Από τις βέρες ιταλιάνικες γεύσεις ως τις πολιτιστικές εμπειρίες που σε ταξιδεύουν στα βάθη των αιώνων, κάνουμε το γύρο της μπότας μέσα από τις αισθήσεις.
Πίτσα στη Νάπολη
Δεν υπάρχει τίποτα πιο συγκλονιστικό σε γαστρονομικό επίπεδο, από την απόλαυση της παγκοσμίως διάσημης ναπολιτάνικης πίτσας, ακριβώς στον τόπο όπου γεννήθηκε. Λεπτή κρούστα όμορφα καψαλισμένη στις άκρες και επάνω, τα πιο ταπεινά υλικά –μοτσαρέλα μπουφάλα, σάλτσα ντομάτα και φρέσκο βασιλικό. Στην κλασική πίτσα Μαργαρίτα, στα χρώματα της ιταλικής σημαίας κόκκινο, λευκό, πράσινο, οι afficionados της πίτσας βρίσκουν τον παράδεισο.
Όπερα στη Βερόνα
Στην Arena di Verona, το ρωμαϊκό αμφιθέατρο όπου πριν 2000 χρόνια ενθουσιώδεις Ρωμαίοι παρακολουθούσαν αρματοδρομίες και τους τραχείς αγώνες των μονομάχων, σήμερα φιλόμουσοι από όλο τον κόσμο σπεύδουν να κλείσουν εισιτήρια για να παρακολουθήσουν κάποια υπέροχη παράσταση μιας κλασικής όπερας ή ένα μουσικό event διεθνούς ενδιαφέροντος –ενδεικτικά, η Μαρία Κάλας, ο Τζιουζέπε ντι Στέφανο, αλλά και οι Πινκ Φλόιντ, ο Λέοναρντ Κοέν, ο Πολ Μακ Κάρντεϋ έχουν εμφανισθεί εδώ. Γοητευτική λεπτομέρεια, τα αναμμένα κεριά τριγύρω που καίνε τα καλοκαιρινά βράδια όταν ανεβαίνει κάποια παράσταση.
Χαμένοι στην Trastevere
Η παλιά γειτονιά στις όχθες του Τίβερη, κρατάει μια ανεμελιά και μια ζωντάνια που πολλοί ξένοι (αλλά και ντόπιοι) τη βρίσκουν συναρπαστικά αυθεντική. Στενά πετρόστρωτα δρομάκια, αλέες, τρατορίες με σχετικά φθηνό και οπωσδήποτε καλό φαγητό, ησυχία τις περισσότερες ημέρες και, σε γοητευτική αντίστιξη, θορυβώδεις παρέες νεαρών τις νύχτες μέχρι τις πρωινές ώρες. Απόλυτη η κυριαρχία της Piazza Santa Maria με τα γοητευτικά καφέ, το σιντριβάνι και πάνω απ’ όλα την υπέρλαμπρη εκκλησία της Santa Maria di Trasteve, μια από τις παλαιότερες της Ρώμης.
Η macelleria είναι εμπειρία
Τριγυρνώντας στα χωριά του Chianti στην Τοσκάνη, θα ξεχάσεις οτιδήποτε σχετικό με macelleria (χασάπικο αλά ιταλικά) έχεις κατά νου μπαίνοντας στη φημισμένη Antica Macelleria Falorni, στην Piazza Matteotti di Greve μια από τις παλαιότερες αν όχι η παλαιότερη όλης της Ιταλίας. Ιδρύθηκε το 1729 και εκτός από το εκλεκτό κρέας που πουλάει, ετοιμάζει απίστευτα αλλαντικά –λουκάνικα, προσούτο, σαλάμια, που μπορεί κανείς να δοκιμάσει επί τόπου και βεβαίως να αγοράσει. Γύρω στα 10 λεπτά με το αυτοκίνητο πιο πέρα, η Macellaria Cecchini στο Panzano, δεν ασχολείται με αλλαντικά αλλά μόνο με κρέας και έχει ως κύριο «αξιοθέατο» τον πληθωρικό, ταλαντούχο και θεότρελο χασάπη ιδρυτή και γαστρο -perfomer Dario Cecchini –έχει και εστιατόριο όπου σερβίρει μια ασυναγώνιστη Bisteca Fiorentina.
Στη Βενετία χωρίς χάρτη
Μπορείς να χαθείς στη Βενετία; Προφανώς όχι κυριολεκτικά, μπορεί όμως να συμβεί με την έννοια του παράδοσης στη γοητεία του περιβάλλοντος, με την έννοια του feeling των αιώνιων μυστικών που κρύβουν τα σκοτεινά νερά, με την αίσθηση της ζοφερής δόξας του συμβουλίου των Δόγηδων και της Γέφυρας των Στεναγμών. Και κάτι ακόμα. Μια βόλτα με το βραδυκίνητο νυχτερινό vaporetto (θαλάσσιο λεωφορείο) έχει τόνους περισσότερου ρομαντισμού από την τουριστική γόνδολα που σκουντάει η μια την άλλη στο φως της μέρας, ενώ πέρα από το ιστορικό κέντρο και την όντως εντυπωσιακή εκκλησία του Αγίου Μάρκου, το Cannaregio είναι που δίνει την πραγματική εικόνα της καθημερινής ζωής της σύγχρονης Βενετίας..
Innamoratι di Gelati
Δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο παγωτό (gelato) σαν το ιταλικό. Είναι πυκνό, μαστιχωτό, φτιαγμένο κυρίως με γάλα και λιγότερο με κρέμα γάλακτος και επομένως πιο ανάλαφρο και σε απίστευτη ποικιλία γεύσεων. Βεβαίως, τα κλασικά, ανάμεσά τους και οι γεύσεις fior di latte, nocciola (φουντούκι), pistaccio (φιστίκι), zuppa Ιnglese (με κομματάκια κέικ και λικέρ Alchermes αρωματισμένο με μπαχαρικά), προτείνουμε να είναι οπωσδήποτε το ένα από τα δύο μπολάκια παγωτό που θα χτυπάς καθημερινά όσο καιρό βρίσκεσαι στην Ιταλία
Μύηση στη Φλωρεντία
Η γενέτειρα της Αναγέννησης δίπλα στον ποταμό Άρνο, φιλοξενεί την Uffizi Gallery (Πινακοθήκη Ουφίτσι) με ένα τεράστιο αριθμό αριστουργημάτων της Αναγέννησης και την Accademia dell Galleria με λαμπρότερο «ένοικο» το άγαλμα του Δαβίδ του Μιχαήλ Άγγελου. Ντα Βίντσι, Μποτιτσέλι, Ντονατέλο, Βερόκιο, Μιχαήλ Άγγελος αλλά και Γαλιλαίος και Μακιαβέλι, στοιχειώνουν την πόλη των Μεδίκων με την καλλιτεχνική και επιστημονική ιδιοφυΐα τους. Η ίδια πόλη ντύνει κάθε γωνιά με ένα αρχιτεκτονικό αριστούργημα – ο καθεδρικός ναός (Duomo) Santa Maria del Fiore, το Palazzo della Signoria (κτίσθηκε το 1298), οι τάφοι των Μεδίκων, έργα του Μιχαήλ Άγγελου στο υπέροχο μνημείο San Lorenzo, το εκπληκτικό Palazzo del Popolo (Ανάκτορο του Λαού), και άπειρα άλλα και θαυμαστά.
Στο θεατρικό σκηνικό των Cinque Terre
Πέντε απίστευτα χωριά, Monterosso al Mare, Vernazza, Corniglia, Manarola, Riomaggiore, ξεκινούν από τη θάλασσα για να σκαρφαλώσουν στους άγριους βράχους των λόφων που σχεδιάζουν την ιταλική Ριβιέρα. Από τον 11ο αιώνα που ξεκίνησαν να χτίζονται, ενώνονται σε ένα γοητευτικό άναρχο σύμπλεγμα, το ένα χωριό δίπλα στο άλλο, το ένα σπίτι στοιβαγμένο πάνω στο άλλο, ο ένας δρόμος πιο στενός από τον άλλο, φτιάχνοντας ένα ανεπανάληπτο πίνακα χρωμάτων και σχημάτων, χρόνου και τόπου. Αν και όλη αυτή η άγρια δαντέλα αποδεικνύεται τέλεια εμπειρία αν ιχνηλατηθεί περπατώντας (τα αυτοκίνητα δεν επιτρέπονται μέσα στα χωριά), υπάρχει τρένο που φεύγει από αρκετές κύριες πόλεις και σταματάει σε κάθε χωριό.
Φρεσκοψημένη φοκάτσια
Αξίζει να σηκωθεί κανείς χαράματα και να περιμένει μαζί με τους ντόπιους έξω από μια pasticceria για την πρώτη, φρεσκοψημένη, μυρωδάτη focaccia της μέρας. Ένα σκέτο αφράτο ψωμί καλυμμένο με ένα λεπτότατο στρώμα ελαιόλαδου και πασπαλισμένο με χοντρό αλάτι. Μπορεί να μην ακούγεται σαν κάτι το εξαιρετικό, αλλά με την πρώτη μπουκιά, ξέρεις πως η αναμονή άξιζε τον κόπο.
Στην καρδιά του Πάνθεον
Δεν έχει σημασία ποια εποχή θα είσαι εκεί ή τι καιρό κάνει. Μέσα στο Πάνθεον, στην Ρώμη, παρά την τεράστια τρύπα στο κέντρο του πανύψηλου θόλου, έχει δροσιά το καλοκαίρι όταν έξω είναι καύσωνας και είναι στεγνά το χειμώνα όταν έξω όλα μουλιάζουν στη βροχή. Επί πλέον δεν πληρώνεις τίποτα και έχεις πολυπληθή και ταυτοχρόνως απολύτως ήσυχη παρέα τις ψυχές που πάτησαν, περπάτησαν, ξαπόστασαν και συλλογίστηκαν εδώ μέσα, κάπου 2000 χρόνια τώρα.
