Με συνοδηγό τις μυρωδιές της άνοιξης, η Ιωάννα Γκομούζα γράφει κύκλους στις υπώρειες του Παναιτωλικού και του Αράκυνθου γύρω από τη μεγαλύτερη λίμνη της Ελλάδας και σταματά σε «μυστικά» χωριά, ιστορικά μνημεία και νέα ξενοδοχεία.
Παρασκευή μεσημέρι περνώντας από τη Ναύπακτο δεν μπορώ να μη σταματήσω στο κουκλίστικο βενετσιάνικο λιμάνι. Χρειάζεται άλλωστε ένα διάλειμμα πριν μπούμε στις στροφές για το Θέρμο. Στο στενοπάζαρο, τον πεζόδρομο πίσω από το λιμάνι, πετύχαμε και φρέσκο στέκι: το cafe «La Maison» δεν βλέπει θάλασσα, αλλά αποπνέει μια χαλαρή αύρα γαλλικής εξοχής…
Στον ανήφορο για Εύηνο και Τριχωνίδα η διαδρομή αποδεικνύεται σούπερ... εκδρομική αλλά συχνά στενή και με στροφές. Τα χρωματιστά καγιάκ των εταιρειών εναλλακτικών δραστηριοτήτων στο Χάνι Μπανιά μας καλούσαν να μπούμε στο ποτάμι, θέλαμε όμως να προφτάσουμε το φως της μέρας για την πρώτη πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, κι εκεί κοντά στο Καλούδι, την είδαμε να ξεπροβάλλει σαν θάλασσα στο βάθος.
Η λίμνη, με 96,5 τετραγωνικά χιλιόμετρα έκταση, είναι η μεγαλύτερη της Ελλάδας κι εμείς απόψε θα την πιούμε στο ποτήρι αγναντεύοντάς την από το καλύτερο σημείο, το ξενοδοχείο «Αλθαία» (2644023133, www.hotelalthaia.gr, € 60 το δίκλινο με πρωινό), κάτω από το Πετροχώρι. Παραγγείλαμε μια γευστικότατη πορτοκαλόπιτα και πιάσαμε τραπέζι στη βεράντα. Η νύχτα κατεβαίνει, τα φώτα ανάβουν στα χωριά στα πόδια του Αράκυνθου απέναντι και τα γρι γρι χαράζουν αργόσυρτα αυλακιές στη λίμνη. Πειράζει που δεν θέλω να το κουνήσω; Όχι ότι χρειάζεται: το «Αλθαία» διαθέτει 23 μεγάλα, σύγχρονα δωμάτια, επαρκείς κοινόχρηστους χώρους και εστιατόριο που τιμούν και οι Αγρινιώτες για τα μαγειρευτά του.
Το Θέρμο, η έδρα του ομώνυμου δήμου και διοικητικό κέντρο του περίφημου Κοινού των Αιτωλών στην αρχαιότητα, απλώνεται ανάμεσα στους λόφους, λίγα χιλιόμετρα παραπέρα. Ήρθαμε από το πρωί για να περπατήσουμε στον αρχαιολογικό χώρο, από το ναό του Απόλλωνα ως την αρχαία πηγή και τις στοές της αγοράς, αλλά δεν καταφέραμε να δούμε το μουσείο αφού τώρα σχεδιάζεται η μεταστέγασή του στο καινούργιο κτίριο. Η σύγχρονη ημιορεινή κωμόπολη απέχει γύρω στα δύο χιλιόμετρα από εδώ, και μπορεί να μη βλέπει λίμνη, ωστόσο σε ξαφνιάζει ευχάριστα με τα περιποιημένα πέτρινα σπίτια της και την τεράστια πλακόστρωτη πλατεία όπου αναβλύζουν πηγές και γάργαρα ρυάκια. Εδώ λοιπόν ήπιαμε μια ζεστή σοκολάτα και το ρίξαμε στο… σερφάρισμα από το κινητό, στο ολόφωτο και ολοκαίνουργιο cafe «Απόκουρο». Σημειώστε ότι το ξενοδοχείο «Θέρμιος Απόλλων» (2644024024, www.apollonhotel.gr, € 50), πάνω από τον οικισμό, απέκτησε πρόσφατα καινούργια πτέρυγα με πέντε σουίτες με τζάκι.
Να πιάσουμε ακτή; Ο δρόμος κατηφορίζει φιδογυριστά προς τη λίμνη προσπερνώντας την Αγία Σοφία με τις νεροτριβές και τη Μυρτιά – μια παράκαμψη θα σας βγάλει στο ονομαστό βυζαντινό μοναστήρι της. Οδηγώντας ανάμεσα σε ελαιώνες και περιβόλια με εσπεριδοειδή μπορούμε σύντομα να… βρέξουμε τα πόδια μας στην Κάτω Μυρτιά, έναν παραλίμνιο οικισμό με δύο-τρία ταβερνάκια. Αν θέλετε όμως να νιώσετε το κάλεσμα της λίμνης, καλύτερα να αφήσετε το αυτοκίνητο για να πεζοπορήσετε προς την εγκαταλειμμένη Μονή Φωτμούς και τα Σιταράλωνα. Επιστρέφοντας στον ασφαλτόδρομο οικισμοί και χωριά διαδέχονται το ένα το άλλο: Ντουγρή, Βαρειά, Παντάνασσα, Παραβόλα, Καινούργιο. Κάτω από το Παναιτώλιο, στη θέση Αμπάρια, η βιολόγος Κωνσταντίνα Τραμπάζαλη μας περίμενε στο Κέντρο Περιβάλλοντος Τριχωνίδας. Μας μίλησε για το σημαντικό οικοσύστημα που συνιστά μαζί με τη γειτονική Λυσιμαχία (με την οποία επικοινωνεί με κανάλι), για τα ενδημικά ψάρια της Τριχωνίδας (ο νανογοβιός, ένα από τα μικρότερα σπονδυλωτά ζώα της γης, ζει μόνον εδώ), για την πεντανόστιμη αθερίνα που καλό είναι να μην τη ζητάμε τώρα την άνοιξη στις ταβέρνες γιατί βρίσκεται σε περίοδο αναπαραγωγής και –τυπικά τουλάχιστον– απαγορεύεται το ψάρεμά της. Είχε μάλιστα κάθε καλή διάθεση να μας ξεναγήσει στη νότια πλευρά της λίμνης. Τα χωριά της, ανάμεσα σε ελαιόδεντρα και παροπλισμένα καπνοχώραφα δεν θα σας κάνουν… κλικ, αλλά στο Τριχώνιο και τον Δαφνιά μπορείτε να δείτε τους ασβεστούχους βάλτους που χάρη στην ιδιαιτερότητα των εδαφών τους διατηρούν σταθερό το υδατικό ισοζύγιο της λίμνης. «Και μην ξεχνάτε το πανέμορφο δάσος των φράξων στον Αράκυνθο. Μόνο αν θέλετε να το περπατήσουμε τέτοια εποχή, φορέστε γαλότσες, έχει ακόμα αρκετή λάσπη» (για το Κέντρο Περιβάλλοντος Τριχωνίδας επικοινωνήστε με το 2641051203).
Ριλάξ και θέα απ’ τον Βλοχό Στο δυτικό άκρο της Τριχωνίδας, ψηλά πάνω από το Καινούργιο, τα λιγοστά σπίτια του Βλοχού χαίρονται το δικό τους πανοραμίκ στη λίμνη. Οι επισκέπτες που φτάνουν εδώ ανηφορίζουν στη Μονή της Παναγίας, ενώ κάποιοι, αναζητώντας ακόμα μεγαλύτερο οπτικό πεδίο, μπορεί ν’ ακολουθήσουν το μονοπάτι που οδηγεί στα σπαράγματα της αρχαίας Ακρόπολης των Θεστιέων. Σ’ αυτόν τον οικισμό, μέσα στα ελιοχώραφα, άνοιξε πριν από ενάμιση χρόνο το ξενοδοχείο «Ξενών Θέστιος» (2641046878, www.thestios.gr, € 65) προσφέροντας απρόσμενες παροχές για την περιοχή, όπως το μικρό spa με εσωτερική πισίνα, τζακούζι, χαμάμ και σάουνα.
