ΛΙΒΥΗ

Ο Καντάφι είναι μόδα

Ένας μοναδικός συνδυασμός ρωμαϊκών και ελληνιστικών μνημείων με εξαιρετικές μεσογειακές παραλίες και απέραντες εκτάσεις ερήμου: όσο κι αν η Λιβύη ως ταξιδιωτικός προορισμός ήρθε στο προσκήνιο μετά το άνοιγμα του Καντάφι προς την Αμερική, είναι μια χώρα που τα ελληνικά ταξιδιωτικά γραφεία γνωρίζουν καλά εδώ και αρκετά χρόνια. Κι έτσι η περιήγηση σ' αυτή τη χώρα με τις ανεξερεύνητες χάρες και τις παρθένες ομορφιές γίνεται με άνεση, ασφάλεια και την πολύτιμη συνοδεία έμπειρων ξεναγών.

Η προσέγγιση στη Λιβύη γίνεται συνήθως με τα αεροπλάνα των Τυνησιακών Αερογραμμών, που προσγειώνονται στο νησί Τζέρμπα, γνωστό και ως νησί των Λωτοφάγων. Από εκεί η διαδρομή για την Τρίπολη είναι σύντομη και συνδυάζεται με επίσκεψη στο Κολοσσαίο και το αρχαίο θέατρο της Σαμπράθας, που ήταν μία από τις τρεις μεγάλες πόλεις την εποχή της ρωμαϊκής κατοχής. Το επόμενο ρωμαϊκό δείγμα σάς περιμένει στην εκθαμβωτική αρχιτεκτονική της Leptis Magna, του εμπορικού λιμανιού που προμήθευε στην αυτοκρατορία αγροτικά προϊόντα, χρυσάφι, πολύτιμα μέταλλα αλλά και σκλάβους. Πολλά από τα ευρήματα στεγάζονται στο διπλανό μουσείο, αλλά η μεγαλύτερη απόλαυση είναι η περιπλάνηση στον αρχαιολογικό χώρο. Οι ανασκαφές στη Leptis Magna ξεκίνησαν τον 20ό αιώνα κι έκαναν τους αρχαιολόγους ευτυχισμένους όταν διαπίστωσαν πως η άμμος είχε βοηθήσει να διατηρηθούν τα μνημεία σε εξαιρετική κατάσταση. Έτσι, ο επισκέπτης του σήμερα περιφέρεται σ' ένα μαγικό τοπίο, που συγκινεί ακόμα και τους πιο αδιάφορους στα «αρχαιολογικά» ταξιδιώτες.

Έπειτα από το ταξίδι στο παρελθόν η Τρίπολη έρχεται να προσγειώσει τον ταξιδιώτη στη σύγχρονη πραγματικότητα της χώρας. Η πόλη που ήταν κάποτε γνωστή ως «η λευκή νύφη της Μεσογείου» διατηρεί μέχρι σήμερα κομμάτια της γοητείας της. Αραβικά, τούρκικα και ιταλικά στοιχεία δίνουν το αρχιτεκτονικό στίγμα στις μοντέρνες γειτονιές, η μεσογειακή αύρα δροσίζει την παραλιακή λεωφόρο, αλλά ο σφυγμός της πόλης χτυπάει στα σουκ της μεντίνας (παλιά πόλη), τα οποία, λόγω έλλειψης τουριστών, έχουν διατηρήσει αυθεντική ατμόσφαιρα και τοπικό χρώμα, ενώ ταυτόχρονα είναι το καλύτερο μέρος για ψώνια, με καταστηματάρχες που διατηρούν την ψυχραιμία τους και δεν γίνονται φορτικοί στους τουρίστες, όπως συχνά συμβαίνει στα παζάρια των αραβικών χωρών. Το μεγαλύτερο αξιοθέατο της Τρίπολης είναι το «Κόκκινο Φρούριο», ένα τεράστιο λαβυρινθώδες οικοδόμημα που ατενίζει από ψηλά την πόλη. Κι αν η επίσκεψη στις ρωμαϊκές πόλεις ξύπνησε τον αρχαιολόγο μέσα σας, επισκεφτείτε το εξαιρετικό Αρχαιολογικό Μουσείο με τα εντυπωσιακά εκθέματα.

Αφήνοντας πίσω σας την Τρίπολη θα πετάξετε προς τα ανατολικά, εκεί όπου βρίσκεται η Βεγγάζη και τα ερείπια των ελληνιστικών πόλεων του 5ου π.Χ αιώνα. Η Βεγγάζη, που καταστράφηκε στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και ξαναχτίστηκε όταν το πετρέλαιο έφερε πλούτη στην περιοχή, είναι μια ήσυχη πόλη με έντονη ιταλική επιρροή τόσο στα κτίρια όσο και στην τοπική μαγειρική. Κι εδώ το πιο ζωντανό κομμάτι της πόλης είναι η μεντίνα, ένας μικρός λαβύρινθος από σκεπαστά σουκ. Ιδανική μέρα για ψώνια είναι η Παρασκευή, όταν ολόκληρη η πόλη επιδίδεται σ' ένα ομαδικό shopping therapy. Γύρω από τη Βεγγάζη απλώνονται οι σημαντικότερες ελληνιστικές πόλεις Κυρήνη και Απολλωνία, που χρονολογούνται από τον 5ο π.Χ. αιώνα. Καλοδιατηρημένες όσο και οι αντίστοιχες ρωμαϊκές, διατηρούν την αρχική ρυμοτομία τους και τα μωσαϊκά που έχουν αποκαλυφθεί είναι από τα πιο ενδιαφέροντα της Μεσογείου. Μην παραξενευτείτε αν ακούσετε κάποιους από τους ντόπιους να μιλούν λίγα ελληνικά με κρητική προφορά. Τα παράλια της Βεγγάζης βρίσκονται πολύ κοντά στην Κρήτη και οι επαφές των επαγγελματιών ψαράδων με τους Κρητικούς είναι συχνές εδώ και πολλά χρόνια.

Πέρα όμως από τις αρχαιότητες και τις παραλιακές πόλεις απλώνεται η απεραντοσύνη της ερήμου - και δεν είναι βέβαια δυνατόν να φύγετε από τη Λιβύη χωρίς να γνωρίσετε αυτό το ενδιαφέρον και μοναδικό κομμάτι. Από την Τρίπολη θα ξεκινήσετε το οδικό ταξίδι για την όαση της Γκανταμές, που βρίσκεται στο ακαθόριστο, λόγω ερήμου, σύνορο μεταξύ Λιβύης, Αλγερίας και Τυνησίας.

Ταξιδεύοντας στο, σε άριστη κατάσταση, οδικό δίκτυο θα έχετε την ευκαιρία να δείτε τις σύγχρονες εργατικές κατοικίες που κατασκεύασε ο Καντάφι για να στεγάσει τους κατοίκους των χωριών της ερήμου, αλλά όσο μπαίνετε για τα καλά στην έρημο τα χωριά με τα πλινθόκτιστα σπίτια κυριαρχούν στο τοπίο. Η ομώνυμη πόλη που βρίσκεται στην όαση της Γκανταμές αποτελεί ένα τυπικό δείγμα αρχιτεκτονικής της ερήμου. Το παλιό κέντρο είναι ένας σκεπαστός λαβύρινθος από δρομάκια που διακόπτονται από μικρές ακάλυπτες πλατείες. Ο λαμπερός ήλιος της ερήμου τρυπώνει στα λιγοστά ανοίγματα, δημιουργώντας ενδιαφέρουσες φωτοσκιάσεις που εντείνουν την ατμόσφαιρα μυστηρίου. Έξω από την πόλη οι χαμηλοί αμμόλοφοι που εκτείνονται μέχρι την Αλγερία γλυκαίνουν το σκληρό τοπίο της ερήμου.

Αν και μεγάλη σε έκταση, η Λιβύη είναι μια αραιοκατοικημένη χώρα, αφού η έρημος κυριαρχεί στο μεγαλύτερο κομμάτι της. Ο πληθυσμός της φτάνει τα έξι εκατομμύρια και οι μεγαλύτερες πόλεις βρίσκονται στα μεσογειακά παράλια.

Επίσημη γλώσσα είναι τα αραβικά, ωστόσο πολλοί από τους ντόπιους μιλάνε αγγλικά αλλά και ιταλικά. Οι κάτοικοι είναι φιλικοί και φιλόξενοι απέναντι στους Ευρωπαίους τουρίστες, αν και παραμένουν επιφυλακτικοί όσον αφορά τους Αμερικανούς. Για ευνόητους λόγους είναι προτιμότερο να αποφεύγετε συζητήσεις πάνω σε θέματα πολιτικής και θρησκείας. Η Λιβύη παραμένει ακόμα παρθένος προορισμός: περίπου 300.000 είναι οι τουρίστες που επισκέπτονται κάθε χρόνο τη χώρα, ενώ στη γειτονική Αίγυπτο ξεπερνούν τα 5.000.000.

Η Λιβύη δεν ενδείκνυται για μοναχικούς ταξιδιώτες. Για την είσοδο στη χώρα απαιτείται βίζα, για την απόκτηση της οποίας απαιτείται «πρόσκληση» από κάποιον ντόπιο. Με τη συμμετοχή σε γκρουπ θα παρακάμψετε τις γραφειοκρατικές καθυστερήσεις και θα απολαύσετε το ταξίδι σας με άνεση και ασφάλεια, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα ολοκληρωμένη περιήγηση και ξενάγηση στα σημαντικότερα αξιοθέατα.