Ένα… μυστικό λιμανάκι που η λέξη «γραφικό» δεν φτάνει για να το περιγράψει, μια αυθεντική παέγια Γαλικίας, χρωματοθεραπεία σε ένα σύγχρονο-αρχαίο spa… Τόπος ταυτισμένος τουριστικά με τα ιαματικά λουτρά του, για πολλούς απλώς ένας επόμενος σταθμός του πλοίου για Αίγινα και ως εκ τούτου για κάποιους, λανθασμένα, νησί του Αργοσαρωνικού, η παραγνωρισμένη μικρή χερσόνησος των Μεθάνων κρύβει εκπλήξεις, οι οποίες φτάνουν και περισσεύουν για ένα εύκολο, αλλά γεμάτο σαββατοκύριακο χαμηλού προφίλ και budget.
Ένα spa νέας εποχής
Για το ρεπορτάζ στα Μέθανα δεν ξεκίνησα και με την ελαφρύτερη των καρδιών. «Μήπως το σύμπαν προσπαθεί να μου πει ότι ήρθε ο καιρός να αρχίσω τα ζεστά μπάνια;» αναρωτιέμαι στο αυτοκίνητο, γι’ αυτό και αποφασίζω να ξεκινήσω τη γνωριμία μου με τη λουτρόπολη, εντρυφώντας κατευθείαν στο πιο γνωστό εξαγώγιμο προϊόν της. Λίγο αργότερα βρίσκομαι στο μικρότερο από τα δύο κτίρια που στεγάζουν τις πρώην κεντρικές πηγές του ΕΟΤ, οι οποίες έχουν περιέλθει τα τελευταία χρόνια σε ιδιώτη και ονομάζονται πλέον «Methana Volcanic Spa».
Ο χώρος είναι μια ευχάριστη έκπληξη, καθώς πρόκειται για ένα πολύ σύγχρονο spa με όλων των ειδών τις μοντέρνες θεραπείες, εκ των οποίων επιλέγω τη χρωματοθεραπεία. Η ευγενέστατη λουτρονόμος Σοφία χαμηλώνει τα φώτα κι εγώ βυθίζομαι σε ένα τζακούζι, που παρότι τελευταίας τεχνολογίας εκτοξεύει ιαματικό ύδωρ – με αξία αναγνωρισμένη ήδη από την αρχαιότητα. Περιμετρικά δεκάδες τρυπούλες με LED φωτάκια εκπέμπουν διαδοχικά ένα σωρό χρώματα, τα οποία άλλοτε παρατηρώ και άλλοτε όχι, διότι το θαυματουργό νερό έχει ήδη αρχίσει να επιδρά ανακουφιστικά σε όλο μου το σώμα. Στο τέλος της θεραπείας, με μέση και αυχένα ξανανιωμένους, σκέφτομαι πως τέτοια μπάνια έπρεπε να έχω αρχίσει από καιρό!
Μια βόλτα σε ρετρό τόνους
Περπατάω στην περιποιημένη περαντζάδα της πόλης. Χωρίς να της λείπουν οι παραφωνίες, έχει μια ήρεμη και γλυκιά αύρα άλλης εποχής, με τους πολυάριθμους φοίνικες, τα παραταγμένα πανύψηλα ξενοδοχεία, τα ρετρό ζαχαροπλαστεία και ταβερνάκια, τα λίγα πιο μοντέρνου ύφους καφέ-μπαρ και στην άκρη το καταπράσινο νησάκι των Αγίων Αναργύρων απέναντι από το επιβλητικό και μεγαλοπρεπές κεντρικό κτίριο του υδροθεραπευτηρίου.
Χώνομαι στα στενά και βλέπω καταστήματα με παλιές καλλιγραφικές επιγραφές, που έχουν ένα αστέρι στη θέση του τόνου, το εγκαταλειμμένο θερινό σινεμά Διάνα αλλά και κάτι ξενοδοχεία-κομψοτεχνήματα, αφημένα επίσης στην τύχη τους, να θυμίζουν αμυδρά κοσμοπολίτικες εποχές του παρελθόντος – τότε που τα Μέθανα είχαν μέχρι και καζίνο (προγενέστερο μάλιστα από αυτό του Λουτρακίου). Ολοκληρώνω τη βόλτα στον συμπαθέστατο «Μπάμπη» (2298092140), με ωραιότατα μαγειρευτά και μπαρμπουνάκια κατευθείαν από τη βάρκα τους.
Ένα λιμανάκι του ονείρου
Στη δυτική πλευρά της χερσονήσου, που ατενίζει τον κόλπο της Επιδαύρου, βρίσκεται το Βαθύ, ένα λιμανάκι τόσο γραφικό που ο όρος «καρτ-ποσταλικό» δεν αρκεί για να το περιγράψει. Φανταστείτε ένα μικρό πεταλωτό κόλπο με λίγα ιστιοπλοϊκά (για τα οποία αποτελεί μάλλον κοινό μυστικό) να λικνίζονται νωχελικά πέρα δώθε. Το όνομά του οφείλεται στα πολύ βαθιά νερά, στα οποία βουτά ο Δημήτρης, ιδιοκτήτης της ψαροταβέρνας «Jimmy’s» (2298093040), όπου και κάθισα να ξαποστάσω. Η γυναίκα του Ρούλα μου έφτιαξε κάτι θεϊκές μυδοκροκέτες (συνταγή της Σμυρνιάς γιαγιάς της) κι ένα ζουμερό φιλέτο τόνου στη σχάρα, από την ψαριά του Δημήτρη βέβαια, που μπορεί να περιλαμβάνει από ροφούς και στείρες μέχρι φούσκες και πετροσωλήνες.
Στο λιμανάκι υπάρχουν ακόμη τρεις ταβέρνες κι ένα καφέ-μπαρ, ενώ αρκετοί από τους μόλις 60 κατοίκους έχουν το σπίτι τους στη γειτονική παραλία του Παλαιοκάστρου, όπου θα βρείτε ακόμη τρεις ταβέρνες καθώς και τα ερείπια της ακρόπολης των Αρχαίων Μεθάνων. Σημειώστε ότι τα Μέθανα παρουσιάζουν έντονο αρχαιολογικό ενδιαφέρον, με αρκετά φανερά αλλά και κάποια δυσπρόσιτα σημεία ενδιαφέροντος, πολλά από τα οποία είναι επαρκώς σηματοδοτημένα από τον τοπικό πολιτιστικό σύλλογο Αρσινόη.
Ένα χωριό φτιαγμένο από λάβα
Πάνω από 30 κρατήρες έχει αφήσει σε διάφορα σημεία των Μεθάνων το ανενεργό πλέον ηφαίστειο της χερσονήσου και στο σημαντικότερο από αυτούς οδηγεί ένα πολύ καλά σηματοδοτημένο μονοπάτι που ξεκινά λίγο μετά το χωριό Καμένη Χώρα. Το ίδιο το χωριό, τώρα, είναι από μόνο του πολύ ιδιαίτερο αξιοθέατο, όντας χτισμένο σε μια απόκρημνη, απολιθωμένη πλαγιά, με τα λιγοστά σπίτια του φτιαγμένα από την ίδια σκουρωπή (σχεδόν μαύρη) πέτρα που άφησε πίσω του το πέρασμα της λάβας.
Ο τοπικός θρύλος θέλει ορισμένα από αυτά να μην έχουν ψυγείο, αλλά να εκμεταλλεύονται τα κοιλώματα των βράχων πάνω στους οποίους είναι χτισμένα ως φυσικό ψύκτη. Αυτό το sui generis χωριό διαθέτει επιπλέον ένα ανοιχτό θεατράκι που τα καλοκαίρια φιλοξενεί εκδηλώσεις αλλά και το συμπαθέστατο και σχεδόν d-i-y ταβερνάκι «Οινοθεραπευτήριο» (6977715676). Και τα δύο ανήκουν στον Θοδωρή Ιωάννου, ο οποίος λειτουργεί από πέρυσι με τη Δανή σύζυγό του Dorte και τον ξενώνα «Αρσινόη» στο Μεγαλοχώρι.
Από τα Μέθανα στην Ισπανία μια paella δρόμος
Από την Καμένη Χώρα, η οποία βρίσκεται βορειοδυτικά, επιλέγω να μη γυρίσω ξανά προς Βαθύ και Μεγαλοχώρι, αλλά εκμεταλλευόμενος τον ασφαλτοστρωμένο δρόμο να χωθώ ακόμη βαθύτερα στην ενδοχώρα, κατόπιν να βγω στο βόρειο παραλιακό μέτωπο και να κυκλώσω εντέλει τη χερσόνησο επιστρέφοντας costa costa στην πόλη των Μεθάνων στα νοτιοανατολικά. Η καταπράσινη διαδρομή είναι σκέτη μαγεία. Κερδίζοντας διαρκώς σε ύψος, πιάνει κορυφή περίπου στο Καστέλι, όπου και ξεκινά μια ωραία κατηφοριά που φανερώνει στο βάθος το Αγκίστρι και την Αίγινα. Ο Μακρύλογγος (ή Άνω Μούσκα) και τα Παλαιά Λουτρά (ή Κάτω Μούσκα) είναι τα δύο γαλήνια κεφαλοχώρια που συνάντησα στο δρόμο μου, λίγο προτού βρεθώ ξανά δίπλα στη θάλασσα.
Στο ήσυχο χωριουδάκι Άγιος Νικόλαος, το ταβερνάκι «Las Olas» (2298032266) τραβά την προσοχή μου με μια επιγραφή που υποστηρίζει ότι σερβίρει αυθεντική paella στο πριμιτίφ βεραντάκι του, ακριβώς εκεί όπου σκάει το κύμα. Το καλωσόρισμα της κ. Μαρίας σε άπταιστα ελληνικά εξανεμίζει τις ελπίδες μου για όποια αυθεντικότητα. Έτσι νόμιζα στην αρχή, βέβαια, διότι στην πορεία αποδείχτηκε ότι το πλήρες όνομά της είναι Maria Jose Martinez και στην Ελλάδα ήρθε από έρωτα για τον Έλληνα ναυτικό σύζυγό της, τον οποίο γνώρισε όταν μια ναυτεργατική απεργία τον κράτησε για μεγάλο χρονικό διάστημα στην πατρίδα της, το Ferrol της Γαλικίας. Κάπου εκεί με ταξίδεψε νοερά και η paella θαλασσινών της, που ήρθε εν τω μεταξύ σερβιρισμένη σε βαθύ τηγάνι, τόσο «ισπανική» και νόστιμη που θα έκανα το ταξίδι αυθημερόν μόνο και μόνο για χάρη της. Την επόμενη φορά, πάντως, θα κρατήσω λίγο χώρο και για τις υπόλοιπες νοστιμιές της, όπως η tortilla, οι patatas bravas και το pulpo alla gallega.
Πού θα μείνετε
Σαρωνίς (Μέθανα, 2298092312, από € 40) Ξενοδοχείο 4 αστέρων στην καρδιά της περαντζάδας, ακριβώς απέναντι από την προκυμαία. Αν και δεν πρόκειται για νέα κατασκευή, η περσινή ριζική ανακαίνιση έδωσε στα παλιότερα μπροστινά δωμάτια σύγχρονο χαρακτήρα, ενώ προστέθηκαν μια ολοκαίνουργια πτέρυγα δωματίων κι ένα συνεδριακό κέντρο στην πίσω πλευρά του κτιρίου. Οι ευάεροι κοινόχρηστοι χώροι προσθέτουν πόντους.
Ακτή (Μέθανα, 2298092387, από € 45, πρωινό προαιρετικό) Στην άκρη της περαντζάδας, ένας πολύ ατμοσφαιρικός ξενώνας στεγασμένος σε αρχοντικό του 1901 με ψηλά ταβάνια, ναυτικά μοτίβα στη διακόσμηση και μια «κρυφή» πίσω αυλή.
Αρσινόη (Μεγαλοχώρι, 2298092232, από € 40, πρωινό προαιρετικό) Ξεχωριστός ξενώνας, που στεγάζεται στο παλιό σχολείο του χωριού, με ισχυρό προσόν την ηρεμιστική θέα στον κόλπο της Επιδαύρου. Σπιτικό πρωινό αλλά και δανέζικα κουλουράκια από τα χεράκια της Dorte.
Ημερομηνία α' δημοσίευσης: 11/10/2013
