948260188), το οποίο πριν από λίγους μήνες απέκτησε και «αδερφάκι» στην Πλατεία Μαβίλη.
Τελευταία στάση μετά το ποτό η ολοκαίνουργια καντίνα «Η Βρωμιάρα», επίσης «παιδί» του Πάκιου, στο στενάκι της Γοργόλη, που μόνο βρομιάρα δεν είναι. Τα κρεατικά μαγειρεύονται sous vide (!), τα λουκάνικα είναι ειδική παραγγελία από τον χασάπη τους και οι σάλτσες χειροποίητες. Διαλέξτε κάποιο από τα specials του καταλόγου, όπως το διπλό κοτόπουλο με ντομάτα, τηγανητό κρεμμύδι, ρόκα, φλέικ παρμεζάνας και σπιτική σος τσένταρ.
Η all day φάση ανθεί, οπότε όπου καθίσετε κάτι σε pizza, pasta και burger θα βρείτε να τσιμπήσετε, ενώ και η κλασική τσιπουροκατάσταση καλά κρατεί. Νέα άφιξη το εκ Θεσσαλονίκης γκουρμέ μπεργκεράδικο «Brothers in Law» (2651034222) στην οδό Μελανίδη, ενώ συμπαθέστατα μαγειρευτά, μεταξύ των οποίων και γιαννιώτικους γίγαντες με χόρτα, σερβίρει η «Πιπερίτσα» (2651070609) στην Πλατεία Πάργης.
Για την τοπική χορτόπιτα μπατσαριά, γαλοτύρι, μπακαλιάρο με καρυδοσκορδαλιά και βατραχοπόδαρα πανέ σε περιβάλλον εξοχικής ταβέρνας αναζητήστε την «Ντραμπάτοβα» (2651081132), στο ομώνυμο σημείο της λίμνης, και για κρεατοφαγία στο φουλ τον «Λισγάρα» (2651091221) στην περιοχή του Κατσικά και τον «Ζαγορίσιο» (2651055051) στο Κουτσελιό.
Φωτογραφίες: Θύμιος Μάντζιος
