Βόλτες στην κατάλευκη άμμο της ωραιότερης ατόλης στον κόσμο, snorkelling σε... τριπαριστούς βυθούς, jeeping στη ζούγκλα, ολοήμεροι παραδοσιακοί χοροί, κρέατα-λουκούμι ψημένα σε λάκκους με ηφαιστειακές πέτρες. Ο Αριστοτέλης Αποσκίτης ζει εικόνες βγαλμένες από πίνακες του Γκογκέν ταξιδεύοντας στον μπλε «πλανήτη» του Ειρηνικού, σε ένα από τα πιο μακρινά νησιωτικά κράτη, βορειοανατολικά της Νέας Ζηλανδίας
Η δορυφορική φωτογραφία από το Διάστημα απεικονίζει έναν πανέμορφο μπλε πλανήτη, τα 3/4 του οποίου καλύπτονται από θάλασσα. Σ’ αυτό το απέραντο γαλάζιο του μεγαλύτερου ωκεανού, του Ειρηνικού, υπάρχουν σπαρμένα νησιωτικά κράτη, μικρά σαν κουκκίδες, με εξωτικές ονομασίες, που ποτέ δεν τους δίνουμε ιδιαίτερη σημασία. Κι όμως, υπάρχουν ελάχιστα μέρη στη Γη που η ομορφιά τους μπορεί να συγκριθεί με αυτή των νησιών του Ειρηνικού. Άλλοι τόποι, μακρινοί, ήρεμοι, απλοί...
Ένας από αυτούς είναι τα Νησιά Κουκ, με γη 240 τ.χλμ., μοιρασμένη άνισα σε 15 νησιά, και μια αχανή θαλάσσια έκταση 2.000.000 τ.χλμ., στο κέντρο του πολυνησιακού τριγώνου που ανακάλυψε ο James Cook το 1773 και του έδωσε το όνομά του. Τα ωραιότερα νησιά των Κουκ θεωρούνται η Rarotonga για τα βουνά και την ενδοχώρα της και το Aitutaki, που η ατόλη του λέγεται από πολλούς ότι είναι η ωραιότερη στον κόσμο.
Φτάνω στο αεροδρόμιο της πρωτεύουσας Avarua, στη Rarotonga, το μεγαλύτερο του νότιου και πιο τουριστικού γκρουπ των νησιών Κουκ, στις 2.30 το πρωί. Μετά τις τυπικές διαδικασίες και μ’ ένα κολιέ λουλουδιών για το «καλώς όρισες», πηγαίνω κατευθείαν για ύπνο σ’ ένα όμορφο σπιτάκι πάνω στην παραλία. Έξω βρέχει καταρρακτωδώς και φυσάει δυνατά, σαν μικρός τυφώνας. Έχω διαλέξει ως βάση μου το Muri, το ωραιότερο σημείο της πεντακάθαρης γαλάζιας λίμνης, που δημιουργείται από τον κοραλλιογενή ύφαλο που κυκλώνει τη στρογγυλή Rarotonga. Τέσσερα καταπράσινα νησάκια απέχουν μόλις 200 μέτρα από την ακτή και σε ορισμένα σημεία, κατά την άμπωτη, το βάθος του νερού δεν ξεπερνάει τους 50 πόντους.
Το επόμενο πρωί βγαίνω για μια βόλτα στην παραλία, με τη λευκή άμμο να τρίζει κάτω από τα βήματά μου. Παρατηρώ τους πανύψηλους κοκοφοίνικες και τις πολύχρωμες βίλες με τους λουλουδια-σμένους κήπους να συναγωνίζονται σε ομορφιά η μία την άλλη. Η Νεοζηλανδή ιδιοκτήτρια του resort, η Γκουέν, κυκλοφορεί όλη την ημέρα με παρεό και το παραδοσιακό στεφάνι ei, σαν λουλουδένια κορόνα. Θίγεται που τη θεωρώ ξένη: «Οι κάτοικοι των Κουκ είναι ως επί το πλείστον Πολυνήσιοι, αλλά είμαστε και αρκετοί Νεοζηλανδοί που έχουμε παντρευτεί και ζούμε χρόνια εδώ, και θεωρούμε τον εαυτό μας ντόπιο».
Η Rarotonga με κερδίζει από την πρώτη στιγμή – εδώ νιώθω γαλήνια και άνετα. Παντού χαμογελαστά πρόσωπα με χαιρετάνε μ’ ένα κούνημα της κεφαλής και ένα εγκάρδιο «Kia orana». Μαύροι ερωδιοί εκτελούν χαμηλές πτήσεις ψάχνοντας για ψάρια και μόλις τα εντοπίσουν, τα βουτούν αστραπιαία με τα μυτερά τους ράμφη, μεγάλες καρύδες «στολίζουν» την παραλία, μια συστάδα σκούρες πράσινες αροκάριες κάνει τη διαφορά ανάμεσα στους φοίνικες και τους ανθισμένους ιβίσκους. Βγαίνω στον παραλιακό ασφαλτοστρωμένο δρόμο που κυκλώνει το νησί για 32 χιλιόμετρα. Τα γύρω βουνά είναι μυτερά, απόκρημνα και καταπράσινα. Τραβάει την προσοχή μου το πολυνησιακού ρυθμού «Garden Cafe Maire Nui» με τη μεγάλη αχυρένια σκεπή. Ο κήπος του είναι πνιγμένος στους ιβίσκους, τις ελικώνιες και τις ορχιδέες. Μια συμπαθέστατη γιαγιά με κατάλευκο κότσο με πληροφορεί ότι οι ενδημικοί κίτρινοι ιβίσκοι που φωτογραφίζω μετά τη δύση του ηλίου γίνονται σκούροι πορτοκαλιοί...
Γύρω μου κυκλοφορεί κόσμος με στεφάνια και κολιέ από λουλούδια, αριστερά και δεξιά του δρόμου διάφορα spa διαφημίζουν το ντόπιο αναζωογονητικό μασάζ και οι τουρίστες με προσπερνούν πάνω σε αυτόματες βέσπες. Ένα κομβόι από 8 beach bugy με τουρίστες ξεκινάει εκδρομή στα δύσβατα μονοπάτια των βουνών κορνάροντας χαρούμενα.
ΓΕΥΣΕΙΣ ΑΛΑ UMU
Είναι 8 το βράδυ και βρίσκομαι στο «Rarotonga Beach Resort», για island night με τη Νάνσι, μια φίλη Νεοζηλανδή που μένει χρόνια στη Rarotonga. Επέμενε να έρθουμε εδώ για φαΐ, για να πάρω μια γεύση της ντόπιας κουζίνας και κουλτούρας με το show των Orama, του καλύτερου γκρουπ του νησιού. Και μόνο που η ονομασία τους είναι ελληνική μου φτάνει... Αυτές οι island nights, που τιμούν την πολυνησιακή κουλτούρα με μουσική, χορό και τοπική κουζίνα, είναι ο καλύτερος τρόπος για να διασκεδάσεις εδώ. Μια όμορφη κοπέλα με μαύρα ολόισια μαλλιά μέχρι τη μέση μάς καλεί να σηκωθούμε απ’ τα τραπέζια και μας οδηγεί στους κήπους για να γνωρίσουμε τον παραδοσιακό τρόπο ψησίματος umu. Μέσα σε βαθιούς λάκκους βάζουν πυρωμένες ηφαιστειακές πέτρες και πάνω τους τοποθετούν τα κρέατα, τις πατάτες και τα λαχανικά τυλιγμένα σε μπανανόφυλλα. Όλα αυτά είναι σκεπασμένα με πέντε στρώσεις τσουβαλιών και χώμα στο τέλος. Περιττό να πω ότι τα ψητά αλά umu είναι λουκούμι. Ο μπουφές έχει δεκάδες παραδοσιακά φαγητά, με καλύτερο το ika mata, ωμό κιτρινόπτερο τόνο, κομμένο σε κυβάκια και μαριναρισμένο σε λάιμ μαζί με ψιλοκομμένα κρεμμύδια, ντομάτες, αγγούρι και γάλα καρύδας. Σημειωτέον ότι ο τόνος που αλιεύεται εδώ θεωρείται από τους καλύτερους και δεκάδες κοντέινερ φεύγουν αεροπορικώς για την Ιαπωνία.
Σε λίγο αρχίζει το show με ρυθμικά μεγάλα και μικρά τύμπανα, κιθάρες και γιουκελέλε. Οι μελωδικές φωνές και ο γρήγορος ρυθμός μάς ανεβάζουν και όταν μπαίνουν οι χορευτές και οι χορεύτριες με τις χορταρένιες φούστες hula και τα σουτιέν από τσόφλι καρύδας, με τρεμάμενα σώματα, λες και τα διαπερνά ηλεκτρισμός, ξεσπάμε σε χειροκροτήματα. Οι άντρες με τους άγριους πολεμικούς χορούς τους και το ξεφλούδισμα καρύδας με τα δόντια έχουν ήδη κερδίσει τις εντυπώσεις... αμαχητί. Φεύγω σιγοσφυρίζοντας το νέο σουξέ των Orama «Avaiki».
Οι island nights στα Κουκ είναι μεν τουριστικό θέαμα, αλλά υψηλού επιπέδου, διότι ο παραδοσιακός χορός και η μουσική είναι η σπουδαιότερη μορφή τέχνης τους και περνάει από γενιά σε γενιά. Όλοι οι νέοι και οι νέες ανήκουν σε μουσικοχορευτικά γκρουπ με καθημερινές πρόβες και βραδινές παραστάσεις στα μεγάλα ξενοδοχεία και clubs. Όλα τα γκρουπ αναμετρώνται τον Αύγουστο, στον ετήσιο διαγωνισμό Te Maeva Nui, για την ανάδειξη του καλύτερου. Το διαπιστώνεις αμέσως: οι ντόπιοι ζουν για τη μουσική και το χορό.
Την επομένη το πρωί πηγαίνουμε στους προκριματικούς για τον καλύτερο χορευτή και χορεύτρια της χρονιάς, στο Auditorium. Τις μικρές διαγωνιζόμενες τις κυνηγάνε οι μανάδες τους, τις βάφουν, τους βάζουν αρωματικά έλαια στα μαλλιά, στερεώνουν καλά τα λουλούδια στ’ αφτιά. Επικρατεί μια γενική αναστάτωση. Ένας θεόχοντρος γκέι τσιρίζει, έτσι χωρίς λόγο: η ομοφυλοφιλία είναι πράγμα συνηθισμένο στην Πολυνησία και αποδεκτό απ’ όλους. Κανείς δεν σχολιάζει αρνητικά τους τραβεστί, που κυκλοφορούν ντυμένοι με αραχνοΰφαντα παρεό και δεκάδες λουλούδια στα μαλλιά. Ο S.V., ο νικητής του διαγωνισμού για δύο συνεχείς χρονιές, και η Inai, μια δεκαεξάχρονη καλλονή που έχει κερδίσει τους πάντες με τις αέρινες κινήσεις της, περνάνε πρώτοι στους τελικούς.
ΑΕΡΟΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ
Ο Brenton με παίρνει μαζί του για απογευματινή πτήση πάνω από το νησί με το διθέσιο τσέσνα του. Το πανοραμίκ είναι εντυπωσιακό. Για 30 λεπτά τραβάω φωτογραφίες από το ανοιχτό παράθυρο καταγράφοντας την απλόχερη ομορφιά του νησιού. Μόνο η παράκτια ζώνη είναι κατοικημένη, ενώ το εσωτερικό καλύπτεται από δάση και βουνά.
Πετάμε πάνω από τις παραλίες Nikao και Avatiu, την πρωτεύουσα Avarua με το λιμάνι της και τα χωριά που είναι χτισμένα μέσα σε δάση που περιζώνουν τον παραλιακό δρόμο. Περνάμε στην ενδοχώρα, πάνω από καταπράσινες πεδιάδες που τέμνονται από τους χείμαρρους Mataura και Tutapa. Η Rarotonga είναι το μοναδικό νησί των Κουκ όπου θα δείτε βουνά, όλα τα άλλα νησιά είναι σχεδόν επίπεδες ατόλες. Η ψηλότερη βουνοκορφή Te Manga (653 μ.), σε σχήμα πράσινης πυραμίδας, μου αποκαλύπτεται για πρώτη φορά χωρίς τα σύννεφα που τη σκεπάζουν συνήθως. Η κορφή Needle (413 μ.) είναι φαλακρή και τόσο μυτερή που αν πέσει μπαλόνι πάνω της θα σκάσει, εξ ου και τ’ όνομα (needle σημαίνει βελόνα). Βρισκόμαστε πάνω από το ωραιότερο σημείο του νησιού, το Muri. Η λιμνοθάλασσα εδώ είναι πιο γαλάζια, πιο πλατιά και τα 4 motu (νησάκια) είναι ονειρικά. Το πέρασμα Papua, που είναι και το πιο επικίνδυνο, από ψηλά φαίνεται σαν ήσυχο πανέμορφο υποθαλάσσιο φαράγγι με έντονα μπλε και κόκκινα χρώματα.
ΣΕΡΦ, ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ ΚΑΙ JEEPING
Πίσω στο έδαφος, το εσωτερικό του νησιού το γνώρισα με τζιπ σε μια κατατοπιστική εκδρομή του γραφείου Raro Safari 4x4 ανάμεσα σε δάση με σπάνια ενδημικά φυτά, τον κρυστάλλινο καταρράκτη Wigmore και τον ιερό τόπο όπου γίνονταν τα συμβούλια κάτω από την αρχηγία του μεγάλου Μakea. Μαθαίνω ότι οι ξένοι δεν μπορούν να αγοράσουν γη, αλλά μόνο να τη νοικιά-σουν για 60 χρόνια, εκτός και αν παντρευτούν ντόπια ή ντόπιο. Δεν υπάρχουν φτωχοί άστεγοι και ζητιάνοι εδώ, τα πάντα τους τα προσφέρει η φύση: φρούτα, γλυκοπατάτες, ταπιόκα, ταρό, λαχανικά, πατάτες, ψάρια. Οι παραλίες που βρίσκονται στην νότια ακτή είναι οι καλύτερες με το θεαματικότερο snorkeling: Aroa, Muri, Tikioki. Ωραιότερη όλων η Titikaveka με τους πανύψηλους κοκοφοίνικες και τη λευκή άμμο. Γενικά τα νερά είναι δροσερά, γαλανά και ακίνδυνα. Εδώ οι ψαράδες ψαρεύουν με τον παραδοσιακό τρόπο, πετώντας από την ξηρά ένα στρογγυλό δίχτυ με βαρίδια. Με κάθε ριξιά γεμίζουν οι κουβάδες.
Οι μέρες περνούν όμορφα, με ατελείωτους περιπάτους στα δάση, πολύ κολύμπι, παρακολουθώντας ριψοκίνδυνους σέρφερ να παλεύουν με θεόρατα κύματα που σκάνε πάνω στον κοφτερό ύφαλο, βόλτες στο σαββατιάτικο παζάρι Punanga Nui σ’ ένα μεγάλο λιβάδι της Avarua γεμάτο πολύχρωμες τέντες που πουλάνε παρεό, μαύρα μαργαριτάρια, διακοσμητικά, πίνακες, ρούχα, χυμούς, σνακ και φρούτα. Τις Κυριακές πηγαίνω στη λειτουργία της πρεσβυτεριανής εκκλησίας για να ακούσω να ψάλλουν μελωδικά «I mene pure» ντυμένοι όλοι στα ολόλευκα. Κλασική στάση το Beachcomber. Το κτίριο κατασκευάστηκε το 1845 από τη London Missionary Society LMS, καταστράφηκε ολοσχερώς το 1968 από τον κυκλώνα «Dolly» και το 1999 ανακατασκευάστηκε εξολοκλήρου από κοράλλια. Έχει καταστήματα με όμορφες συλλογές μαύρων μαργαριταριών, πίνακες, αντικείμενα τέχνης, δώρα, τα καλύτερα ντόπια υφαντά Tivaevae και ένα κατάστημα tax free με 250 είδη αρωμάτων όλων των οίκων. Θεωρείται το διαμάντι του νησιού και το 2008 που ανακαινίστηκε ο γνωστός ντόπιος ζωγράφος Mahiriki Tangaroa ζωγράφισε στους τοίχους της εισόδου το μύθο της Ina, μιας κοπέλας που ταξίδεψε στη θάλασσα καβάλα σ’ έναν καρχαρία.
ΣΤΗΝ ΩΡΑΙΟΤΕΡΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΗΣ ΓΗΣ
Εκδρομή στο νησί Aitutaki, 220 χλμ. βόρεια της Rarotonga. Από το αεροπλάνο η ονειρική ατόλη γυαλίζει καταγάλανη με 15 βαθυπράσινες πινελιές, τα motu, να σπάνε την αρμονία του γαλάζιου. Έχει ψηφιστεί ως η ωραιότερη θάλασσα της Ωκεανίας και της Ασίας. Δεν υπάρχουν πολλά πράγματα να κάνουμε εδώ, σχεδόν τα πάντα έχουν καταστραφεί από έναν τυφώνα που χτύπησε πρόσφατα το νησί. Τα πρωινά γυρίζουμε με ταχύπλοα τα motu της λίμνης – ασυναγώνιστα σε ομορφιά το Honeymoon island και το One foot island. Ο σκίπερ μας, ο Όρο, μας αφήνει στις παραλίες και απομακρύνεται φωνάζοντας: «Θα σας ξαναδώ του χρόνου». Το Honeymoon είναι τόσο μικρό που μπορείς να το γυρίσεις μέσα σε 10 λεπτά. Αρχικά ήταν μια έρημη αμμονησίδα, από το 1973 όμως απέκτησε ένα δασάκι από φοίνικες, όταν οι νιόπαντροι τουρίστες που έρχονταν για μπάνιο εδώ άρχισαν να ακολουθούν ένα τοπικό έθιμο που θέλει το ζευγάρι να φυτεύει από μία καρύδα για να ριζώσει ο γάμος. Τα νερά είναι από τα ωραιότερα που έχω δει ποτέ μου, με αστραφτερά τιρκουάζ χρώματα και χιονόλευκες απέραντες παραλίες που ροδίζουν σε κάποια σημεία. Το snorkelling στο motu One foot είναι τριπαριστό, με τα δεκάδες πολύχρωμα πεταλουδόψαρα και αγγελόψαρα να μαζεύονται γύρω μας για να τα ταΐσουμε, τα γιγάντια στρείδια στοιβαγμένα σε αποικίες να ανοιγοκλείνουν τα σαρκώδη μπλε ή μοβ χείλη, τα ποικιλόμορφα κοράλλια σε κίτρινους, πράσινους και μοβ χρωματισμούς να μοιάζουν με γιγάντιο καλειδοσκόπιο.
Τα μεσημέρια τρώμε στον καταυλισμό του motu Maina ψητούς ολόφρεσκους τόνους, μπαρακούντας που μαγειρεύουν οι σκίπερ των ταχύπλοων και σαλάτες σερβιρισμένες μέσα σε κελύφη στρειδιών. Οι νύχτες περνούν με τις γνωστές πια island nights στα μισοάδεια από τουρίστες ξενοδοχειακά συγκροτήματα. Οι «χορευτές της φωτιάς» είναι πράγματι μοναδικοί! Το καλύτερο εστιατόριο του νησιού, το «Te tupuna», έχει διασωθεί και τα πεντανόστιμα τεράστια καβούρια των Φοινίκων, που μαγειρεύει ο σεφ με καρύδα, λέμονγκρας και τσίλι, είναι για Χρυσό Σκούφο!
Πέρα και πάνω απ’ όλα όμως προτιμώ την ώρα του ηλιοβασιλέματος, όταν η λίμνη αποκτά ιριδίζοντα χρώματα που μοιάζουν μαγικά. Αναρωτιέμαι συχνά αν έχω ξαναδεί ποτέ μου τόσο όμορφα νερά και παραλίες. Ερχόμενος από μια ασφυκτική, μηχανική πραγματικότητα, στα Νησιά Κουκ καταλαβαίνω ότι υπάρχει ακόμη «όμορφος κόσμος μαγικός, αγγελικά πλασμένος», με ανθρώπινο τρόπο επιβίωσης! Μήπως ήρθε η ώρα ν’ αντιδράσουμε στο εσφαλμένο μοντέλο ζωής που έχουμε υιοθετήσει;
ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕ
Υπάρχει μεγάλη ποικιλία καταλυμάτων για να διαλέξετε, από πεντάστερα ξενοδοχεία και βίλες μέχρι φτηνά hostels για backpackers. Οι τιμές που αναφέρουμε είναι σε δολάρια Νέας Ζηλανδίας (€ 1 = ΝΖ $ 1,68).
Rarotonga
Little Polynesian Resort +682 24280, www.littlepolynesian.com, NZ $ 550-950.
Pacific Resort, Muri, +682 20427, www.pacificresort.com, NZ $ 450-1.580.
Te Manava Luxury Villas & Spa +682 20427, www.temanava.com, ΝΖ $ 370-1.600.
Club Raro +682 22415, www.clubraro.co.ck, ΝΖ $ 140-210.
Aquarius Rarotonga +682 21003, www.aquariusrarotonga.com, ΝΖ $ 30-150.
Varas +682 23156, www.varas.co.ck, ΝΖ $ 50-140.
Aitutaki
Pacific Resort +682 31720, www.pacificresort.com, ΝΖ $1.220-2.310
Aitutaki Lagoon Resort & Spa +682 31203, www.aitutakilagoonresort.com, ΝΖ $ 450-1.235
Samade on the beach +682 31526, www.samadebeach.com, ΝΖ $130-240
Matriki Beach Huts +682 31564, www.matrikibeachhuts.com, ΝΖ $ 55-80
ΠΟΥ ΝΑ ΦΑΤΕ
Rarotonga
The Flame Tree Restaurant +682 25123, ΝΖ $ 25-38
Tamarind House +682 26487, ΝΖ $ 25-35
The Vaka Restaurant +682 25800, ΝZ $ 20-30
Trader Jacks Bar & Grill +682 26464, ΝΖ $ 18-32
Aitutaki
Te Tupuno Restaurant +682 31678, ΝΖ $ 26-30
Flying Boat Beach Bar +682 31200, ΝΖ $ 30-40
Samade on the beach +682 31526, ΝΖ $ 8-20
ISLAND NIGHTS
Ο καλύτερος τρόπος για να διασκεδάστε αλλά και να γνωρίσετε την τοπική κουλτούρα είναι οι islands nights σε μεγάλα ξενοδοχεία και clubs. Περισσότερες πληροφορίες: www.cookislands.travel. Οι καλύτερες island nights γίνονται στα ξενοδοχεία «Pacific Resort Rarotonga», «Aitutaki Lagoon Resort», «Pacific Resort Aitutaki», «Edgewater Resort» (Rarotonga), «Crown Beach Resort» (Rarotonga), «Samade an the beach» (Aitutaki), «The Rarotongan Beach Resort & spa».
ACTIVITIES ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ
Raro Safari Tours 4x4 (+682 23629, www.rarosafaritours.co.ck) Για τζιπάδα στην ενδοχώρα της Rarotonga.
Bi shops Cruises (+682 31009, bishopcruz@aitutaki.net.ck) Για υπέροχες βόλτες με γιοτ στα motu της ατόλης του Aitutaki.
Air Rarotonga (+682 22888, κόστος ΝΖ $ 400) Πτήση με αεροπλανάκι πάνω από τη Rarotonga.
ΠΟΤΕ ΝΑ ΠΑΤΕ
Ο καιρός είναι ζεστός όλο το χρόνο. Μάιο με Οκτώβριο είναι πιο δροσερά και χωρίς βροχές. Νοέμβριο-Απρίλιο έχει περισσότερη ζέστη αλλά και περισσότερες βροχοπτώσεις.
ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΤΕ
Δεν υπάρχουν απευθείας πτήσεις για τα Νησιά Κουκ, οπότε το stop over είναι υποχρεωτικό. Η Air New Zealand (www.airnz.co.nz) έχει πτήσεις για Φρανκφούρτη-Λος Άντζελες-Rarotonga, επίσης μπορείτε να πετάξετε με Thai Airways (www.thaiairways.com) από Μπανγκόκ μέχρι Σίντνεϊ και από εκεί με Air New Zealand μέσω Όκλαντ για Rarotonga.
Βίζα θα προμηθευτείτε με το που θα φτάσετε στο αεροδρόμιο της Avarua στη Rarotonga, με την προϋπόθεση το διαβατήριό σας να έχει διάρκεια από 6 μήνες και πάνω και να έχετε κάνει κράτηση σε ξενοδοχείο έστω για μία νύχτα.
Η ΠΥΞΙΔΑ ΤΩΝ ΝΗΣΙΩΝ
Η Rarotonga μαζί με τα Aitutaki, Atiu, Mangaia, Mauke, Mitiaro, Manuae, Palmerston και το ακατοίκητο εθνικό πάρκο πτηνών Takutea σχηματίζουν το νότιο και πιο τουριστικό γκρουπ. Ελάχιστοι είναι αυτοί που επισκέπτονται το βόρειο κομμάτι, καθώς απέχει 500 χιλιόμετρα από το διεθνές αεροδρόμιο της Rarotonga και τα αεροπορικά εισιτήρια είναι πανάκριβα!
SHOPPING
Στη Rarotonga αξίζει να αγοράσετε μαύρα μαργαριτάρια από το Beachcomber (+682 21939). Υφάσματα, χειροποίητα ριχτάρια και παρεό στο Tivaerae Collectables.com (+682 50885) στην περιοχή Nikao ή στο Muri στο «Pacific Resort». Ρούχα με όλων των ειδών τις φλοράλ στάμπες στο Saturday Market ή στο Polynesia By Design (+682 28340).
