Σε ιδανική σχέση απόστασης-ποιότητας, η σεπτεμβριάτικη Αίγινα είναι στα καλύτερά της, με το Fistiki Festival να κορυφώνεται από τις 14 έως και τις 17/9 δίνοντας μια ακόμη ωραιότατη αφορμή για weekend.
Η Αίγινα υποδέχεται σταθερά τον Σεπτέμβριο με σημαία το φιστίκι καθώς το ένατο φέτος Φεστιβάλ Φιστικιού εξελίσσεται πλέον σε θεσμό με κέντρο την εμπορική έκθεση στο λιμάνι και διάφορες πολιτιστικές και γαστρονομικές εκδηλώσεις. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα, οι νέες προσπάθειες δημιουργίας φυτικών καλλυντικών και εδεσμάτων με βάση το φιστίκι πληθαίνουν, ενώ το σήμα κατατεθέν της Αίγινας μπαίνει δειλά-δειλά και στα μενού κάποιων εστιατορίων.
Το weekend βήμα-βήμα
Δεν έχει περάσει ούτε 1,5 ώρα από τότε που φύγαμε από το γραφείο (με το μετρό για τον Πειραιά και το 45λεπτο ταξίδι με το δελφίνι συμπεριλαμβανομένων) και χαλαρώνουμε στην περαντζάδα με τα πολύχρωμα νεοκλασικά απολαμβάνοντας ένα old fashioned παγωτό μόκα (παγωτό, σαντιγί, φιλέ αμυγδάλου και στιγμιαίο καφέ, τα οποία ανακατεύετε μόνοι σας σε ψηλό ποτήρι) στο «Αιάκειον». Απίστευτο κι όμως αληθινό, σαν να είμαστε ξανά σε διακοπές!
Τα αραγμένα σκάφη, οι τουρίστες και οι οικογένειες που κάνουν βόλτα με τα αμαξάκια, όπως και τα πλωτά μανάβικα, συνηγορούν για του λόγου το αληθές και το βράδυ έρχεται γλυκά (χωρίς να αλλάξουμε θέα) παρέα με τα μαγειρευτά της Αλίκης στο «Δρομάκι» που βγάζει τραπεζάκια στην άμμο ή με τους ουζομεζέδες του «Σκοτάδη» στο μόλο, κοντά στην cult ψαραγορά, και ποτάκια στα κλασικά και ατμοσφαιρικά «Περδικιώτικα» ή στο μοδάτο «Vartan» με τους βολικούς και cosy καναπέδες παρατεταγμένους στο σοκάκι.
Σάββατο πρωί και όσοι επιμένουμε χωρίς αυτοκίνητο νοικιάζουμε ποδήλατα και παίρνουμε την παραθαλάσσια ευθεία μέχρι τον Μαραθώνα, χαζεύοντας τις επαύλεις – που είναι βγαλμένες από άλλη εποχή - στα αριστερά μας. Διαλέγουμε το σημείο της αμμουδιάς που ταιριάζει στα κολυμβητικά μας γούστα και καταλήγουμε για ψαροφαγία στην ταβέρνα του «Νώντα» στο γραφικό λιμανάκι της Πέρδικας (must και τα ντελικατέσεν με βάση το φιστίκι, όπως η σκορδαλιά με φιστίκι ή το πέστο μαντέψτε από τι…) ή στον «Φώντα» πάνω στην θάλασσα.
Για όσους έχουν αυτοκίνητο τα πιο δυσπρόσιτα - αλλά trendy - κολπάκια μετά την Πέρδικα (Σάρπα, Κλίμα, Κλειδί ) αξίζουν τον κόπο κάτι που φαίνεται από την διαρκώς αυξανόμενη κίνησή τους. Αν έχετε όρεξη για αυτοκινητάδα, πάλι, προτείνουμε μια εκδρομή στην πευκόφυτη ενδοχώρα. Σκαρφαλωμένη σε ένα λόφο απέναντι από το μοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου και σε απόσταση 15 χλμ. από το λιμάνι, η μεσαιωνική πρωτεύουσα του νησιού Παλιαχώρα, σας προσκαλεί να την περπατήσετε και να χαζέψετε με την ιδιαίτερη ατμόσφαιρά της.
Συνεχίζοντας μέσα στα πεύκα προς την Αγία Μαρίνα, βουτάμε στην κλασική αμμουδιά ή στα βραχάκια του «Sotos Bar» και καταλήγουμε για φαγητό στο κουκλίστικο λιμανάκι Πόρτες, στην ψαροταβέρνα «Ακρογιάλι» με το φοβερό τηγάνι. Στη συνέχεια, κινούμαστε προς τη Χώρα μέσα από το φιδογυριστό δρόμο για Ανιτσαίο, με διάθεση να εξερευνήσουμε την πιο... κυκλαδίτικη και λιγότερο γνωστή πλευρά του νησιού. Ανεβαίνοντας το βουνό μπαίνουμε στο Ανιτσαίο όπου «Το Στέκι του Κυνηγού» μας περιμένει με εξαιρετικά κρεατικά και μαγειρευτά στο παλιό σχολείο του χωριού δίπλα από την κεντρική πλατεία.
Κάνουμε στάση στο όρος Ελλάνιο (τόπος αρχαίας λατρείας) και στην Παχιά Ράχη, έναν πανέμορφο πετρόκτιστο οικισμό στην ενδοχώρα με παραδοσιακά σπίτια, αναπαλαιωμένα μεταξύ άλλων από ξένους VIPs. Το βραδάκι χαλαρά στα σοκάκια της Χώρας για φαγητό στο «Κάππος Έτσι» για μεζέδες και πειραγμένη ελληνική κουζίνα. Και μετά πιάνουμε πρώτο… καναπέ θάλασσα συνοδεία lounge μουσικών στο «Inn on the Beach».
Και ξαφνικά χωρίς να το καταλάβουμε έφτασε η Κυριακή, που προσφέρεται και για λίγο sightseeing. Σε walking distance από το λιμάνι, προτείνουμε μια όμορφη βόλτα στον αρχαιολογικό χώρο της Κολώνας και στο αρχαιολογικό μουσείο (σ.σ: το πρώτο της Ελλάδας, που ιδρύθηκε από τον Καποδίστρια) με φόντο την θάλασσα. Ταιριάζει γάντι με μια βουτιά στη γειτονική αμμουδιά, κάτω από τα πευκάκια. Μια μεγαλύτερη βόλτα μάς φέρνει στο Μουσείο Καπράλου, με τα γλυπτά του ιστορικού καλλιτέχνη όμορφα ενταγμένα στην αυλή και στο στούντιό του.
Και οι… έχοντες αυτοκίνητο βουρ για το βαρύ πυροβολικό του νησιού, το ναό της Αφαίας. Κάθε επίσκεψη σε αυτόν είναι και μια αποκάλυψη, έτσι όπως δεσπόζει στην κορυφή ενός πευκόφυτου λόφου πάνω από το θέρετρο της Αγίας Μαρίνας. Ο δωρικός ναός που βλέπουμε σήμερα πήρε την τελική του μορφή γύρω στα 500 π.Χ., ενώ στο μικρό αρχαιολογικό μουσείο δίπλα του εκτίθενται αναπαραστάσεις των γλυπτών (καθώς τα πρωτότυπα βρίσκονται στην Πινακοθήκη του Μονάχου) που τον στόλιζαν αλλά και μακέτες των ναών που υπήρχαν παλιότερα εκεί. Δίπλα στο ναό της Αφαίας, βρίσκεται και το μοναστήρι του Αγίου Μηνά, όπου οι καλόγριες πουλάνε νοστιμότατα γλυκά (must το ρυζόγαλο) με φρεσκότατες πρώτες ύλες από τα δέντρα και τα ζώα τους.
Στην επιστροφή προς το λιμάνι μέσω Σουβάλας σταματάμε για να φάμε στην «Καβουρόπετρα» στα Ναυπηγεία – για λαχταριστούς ψαρομεζέδες σε ένα πόστο-όνειρο πάνω σε έναν ήσυχο μόλο και να βουτήξουμε στις μικρές παραλίες λίγο μετά, οι οποίες έχουν οργανωθεί τα τελευταία χρόνια (με καντίνες, τραμπολίνο στη θάλασσα και σχετικά οικογενειακό προσανατολισμό).
Πού να μείνετε
Marini Luxury Apartments & Suites – Σε απόμερο σημείο πάνω σε ένα λόφο, 10 λεπτά από το λιμάνι, με πισίνα, θέα, καλές παροχές και ζεστή φιλοξενία.
Antzi Studios - Value for money ξενοδοχείο στην Πέρδικα με όμορφη και μοντέρνα νέα πτέρυγα, κήπο με πισίνα.
Fistikies - Επτά δίχωρα και δύο μονόχωρα διαμερίσματα, εξοπλισμένα με όλες τις ανέσεις, απλώνονται γύρω από την πισίνα σε όμορφο κήπο.
Irides – Ποιοτικά διαμερίσματα με πισίνα, σε ήσυχη τοποθεσία.
Ραστώνη - Δωμάτια με έθνικ νότες και όμορφη αυλή.
Xanthippi - Ριζικά ανακαινισμένο συγκρότημα διαμερισμάτων σε μοντέρνο ύφος.
