Από την ανανεωμένη παραλία ως τις νέες all-day πιάτσες εξόδου κι από τα hip στέκια που βάζουν ψηλά τον πήχη της ποιότητας ως τις ψαγμένες βόλτες που αποκαλύπτουν την άγνωστη ιστορία της πόλης, σταχυολογούμε τα best-of ενός weekend στη Θεσσαλονίκη, πιάνουμε τη γιορτινή ατμόσφαιρα και απολαμβάνουμε το νέο πρόσωπο μιας πόλης που εξελίσσεται δικαίως σε ολοένα και πιο δυναμικό διεθνή προορισμό για city break.
Φωτογραφίες: N. Vavdinoudis-C. Dimitriou/ StudioVD.gr
Ανεβαίνω για πρωινό στο roof garden του «Electra Palace». Αν υπήρχε μία μόνο στιγμή Θεσσαλονίκης που θα έπρεπε να ζήσεις είναι αυτή που ζω τώρα. Το φως του ήλιου «γεμίζει» ακτινωτά την πλατεία Αριστοτέλους η οποία μέχρι πριν από λίγο βυθιζόταν στη σκιά και το βλέμμα χάνεται στον ατάραχο Θερμαϊκό. Οι πρώτοι περαστικοί καταφτάνουν και το γυάλινο εκδοτήριο περιμένει τους σινεφίλ να κόψουν εισιτήριο για τις προβολές του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης που ξεκινά σε λίγες ώρες.
Το κουβάρι της πόλης μοιάζει να ξετυλίγεται από εδώ. Αν το ακολουθήσω, θα με οδηγήσει προς τις «κοκέτες» Τσιμισκή, Μητροπόλεως και Προξένου Κορομηλά με τις καλογυαλισμένες βιτρίνες, τις γοητευτικές αγορές Μοδιάνο, Λουλουδάδικα και Καπάνι με τα χρώματα και τις μυρωδιές να κυριαρχούν, τη Ναυαρίνου για βόλτα δίπλα στα αρχαία ερείπια και την κεντρική Εγνατία με τα παλαιοπωλεία και τα μεζεδοπωλεία του Μπιτ Παζάρ, με απώτερο σκοπό να βρεθώ τελικά στην Άνω Πόλη, για θέα από ψηλά. Στα δυτικά δεσπόζει το πολιτιστικό κέντρο της Μονής Λαζαριστών, ενώ ανατολικά η Καλαμαριά, η οποία ανασαίνει αλλιώς, με όμορφους πεζόδρομους, κοσμικά παραθαλάσσια cafés και ψαροταβέρνες.
Η Νέα Παραλία είναι αναντίρρητα το κόσμημα της πόλης. Αυτή η... Κρουαζέτ της Θεσσαλονίκης που ενώνει το παραλιακό μέτωπο από τις παλιές αποθήκες του λιμανιού και τη Λεωφόρο Νίκης με τον Λευκό Πύργο, τις πολυφωτογραφημένες Ομπρέλες του Ζογγολόπουλου και τα πανέμορφα θεματικά πάρκα από το ύψος του «Makedonia Palace» και μετά, φτάνοντας μέχρι το Μέγαρο Μουσικής στην περιοχή του Ποσειδωνίου, δεν προσφέρει απλώς πολύτιμες ανάσες αποσυμπίεσης σε ολόκληρη την πόλη, αλλά σκιαγραφεί μια νέα προσωπικότητα, πιο εξωστρεφή, για τη Νύμφη του Θερμαϊκού.
«Πέρα από τον πλούσιο πολιτιστικό της θησαυρό, η Θεσσαλονίκη έχει μια ζωντανή κοινότητα και αναδεικνύει το νεανικό ανθρώπινο κεφάλαιό της. Έχει πολλές εναλλακτικές διαδρομές γαστρονομίας, χώρους δημιουργικής απασχόλησης, αλλά και διαδρομές μυστηρίου, με παιχνίδια ρόλων και θρύλους της πόλης», λέει στο «α» ο Σπύρος Πέγκας, Αντιδήμαρχος Τουρισμού και Διεθνών Σχέσεων του Δήμου Θεσσαλονίκης, ο οποίος αποδεικνύεται δραστήριος και με γρήγορα αντανακλαστικά στις νέες τάσεις.
Ύστερα, λ.χ. από πρωτοβουλία του, τα πολύ δημοφιλή Δωμάτια Απόδρασης της πόλης, όπως το (γνωστό μας και από την Αθήνα) Mindtrap, το Braingame, το Locked, το Εscape, τα παιχνίδια μυστηρίου και περιπέτειας, όπως το Usual Suspects και το Gamecraft, η διαδραστική παράσταση Fake Time και οι θεματικές βιωματικές ξεναγήσεις των Thessaloniki Walking Tours και dot2dot συγκεντρώθηκαν κάτω από την ονομασία-ομπρέλα «Thessaloniki Mystery City», δημιουργώντας μια νέα ταξιδιωτική πρόταση γνωριμίας με τη Θεσσαλονίκη, η οποία παρουσιάστηκε, μεταξύ άλλων, στην τελευταία ITB, την κορυφαία τουριστική έκθεση του Βερολίνου.
Αν και τα αιώνια... αγκάθια της πόλης, όπως το κυκλοφοριακό και το μετρό (οι σταματημένες εργασίες του οποίου προβλέπεται να ξεκινήσουν εκ νέου το 2016), εξακολουθούν να υφίστανται, μια σειρά παρεμβάσεων γίνεται προς τη σωστή κατεύθυνση, όπως το ολοκαίνουργιο πεζοδρομημένο κομμάτι της Αγίας Σοφίας, από την Μακένζυ Κινγκ μέχρι την Τσιμισκή, η βιοκλιματική ανάπλαση στην περιοχή της Βαλαωρίτου που προχωρά, τα καραβάκια που εδώ και δύο καλοκαίρια εκτελούν το δρομολόγιο λιμάνι-Λευκός Πύργος-Νέοι Επιβάτες για όσους επιθυμούν να έρθουν στο κέντρο χωρίς αυτοκίνητο, αλλά και οι πιλοτικές κυριακάτικες πεζοδρομήσεις της Λεωφόρου Νίκης που ξεκίνησαν πρόσφατα και μια φορά το μήνα κάνουν την περαντζάδα σκέτη απόλαυση.
Στοπ-καρέ ενός long weekend στη Θεσσαλονίκη
Χαρτογραφώ τις αγαπημένες, ζωντανές όλη μέρα, πιάτσες του κέντρου. Προς τα δυτικά, τα Λαδάδικα, από τις ιστορικές γειτονιές διασκέδασης της πόλης, ανακάμπτουν με νέα στέκια, ενώ η υπό ανάπλαση περιοχή της Βαλαωρίτου, με επίκεντρο την πλατεία Χρηματιστηρίου, ξεκίνησε εναλλακτικά, κάπως σαν το αθηναϊκό Γκάζι, γνώρισε άνθηση και τώρα μοιάζει να αναζητά νέα ταυτότητα.
Ο πεζόδρομος της Καλαποθάκη και το σημείο όπου συναντιούνται η Μητροπόλεως με την Κομνηνών φτιάχνουν δυνατό δίδυμο all-day διασκέδασης σε απόσταση αναπνοής από την πλατεία Αριστοτέλους, η οποία προς τα ανατολικά οδηγεί στην grande πιάτσα της Προξένου Κορομηλά και της Καρόλου Ντιλ, αγκαλιάζοντας πλέον τόσο τη Βογατσικού όσο και τον μικρούτσικο πεζόδρομο της Λασσάνη. Πάνω από την Τσιμισκή, τώρα, η περιοχή μεταξύ Αγίας Σοφίας και Διαγωνίου, με τους δημοφιλείς πεζόδρομους της Ικτίνου και της Ζεύξιδος, την Παύλου Μελά και την Παλαιών Πατρών Γερμανού, ανεβαίνει διαρκώς.
Τσεκάρω τα νέα μαγαζιά που άνοιξαν τον τελευταίο χρόνο στο κέντρο της πόλης και χάνω το μέτρημα: Το «The Loco Bus» στην Κομνηνών (αδελφάκι της cantina mexicana «El Burrito» στη Χρυσοστόμου Σμύρνης), με ένα... τρελό λεωφορείο παρκαρισμένο πλάι στα τραπέζια και γεύσεις της μεσογειακής κουζίνας, το πανέμορφο «Toms Café», το δεύτερο της γνωστής εταιρείας υποδημάτων σε ολόκληρη την Ευρώπη, που ξαναζωντάνεψε τη στοά του Παλιού Ταχυδρομείου στην Τσιμισκή σερβίροντας καφέ για καλό σκοπό, το «Meet the Ball» της Ζεύξιδος χάρη στο οποίο... βρέχει κεφτέδες όλη μέρα στις πιο ευφάνταστες παραλλαγές, το «Foodporn» με burgers στον industrial χώρο της Προξένου Κορομηλά που επιμελήθηκαν οι Urban Soul Project και το άκρως εντυπωσιακό bar-restaurant «Gin Fish», το οποίο μόλις άνοιξε στη γωνία Λεωφόρου Νίκης και Νικηφόρου Φωκά με την καλύτερη θέα στον Λευκό Πύργο.
Μπαίνω στο «Ergon Αγορά» της Παύλου Μελά. Εκεί όπου κάποτε βρισκόταν ο κινηματογράφος Ριβολί, τα δραστήρια αδέρφια Θωμάς και Γιώργος Δούζης δημιούργησαν το περασμένο καλοκαίρι τις συνθήκες για μια μεταμοντέρνα λαϊκή αγορά, με το μανάβικο, το ιχθυοπωλείο, το κρεοπωλείο της και, βέβαια, το παντοπωλείο με τα ποιοτικά προϊόντα της Ergon από μικρούς Έλληνες παραγωγούς και τα τραπέζια για φαγητό.
«Το μενού εδώ διαφέρει από τα υπόλοιπα μαγαζιά μας, καθώς η έμφαση είναι στην πρώτη ύλη, η οποία βρίσκεται ακριβώς δίπλα», μου εξηγεί ο Θωμάς, ανάμεσα σε άπειρα τηλεφωνήματα και e-mails που αφορούν το ολοκαίνουργιο Ergon στο Weston της Φλόριντα και το relocation του λονδρέζικου μαγαζιού στη Regent Street. Τα ωραία τους ντελι-μεζεδοπωλεία έχουν φτάσει τα 11 και συνεχίζουν δυναμικά.
Ξεκλέβω λίγο χρόνο για μια βόλτα στην ήσυχη γειτονιά της Μονής Λαζαριστών. Το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης φιλοξενείται σε μια πτέρυγα της Μονής, που ούτως ή άλλως αγαπά ιδιαίτερα τον πολιτισμό, ενώ arty αύρα εκπέμπει και το «Domotel Les Lazaristes» που βρίσκεται ακριβώς απέναντι. Κάθε όροφος του εμβληματικού ξενοδοχείου του ομίλου Domotel, που στεγάζεται σε μια καπναποθήκη των μέσων του 20ού αιώνα, είναι αφιερωμένος σε κάποια μορφή τέχνης, όπως η αρχιτεκτονική, το θέατρο και ο κινηματογράφος, που εμπνέουν και τα έργα που κοσμούν τους χώρους.
Στο κομψό εστιατόριο «Fred & Ginger» του ισογείου, δοκιμάζω, μεταξύ άλλων, ένα άψογο καπνιστό χταπόδι με σουμάκ και σαλάτα από φύκια wakame και... χειροκροτώ τον νέο σεφ του ξενοδοχείου και executive chef του ομίλου Γιώργο Παπαδόπουλο, ο οποίος συμπυκνώνει στα πιάτα του Ελλάδα, Μεσόγειο και Άπω Ανατολή με τρόπο γοητευτικό.
Να πούμε εδώ ότι τα εστιατόρια των καλών ξενοδοχείων της Θεσσαλονίκης έχουν καταφέρει να γίνουν προορισμός για τους Θεσσαλονικείς, και τους εξωτερικούς επισκέπτες εν γένει, πολύ περισσότερο απ’ ό,τι τα αντίστοιχα της Αθήνας. Όποια ώρα και να περάσεις από το «be*» του «Excelsior» θα το δεις μόνιμα γεμάτο, ο Στέφανος Σταμίδης παρουσιάζει μια δυναμική εκδοχή της ιταλικής κουζίνας στο «Da Vinci» του «Nikopolis», το «The Met» έχει ασιατικό εστιατόριο που φυσάει, ενώ το «Alfredo’s Grand Dining» στο «Regency Casino Thessaloniki» έχει σταθερό ραντεβού με τους Χρυσούς Σκούφους.
Χώνομαι στα Λαδάδικα. Ποιος είπε ότι η Θεσσαλονίκη πίνει μόνο φραπέ σε αστραφτερές καφετέριες; Στο «The Blue Cup», γωνία Σαλαμίνος και Λυκούργου, το εσπρεσάκι έρχεται, όπως πρέπει, με ένα σφηνάκι ανθρακούχο νερό και η κουβέντα με τον Βασίλη και την Ελπινίκη ξεκινά από τους κάθε μέρα διαφορετικούς μονοποικιλιακούς καφέδες που αλέθονται στους τρεις μύλους του καταστήματος και τις πέντε χειροποίητες διαδικασίες φιλτραρίσματος, όπως επιτάσσει το λεγόμενο «τρίτο κύμα του καφέ», το οποίο συστήνουν στην πόλη, και τη σχολή για επίδοξους baristi του επάνω ορόφου.
Στην κοντινή Πίνδου, το «Paraty - Feels Like Home» δικαιώνει κατευθείαν το δεύτερο μισό του ονόματός του. Κάθε γωνιά είναι διαφορετική (αν προσέξεις καλύτερα διακρίνεις ότι κάθεσαι στην κρεβατοκάμαρα, την κουζίνα ή το σαλόνι), σε έναν ζεστό all-day χώρο που μοιάζει χειροποίητος, αλλά στην πραγματικότητα είναι απόλυτα ενορχηστρωμένος από τη γνωστή διακοσμήτρια της πόλης Έφη Γιοσμά. Όσο για το πραγματικό Paraty, αυτό βρίσκεται κάπου στη Βραζιλία...
Ανηφορίζοντας προς τον πεζόδρομο της Αγίας Σοφίας, η στάση στο «Blé» απλώς επιβάλλεται (υπάρχει ακόμα ένα στην Καμάρα). Μελομακάρονα με κρόκο Κοζάνης, ροζ πιπέρι και βιολέτα ή μήπως με αφρό αλατιού από το Μεσολόγγι και λεβάντα; Ψωμί με προζύμι από μούστο ή από σταφίδα; Τυρόπιτα με 100% φέτα ή σφακιανά πιτάκια με 100% ανθότυρο; Πίτσα με γαρίδα, σολομό, σπαράγγι και σος από κρόκο Κοζάνης ή εκείνη με μους καπνιστής μελιτζάνας, ταχίνι, καρύδι και καππαρόφυλλα; «Στα “Βlé” έχουμε δημιουργήσει ένα ολιστικό concept εστίασης, ταιριαστό στις γαστρονομικές ανάγκες που μπορεί να προκύψουν καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, το οποίο αγκαλιάζει την αρτοποιία, τη ζαχαροπλαστική, τον καφέ και το φαγητό» μου λέει ο εμπνευστής τους Μάκης Ραφτόπουλος.
«Για τις κρητικές συνταγές μας απευθυνθήκαμε στην πηγή και πολύ συχνά οι Κρητικοί που δοκιμάζουν τα λυχναράκια μάς λένε ότι είναι καλύτερα απ’ αυτά που τρώνε στην Κρήτη», συμπληρώνει. Οπαδοί της υψηλής ποιότητας και της πολύ καλής πρώτης ύλης, φτιάχνουν όλα τους τα ψωμιά με φυσικό προζύμι, πειραματίζονται με συνδυασμούς προζυμιών, εισάγουν καφέ απ’ έξω για τη δική τους roasterie, στο δικό τους καπνιστήριο καπνίζουν από τυρί μέχρι ελαιόλαδο, έχουν κι ένα ωραίο μενού με πιάτα που αλλάζουν ανάλογα με την εποχή και τα υλικά της.
Απομακρύνομαι από την πόλη σε αναζήτηση μιας πάπιας! «Θέλαμε να φέρουμε κόσμο στα χωράφια» μου λέει η σεφ και ιδιοκτήτρια του «Duck Private Cheffing» Ιωάννα Θεοδωρακάκη όταν τελικά καταφέρνω να εντοπίσω το εστιατόριο-talk of the town της Θεσσαλονίκης, κάπου στα Πατριαρχικά Πυλαίας. Και το κατάφερε με το παραπάνω, καθώς το μαγαζί που θυμίζει σπίτι, με την ανοιχτή κουζίνα και την ίδια πάντα παρούσα, είναι εδώ κι ένα χρόνο κάθε βράδυ μόνιμα γεμάτο. Πέρα από σαλάτες και ορεκτικά, κυρίως πιάτα δεν υπάρχουν στον κατάλογο. Αυτά διαμορφώνονται ανάλογα με τις αγορές της ημέρας, πάντα με έμφαση στην ποιότητα και στις επιθυμίες των πελατών. «Αν, ας πούμε, έχω τόνο μπορώ να σ’ τον σερβίρω όπως θέλεις, από ταρτάρ και σεβίτσε μέχρι στη σχάρα» με διαφωτίζει η Ιωάννα και ομολογώ πως μου αρέσει η αίσθηση ότι κάποιος μαγειρεύει με περισσή δεξιοτεχνία περίπου ό,τι του ζητήσω.
Στο λιλιπούτειο wine-bar «Souel» της Παύλου Μελά οι συζητήσεις ανοίγουν εύκολα, με ένα ποτήρι φίνο πορτογαλικό ροζέ κρασί και τα σοφιστικέ πιατάκια που ετοιμάζουν οι γλυκύτατες αδερφές Δούγια, Τάνια και Ελένη, όπως το πεϊνιρλί με παστουρμά και αβγό ορτυκιού, τα αβγά φούρνου με κατσικίσιο τυρί και λάδι τρούφας, η πατάτα φούρνου με σάλτσα blue cheese και τσάτνεϊ κρεμμυδιού. Μπάρα τοσηδά, περί τις 100 ετικέτες κρασιού, 20 εκ των οποίων σε ποτήρι, ζεστασιά και χαμόγελο. Είναι ανοικτό και από το πρωί, για τον πρώτο καφέ της ημέρας.
Ως ένα ναό του άντρα, στον οποίο όμως έρχεται να προσκυνήσει και η γυναίκα, περιγράφει το γειτονικό «Καπνοτόπι - Οινοτόπι» ο sui generis ιδιοκτήτης του Πλάτωνας Αναστασιάδης. Με ολίγη από ευζωία θα προσέθετα εγώ. Από τη μία ένα καπνοπωλείο, με δωμάτιο-υγραντήρα για περισσότερα από 40 «δαχτυλίδια» από Κούβα, Νικαράγουα, Άγιο Δομίνικο αλλά και από Ελλάδα (μια σχετικά πρόσφατη προσπάθεια από την Κρύα Βρύση Γιαννιτσών), από την άλλη μια κάβα λιανικής με ειδίκευση στους μικρούς ελληνικούς αμπελώνες και δικό του χώρο παλαίωσης στο υπόγειο. Με € 5 επιπλέον στην τιμή του ραφιού, τώρα, κάθεσαι στα τραπέζια της νέας αίθουσας και συνδυάζεις το κρασί σου με αλλαντικά, τυριά, όστρακα και τα πιάτα-έκπληξη του νεαρού σεφ Γιάννη Τσικονδούρα.
Με τι να γεμίσω τα σουδάκια μου; Σαντιγί, κρέμα ζαχαροπλαστικής ή χειροποίητο παγωτό; Στο «Choureal» της Παλαιών Πατρών Γερμανού, με έναν Νταλί από στένσιλ στον έναν τοίχο και βιτρίνες γεμάτες ιδέες για ένα sur mesure προφιτερόλ από την άλλη, στη μέση «παρεμβάλλονται» θείες βουτυρένιες μυρωδιές από σουδάκια που ψήνονται κάθε ώρα, εκλέρ που ετοιμάζονται from scratch κάθε μέρα, καφέ και ό,τι άλλο βάλει στο νου ο 28άχρονος Miles Σκλήρης, ιδιοκτήτης του μινιόν χώρου που μόλις συμπλήρωσε ένα χρόνο ζωής.
Μήπως... διψάτε για λίγα νέα ακόμα; Η φρέσκια απαστερίωτη μπίρα «Άλη» εμφανίστηκε πρόσφατα στην πόλη, σε δύο ετικέτες (Weiss, India Pale Ale) από τη νεοσύστατη Μικροζυθοποιία Θεσσαλονίκης, ενώ επί της Θεμιστοκλή Σοφούλη στην Καλαμαριά άνοιξε το καλοκαίρι η πολύ περιποιημένη boulangerie «Θέγια», όπου η Θεοδοσία και ο Γιάννης παρασκευάζουν τα πάντα in house, από τα δέκα είδη ψωμιού και τα γλυκά, μέχρι τα ζυμαρικά που θα δείτε στον κατάλογο, το ζυμάρι για την πίτσα και το ψωμί για το γιγαντιαίο club sandwich.
Στο γειτονικό «Μανιτάρι», τώρα, τα νέα πιάτα που υπογράφει ο Θεσσαλονικιός σεφ Δημήτρης Παμπόρης, τον οποίο γνωρίζουμε από το βραβευμένο «Apocalypsis» της Πάτμου, κινούνται σε comfort τόνους, με τις απαραίτητες γαστρονομικές πινελιές. Το κριθαρότο με σαλάμι Λευκάδας, κρέμα από ψητά παντζάρια, κατσικίσιο τυρί και πορτοκάλι είναι ένα οπτικό και γευστικό ποίημα.
2 στέκια προχωρημένης ψαροφαγίας Από το 1994 και τα πρώτα «Γράδα» της Παύλου Μελά μέχρι τη μετακίνησή τους στον πεζόδρομο της Καλαποθάκη ως «Grada Nuevo», οι δημιουργικές παρασκευές θαλασσινών έχουν τον πρώτο λόγο και μαζί φανατικό κοινό: ντολμαδάκι θαλασσινών, γαρίδα σεβίτσε με παντζάρι, μελάνι σουπιάς και ταμπουλέ κουνουπιδιού, μπαρμπούνι καρπάτσιο με τζίντζερ, λάιμ και μανταρινάδα, φιλέτο ροφού μαριναρισμένο με φύλλα λεμονιάς, πουρέ αρακά και πικάντικο δάκρυ ντομάτας.
Και ο «Γλυκάνισος», παρ’ ότι στην Πυλαία, ακούγεται παντού για τα φρέσκα ψάρια από τα καΐκια της Χαλκιδικής, τα ωμά του (καρπάτσιο, σεβίτσε, ταρτάρ) και τους φιλόξενους οικοδεσπότες Σταύρο και Χρήστο Σωτηρούδη. Καλόγουστος, ξεκούραστος χώρος, στα σουξέ ο λευκός ταραμάς, η τηγανιά τόνου με δενδρολίβανο και τα (δικά τους) λινγκουίνι με φρέσκια γαρίδα, ενημερωμένη λίστα κρασιών και αποσταγμάτων, με ή χωρίς γλυκάνισο.
3 spots για cocktail lovers Στο «Ernest Hebrard», γωνία πλατείας Αριστοτέλους και λεωφόρου Νίκης, ο Αναστάσης Βιζυηνός ξεδιπλώνει ικανότητες και σινεφίλ διαθέσεις σε έναν κατάλογο όπου τα cocktails έχουν τα ονόματα αγαπημένων του ταινιών και τα mocktails (οι προτάσεις χωρίς αλκοόλ) εκείνα των αγαπημένων του παιδικών χαρακτήρων, όπως του Τεν Τεν και του Ροζ Πάνθηρα. Ευκολόπιοτα αλλά όχι απλοϊκά, έξω καρδιά όπως κι εκείνος, και αγαπημένο μου το blazer «The ninth gate».
Στο «Spinte», στην καρδιά της Πλατείας, ένα «Malt Whisky Trail», με 3 διαφορετικά malt, είναι μία από τις προτάσεις του άρτι αφιχθέντα πίσω από την μπάρα Αλέξανδρου Σουρμπάτη, η οποία πατά πάνω στη βαθιά αγάπη του μαγαζιού για το ουίσκι. Τις σοφιστικέ διαθέσεις, τη φαντασία και τις αναγνωρισμένες ικανότητες του Αλέξανδρου αποκαλύπτουν ένα παλαιωμένο Negroni, με βαθιά βοτανική επίγευση από το βαρελάκι στο οποίο έχει παραμείνει για περίπου 25 ημέρες, ένα High Society, με γιαπωνέζικο ουίσκι, κρέμα μέντας και Fernet-Branca κι ένα σοκολατάκι After Eight στο πλάι, και, για τους λάτρεις της τύρφης, ένα Smoker’s delight 2.0 με παλαιωμένο ρούμι, καπνιστό ουίσκι, σέρι και βερμούτ αρωματισμένο με καφέ, που έρχεται σε μπακιρένιο μπρίκι του ελληνικού!
Από τους πρώτους «ενοίκους» της Πλατείας Χρηματιστηρίου και της πιάτσας της Βαλαωρίτου, το «La Doze» έγινε διάσημο για το Bloody Mary του. Παραμένει ένα work-in-progress bar και πάει σετάκι με την «Pizza Poselli», ακριβώς απέναντι, με εξαιρετική αέρινη πίτσα, στο χώρο του παλιού θησαυροφυλακίου της Τράπεζας της Θεσσαλονίκης. Το ρολόι της Πλατείας έχει σταματήσει, λέει, στην ώρα του μεγάλου σεισμού του ΄78.
Η πόλη φορά τα γιορτινά της
«Θέλαμε φέτος από νωρίς να φέρουμε τα Χριστούγεννα στην πόλη», δηλώνει στο «α» ο αντιδήμαρχος Ανάπτυξης του Δήμου Θεσσαλονίκης, Πέτρος Λεκάκης. «Σχεδιάσαμε δράσεις με το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης και παραχωρήσαμε, ως δήμος, την Πλατεία Αριστοτέλους και την Πλατεία Αγίας Σοφίας, ενώ θα υπάρχουν εκδηλώσεις κυρίως για τα παιδιά με στόχο να τονωθεί η αγορά, καθώς είναι δύσκολη περίοδος για όλους», συμπληρώνει.
Ήδη από τις αρχές Δεκεμβρίου και μέχρι τις 12/1 η πόλη θα έχει χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα, από την Πλατεία Αριστοτέλους με τα χριστουγεννιάτικα δέντρα, το καρουζέλ, το παγοδρόμιο, το σπίτι του Αϊ-Βασίλη και μια μεγάλη παγοτσουλήθρα, μέχρι τα δέντρα και τα φωτεινά στολίδια σε πολλά σημεία, όπως στον πεζόδρομο της Αγίας Σοφίας και στους μεγάλους δρόμους του κέντρου. Η μεγάλη χριστουγεννιάτικη πολιτεία του «Αστερόκοσμου» θα στηθεί για μια ακόμη χρονιά στους χώρους της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης (12/12-10/1), με δύο παγοδρόμια, δεκάξι παιχνίδια λούνα παρκ και πολλές παράλληλες δράσεις.
Το 2ο Santa Run της πόλης έρχεται στις 20/12, με τα έσοδα από τη συμμετοχή όσων τρέξουν με τα αγιοβασιλιάτικά τους να διατίθενται σε τέσσερις φιλανθρωπικές οργανώσεις. Έναν ολόκληρο μήνα, τον πιο εορταστικό του χρόνου, διαρκούν οι δράσεις του πέμπτου Thessaloniki Food Festival (21/11-20/12), απλωμένες σε ένα ευρύ γαστρονομικό πεδίο, ενώ στις 18/12 ανοίγει ξανά για το κοινό το μνημείο της Ροτόντας με εορταστική εκδήλωση.
Λίγο μετά την παρουσίασή της στην Αθήνα, η φαντασμαγορική παράσταση «iD» του Cirque Eloize ανεβαίνει τις ημέρες των γιορτών στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης (22-23, 25-26/12), ενώ ανάμεσα στις παραστάσεις του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδας το ίδιο διάστημα ξεχωρίζει ο «Γλάρος» του Άντον Τσέχοφ, σε σκηνοθεσία Γιάννη Βούρου, στο Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών (μέχρι 3/1), και το «Ρωμαίος και Ιουλιέτα… on the road», βασισμένο στο εμβληματικό ρομάντσο αλλά με multimedia διαθέσεις, στη Μονή Λαζαριστών (μέχρι 24/4).
Το «Σαν κάποιος θίασος», η ολοκαίνουργια παράσταση του καταιγιστικού Τάκη Ζαχαράτου, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Παπάζογλου, κάνει πρεμιέρα στο Θέατρο Βεργίνα του Regency Casino Thessaloniki (11-12, 18-19, 24-26/12 και 1-2, 5-6/1), υποσχόμενη ένα «άκρως εορταστικό και επικίνδυνα σατιρικό show»!
Σας ενδιαφέρουν περισσότερο οι εκθέσεις; Έως τις 10/1 διαρκεί η έκθεση «HEL(L)AS! ΠΑΝΤΟΥ!» με 42 έργα του Κωνσταντίνου Ξενάκη στο Αρχαιολογικό Μουσείο, έως τις 27/2 η έκθεση «Στήβεν Αντωνάκος - Τυπώματα» του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης με 67 τυπώματα του γνωστού Ελληνο-αμερικανού εικαστικού στη Μονή Λαζαριστών, έως τις 29/2 η έκθεση του ΝΕΟΝ «Flying over the abyss - Η Υπέρβαση της Άβυσσος» που ταξιδεύει από το Ρέθυμνο και το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (στην Αποθήκη Β1 του λιμανιού), αντλώντας έμπνευση από την Ασκητική του Καζαντζάκη, το χειρόγραφο της οποίας εκτίθεται για πρώτη φορά στην πόλη, και μέχρι τις 31/1 στο Μέγαρο Μουσικής η πρωτότυπη έκθεση κατασκευών «Από το Άγιον Όρος…», στο πλαίσιο της οποίας ο Μιχάλης Βασιλόπουλος «χτίζει» τις Μονές του Αγίου Όρους ακριβώς όπως απλώνονται στη χερσόνησο του Άθω, χρησιμοποιώντας το ξύλο μπάλσα, το ελαφρύτερο του κόσμου.
Βραβευμένη γαστρονομία
Το «Alfredo’s Grand Dining», το μοναδικό εστιατόριο της πόλης με Χρυσό Σκούφο, στον πριβέ χώρο του Regency Casino έχει την αύρα μεγάλου ρεστοράν με άψογα ενορχηστρωμένο σέρβις. Εξαιρετικές είναι και οι γεύσεις που συστηματικά καλλιεργεί ο σεφ Απόστολος Αλτάνης. Η κουζίνα του μοντέρνα, με ευρύ μεσογειακό χαρακτήρα, ενσωματώνει πολλά ελληνικά στοιχεία με μια φινέτσα και μια τεχνική ακρίβεια που αναδεικνύουν τις πολύ καλές του πρώτες ύλες.
Το «Clochard», στην Προξένου Κορομηλά, μπορεί να αποπνέει έναν αέρα μοντέρνου και πολυτελούς bar restaurant μετά την πρόσφατη ανακαίνιση, παραμένει ωστόσο ο απόλυτος εκφραστής της αστικής κουζίνας στη Βόρεια Ελλάδα και τιμάται σταθερά με Βραβείο Ελληνικής Κουζίνας. Στον «Τάσο», στη Νέα Κρήνη, η απαράμιλλη μαεστρία της Κούλας Τοπτζή στο χειρισμό του ψαριού πάνω από τη φωτιά έχει χαρίσει στην ταβέρνα τη μεγάλη φήμη της και πολλά Βραβεία Ελληνικής Κουζίνας. Αξιοπρόσεκτα τα συνοδευτικά που έρχονται στο τραπέζι και πολύ ενημερωμένη, για το είδος του εστιατορίου, η λίστα κρασιών.
Νύχτες στην πόλη
Σταθερή βάση απέκτησαν μόλις τα πολύ δημοφιλή θεματικά mobile parties της ομάδας Kakuzo, στο παλιό «Limani» του Αντώνη Κανάκη, το οποίο μετατρέπεται σε «Kakuzo Club» (Αξιού 2 & Αβέρωφ). Τις house, disco και pop μουσικές επιλέγουν οι Chris Tek, Mr Ado, George Tsakiropoulos, Le Croque & Anastasios Tsirikos (aka Mr Kakuzo). Νέα άφιξη και το mainstream «Τhe Bastards Bar» (Βενιζέλου 17) στη θέση του «Monroe» στην ατμοσφαιρική Στοά Σαούλ, ενώ για house και after καταστάσεις τα βήματα οδηγούν στο «Houze» (Αγίου Μηνά 4) προς την πιάτσα της Βαλαωρίτου.
Και οι μεγάλες πίστες καλά κρατούν, με Δέσποινα Βανδή, Παντελή Παντελίδη και Κώστα Μαρτάκη, σε concept του Κωνσταντίνου Ρήγου, στην «Πύλη Αξιού», Σταμάτη Γονίδη, Γιώργο Τσαλίκη και Κατερίνα Στικούδη στο «Fix Live», αμφότερα στα Σφαγεία, και Γιώργο Γιαννιά στο πολύ στιλάτο «Barbarella», δυο βήματα από την Πλατεία Αριστοτέλους, το οποίο τις Κυριακές φιλοξενεί τον Στέλιο Ρόκκο. Στις 25/12 ξεκινάνε οι εμφανίσεις του Μιχάλη Χατζηγιάννη με τον Μάνο Πυροβολάκη και τον Γιώργο Καραδήμο στο «Stage Live». Στο μέτωπο της πίστας χωρίς φρου φρου κι αρώματα, στα Σφαγεία, o Βαλάντης και η Χριστίνα Κολέτσα στα «Μαμούνια live» και ο πότε-θα-κατέβει-επιτέλους-στην-Αθήνα Μάκης Δημάκης στο «Voice».
Shopping tips
Για τους πιο trendy διεθνείς οίκους (Balmain, Dsquared2, Marni) στο εντυπωσιακό καινούργιο concept store «Grigio», στην Προξένου Κορομηλά 51. Για παπούτσια, ρούχα και αξεσουάρ Γάλλων, Ιταλών και Ελλήνων designers (Dukas, Ilaria Nistri, Elisanero) στο «Baton Premier», στην Προξένου Κορομηλά 12. Για ρούχα και αξεσουάρ της νέας γενιάς των Ελλήνων σχεδιαστών (Ancient Kallos, ckontova, The Fashion Lab, Nidodileda) στη «Sloane Boutique», Καρόλου Ντιλ 1. Για στιλάτο ανδρικό streetwear στο «Beyond» στην Ελευθερίου Βενιζέλου 45 και στο «Armadillo» στην Αγίας Σοφίας 4.
Τhessaloniki Walking Tours: μυστική Θεσσαλονίκη
Από το 2013 η Thessaloniki Walking Tours βρίσκεται στους δρόμους της Θεσσαλονίκης, ξεναγώντας επισκέπτες σε άγνωστες γωνιές της πόλης αλλά και ανακαλύπτοντας νέες αφορμές για θεματικές βόλτες. Ζητήσαμε από τη δημιουργό τους Εύη Καρκίτη και την ομάδα της (Τάσος Παπαδόπουλος, Κωστής Ζαφειράκης, Άλκηστη Χαρσούλη, Μάγδα Δημάκη) να μας περιγράψουν τις αγαπημένες τους.
Σκοτεινή Μνήμη: Ένας δολοφονημένος βασιλιάς, Βούλγαροι αναρχικοί, η Φεντερασιόν, εξεγερμένοι καπνεργάτες, οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης, ο Πολκ, ο Λαμπράκης, συμβάντα που άλλαξαν την ταυτότητα της πόλης γίνονται σταθμοί σε αυτήν τη διαδρομή μνήμης με τις σκοτεινές πλευρές και τις γκρίζες ζώνες. Από την Πλατεία Αριστοτέλους έως το Διοικητήριο και από τη Συναγωγή των Μοναστηριωτών έως τον Φραγκομαχαλά.
Ο μεγάλος περίπατος της γεύσης: Γευστική βόλτα στο κέντρο της πόλης, στις αγορές Μοδιάνο, Καπάνι και Άθωνος, που ανιχνεύει τη σύνθετη γαστρονομική ταυτότητα της πόλης με γευστικές δοκιμές σε ξεχωριστά καταστήματα και μυστικά από τους ανθρώπους τους.
Το Ρεμπέτικο στη Θεσσαλονίκη: Οι μέρες που πέρασαν στη Θεσσαλονίκη ο Βαμβακάρης, ο Τσιτσάνης, ο Κατσαρός. Η διαδρομή εξερευνά την Άνω Πόλη, πλατείες, φυλακές, ακόμη και έναν τάφο στην Ευαγγελίστρια και ζωντανεύει τη συναρπαστική σχέση της πόλης με το ρεμπέτικο τραγούδι. Από το Γεντί Κουλέ μέχρι το μιναρέ στη Ροτόντα περπατάμε ακούγοντας τις ιστορίες που κρύβονται πίσω από τα τραγούδια που γράφτηκαν για τη Θεσσαλονίκη.
Θεσσαλονίκης Κοιμητήρια: Ξεκινώντας από τις σαρκοφάγους στο Αρχαιολογικό Μουσείο και καταλήγοντας στο κοιμητήριο των Βογομίλων στη Χαλκηδόνα, μιας ιδιάζουσας θρησκευτικής ομάδας που έδρασε κατά τον Μεσαίωνα, με οδηγό τον Γιώργο Φήταμ, η ομάδα επιχειρεί μια δική της προσέγγιση στους σιωπηλούς τόπους μνήμης και τέχνης. Τα κοιμητήρια της Ευαγγελίστριας, το επιβλητικό Συμμαχικό Νεκροταφείο του Ζέιτενλικ, το ινδικό νεκροταφείο στον Δενδροπόταμο αποτελούν μερικές από τις στάσεις.
Νυχτερινή Διαδρομή στο Ντεπώ: Ιστορία, αρχιτεκτονική, λογοτεχνία, αστικοί θρύλοι, προφορικές παραδόσεις γίνονται το υλικό της αφήγησης με φόντο το νυχτερινό αστικό τοπίο μιας γοητευτικής γειτονιάς με εμβληματικά κτίρια, όπως είναι οι βίλες Αλατίνι, Μορπούργκο, Μπιάνκα και Μορντόχ, αλλά και τη συνοικία Ουζιέλ που δεν έχει χάσει το χαρακτήρα της.
Πού να μείνετε
Colors Rooms and Apartments (Βαλαωρίτου 21, κέντρο, 2310502280) Budget friendly ξενοδοχείο-πολυκατοικία στην πιάτσα της Βαλαωρίτου.
Daios Luxury Living (Λεωφ. Νίκης 59, κέντρο, 2310250200) Διακριτική πολυτέλεια, παλ χρώματα, φυσικά υλικά κι εξαιρετικά φινιρίσματα στις επιφάνειες συνθέτουν τη low profile γοητεία ενός ξενοδοχείου με luxury living άποψη, στην καρδιά της παραλίας.
Domotel Les Lazaristes (Κολοκοτρώνη 16, Σταυρούπολη, 2310647400) Ακριβώς απέναντι από τη Μονή Λαζαριστών, μια καπναποθήκη των μέσων του 20ού αι. μεταμορφώθηκε σε μπουτίκ ξενοδοχείο με κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα, πολυτέλεια κι αισθητική αρτιότητα. Τα μεγέθη, το σχήμα και το στιλ των δωματίων ποικίλλουν, αλλά σε όλα κυριαρχεί μια αίσθηση ηρεμίας και απέριττης κομψότητας. Πολύ καλό εστιατόριο, spa, χειροποίητα κουβανέζικα πούρα, εκλεκτά μπράντι και μεγάλη ποικιλία από daiquiris στο «Cigar Bar Papa».
Electra Palace Thessaloniki (Πλ. Αριστοτέλους 9, κέντρο, 2310294000) Το εμβληματικό νεοκλασικό κτίριο στην καρδιά της πόλης ομορφαίνει με την κομψή του πρόσοψη την Πλατεία. Οι ξύλινες επενδύσεις και οι αντίκες κυριαρχούν στη νεοκλασικού ύφους διακόσμηση των δωματίων και των κοινόχρηστων χώρων. Δωμάτια executive, με μεγάλο μπαλκόνι και θέα στην Πλατεία. Ολοκαίνουργιο spa.
Excelsior Hotel (Μητροπόλεως 23 & Κομνηνού 10, κέντρο, 2310021020) Boutique hotel στο κέντρο της πόλης, μέλος των Small Luxury Hotels of the World. Το διατηρητέο ιστορικό κτίριο με τα αρ ντεκό και τα νεοκλασικά στοιχεία ανέλαβε η γνωστή ξενοδοχειακή οικογένεια Τορνιβούκα (βλ. «Eagles Ρalace» στη Χαλκιδική και «City Hotel» στη Θεσσαλονίκη) και το μετέτρεψε –με τη σφραγίδα του αρχιτεκτονικού γραφείου 3SK Στυλιανίδης– σε μοντέρνου ύφους ξενοδοχείο που αναδεικνύει την ιστορία του.
Hyatt Regency Thessaloniki (13ο χλμ. Ε.Ο. Θεσσαλονίκης-Περαίας, Αεροδρόμιο, 2310401234) Ένα σύμπλεγμα δώδεκα χαμηλών κτιρίων σε όμορφους, περιποιημένους κήπους έκτασης 110 στρεμμάτων με lagoon πισίνα. Η αμερικανική αισθητική της Hyatt συνδυάζεται με ανάλαφρες νεοκλασικές γραμμές κι ελληνικές πινελιές. Τα δωμάτια είναι μεγάλα και φωτεινά και τα περισσότερα διαθέτουν μπαλκόνι ή πρόσβαση στον κήπο και gadgets τελευταίας τεχνολογίας. Διακόσμηση κλασική, με μίνιμαλ στοιχεία και cool πολυτέλεια. Κομψό cigar bar.
Kinissi Palace (Εγνατίας 41 & Συγγρού, κέντρο, 2310508081) Ξενοδοχείο πόλης σε τριώροφο νεοκλασικό. Εκεί λειτουργούσε από το 1924 μέχρι το 1960 το κοσμοπολίτικο, deluxe ξενοδοχείο «Modern». Διατηρήθηκαν η στοά της εισόδου (εκεί βρίσκεται ο χώρος υποδοχής), η μαρμάρινη σκάλα και η τζαμωτή οροφή που φωτίζει το εσωτερικό. Τα καλαίσθητα δωμάτια (με διπλά τζάμια) μοιράζονται σε τρεις ορόφους, ενώ τέσσερα βρίσκονται στο δώμα.
Mediterranean Palace (Σαλαμίνος 3 & Καρατάσου, κέντρο, 2310552554) Δίπλα στα Λαδάδικα και απέναντι από την κεντρική πύλη του λιμανιού. Η νεοκλασική αρχιτεκτονική γραμμή σμίγει με το βικτοριανό και το μπελ επόκ στιλ της διακόσμησης. Το εντυπωσιακό, φωτεινό λόμπι και οι κοινόχρηστοι χώροι αποπνέουν έναν αέρα χλιδής. Τα δωμάτια είναι μεγάλα και πολυτελώς επιπλωμένα.
Nikopolis Hotel Thessaloniki (Ασκληπιού 16-18, Αεροδρόμιο, 2310401000) Πολυτελές ξενοδοχείο, μέλος των Small Luxury Hotels of the World, με μοντέρνα αρχιτεκτονική ματιά και πολυτελή διακόσμηση με design έπιπλα από κορυφαίους οίκους. Σε όλους τους χώρους η πρωτοτυπία συναντά το καλό γούστο. Η μοντέρνα αρχιτεκτονική συνδυάζεται με στιλάτα έπιπλα, εντυπωσιακούς θόλους αλλά κι ενυδρεία, παραμυθένιους κήπους και καταρράκτες. Τα ενενήντα εννιά πολυτελή δωμάτια και οι σουίτες αναπτύσσονται σε δύο πτέρυγες, την τριώροφη αριστερή και τη διώροφη δεξιά. Ατού το ιταλικό εστιατόριο «Da Vinci».
The Met (26ης Οκτωβρίου 48, Βίλκα, 2310017000) Εντυπωσιακό design hotel της αλυσίδας Chandris, σε αναπτυσσόμενη περιοχή δίπλα στο νέο λιμάνι. Πόλος έλξης το ασιατικό εστιατόριο «Chan».
Πού να φάτε
Alfredo’s Grand Dining («Regency Casino Thessaloniki», 2310491199) Στην όμορφη, αλλά κι επιβλητική σάλα του πριβέ εστιατορίου του «Regency Casino» της Θεσσαλονίκης, ο σεφ Απόστολος Αλτάνης δημιουργεί μια κουζίνα που συνδυάζει με μοναδικό τρόπο την άριστη ποιότητα της πρώτης ύλης, την εποχικότητα των υλικών και το δικό του πληθωρικό, μαγειρικό ταμπεραμέντο. Δυνατότητα για set menu με τρία πιάτα στα € 23. Χρυσός Σκούφος 2015.
be* («Excelsior Hotel», 2310021020) Η ζωντανή καθημερινή ατμόσφαιρα ενός αμερικανικού diner, που σχεδιάστηκε από τους Urban Soul Project, υποστηρίζεται από το μενού του executive chef Γρηγόρη Καρακασίδη που παίζει δυνατά στο ταμπλό του street food: fish & chips, burger, φαλάφελ, αλλά και πιάτα αμερικανικής κουζίνας όπως το mac & cheese.
Γλυκάνισος (Μεγ. Αλεξάνδρου 4, Πυλαία, 2310302882) Αν και εκτός κέντρου, η μαεστρία στη διαχείριση του φρέσκου ψαριού έχει κάνει το κομψό εστιατόριο διάσημο σε όλη την πόλη. Στα οπωσδήποτε ό,τι «ωμό» και οι θαλασσινές μακαρονάδες με ζυμαρικά που φτιάχνουν οι ίδιοι.
Clochard (Προξ. Κορομηλά 4, κέντρο, 2310239805) Με τον Γιώργο Βασίλογλου και, πλέον, τον γιο του Αλέξανδρο να δίνουν τον τόνο στην όμορφη σάλα, το διαχρονικό καλό εστιατόριο του κέντρου συνεχίζει την ένδοξη πορεία του, μεταμορφωμένο σε ατμοσφαιρικό bar-restaurant μετά την πρόσφατη ανακαίνιση. Δοκιμάστε αμπελοσαρμαδάκια με κιμά και αβγολέμονο, ταρτάρ τόνου μαριναρισμένου σε σος ponzu και σφυρίδα ψητή με πουρέ καπνιστής μελιτζάνας. Βραβείο Ελληνικής Κουζίνας 2015.
Da Vinci («Nikopolis Hotel Thessaloniki», 2310401000) Στο καλαίσθητο εστιατόριο του πολυτελούς ξενοδοχείου ο σεφ Στέφανος Σταμίδης παρουσιάζει μια σύγχρονη εκδοχή της ιταλικής κουζίνας με ισχυρό ελληνικό στοιχείο και προτάσεις, όπως το vitello tonato με σάλτσα τόνου από τονάκι Αλοννήσου και το φρέσκο νιόκι πατάτας με ραγού άγριων μανιταριών και τυρί Άγιος Ισίδωρος. Εξαιρετικό σέρβις.
Duck Private Cheffing (Χάλκης 3, Πατριαρχικά Πυλαίας, 2315519333) Προνοήστε για κράτηση και δοκιμάστε τα πιάτα που θα σας ετοιμάσει η Ιωάννα Θεοδωρακάκη ανάλογα με τις αγορές της ημέρας. Έμφαση στις πολύ καλές πρώτες ύλες και προσωπική περιποίηση από την ίδια και τον σύζυγό της Στέφανο Αντωνιάδη.
Fred and Ginger (ξεν. «Domotel Les Lazaristes», 2310647400) Σε κοσμοπολίτικο περιβάλλον, με έντονες χρωματικές λεπτομέρειες και χαλαρή πολυτέλεια, σερβίρει σύγχρονες γεύσεις του κόσμου, τις οποίες δημιουργεί ο σεφ Γιώργος Παπαδόπουλος.
Gin Fish (Λεωφ. Νίκης 79 & Ν. Φωκά 1, κέντρο, 2310265195) Το πιο καινούργιο bar-restaurant της πόλης. Ο χώρος του παλιού «Pizza Hut», με την καλύτερη θέα στον Λευκό Πύργο, μεταμορφώθηκε από τον γνωστό αρχιτέκτονα Μηνά Κοσμίδη σε έναν ζεστό και πολυτελή χώρο για κάθε ώρα της ημέρας, όπου οι φευγάτες θαλασσινές γεύσεις του Αναστάσιου Παπουλίδη (από τη βραβευμένη «Ντομάτα» στο «Sani Resort» της Χαλκιδικής) συναντάνε τις προτάσεις του dedicated sushi chef και τα δυνατά κοκτέιλ που δημιουργεί ο Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου πίσω από την εντυπωσιακή μπάρα.
Grada Nuevo (Καλαποθάκη 12, κέντρο, 2310271074) Ζεστή αίσθηση στη σάλα, στο ισόγειο του ξενοδοχείου «Andromeda», τραπέζια στον πεζόδρομο καιρού επιτρέποντος και δημιουργική προσέγγιση στο φρέσκο ψάρι με πιστούς οπαδούς.
Μανιτάρι (Θ. Σοφούλη 57, Καλαμαριά, 2312313200) Το κομψό εστιατόριο στον πρώτο όροφο ενός εμπορικού κέντρου σερβίρει comfort προτάσεις with a twist, με την υπογραφή του Δημήτρη Παμπόρη. Δοκιμάστε τραβηχτή πίτα Μάνης με σύγκλινο και χόρτα, σαλάτα ταμπουλέ με βιολογική κινόα και χοιρινή μπριζόλα μαριναρισμένη για 24 ώρες σε πετιμέζι και σόγια.
Μασσαλία (Μανουσογιαννάκη 6, κέντρο, 2314003714) Το γνωστό μεζεδοπωλείο της Χαλκιδικής έχει «αδελφάκι» στη Θεσσαλονίκη. Νόστιμα πιάτα με φρέσκια αύρα.
Καπνοτόπι - Οινοτόπι (Παύλου Μελά 2, κέντρο, 2310272852) Κάβα, καπνοπωλείο και… στη μέση προτάσεις από τον νεαρό σεφ Γιάννη Τσικονδούρα, όπως συναγρίδα σε πουρέ σελινόριζας και πράσινου μήλου, παϊδάκια γαλλικής κοπής σε κρούστα από φιστίκι Αιγίνης και παντζαροσαλάτα με σος μαύρου σκόρδου με ντρέσινγκ από γλυκό του κουταλιού περγαμόντο.
Τάσος (Φαέθωνος 6, Νέα Κρήνη, 2310430523) Προορισμός για ψάρι, με άψογη σχάρα κι ακόμα πιο άψογο τηγάνι, από τη μαστόρισσα Κούλα Τοπτζή, σύζυγο του Τάσου. Στον περίγυρο λίγα ορεκτικά και εξαιρετικές σαλάτες στήνουν ένα σκηνικό με το κρασί σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Βραβείο Ελληνικής Κουζίνας 2015.
The Loco Bus (Κομνηνών 3, κέντρο, 2310224433) Ατμόσφαιρα ρετρό αμερικανικού diner, με πίτσα, πάστα, μπέργκερ, μεσογειακές γεύσεις και κοκτέιλ πλάι στο παλιό λεωφορείο.
