ΝΟΤΙΟ ΠΗΛΙΟ
θάλασσα επί δύο
Ο συνδυασμός βουνό-θάλασσα είναι καλός, ο συνδυασμός θάλασσα-θάλασσα είναι ακόμη καλύτερος. Εξηγούμαστε: το νότιο Πήλιο, το πόδι δηλαδή της χερσονήσου, έχει το ακαταμάχητο πλεονέκτημα της εύκολης πρόσβασης τόσο στον κόλπο του Παγασητικού όσο και στις ωραίες, αλλά άγριες θάλασσες του Αιγαίου.
από την Ελένη Κούκη
Σας αρέσουν οι διακοπές με αυτοκίνητο (πώς αλλιώς θα κάνετε test drive σε όλες τις παραλίες;), τα τσίπουρα σε μικρές πλατείες, τα μοχίτο με θέα τη θάλασσα, οι εκδρομές ανακάλυψης σε λιθόστρωτα μονοπάτια; Η περιοχή του νότιου Πηλίου μπορεί να σας τα προσφέρει όλα, αρκεί να κινηθείτε έξυπνα και να αποφύγετε τον «οικογενειακό τουρισμό» που επικρατεί σε ορισμένα από τα θέρετρά της. Ακολουθούν οδηγίες χρήσης.
Τα highlight των παραλιώνΚάθε παραλία εδώ έχει τη δική της προσωπικότητα. Αδιαφιλονίκητη βασίλισσα της περιοχής, τα Ποτιστικά, από την πλευρά του Αιγαίου, μια αμμουδιά ενός χιλιομέτρου σκηνογραφημένη με πανύψηλα άγρια βράχια. Έχει εύκολη πρόσβαση (άσφαλτος που ξεκινάει από το χωριό Ξυνόβρυση) και είναι αρκετά γνωστή. Ακόμη όμως και τα Σαββατοκύριακα διατηρεί την απλόχωρη άνεσή της. Γερμανοί, παρέες από Βολιώτες πιτσιρικάδες, Αθηναίοι, ζευγάρια που κάνουν ελεύθερο κάμπινγκ, όλοι βρίσκουν τη δική τους γωνιά. Όταν αρχίζουν τα μελτέμια, σηκώνεται πολύ κύμα, οπότε οι παραθεριστές μαζεύουν τα κουβαδάκια τους για τις υπήνεμες παραλίες του Παγασητικού.
Η γνώμη μας είναι ότι αξίζει να κάνετε μια βόλτα ακόμη και τις πιο κυματώδεις μέρες. Το μυστικό βρίσκεται στην ώρα. Αν έρθετε το απόγευμα, από τις έξι και μετά, όταν το κύμα σπάει, θα απολαύσετε ένα ελεγχόμενα περιπετειώδες μπάνιο, για να μην αναφερθούμε στο ακαταμάχητο πλεονέκτημα της ώρας - είναι η στιγμή που η παραλία αδειάζει και τα Ποτιστικά είναι όλα δικά σας. Συστατικό στοιχείο της γοητείας των Ποτιστικών, το «Climax», ένα από τα πιο στυλάτα μαγαζιά σε ολόκληρο το Πήλιο. Lounge μουσική υπόκρουση, mediterranean-caribbean διάθεση στη διακόσμηση, απλή, αλλά νόστιμη διεθνοϊταλική κουζίνα, υπέροχα κοκτέιλ και θέα 180 μοιρών προς την παραλία. Οι τιμές είναι λίγο τσουχτερές για τα δεδομένα της περιοχής (πλήρες γεύμα περίπου € 15-20), ενώ το σέρβις «κολλάει» λίγο τις ημέρες αιχμής, αλλά αξίζει τον κόπο να ανηφορίσετε ως εδώ (απέχει περίπου 100 μέτρα από την παραλία, πάνω σε μια πλαγιά), έστω και μόνο ή μάλλον αποκλειστικά και μόνο για να πιείτε ένα μοχίτο την ώρα που δύει ο ήλιος.
Δύο χιλιόμετρα πιο μακριά από τα Ποτιστικά ο δρόμος οδηγεί στον Κομμό. Ταμπέλες μην ψάχνετε, δεν υπάρχουν, ρωτήστε επιτόπου για να βρείτε το δρόμο - σημειώστε ότι θα περπατήσετε και εκατό μέτρα. Σε αντάλλαγμα θα βρεθείτε σε μια απομονωμένη παραλία (ξέρετε, τα γνωστά: βαθιά νερά, πανύψηλα βράχια) την οποία προτιμούν οι γυμνιστές.
Εξαιρετική παραλία από την πλευρά του Αιγαίου είναι και η Μελανή (ακολουθήστε τις ταμπέλες από Αργαλαστή). Τα τελευταία χιλιόμετρα του δρόμου που θα σας οδηγήσει εκεί είναι μάλλον κακά (χωματόδρομος), χωρίς όμως αυτό να εμποδίζει τον κόσμο να την επισκέπτεται - δύο χιλιόμετρα χρυσής αμμουδιάς αποτελούν ικανό δέλεαρ. Όταν τελειώσετε με τις βουτιές, αναζητήστε την ταβέρνα του Σαμαρά. Ούτε πενήντα μέτρα από την παραλία και ξαφνικά βρίσκεστε μέσα στα πλατάνια και τη δροσιά. Η κουζίνα δεν λέει πολλά πράγματα, αλλά επικρατεί μια χαλαρή ατμόσφαιρα κυρίως λόγω των «μόνιμων», όλων όσοι δηλαδή κατασκηνώνουν στην παραλία.
Από την πλευρά του Παγασητικού το σκηνικό αλλάζει. Ο κόλπος, κλειστός και γαλήνιος σαν λίμνη, προσφέρει δεκάδες επιλογές για πιο ήσυχα μπάνια (τα μποφόρ σπανίως τον αναταράζουν) σε δεκάδες μικρές παραλίες, κυρίως με βότσαλο, ενώ τα ελαιοπερίβολα σταματούν 3-4 μέτρα από κει όπου σκάει το κύμα. Κύρια τουριστικά θέρετρα εδώ, η Μηλίνα, το Χόρτο, ο Κάλαμος και το Λεφόκαστρο. Η Μηλίνα δεν έχει καλές παραλίες^ καλύτερα να την επισκεφτείτε βράδυ, όταν οι καφετέριες της προκυμαίας και τα 2-3 μπαράκια της ζωντανεύουν. Το Χόρτο, πέρα από την κεντρική του παραλία μπροστά στα σπίτια που συγκεντρώνει όλο τον κόσμο, διαθέτει δύο αξιοπρόσεκτους κολπίσκους. Στον πρώτο θα φτάσετε περπατώντας το μικρό μονοπατάκι εκεί όπου τελειώνουν τα σπίτια. Βότσαλο, πρασινογάλαζα νερά και η ταβέρνα της Αρχοντούλας δίπλα στο κύμα με σπιτικό φαγητό - ό,τι πρέπει δηλαδή για άραγμα από το πρωί μέχρι αργά το απόγευμα. Η δεύτερη παραλία είναι η Παγανιά και θα τη βρείτε λίγο πριν φτάσετε στο χωριό, ακολουθώντας ένα στενό ασφάλτινο δρομάκι. Θα χαζέψετε τα ιστιοπλοϊκά (ακριβώς επάνω στην πλαζ υπάρχει ένα κλειστό κλαμπ διακοπών για ιστιοπλοΐα), θα αράξετε δίπλα στα σκοίνα και μετά θα κλείσετε τη μέρα σας στην «Casablanca», ένα ιδιόρρυθμο καφέ μπαρ με χαλαρή μουσική και ατμόσφαιρα «στεκιού». Στον Κάλαμο σας περιμένει η μεγάλη κεντρική του πλαζ (με άμμο), ψάξτε όμως λίγο για να βρείτε το Μάρμαρο, μια από τις πιο όμορφες παραλίες του Παγασητικού, και μάλιστα πολύ ήσυχη. Στο Λεφόκαστρο επικρατεί η ίδια περίπου κατάσταση στην κεντρική πλαζ, μέσα όμως από χωματόδρομους θα προσεγγίσετε αρκετούς ενδιαφέροντες κολπίσκους.
Τσίπουρο!
Το «εθνικό ποτό» του Πηλίου και μια πραγματική ιεροτελεστία. Δεν παραγγέλνετε μεζέ, απλώς σε κάθε «γύρο» το μαγαζί σάς φέρνει και διαφορετικό μεζέ. Τα καλύτερα τσιπουράδικα θα τα βρείτε στις πλατείες των χωριών. Επιβάλλεται μια βόλτα από την Αργαλαστή. Αράξτε στο κοινοτικό καφενείο, κάτω από τα πλατάνια, και ξεκινήστε. Οι μεζέδες είναι πολύ καλοί και με ποικιλία, το πόσα «εικοσιπενταράκια» (οι χαρακτηριστικές μικρές φιάλες μέσα στις οποίες σερβίρεται το τσίπουρο) θα αντέξετε είναι δικό σας θέμα. Α, και μια λεπτομέρεια. Τις καυτές μέρες του Αυγούστου, όταν οι παραλίες αναστενάζουν, εδώ δεν λείπει ποτέ η δροσιά και το αεράκι που κάνει τα αιωνόβια κλαδιά των πλατάνων να αναρριγούν. Δεύτερη all time classic επιλογή, η πλατεία του Λαύκου. Γραφικότατη και αυτή, περιτριγυρισμένη από καφενεία που σερβίρουν τσίπουρο και όχι μόνο. Πιο ήσυχες επιλογές η μικροσκοπική πλατεία της Συκής αλλά και του Μετοχίου.
Περιπατητικά και άλλαΤα παλιά καλντερίμια που συνέδεαν κάποτε τα χωριά μεταξύ τους διατηρούνται σε πολύ καλή κατάσταση και μας καλούν για μια βόλτα. Δεν είναι σηματοδοτημένα, αλλά εύκολα μπορείτε να κάνετε τις διαδρομές, αρκεί να ζητήσετε κάποιες πληροφορίες από ντόπιους. Μη φανταστείτε κάποια κουραστική πεζοπορία, οι διαδρομές είναι κατηφορικές (αρκεί κάποιος φίλος να σας περιμαζέψει στο τέλος!) και με υπέροχη θέα στη θάλασσα. Η πρώτη ξεκινάει από την Αργαλαστή (αναζητήστε την αρχή δίπλα στο ανακαινισμένο Σχολαρχείο) και καταλήγει στον Κάλαμο - πέντε χιλιόμετρα μέσα σε πυκνή βλάστηση, με χάιλαϊτ το παλιό πέτρινο γεφυράκι αλλά και τη μεταβυζαντινή εκκλησία της Παναγίας.
Το δεύτερο μονοπάτι ξεκινάει από το Λαύκο και κατηφορίζει μέχρι τη Μηλίνα. Στη διαδρομή θα συναντήσετε μια πανέμορφη παλιά βρύση, ενώ θα εντοπίσετε και άφθονα σημεία θέας στο ομορφότερο κομμάτι του Παγασητικού με τα μικρά νησάκια. Αν η πεζοπορία δεν είναι το φόρτε σας, μπορείτε να γνωρίσετε τα μυστικά της περιοχής καβάλα στο άλογο.
Ο Νίκος Στουκογιάννης (24230/54439, 24230/54131) οργανώνει εκδρομές με άλογα σε αγροτικούς χωματόδρομους και μονοπάτια. Ειδικά το καλοκαίρι οι περισσότερες εκδρομές συνδυάζουν και θάλασσα για ένα γρήγορο μπάνιο.
Πού θα μείνετε Σε ανακαινισμένα: Στο Λαύκο στο «Αρχοντικό Παρίση» (24230/65856), που διαθέτει αυλή με ακαταμάχητη θέα. Επίσης στον ξενώνα «Λαύκο» (24230/65017) και το νεότευκτο και οικονομικό ξενώνα ΚΤΕΝΑ (24230/65562). Στην Αργαλαστή υπάρχει το προσεγμένο «Αγαμέμνων», που διαθέτει και πισίνα (24230/54557). Σε απλά ενοικιαζόμενα δωμάτια δίπλα στη θάλασσα: Στον Κάλαμο, στην «Πανσιόν Οδυσσέας» (24230/54775) και στην «Ερωφίλη» (6977/633464). Στο Χόρτο στο «Λήδα» (24230/65326). Σε απλά ξενοδοχεία: Στο Χόρτο στο «Ντίπλοματς Χολιντέι» (24230/65697) και στα Ποτιστικά στον «Ελύτη» (24230/54482). Τεύχος 220, 29/7/2004
