Ανεβήκαμε στα Πυρηναία
Αγέρωχος πέτρινος τοίχος ανάμεσα στη Γαλλία και την Ισπανία, τα Πυρηναία έχουν δημιουργήσει το δικό τους μύθο. Επισκεφτήκαμε την Κοιλάδα της Τένα, ένα πανέμορφο κομμάτι τους στην Αραγονία, με υπέροχη φύση, φιλικούς ανθρώπους και low budget προφίλ, που χρόνο με το χρόνο αποκτά φανατικούς φίλους. Αν αγαπάτε τη φύση και τη δράση, ταξιδέψτε μαζί μας.
Συγνώμη, αλλά τι γλώσσα μιλάτε;».
Τα παιδιά στο κάμπινγκ του Sallent de Gallego έβαζαν στοίχημα για τους νεοφερμένους αντισκηνάδες.
Το αυτοκίνητό μας δεν είχε διακριτικά προέλευσης, η ελληνική προφορά μας θύμιζε castellano, χωρίς να είναι, αλλά μαζί τους μιλούσαμε ισπανικά (στα αγγλικά δεν έχεις ελπίδα να συνεννοηθείς στα βουνά της Αραγονίας). «Μήπως είστε Gallegos (από την αυτόνομη περιοχή της Γαλικίας);». «Όχι, Έλληνες». «Μα πού μας βρήκατε;», με κοίταξε απορημένος. «Δεν νομίζω ότι ξαναείχαμε Griegos εδώ».
Διόλου απίθανο, αν σκεφθείς ότι το Sallent de Gallego είναι «χαμένο» στα δυτικά ισπανικά Πυρηναία. Το κεφαλοχώρι της Κοιλάδας της Τένα βρίσκεται στα 1.305 μέτρα υψόμετρο, μόλις λίγα χιλιόμετρα απόσταση από τη Γαλλία και το συνοριακό πέρασμα El Portalet. Όταν σχεδιάζαμε το οδοιπορικό μας ξέραμε τα βασικά: ότι βρίσκεται πλάι σε μια λίμνη και έχει κάμπινγκ. Τελικά αποδείχτηκε ότι δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε καλύτερη επιλογή. Το σκηνικό λες και είναι βγαλμένο από παιδικό παραμύθι: τακτοποιημένο, γαλήνιο, ειδυλλιακό. Σπίτια χτισμένα με γκρίζα πέτρα και σκεπές πλάι στο κελαρυστό ποταμάκι Rio Aguas Limpias, που χύνεται στην τεχνητή λίμνη, λουλουδιασμένα μπαλκόνια που αντικρίζουν τις γυμνές ορθοπλαγιές των Πυρηναίων, η επιβλητική εκκλησία της Ανάληψης του 16ου αιώνα, εναλλακτικός νεαρόκοσμος που αγαπά τα σπορ.
Ολόκληρη η περιοχή άλλωστε είναι παράδεισος για δραστηριότητες στη φύση. Το χειμώνα στα χιονοδρομικά κέντρα του Formigal και της Panticosa και το καλοκαίρι κανό στις λίμνες, ράφτινγκ στα ποτάμια, ποδηλασία, canyoning, σπηλαιολογία, παραπέντε, εκδρομές με αεροπλάνο, ιππασία, αναρρίχηση, ορειβασία. Γι' αυτό το τελευταίο διασχίσαμε κι εμείς τρεις χώρες, για να περπατήσουμε στο δημοφιλές μονοπάτι GR11 που θα μας οδηγούσε σε χιονισμένες κορυφές στα 3.000 μέτρα. Είχαμε σκοπό να ξεκινήσουμε κατευθείαν ορειβατικά. Λογαριάζαμε όμως χωρίς τη βροχή, που με το «καλημέρα» μάς φιλοδώρησε με πολλά… καντάρια βροχή (llueve a cantaros το λένε κι οι Ισπανοί) κι έτσι είπαμε να βολτάρουμε χαλαρά στα χωριά... και βλέπουμε.
Και τι είδαμε; Ότι θα μπορούσαμε να επιστρέφουμε εδώ κάθε καλοκαίρι.
Οι άνθρωποι είναι φιλικοί, οι τουριστικές υποδομές ανθρώπινα οργανωμένες, οι εναλλακτικές για να περνάς την κάθε μέρα διαφορετικά αμέτρητες, οι διακοπές οικονομικές, και όσο για τη φύση: μεγαλείο!
Ακολουθώντας τον παραλίμνιο δρόμο σε δύο χιλιόμετρα φτάσαμε στην Lanuza, ένα λιλιπούτειο χωριουδάκι που η ιστορία του μας θύμισε το Κάλλιο στο δικό μας Μόρνο.
Οι κάτοικοί του το εγκατέλειψαν όταν κατασκευάστηκε η τεχνητή λίμνη που «κατάπιε» το μισό χωριό, τελευταία όμως επιστρέφουν και ξαναχτίζουν τα σπίτια που σώζονται στις όχθες. Όπως όλα τα χωριά της περιοχής, ακολουθεί το αρχιτεκτονικό μοτίβο πέτρα-ξύλο. Όμως εκεί που νομίζεις ότι θ' αρχίσεις να βαριέσαι τόση αψεγάδιαστη ομορφιά, προσέχεις μικρές λεπτομέρειες που σε κάνουν να κρατάς τον κάθε τόπο για έναν ξεχωριστό λόγο στην καρδιά σου. Στη Lanuza ήταν η γαλήνια καντίνα -πρώτο τραπέζι για να κοζάρεις τη λίμνη- και το Μουσικό Φεστιβάλ των Πυρηναίων, που μέχρι τις 30/7 φιλοξενεί έθνικ μουσικές σε μια εξέδρα πάνω στο νερό! Στο Formigal, τα σαλέ-ξενοδοχεία και οι εγκαταστάσεις για σπορ. Στο Hoz de Jaca οι ποδηλατάδες πλάι στη λίμνη του Bubal. Στην Βiescas, ένα από τα μεγαλύτερα χωριά της περιοχής που το χωρίζει στα δύο ο ποταμός Gallego, οι παλιές εκκλησιές, η γιορτή της Παναγίας το Δεκαπενταύγουστο, τα πεζοπορικά μονοπάτια και το... μαγαζί με τα ορειβατικά (για δύο επώνυμα ορειβατικά σορτσάκια και ένα καλό T-shirt πληρώσαμε μόλις € 100). Κεφαλοχώρι με δικό της χιονοδρομικό είναι η καταπράσινη Panticosa στη συμβολή των ποταμών Caldares και Bolatica, στα 1.184 μέτρα. Ακόμα και το καλοκαίρι η τηλεκαμπίνα του χιονοδρομικού λειτουργεί απτόητη, ανεβάζοντας οικογένειες για χαλαρές πεζοπορίες στα αλπικά λιβάδια και τις λίμνες.
Στη Valle de Tena η φύση δεν σε βάζει σε δοκιμασίες για ν' απολαύσεις τα καλύτερά της. Σου χαρίζεται παντού, απλόχερα, αφού κοντά σε κάθε χωριό υπάρχουν παρατηρητήρια για να αδειάσεις χιλιόμετρα φιλμ. Όχι ότι αυτό θα μας κρατούσε στα χαμηλά. Είχαμε έρθει αποφασισμένοι για αλπικές εμπειρίες και θα τις κυνηγούσαμε.
Περπατώντας στο GR11
Το ορειβατικό μονοπάτι, που ανεβαίνει στο καταφύγιο Respomuso (2.200 μ.) κι εκεί συναντά παρακλάδια για τις γύρω κορυφές, περνά λίγα μέτρα από το δημοτικό κάμπινγκ του Sallent de Gallego. Ξεκινήσαμε πλήρως εξοπλισμένοι με ορειβατικά μποτάκια, μπουφάν και power bars, στις 7 το πρωί για να φτάσουμε άνετα σε πέντε ώρες.
Η διαδρομή ως το καταφύγιο είναι εύκολη για όσους έχουν στα πόδια τους αρκετές πεζοπορίες, ιδανική όμως και για αρχάριους, αφού δεν παρουσιάζει τεχνικές δυσκολίες. Το μονοπάτι μάς πέρασε μέσα από μποστάνια, αγροτικούς χωματόδρομους και στη συνέχεια ακολούθησε τη γάργαρη ροή ενός ποταμιού μέσα σ' ένα κατάφυτο φαράγγι. Είναι δηλαδή αρκετά δροσερό προσπερνώντας λίμνες και εντυπωσιακούς καταρράκτες ύψους εκατό και διακοσίων μέτρων! Με το που θα πιάσεις αλπική ζώνη όμως, τα Πυρηναία δικαιώνουν τη φήμη που τα θέλει «πέτρινα» βουνά. Στις τελευταίες ανηφορικές τραβέρσες χύσαμε ιδρώτα, αλλά ευτυχώς το καταφύγιο ήταν κοντά, πλάι σε μια ακόμα βαθιά τεχνητή λίμνη, ατενίζοντας ένα πανόραμα από μυτερές βουνοκορφές. Αν δεν σε χαλαρώσει το τοπίο, το φαγητό, η μπύρα και οι άψογες παροχές στα ενδότερα θα τα καταφέρουν σίγουρα. Και το χρειαζόμασταν γιατί την επόμενη ημέρα μάς περίμενε πολύ περπάτημα.
Για την κατάβαση επιλέξαμε το μονοπάτι για το Balnearios de Panticosa, ώστε να καταλήξουμε πάλι σ' ένα από τα χωριά της κοιλάδας. Ο ορειβατικός οδηγός (Trekking in the Pyrenees, εκδόσεις Trailblazer) μας είχε προϊδεάσει για μεγάλες υψομετρικές διαφορές, αλλά στο χρόνο έπεσε τελείως έξω. Σε λιγότερο από 7 ώρες δεν υπάρχει περίπτωση να το περάσεις και να το χαρείς. Όπως και να 'χει, χρειάζεσαι μια κάποια φυσική κατάσταση. Οι κόντρα ανηφορικές σάρες (μονοπάτια με θρυμματισμένη πέτρα), το χιόνι (!) που πατούσαμε από τα 2.650 μέτρα και πάνω και το μικρό λούκι (βραχώδες σημείο που περνάς σκαρφαλώνοντας) στο ψηλότερο σημείο της διαδρομής (2.782 μ.) χρειάζονται εμπειρία. Από εκεί και κάτω το βράχινο μονοπάτι ήταν κατηφορικό και γυμνό. Ευτυχώς που προσπερνούσαμε διαρκώς -χάσαμε το μέτρημα- αλπικές λίμνες και τα παγωμένα σκούρα μπλε νερά τους ήταν παρηγοριά για τη ζέστη.
Μια λουτρόπολη ξαναγεννιέται
Κι εκεί που νομίζαμε ότι είχαμε αφήσει τις μεγάλες συγκινήσεις πίσω μας, η τούρτα είχε ένα ακόμα κερασάκι να μας προσφέρει στο τέρμα της διαδρομής. Σε υψόμετρο 1.636 μέτρων, σε μια δασωμένη αγκαλιά, μέσα σε πανύψηλους γρανιτένιους βράχους μας αποκαλύφθηκε το Balnearios de Panticosa. Διάσημο πανευρωπαϊκό κέντρο θερμαλισμού για εκατοντάδες χρόνια, γνώρισε μεγάλες δόξες στην μπελ επόκ, χωρίς να αποφύγει και την άλλη όψη του νομίσματος, την παρακμή. Για να ανταποκριθεί στις σύγχρονες απαιτήσεις της τέχνης της ευεξίας, το χωριό-spa έγινε… εργοτάξιο. Το μεγαλόπρεπο Panticosa Resort, το ακριβότερο ίσως ξενοδοχείο στην Ισπανία σήμερα, ξανάνοιξε πρόσφατα πλήρως ανακαινισμένο, με το καζίνο, τα εστιατόριά του και το spa που προσφέρει αποκλειστικές θεραπείες αναζωογόνησης. Μέχρι το 2006 θ' ανοίξουν τρία ακόμα ξενοδοχεία και το πολυαναμενόμενο palacio thermal, το κτίριο με τις λουτροπηγές.
Ιωάννα Γκομούζαjgomouza@athinorama.gr INFO Πώς θα πάτε: Οδικώς διασχίζοντας την Ιταλία και τη νότια Γαλλία ως το Pau και από εκεί συνεχίζετε για τα γαλλοϊσπανικά σύνορα στο El Portalet. Εναλλακτικά φτάνετε αεροπορικώς στη Βαρκελόνη, νοικιάζετε αυτοκίνητο και διανύετε περίπου 370 χιλιόμετρα με κατεύθυνση προς Huesca, Sabinanigo. Διαμονή: Η περιοχή προσφέρεται για κάμπινγκ. Στην Escarilla (Camping Escarra, 0034 974 487 154, διαθέτει και μπανγκαλόους) και στο πάμφθηνο κάμπινγκ του Sallent de Gallego (απλό, αλλά με πισίνα, γήπεδα τένις, ντους, πλυντήριο). Στα χωριά θα βρείτε από απλούς ξενώνες έως μονάδες με πολλά αστέρια. Ενδεικτικά αναφέρουμε: Στο Formigal: Saliecho (0034 974 492 220), Villa de Sallent (0034 974 490 223), Hotel Formigal (0034 974 490 030). Στο Sallent de Gallego: Bocale (0034 974 488 555), Almud (0034 974 488 366), Sarrato (0034 902 202 089), Casa Socotor (0034 974 488 240). Στην Panticosa: Sabocos (0034 974 487 488), Arruebo (0034 974 487 052), Morlans (0034 974 487 057). Στην Tramacastilla de Tena: El Privilegio (0034 974 487 206). Στο Balnearios de Panticosa: Panticosa Resort (0034 902 252 522). Φαγητό: Οι Ισπανοί είναι καλοφαγάδες και δεν θέλουν να πληρώνουν μια περιουσία γι' αυτό. Στις cafeterias (τα «μπιστρό» τους, που τα επισκέπτονται στο μονόωρο lunch break από τη δουλειά) ένα χορταστικό μενού με δύο πιάτα και επιδόρπιο ή καφέ δεν θα σας κοστίσει πάνω από € 15-20.
