Το πρωί απολαμβάνεις τη σκιά κάτω από την ομπρέλα σε κάποια από τις εξωτικές γαλαζοπράσινες παραλίες της και το μεσημεράκι τον ίσκιο του πλάτανου και τη δροσιά του βουνού. Ό,τι κι αν προτιμάτε, βουνό ή θάλασσα, η Λευκάδα έχει όλες τις προϋποθέσεις και τις υποδομές για να περάσετε καλά, αρκεί να μάθετε τα πιο δυνατά χαρτιά της.
Προικισμένη με υπέροχες παραλίες, καταπράσινη ενδοχώρα και ανεπτυγμένες υποδομές, η Λευκάδα είχε μπει στον τουριστικό χάρτη ήδη από τη δεκαετία του 1960, την εποχή που από τον Σκορπιό-νησί σύμβολο της δυναστείας Ωνάση, άρχισαν να καταφθάνουν στο Νυδρί ιστιοπλοϊκά και σκάφη με διάσημους επισκέπτες. Στην πρόσφατη επίσκεψή μας βρήκαμε το νησί να προσπαθεί σταθερά να βελτιώσει τις υποδομές του με ωραία ξενοδοχεία πάνω στη θάλασσα αλλά και στο βουνό, εστιατόρια που παίζουν δημιουργικά με την ελληνική κουζίνα και καλές ταβέρνες, ενώ δεν λείπουν οι ξένοι που έχουν ερωτευτεί το νησί και προσθέτουν το δικό τους στιλ με νέες αφίξεις.
Η πρώτη εντύπωση
Φτάνοντας στην πόλη της Λευκάδας αφού περάσετε την πλωτή γέφυρα που ενώνει το νησί με τις ακαρνανικές ακτές θα αναρωτηθείτε: να μείνω ή να φύγω; Η κίνηση και η φασαρία στους δρόμους θα σας σπρώξει έξω από την πόλη, όμως αξίζει να κάνετε μια βόλτα στον παραδοσιακό οικισμό. Περπατήστε για να δείτε τα αντισεισμικά κτίρια, που στην πλειοψηφία τους είναι βαμμένα με έντονα χρώματα. Μετά τον καταστρεπτικό σεισμό του 1825 η πόλη ανοικοδομήθηκε εκ νέου με βάση τον αγγλικό αντισεισμικό κανονισμό. Ανάμεσά τους θα θαυμάσετε και κάποια υπέροχα κτίρια όπως είναι οι Ναοί του Αγίου Σπυρίδωνα (17ος αιώνας), του Αγίου Νικολάου (16ος αιώνας), του Παντοκράτορα (18ος αιώνας), το τριώροφο κτίριο της οικογενείας Σταματοπούλου, που σήμερα στεγάζει τη Νομαρχία Λευκάδας, και άλλα τα οποία έχουν αναπαλαιωθεί και κατοικούνται. Ο κεντρικός πεζόδρομος Ντέρπφελντ, hot spot της πόλης, είναι γεμάτος εμπορικά καταστήματα, ταβερνάκια, ζαχαροπλαστεία που τρατάρουν τους περαστικούς τοπικά γλυκίσματα –παστέλι, πορτοκαλόπιτα, λεμονόπιτα, μαντολάτο, λικέρ– και ησυχάζει μόνο το μεσημέρι. Kαι τα κάθετα δρομάκια όμως κρύβουν εκπλήξεις. Μας άρεσε το cosy μπαράκι «One Red Dot» (Φιλαρμονικής 12) με τα απίθανα κοκτέιλ, το ατμοσφαιρικό κουβανέζικο μπαρ «Havana» (Δημ. Βερροιώτη) το οποίο φιλοξενεί live μουσικές βραδιές αλλά και το arty μαγαζάκι «So Paris» (Κύπρου 2), με κοσμήματα που φέρνει από την πατρίδα της η νεαρή Γαλλίδα ιδιοκτήτριά του, που ερωτεύτηκε τη Λευκάδα και μετακόμισε στο νησί. Ένα ακόμη πολυσύχναστο σημείο στο χάρτη της πόλης, γεμάτο με καφέ, μπαρ και εστιατόρια είναι ο πεζόδρομος μπροστά στο μόλο, στην ανατολική παραλία, απέναντι από τη μαρίνα με τα σκάφη (η μαρίνα είναι από τις πλέον σύγχρονες της Ελλάδας με δυνατότητα ελλιμενισμού 500 σκαφών). Σήμα κατατεθέν είναι η ξύλινη γέφυρα των στεναγμών ή των ερωτευμένων όπως την αποκαλούν, που την ώρα του ηλιοβασιλέματος γεμίζει με ζευγαράκια.
Αποκαλύψεις οn the road
Φουλάρεις το ΙΧ και όρεξη να ’χεις μπορείς να μετρήσεις πολλά χιλιόμετρα «οργώνοντας» την ενδοχώρα. Ανεβαίνοντας προς το ορεινό τμήμα του νησιού, θα κάνετε στάσεις για να φωτογραφήσετε οροπέδια, πέτρινα θολωτά αγροτικά κτίσματα αλλά και την ατελείωτη θέα στο Νυδρί και τη θάλασσα. Η πρώτη σας στάση είναι στο φαράγγι του Δημοσάρη. Αφήνοντας πίσω το Νυδρί θα σας οδηγήσουν οι πινακίδες. Η βλάστηση είναι πυκνή και η δροσιά κάτω από τα δέντρα ευεργετική. Αφού παρκάρετε η διαδρομή ξεκινά μπροστά από το ξύλινο καφέ και ακολουθεί ένα καλοσχηματισμένο μονοπατάκι προς τον καταρράκτη. Το τοπίο, ανάμεσα στους θεόρατους βράχους, σε κάποια σημεία είναι υποβλητικό. Κατά τους καλοκαιρινούς μήνες μπορεί το νερό να μην πέφτει με μεγάλη ορμή όμως είναι αρκετό για να σχηματιστούν μικρές βάθρες, στις οποίες τσαλαβουτούν μικροί και μεγάλοι. Για να κατευθυνθείτε προς τα ορεινά χωριά ξαναβγαίνετε την κεντρική οδική αρτηρία που συνδέει τις παραθαλάσσιες πόλεις του νησιού και στρίβετε τον ανηφορικό δρόμο προς Καρυά. Στην Καρυά και την Εγκλουβή, δύο από τα πιο γνωστά και παραδοσιακά ορεινά χωριά της Λευκάδας, είναι σίγουρο πως το απόγευμα και το βραδάκι να χρειαστείτε ζακέτα για να καθίσετε στην κεντρική πλατεία. Η Εγκλουβή φημίζεται για την ιδιαίτερη φακή της και στις αρχές Αυγούστου πραγματοποιείται μια γιορτή αφιερωμένη αποκλειστικά στη φακή. Τη δροσιά του βουνού απολαμβάνεις και στα χωριά Αθάνι και Εύγηρο μ’ ένα ποτηράκι κόκκινο λευκαδίτικο κρασί και κατσικάκι στο φούρνο, την πιο γνωστή ρουμελιώτικη σπεσιαλιτέ. Στον ήσυχο, απομακρυσμένο Αλέξανδρο, στο νότιο τμήμα του νησιού και σε υψόμετρο 24 περίπου μέτρων, είδαμε τοιχοκολλημένες αφίσες για ποιητικές βραδιές και προβολές ταινιών. Στο χωριό με τους ελάχιστους κατοίκους μια ομάδα ανήσυχων φυσιολατρών διοργανώνει πολιτιστικές δράσεις αλλά και πεζοπορίες στα ορεινά μονοπάτια. Εδώ θα βρείτε και ένα από τα ωραιότερα πέτρινα αρχοντικά που έχουμε δει ποτέ το οποίο λειτουργεί ως ξενώνας. Το κουκλίστικο «Νήιον», φτιαγμένο με άποψη και στιλ, πλήρως εναρμονισμένο με το τοπίο, καταρρίπτει τα όποια στερεότυπα για τη Λευκάδα. Έξω από τα τουριστικά πρότυπα είναι και το εστιατόριο «Ράχη» στο χωριό Εξάνθεια που αγναντεύει το Ιόνιο από υψόμετρο 600 μέτρων. Ο σεφ τα δίνει όλα και δημιουργεί πολύ ενδιαφέρουσες συνταγές με τοπικά υλικά, τις οποίες απολαύσαμε με θέα το απέραντο γαλάζιο. Το σίγουρο είναι ότι κάνοντας το γύρο του νησιού οι εναλλαγές από το νησιώτικο στο στερεοελλαδίτικο χρώμα δεν θα σας κάνουν να βαρεθείτε ποτέ.
Αμμουδιές-κέντημα
Όσο ήπια, με απάνεμους κόλπους είναι η ανατολική πλευρά του νησιού τόσο άγρια, με απόκρημνα σημεία είναι η δυτική. Εκεί, στα δυτικά, η φύση έχει σχεδιάσει τις ωραιότερες παραλίες με κορυφαίο το Πόρτο Κατσίκι. Συγκαταλέγεται στις top της Μεσογείου κι έχει νερά που θυμίζουν Καραϊβική. Η εικόνα της παραλίας άλλαξε από τη στιγμή που γέμισε με ομπρέλες και ξαπλώστρες, όμως η θάλασσα περιμένει αξεπέραστη. Και το Κάθισμα, η παραλία με την ψιλή άμμο και μήκος 900 μ., έχει αλλάξει με τα χρόνια. Κάποτε ήταν η αγαπημένη παραλία των κατασκηνωτών και των γυμνιστών και τώρα συγκεντρώνει τη νεολαία που αναζητά το fun των beach bars αλλά και τα παιχνίδια με το κύμα καθώς όταν φυσά η παραλία θυμίζει Χαβάη 5-0. Με γαλαζοπράσινα νερά οι Εγκρεμνοί έχουν καθαρά, βαθιά νερά μόνο που πρέπει να κατέβετε και στη συνέχει να ανέβετε 300 σκαλιά. Τρεις αμμουδιές συνθέτουν το Καλαμίτσι κοντά στο ομώνυμο χωριό, ενώ το Αθάνι είναι μια μεγάλη αμμώδης παραλία με καντίνα. Ανατολικά, πιο προστατευμένη από τον αέρα, και γι’ αυτό αγαπημένη των οικογενειών είναι η Λυγιά. Το ίδιο ισχύει και για τη γειτονική της, πολυσύχναστη Νικιάνα με το συμπαθέστατο «NV Beach Bar» και τον οργανωμένο χώρο αναψυχής με ομπρέλες, ξαπλώστρες, μαξιλάρες και προβλήτα για σκάφη «K-Beach Bar». Νοτιότερα, η μεγάλη παραλία της Βασιλικής, στον ομώνυμο οικισμό, συγκαταλέγεται στις δέκα καλύτερες παραλίες του κόσμου για windsurf, η δυτική της πλευρά ωστόσο είναι πιο απάνεμη όπως και η κοντινή παραλία Αγιοφύλλι. Ευχαριστηθήκαμε το κολύμπι στο βοτσαλωτό Μικρό Γιαλό στο χωριό Πόρος και κοντά στην πόλη της Λευκάδας στον Αϊ-Γιάννη με την τεράστια αμμουδερή παραλία. Εκεί έχει στήσει ένα τροχόσπιτο-καντίνα με άποψη, η γοητευτική Βελγίδα Edwige και σερβίρει καφέ και ολόφρεσκα σάντουιτς. Αν σας αρέσει το περπάτημα, από τον Άγιο Νικήτα ξεκινά μονοπάτι για τον Μύλο (20 λεπτά) ενώ υπάρχει και η επιλογή του θαλάσσιου ταξί.
Πού να φάτε
Το χοιρινό με σάλτσα καρύδι, το φλαματζέρι (πανσέτα με χοντρό αλάτι μαριναρισμένο με σάλτσα μουστάρδας), το μπουγιουρντί με σαλάμι, φέτα, πράσινη πιπεριά και άλλα πιάτα μας εξέπληξαν ευχάριστα στο εστιατόριο «Ράχη» στο χωριό Εξάνθεια. Ψαρικά αλλά και μαγειρευτά αξίζει να δοκιμάστε στο «Πορτόνι» στον Άγιο Νικήτα ενώ σταθερή αξία στο ψάρι είναι οι ψαροταβέρνες «Ξούρας» και «Seven Islands» στη Λυγιά και στη Νικιάνα ο «Μηνάς». Στη πόλη της Λευκάδας στο «Θυμάρι» θα δοκιμάσετε χειροποίητα ζυμαρικά και χόρτα από το μποστάνι, η «Φρύνη» έχει πάντα στο μενού της ντόπιες συνταγές και στο μεζεδοπωλείο «Στο Μόλο» θα δοκιμάσετε μεταξύ άλλων παστή μαρίδα με πάπρικα – συνταγή από το Μεγανήσι. Η τοπική κουζίνα τιμά επίσης τα κρεατικά και τα αλλαντικά με λουκάνικα και σαλάμια αέρος. Τα κάρβουνα στην ψησταριά του «Φίλιππου» στο ορεινό χωριό Φτερνό βάζουν φωτιά στις αισθήσεις με γευστικότατα, καλοψημένα μπριζολάκια, κοντοσούβλι και κοκορετσάκι.
Πού να μείνετε
Στο «Ionian Blue Bungalows & Spa Resort» (2465029029, από € 180) στη Νικιάνα θα βρείτε όλες τις ανέσεις που παρέχει ένα resort με ιδιωτική παραλία, δωμάτια πολλαπλών τύπων και μίνιμαλ αισθητική. Φτιαγμένο με γούστο και διακόσμηση που εναρμονίζεται απόλυτα με το περιβάλλον είναι το «San Nicolas Resort» (2465095050) κάνει αίσθηση στην άκρη της παραλίας Μικρός Γιαλός, ιδανικό για χαλάρωση και ρομαντζάδα. Στο εστιατόριο του «Mare e Mοnti» θα απολαύσετε μεσογειακές και διεθνείς σπεσιαλιτέ, ενώ υπάρχει η δυνατότητα να διαλέξετε ανάμεσα σε ειδικά μενού διαίτης, vegetarian ή και παιδικά γεύματα. Στο χωριό Κατούνα οι δέκα κατοικίες του «Pavezzo Country Retreat» (2465071782, από € 120) διακοσμημένες με αντίκες και βενετσιάνικα μάρμαρα, αποπνέουν μια αρχοντιά που δεν τη συναντάς εύκολα στο νησί. Ξεχωριστό και το πετρόχτιστο «Νήιον» στη θέση Κιάφα του χωριού Αλέξανδρος (2645041624, από € 65): Η μεγάλη σάλα και τα δωμάτια αποπνέουν σπιτική ζεστασιά και ο όμορφα διαμορφωμένος καταπράσινος περιβάλλον χώρος προκαλεί για απόλυτη χαλάρωση. Ιδιαίτερα φιλικό στις οικογένειες το «Κονάκι» (2645071126, από € 50) στη Λυγιά έχει εξαιρετικά φροντισμένα δωμάτια κι έναν πανέμορφο καταπράσινο κήπο. Ιδανικές για οικογενειακές διακοπές είναι και οι τρεις αυτόνομες διώροφες βίλες του «Casa Smaragdi» παραλία του Αϊ-Γιάννη, που διαθέτουν ιδιωτική πισίνα (2645025490, από € 180).
