Με φόντο μερικά από τα ομορφότερα τοπία της χώρας, η ευρύτερη περιοχή του Αμύνταιου δίνει μαθήματα γαστρονομικού τουρισμού. Θα μπορούσε να αποτελέσει κάλλιστα μοντέλο για πολύ πιο αναπτυγμένους τουριστικά προορισμούς, αν βέβαια προωθηθεί συντονισμένα από τους αρμόδιους φορείς.
Καλοντυμένα νέα παιδιά στα εστιατόρια σου εξηγούν τα sous vide και τις αλμυρές μαρμελάδες που συνοδεύουν τα ντόπια κρέατα και ψάρια και τους ιδανικούς συνδυασμούς με τα ουκ ολίγα κρασιά που σερβίρονται σε ποτήρι, νέοι ξενοδόχοι ποντάρουν στο φαγητό και όχι στο τζακούζι στο δωμάτιο, επώνυμα τοπικά προϊόντα κυριαρχούν στα μενού και πειράζονται με φαντασία, εστιάτορες επαινούν ο ένας τον άλλο προτείνοντας στους επισκέπτες μια συνολική γαστρονομική εμπειρία για την παραμονή τους στην περιοχή (η τελευταία φορά που συναντήσαμε τέτοια ευγενή άμιλλα στην Ελλάδα ήταν… στο Σαν Σεμπαστιάν!), κορυφαία αλλά και ανερχόμενα οινοποιία συμπληρώνουν το πακέτο. Κι όλα αυτά, όχι στην Αράχοβα ή την Ορεινή Αρκαδία, αλλά στο ακριτικό Αμύνταιο και το Σκλήθρο, στη... μέση του πουθενά, στις όχθες της Αγγελοπουλικής Βεγορίτιδας.
Δεν είναι τυχαίο ότι η Δυτική Μακεδονία συγκεντρώνει 3 βραβεία ελληνικής κουζίνας σε μόλις λίγα χιλιόμετρα, κάτι το οποίο δεν συμβαίνει πουθενά αλλού στην ορεινή Ελλάδα. Αθόρυβα αλλά σταθερά, χάρη στην επιμονή φωτισμένων επιχειρηματιών της περιοχής (που ξεκινούν από τα βραβευμένα «Θωμάς», «Κοντοσώρος», «Ναουμίδης», αλλά δεν μένουν μόνο σε αυτά), η περιοχή αυτή του νομού Φλώρινας έχει να επιδείξει αυτήν τη στιγμή το πιο επιτυχημένο μοντέλο ορεινού γαστρονομικού τουρισμού στη χώρα. Ένα μοντέλο που θα έπρεπε να αγκαλιστεί πιο στενά από τους τοπικούς και εθνικούς φορείς του τουρισμού και να βγει προς τα έξω συντονισμένα προς το ελληνικό και διεθνές κοινό.
Βλέποντας εικόνες σαν αυτές που σας περιέγραψα παραπάνω το τριήμερο της 25ης Μαρτίου που επισκέφτηκα την περιοχή, δεν μπορούσα παρά να μη φαντάζομαι τους πρωταγωνιστές αυτού του σπάνιου τουριστικού προϊόντος μαζί με στιγμιότυπα από τις μαγικές λίμνες, το χιονισμένο Πισοδέρι, το πανέμορφο αρχιτεκτονικό διαμάντι Νυμφαίο, τις επισκέψεις με τα παιδιά στα καταφύγια των λύκων και των αρκούδων («Αρκτούρος»), τις δοκιμές κρασιών στα οινοποιεία και πολλά ακόμη να γεμίζουν τις σελίδες ενός μεγάλου διεθνούς ταξιδιωτικού περιοδικού, όπως έχουμε δει στο παρελθόν να κάνουν οι εξοχές της Κροατίας και της Σλοβενίας.
«Kleio Resort & Spa»: νέα άφιξη, νέα νοοτροπία
Δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που βρήκα παιδικό σαμπουάν σε ελληνικό ξενοδοχείο. Ένα σύνολο από τέτοιες λεπτομέρειες –από τους ξηρούς καρπούς από το Carpo και τα φημισμένα αποτοξινωτικά τσάγια της Kusmi ως τα έργα τέχνης από τη γειτονική Σχολή Καλών Τεχνών της Φλώρινας που εναλλάσσονται στους χώρους της υποδοχής– κάνει τη διαφορά στο νέο ξενοδοχείο «Kleio Resort & Spa» που αποτέλεσε τη βάση μας για το ταξίδι στην περιοχή. Ένα παλιό κλασικό ξενοδοχείο στις παρυφές του κέντρου του Αμύνταιου ανακαινίστηκε ριζικά και αποτελεί πλέον την πιο ιδιαίτερη πρόταση διαμονής στην περιοχή.
Χωρίς να έχει ιδιαίτερα μεγάλα δωμάτια και σαλόνια, το «Kleio» κερδίζει πόντους από την προσωπική φροντίδα και άποψη της ιδιοκτήτριας Κλεοπάτρας Ιωσηφίδου, από το σέρβις και βέβαια από το εστιατόριο που στέκεται στο ύψος της γαστρονομικής παράδοσης της περιοχής. Τα 18 δωμάτια διαφέρουν μεταξύ τους σε μέγεθος και διακοσμητικό στιλ, άλλα σε πιο κλασικούς τόνους με βαριά έπιπλα σε σκούρο ξύλο και χειροποίητα χαλιά, άλλα, όπως οι 4 junior suites-σοφίτες, σε πιο χαρούμενους, ανάλαφρους τόνους με ανοιχτόχρωμα μοντέρνα έπιπλα της Cocomat, που υπογράφει και όλα τα στρώματα των δωματίων.
Υπάρχουν και 4 καινούργια garden rooms που βγάζουν σε πίσω αυλή η οποία θα διαμορφωθεί περαιτέρω όταν ανοίξει ο καιρός. Για το καλοκαίρι σχεδιάζεται ακόμη εξωτερικός παιδότοπος (υπάρχει αυτήν τη στιγμή εσωτερικός), cafe σε οπτική επαφή με αυτόν και open-air μπαρ. Επίσης, γίνονται σχέδια για βιολογικό μποστάνι, που θα καλύπτει τις ανάγκες του εστιατορίου σε κάποια είδη, αφού δίνεται ήδη έμφαση στο sourcing, αλλά και στην «πράσινη» ταυτότητα με χρήση οικολογικών καθαριστικών. Στο spa προσφέρονται θεραπείες και περιποιήσεις κατόπιν ραντεβού με τα προϊόντα Thank You και Essie, όπως για παράδειγμα ένα χαλαρωτικό μασάζ που θα εκτιμήσετε ιδιαίτερα μετά τα αρκετά χιλιόμετρα οδήγησης, ενώ στις εγκαταστάσεις περιλαμβάνονται θερμαινόμενη πισίνα με ατμοσφαιρικούς φωτισμούς, τζακούζι, σάουνα και γυμναστήριο.
Στο «Δέκα Restaurant» την επιμέλεια έχει ο έμπειρος Σάκης Καλλιοντζής, head chef για αρκετά χρόνια στο βραβευμένο με Χρυσό Σκούφο «Alfredo’s», ο οποίος προτείνει μια μοντέρνα ελληνική κουζίνα με αρκετά ντόπια υλικά σε ένα μενού που αλλάζει συχνά και διακρίνεται για την πολύ καλή σχέση ποιότητας-τιμής. Ξεχωρίσαμε τη σαλάτα ταμπουλέ με φακές, κόλιανδρο, καυτερή πιπεριά, ελιές και πέστο από σπανάκι, το ριζότο με σουπιά χυλωμένο με ταραμά και μπισκ γαρίδας, το κοκοράκι sous vide με πουρέ κολοκύθας και το ρυζόγαλο σε φύλλο κρούστας με σύκα και μπισκότα κανέλας. Οι μικροί επισκέπτες έχουν την τιμητική τους με πιάτα όπως κοτομπουκιές με σουσάμι σε ωραίο new style fast food σερβίρισμα. Το μπαρ είναι εξοπλισμένο με premium ετικέτες και malt, ενώ τα Σάββατα έχει funky lives (2386020146, www.kleio-resort.gr , από € 60 το δίκλινο με πρωινό).
Γαστρονομία εις ύψος
Η περιοχή κρατά όπως είπαμε ψηλά το γαστρονομικό της προφίλ με τα βραβευμένα εστιατόρια να εξελίσσονται διαρκώς. Ο «Κοντοσώρος» στο Ξινό Νερό, ό,τι πιο κοντά σε auberge αλά ελληνικά, βρίσκεται σε ανοδική πορεία με πιάτα που ανανεώνουν με σύγχρονη ματιά την τοπική κουζίνα, όπως ο χοιρινός λαιμός με πουρέ κάστανο, η μοσχαρίσια ουρά με καραμελωμένα κρεμμύδια και το χοιρινό φιλέτο μαγειρεμένο με λιαστή ντομάτα και φλωρινέλα, και κάβα με περισσότερες από 200 ετικέτες (2386081256).
Αξιοθαύμαστη και η προσπάθεια του «Θωμά» στο Σκλήθρο, όπου η δεύτερη και τρίτη γενιά του θρυλικού εστιατορίου, αναβαθμίζει διαρκώς την κουζίνα. Ο Θωμάς Πασπάλης, εγγονός του Θωμά, που πρωτοέδωσε το όνομα στο εστιατόριο, έχει ειδικευτεί στο κρασί κρατώντας τα ηνία της περίφημης κάβας με τις 365 ετικέτες (μία για κάθε μέρα του χρόνου), ενώ ο αδελφός του Βαγγέλης συνεπικουρεί τον πατέρα Νίκο και τη μητέρα Ελένη στην κουζίνα απογειώνοντας τα γλυκά, όπως ο ευφάνταστος εποχικός σιμιγδαλένιος χαλβάς με μελάνι σουπιάς, πουρέ γλυκοπατάτας και μαρμελάδα με φρούτα του δάσους.
Πολύ ιδιαίτερη η συλλογή των τυριών τους, από τα οποία ξεχωρίσαμε τον κατσικίσιο μπάτζο σαγανάκι με χαρουπάλευρο, βρώμη, παπαρουνόσπορο και γλυκό του κουταλιού σύκο. Πιάτο φετίχ, το τραχανότο με άγρια μανιτάρια και κόκκινη σάλτσα, ενώ πολύ καλά και τα μοσχαρίσια μάγουλα με παπαρδέλες και ο πουρές φασολιού (από ελέφαντες Πρεσπών) με καραμελωμένα κρεμμύδια και καπνιστό χοιρινό παϊδάκι. Λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά, ότι στο τέλος του μενού αναγράφονται ποια συστατικά των φαγητών ενδέχεται να είναι αλλεργιογόνα σύμφωνα με την οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και οι παιδικές τουαλέτες (2386031206).
Ο Άγγελος Ναουμίδης είναι δυσεύρετος! Ένα όμορφο drive λίγων λεπτών από το Αμύνταιο κατά μήκος της όχθης της λίμνης Βεγορίτιδας μας φέρνει στην κουζίνα του flagship εστιατορίου «Ναουμίδης», όπου πετυχαίνουμε τελικά τον σεφ μαζί με τον αδελφό του Πέτρο να κρατούν τα ινία μιας οικογενειακής επιχείρησης που διαρκώς μεγαλώνει. Από το πιο απλό ομώνυμο παραδοσιακό μεζεδοπωλείο «Ναουμίδης» ακριβώς πάνω απ’ τη λίμνη («εδώ μέσα μεγάλωσα και μου μπήκε το γονίδιο της μαγειρικής», μας λέει δείχνοντάς μας την παλιά φωτογραφία του με τον αδελφό του Πέτρο πάνω στο ποδήλατο) μας ανεβάζει στα κτήματα λίγο πιο ψηλά, όπου στο ιδανικό μικροκλίμα, με το αεράκια να φυσάει όλο το χρόνο, καλλιεργούνται οι περίφημες πιπεριές Φλωρίνης, τις οποίες μεταμορφώνουν σε εκλεκτά ντελικατέσεν.
Λίγο αργότερα, τις συναντάμε να κοσμούν τα ράφια στο καινούργιο –τρίτο– εστιατόριο «Ναουμίδης», στην κεντρική πλατεία της Κοζάνης, μια όμορφη, ηλιόλουστη μοντέρνα «τρατορία» αλά ελληνικά, με θέα 180ο στο Ρολόι και το Δημαρχείο. Εδώ δοκιμάσαμε τη signature αποφλοιωμένη ποταμίσια πέστροφα ψημένη σε ξύλα άγριας αχλαδιάς με πουρέ σελινόριζας και τις all-time classic μουστοπιπεριές. Ο κατάλογος περιλαμβάνει comfort πιάτα με έμφαση στα τοπικά και επώνυμα ελληνικά προϊόντα όπως τα βασιλομανίταρα Καϊμακτσαλάν με άγριο θυμάρι και τριμμένη γραβιέρα Ίου, το τουλουμίσιο του Κυπίρτογλου με χαβιάρι από φιλέτο πιπεριάς, το παϊδάκι χοιρινό με πιπερόμελο.
Ώρα για εκδρομή
Από κει και πέρα, το Αμύνταιο με την Εγνατία (και όχι μόνο) αποτελεί ιδανικό κόμβο για δεκάδες διαφορετικές εκδρομές στην περιοχή, από το γειτονικό και πάντα κουκλίστικο Νυμφαίο ως τις άλλοτε Αγγελοπουλικές και ομιχλώδεις κι άλλοτε ηλιόλουστες αλλά πάντα παραδομένες στη γαλήνη Πρέσπες, τη ζωντανή –χάρη και στην Καλών Τεχνών– Φλώρινα, την Κοζάνη με το πολύ ενδιαφέρον Ιστορικό-Λαογραφικό και Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, αλλά και την Έδεσσα, τη Νάουσα, την Καστοριά, τα Λουτρά Αριδαίας, τα χιονοδρομικά στο Πισοδέρι και το Καϊμακτσαλάν που κρατάνε ακόμη χιόνι… Μοναδικό μείον, η παραπλανητική συχνά σηματοδότηση.
Τα παιδιά θα χαρούν την επίσκεψη στον «Αρκτούρο» στο Νυμφαίο με τις αρκούδες, αλλά και στο παρατηρητήριο λύκων στο Σκλήθρο και βέβαια τις δραστηριότητες στη φύση που πραγματοποιεί η εταιρεία Άρτεμις (www.artemisoe.gr, 2386031028). Στη Σιάτιστα θα κολλήσουν με τους χαυλιόδοντες και τα απολιθώματα των μαμούθ στη σημαντικής αξίας Ιστορική Παλαιοντολογική Συλλογή.
Ανεξαρτήτως ηλικίας πάντως, στη Σιάτιστα θα απολαύσετε τις βόλτες με άρωμα ιστορίας: το περίπτερο του δήμου θα σας ανοίξει επισκέψιμα αρχοντικά, ενώ δεν πρέπει να παραλείψετε το πέρασμα από το Αρχοντικό Δόλγηρα (6946834005) αλλά και το sui generis λαογραφικό μουσείο – έργο ζωής της Τατιάνας Ντέρου (2465022824), στο παράσπιτο του εντυπωσιακού υπό αναστήλωση Αρχοντικού της Πούλχως.
Οι δρόμοι του κρασιού στο Αμύνταιο, με αρκετά επισκέψιμα οινοποιεία, φτιάχνουν ένα ακόμη πακέτο αγροτουριστικής εξόρμησης σε μια πραγματικά ανεξάντλητη σε εμπειρίες γειτονιά της Ελλάδας. Πάσχα έρχεται, είναι ιδανική αφορμή για να την επισκεφτείτε.
