Στα σοκάκια όπου γύριζε ο Tζακ ο Αντεροβγάλτης και εξεγείρονταν οι σουφραζέτες, ανάμεσα σε παλιά υφασματάδικα, τζαμιά, συναγωγές και ινδικά μαγειρεία, γεννιέται μια από τις πιο hip γειτονιές του Λονδίνου, όπου το χθες και το σήμερα συνυπάρχουν. Η Eastender Βιργινία Μήλια μας παρασύρει σε μια βόλτα στο Ανατολικό Λονδίνο: vintage μπουτίκ, pop up stores και αγορές λουλουδιών, μοντέρνα μπιστρό και cult μπεϊγκελάδικα, κοκτέιλ και κρητικές λύρες...
Βίντατζ καφετέριες με πολύχρωμα cupcakes και βρώσιμο γκλίτερ ξεφυτρώνουν ανάμεσα σε προπολεμικά υφασματάδικα, ’80s δισκάδικα, high-end αλυσίδες, χιπ κομμωτήρια και beauty salons και υπαίθριους πάγκους με «εξωτικό» φαγητό – από μαροκινό και φαλάφελ μέχρι το «δικό μας» πιτόγυρο. Mπούργκες και κελεμπίες που μυρίζουν μπαχάρια σέρνονται στα βρόμικα πλακόστρωτα της Brick Lane ανάμεσα σε χίπστερ με καρό πουκάμισα, σηκωμένα ρεβέρ και στριφογυριστά μουστάκια. «Τσεκάρουν» το square application στα iPhones τους και ανεβάζουν selfies στο instagram.
Τις Κυριακές, χίπηδες και παλιατζήδες απλώνουν την πραμάτειά τους καταγής, στήνοντας ανεπίσημα jumble sales (παζάρια) δίπλα σε εβραϊκές συναγωγές και new age κέντρα bikram yoga και pilates reformer. Στο πρωινό rush hour, ατσαλάκωτα σακάκια και αυστηροί χαρτοφύλακες μπαινοβγαίνουν στον πεντακάθαρο σταθμό του Shoreditch Overground, που χτίστηκε μόλις πρόπερσι, ενώ άστεγοι κοιμούνται κάτω από τη γέφυρα σε νοτισμένα στρώματα με τα επίσης άστεγα σκυλιά τους (εδώ δεν υπάρχουν αδέσποτα).
Τις νύχτες στην Commercial Street γκραφιτάδες γεμίζουν συνθήματα τους τοίχους των γκαλερί μοντέρνας τέχνης – installations χωρίς ετικέτες με τιμές. Τις ημέρες με ήλιο, περφόρμερ και «μπάσκερ» (περιπλανώμενοι μουσικοί) χορεύουν, τραγουδούν και φτιάχνουν αυτοσχέδια Μοχίτο στο πεζοδρόμιο. Όταν ο Tζακ ο Αντεροβγάλτης παραφυλούσε στα σκοτεινά, υγρά σοκάκια του East End, κανείς δεν φανταζόταν ότι σήμερα θα κάναμε λόγο για μια από τις πιο ιστορικές, πολυπολιτισμικές και «ευέλικτες» περιοχές του πλανήτη.
Μια γειτονιά, μια ιστορία
Tον 17ο αιώνα ανοίγουν τα πρώτα ζυθοποιεία, με πιο διάσημο αυτό της οικογενείας Τhe Trumans. Έξω από το κτίριο της Old Truman Brewery στην Brick Lane, που σήμερα φιλοξενεί εκθέσεις, pop up stores και αγορές παντός είδους, μπορείτε να δείτε το διάσημο σήμα κατατεθέν της, τον μαύρο αετό. Με την κατάπνιξη του προτεσταντισμού από την καθολική εκκλησία στη Γαλλία, καλβινιστές πρόσφυγες «μετακομίζουν» στην Αγγλία μαζί με τα μετάξια και την υφαντική τους τέχνη – μαζική έξοδος γνωστή ως «Le Refuge». Η περιοχή γύρω από το Spitalfields και Petticoat Lane Market γεμίζει υφασματάδικα –μερικά υπάρχουν μέχρι σήμερα– και γαλλικά τοπωνύμια: Fournier Street, Fleur de Lys Street, Nantes Passage...
Τον 19o αι. η ισχυρή αίσθηση «κοινότητας» και το χαμηλό οικονομικό στάτους της περιοχής προσελκύει μετανάστες σε αναζήτηση μιας καλύτερης τύχης, κυρίως Ιρλανδούς και Εβραίους – γι’ αυτό και πολλά κτίρια της περιοχής φέρουν το αστέρι του Δαβίδ. Στις αρχές του 20ού αιώνα καταφτάνουν οι Μπανγκλαντεσιανοί (επιβάλλεται στάση για αυθεντικό κάρι σ’ ένα από τα δεκάδες εστιατόρια), οι οποίοι έμελλε να αλλάξουν την όψη και τα αρώματα της Brick Lane για πάντα.
H εργατική τάξη του East Εnd θα διαμορφώσει το ριζοσπαστικό μέλλον του. Εδώ οι σουφραζέτες θα ξεκινήσουν τον αγώνα τους υπέρ του εκλογικού δικαιώματος για τις γυναίκες. Και εδώ θα μπουν οι βάσεις για το Εργατικό Κόμμα και το πρώτο βρετανικό Κομμουνιστικό Κόμμα. Στις εμπειρίες του από τη γειτονιά αναφέρεται και ο Τζορτζ Όργουελ όταν γράφει το «Οι άθλιοι του Παρισιού και του Λονδίνου» το 1930. Το Τρίτο Ράιχ αφήνει κι αυτό τα ανεξίτηλα σημάδια του. Σήμερα, τα τελευταία εναπομείναντα βομβαρδισμένα κτίρια με τα ξύλινα πατώματα και τα εντοιχισμένα τζάκια δίνουν μέρα με τη μέρα τη θέση τους σε πολυτελή studios με γυάλινους τοίχους και μίνιμαλ διακόσμηση.
Τα φτηνά νοίκια των ’60s και των ’70s και στη συνέχεια η νεοφιλελεύθερη πολιτική της Θάτσερ θα φέρουν στην περιοχή ανεξάρτητους καλλιτέχνες, μουσικούς, μόδιστρους, οι οποίοι, με στάση ζωής το creative living, «ζουν σαν τα ποντίκια στις παρυφές της πόλης», όπως θα γράψει η θεωρητικός και φεμινίστρια Άντζελα ΜακΡόμπι. Η Βίβιεν Γουέστγουντ και ο Μάλκολμ ΜακΛάρεν θα μανατζάρουν και θα ντύσουν τους Sex Pistols από το council flat τους στο Clapham – σήμερα ο γιος της πρώτης, Μπεν, έχει το περίφημο κατάστημα ρούχων «A Child of the Jago» στην Great Eastern Street. O Άλφρεντ Χίτσκοκ θα ξεκινήσει την καριέρα του στα Gainsborough Studios στο Shoreditch.
Η άνθηση της διαφήμισης στα ’80s και στα ’90s, oι χίπστερ των ’00s και οι Ολυμπιακοί του 2012 συνέβαλαν σε μια από τις πιο ταχύρυθμες αναπλάσεις στην παγκόσμια ιστορία. Τις Παρασκευές, ωστόσο, ο μουεζίνης εξακολουθεί ν’ αναγγέλλει την ώρα της προσευχής και να καλεί τους πιστούς στο East London Mosque (τζαμί). Στο Broadway Market νεοχίπισσες μαμάδες τσεκάρουν τα τελευταία apps στο iPhone τους και ταΐζουν βιολογικές ντομάτες τα μωρά τους. O εκσκαφέας του TFL (Τransport for London) συνεχίζει να σκάβει και οι γερανοί να γκρεμίζουν προς ανατολάς. Το business plan του λήγει το 2018.
East London Shopping
High end αλυσίδες (All Saints, Urban Outfitters, COS, Jigsaw) ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια δίπλα στα πατροπαράδοτα βιντατζάδικα της Brick Lane (Absolute Vintage, Rokit, Beyond Retro, East End Thrift Store, Νο 14 Bacon St), η ανατολική Carnaby Street είναι γεμάτη λιλιπούτειες μπουτίκ παριζιάνικης καταβολής, ενώ στα οπωσδήποτε είναι και το Boxpark, το πρώτο pop-up εμπορικό κέντρο παγκοσμίως που στήθηκε εν μία νυκτί σε κοντέινερ, δίπλα στη Shoreditch High Street που φημίζεται για το nightlife της. Οι υπαίθριες ή σκεπαστές αγορές είναι ένα κεφάλαιο από μόνες τους: εκτός από την κλασική Old Spitalfields Market, που λειτουργεί κάθε μέρα, η υπαίθρια αγορά λουλουδιών Columbia Flower Market παραμένει στις τοπ επιλογές των weekenders (από τις 8 π.μ.), που καταλήγουν σε Broadway Market και London Fields για μπίρα, χάζι και περαντζάδα.
5 Ο’clock tea (and cake)
Αν κάποιοι ξέρουν να απολαμβάνουν το τσάι τους συνοδεία εμπνευσμένων pastries, αυτοί είναι σίγουρα οι Εγγλέζοι. Σας προτείνουμε τα brownies της μπρασερί «St John Bread and Wine» και τις εποχιακές τάρτες του «Albion Café». Αν δεν είστε πολύ του τσαγιού, η ζεστή σοκολάτα στο «Verde & Co» είναι βραβευμένη από το «Time Out». Τα 24/7 μπεϊγκελάδικα στο τέλος της Brick Lane παραμένουν η πιο κλασική και λούμπεν on the road επιλογή από τα ’70s.
Eating out
«Yπάρχουν αρκετές αποφάσεις να πάρει κανείς στη ζωή αυτή, οπότε ας κρατήσουμε τα πράγματα απλά», υποστηρίζει το «Burger & Lobster», που κερδίζει σταδιακά έδαφος στις καρδιές των Λονδρέζων. Στην bistrotheque «Chez Elle’s» στην πολύβουη Brick Lane φυσάει παριζιάνικος αέρας. Το «καλύτερο burger που έχεις φάει ποτέ» υπόσχεται το «Ηawksmoor» και οι «Times» το επιβεβαιώνουν.
New trends
Ουρές κάνουν οι χίπστερ έξω από το «Cereal Killer Café» για ένα μπολ δημητριακά (ναι, δημητριακά) όλων των σχημάτων και των αποχρώσεων. Λίγες γιάρδες παρακάτω oι «The Sloane Bros» έφεραν το frozen yoghurt και σ’ αυτή την πλευρά της πόλης. Έξτρα μπόνους τα «βρετανικά» toppings από τοπικούς παραγωγούς. Με μότο «Πλέξε και πιες» τα απογευματινά πάρτι της oμάδας «Wool and the Gang» δίνουν κοινωνικές και ηθικές διαστάσεις στο πλέξιμο και στη μόδα γενικότερα (woolandthegang.com/parties). Η μπάντα «Balothizer» τραγουδάει μαντινάδες με συνοδεία από ούτι, λαούτο, λύρα, ιρλανδέζικο μπουζούκι και μπανγκλαντεσιανό αρμόνιο στο «Νο 14 Bacon St», φωτίζοντας τις μουντές λονδρέζικες Κυριακές (facebook.com/balothizer).
Nightlife tips
Το «Call Me Mr Lucky» μόλις άνοιξε και σερβίρει κοκτέιλ με ευφάνταστες μείξεις και τίτλους, όπως Strawberry Fields Forever και #OMG. Κρυμμένο στην Petticoat Lane Market, το «Discount Suit Company» σερβίρει «κοκτέιλ με κλασικές μεθόδους από ξεχασμένες συνταγές» στον υποφωτισμένο χώρο ενός προπολεμικού υφασματάδικου. Η παραδοσιακή παμπ «The Pride of Spitalfields» σ’ ένα πεζοδρομημένο στενό πίσω από την Brick Lane σερβίρει αυστηρά βρετανικές μπίρες.
Hip hoteling
Το «ACE hotel» έχει φέρει εδώ και δύο χρόνια νεοϋορκέζικο αεράκι στη Shoreditch High Street και φιγουράρει ανελλιπώς στις λίστες με τα χιπ πεντάστερα ξενοδοχεία (acehotel.com/london, από € 212). Με αισθητική γεωργιανής περιόδου και σουίτες με ονοματεπώνυμο, το επίσης πεντάστερο «Batty Langley’s», «που μοιάζει περισσότερο με private members’ club», στην καρδιά του Spitalfields είναι το καινούργιο venture στην μπουτίκ «οικογένεια» «Hazlitt’s» στο Soho και «The Rookery» στο Clerkenwell (battylangleys.com, από € 467). Κάτω από το γυάλινο τρούλο του πεντάστερου μπουτίκ «Threadneedles Hotel» της σειράς Autograph Collection του ομίλου Marriott μπορείτε να απολαύσετε τη σαμπάνια σας καταμεσής στο City, όπως κάθε βέρος Λονδρέζος που σέβεται τον εαυτό του (hotelthreadneedles.co.uk από € 182).
Must-taste αφίξεις
Στο Λονδίνο είστε, δεν θα μείνετε μόνο στα ανατολικά, οπότε σημειώστε δύο νέα τσεκαρισμένα εστιατόρια. Στην Clapham High Street, έναν πρώην υποβαθμισμένο αλλά το τελευταίο διάστημα ιδιαίτερα δημοφιλή δρόμο για nightlife, άνοιξε εδώ και λίγους μήνες το bar-restaurant «Mommi», κομψό, ζωντανό, νεανικό και κεφάτο. Το σύγχρονο ύφος της διακόσμησης μπλέκεται αρμονικά με κάποια ψαγμένα έθνικ στοιχεία, η νικέι κουζίνα του είναι πολύ καλή, τα πιάτα σερβίρονται στη μέση του τραπεζιού για να τα μοιράζεται όλη η παρέα, οι DJs είναι εξαιρετικοί, τα κοκτέιλ πρωτότυπα, το σέρβις φιλικό και οι τιμές εξαιρετικές (www.wearemommi.com). Ένα ακόμη νέο εστιατόριο που αξίζει να δοκιμάσετε τόσο για την πολύ καλή κινέζικη κουζίνα του όσο και για τις εξαιρετικές τιμές του είναι το «Shikumen» στο Shepherd’s Bush. Είναι φιλικό, απλό και ραφινάτο, με ενδιαφέροντα dim sum, πολύ καλή πάπια Πεκίνου και γενικά τραγανές και γεμάτες αρώματα γεύσεις. Μόνο λίγη υπομονή με το σέρβις χρειάζεται (http://www.shikumen.co.uk/shepherds-bush/).
Mr. Burberry: το άρωμα των αντιθέσεων
Αντλώντας την έμπνευσή του από την πόλη του Λονδίνου, μια πόλη έντονων αντιθέσεων, και τη γκαμπαρντίνα - σύμβολο του Οίκου Burberry, το Mr. Burberry συνδυάζει το παραδοσιακό με το τολμηρό και είναι κομψό, αλλά όχι απόλυτα αθώο. Όπως ο σύγχρονος άνδρας της Burberry.
